Dankbaar voor …. Thanksgiving dinner

Als mijn laatste blog over dingen waar ik dankbaar voor ben, schrijf ik over Thanksgiving dinner. Er zijn nog veel meer dingen waar ik dankbaar voor ben, maar volgend jaar is er weer een jaar om hierover te bloggen.

Ik ben dankbaar voor Thanksgiving dinner, omdat de hele familie dan gezellig bij elkaar komt om samen te eten. Niet alleen het eten is heerlijk, maar ook de gezelligheid van de familie is geweldig. Helaas zijn dit ook weer momenten waarbij ik mijn familie mis, maar deze dingen zullen nu eenmaal altijd zo blijven.

We hebben vandaag eerst bij Pam geluncht en vanavond waren we uitgenodig bij Mindy, waar we ons weer opnieuw hebben vol kunnen stoppen met allerlei lekkers. Nu kunnen we een paar weken uitbuiken, voordat we weer aan het kerst diner zitten!

Dankbaar voor …. een dak boven ons hoofd

Ik ben dankbaar voor het feit dat we een huis hebben. Ik zie regelmatig mensen buiten winkels staan zoals Walmart en zij hebben dan een bord in hun handen waarop staat dat ze dakloos zijn. Dan realiseer ik me toch wel dat we het maar goed hebben met een eigen huis, dat groot genoeg is om zelfs onze vrienden onderdak te bieden.

Dankbaar voor …. mijn broers

Ondanks dat we elkaar misschien niet iedere dag spreken of emailen, ben ik dankbaar voor mijn broers. Vroeger wilde ik graag een zusje, maar ik zou me mijn leven toch niet anders in kunnen denken zonder mijn broers!

Ik ben ook dankbaar voor hun vriendinnen. Beide heb ik nog niet persoonlijk ontmoet, maar daar hopen we in de toekomst verandering in te brengen. Ik zie ze beide hier en daar via Skype en vind ze ontzettend lief. Dat ik ze lief vind, maakt natuurlijk niet uit, het gaat er om dat ze mijn broers gelukkig maken.

Ik mis mijn broers wel, soms zou ik best willen dat we even een bakkie bij elkaar konden doen, maar het is niet anders. Ik blijf erbij dat ik het idee heb dat onze band juist beter is geworden sinds de emigratie. Raar maar waar!

Dankbaar voor …. mijn Kindle

Vorig jaar heeft de kerstman een vervroegd bezoekje afgelegd aan ons huis. Tijdens zijn bezoekje ben ik verwend met een Kindle. Een Kindle is een apparaat dat digitale boeken kan weergeven op elektronisch papier door middel van digitale inkt.

Ik kan op Amazon zoeken naar een boek, en met letterlijk een klik van een knop wordt het boek gedownload op mijn Kindle. Ik heb op deze manier al een aardig aantal boeken verslonden. Laatste vertelde een van mijn klanten dat ik met mijn Kindle ook boeken kan lenen van iemand anders met een Kindle en zelfs de bibliotheek blijkt boeken “uit te lenen”.

De Kindle is ontzettend handig, omdat het een klein apparaat is, wat ik zo in mijn tas kan stoppen en hem dus overal mee naar toe kan nemen. Bovendien is het erg fijn om mee te lezen als ik op bed lig en ik dus geen dikke pil vast hoef te houden.

Vanmiddag heb ik even lekker kunnen lezen op werk. Alles was gedaan en ik zat alleen nog op UPS te wachten om hun zendingen op te halen en dus had ik even tijd om te lezen. Heerlijk en zo makkelijk!

Dankbaar voor …. werk

Het is zondag avond en ik zit lekker op de bank met de laptop op schoot en de tv aan op de achtergrond. Beide jongens liggen op bed en Dan is aan het werk. Morgen ochtend mag ik weer aan de slag.

Ik heb totaal geen zin om morgen aan de slag te gaan. Gelukkig hoef ik deze week maar 3 dagen te werken en ben ik donderdag en vrijdag vrij in verband met Thanksgiving. Mijn werk geeft ons de donderdag van Thanksgiving en de vrijdag daarna vrij. Volgend weekend hebben we dus een heerlijk lang weekend en ik kijk er nu al naar uit.

Ondanks dat ik niet altijd zin heb om te werken, ben ik blij dat ik een baan heb. In Nederland werkte ik ook voor UPS. Toen bekend werd dat wij wilden gaan emigreren, is mijn manager rond gaan kijken of er hier in de buurt iets beschikbaar was. Voordat ik het goed en wel door had dat hij hiermee bezig was, werd ik gebeld door personeels zaken van hier met een voorstel. Van het een kwam het ander en nog voordat mijn visum rond was, was ik al verzekerd van een baan. Daar was ik natuurlijk ontzettend blij mee, ik zag er ontzettend tegen op om te moeten gaan solliciteren.

Nu zijn we inmiddels al weer bijna 5 jaar verder en nog steeds ben ik tevreden met mijn baan. Mijn werkgever is ook nog steeds tevreden met mij. Ik ben dankbaar voor mijn baan en de daarbij behorende ziektekosten verzekering. Er zijn genoeg mensen die geen baan hebben en daardoor dus ook geen verzekering.

Ik ben ook dankbaar dat Dan een baan heeft. Ondanks dat ik het niet altijd even leuk vind dat hij ‘s avonds moet werken, mogen we absoluut niet klagen!

Dankbaar voor …. eten

Vandaag ben ik dankbaar voor eten. En natuurlijk mijn ouders van die ik heb leren koken. Zo ook vandaag. Mijn vader heeft mij verteld hoe ik hachee moest maken. Hij neemt, als hij hierheen komt, altijd kruiden mee om hachee te kunnen maken en dan maakt hij het als hij hier is.

Vandaag heb ik een poging gedaan om het zelf te maken met de kruiden die ik hier nog had. Ik moet zeggen dat het goed is gelukt voor de eerste keer. Mijn vader heeft me via Skype verteld hoe of wat en nu ruikt het hele huis heerlijk naar hachee en heb ik net al met de jongens zitten smullen. Voor Dan staat er een bord klaar voor wanneer hij zometeen uit werk vandaan komt.

Ik ben dankbaar voor het feit dat ik kan koken en dat Dan kan koken en dat mijn jongens tot op heden toe alles eten. We hebben eigenlijk maar weinig tot niets wat de jongens niet lekker vinden. Dat is erg fijn, omdat ik zo ook af en toe wel eens iets nieuws probeer. En meestal valt dat goed in de smaak!

Dankbaar voor .... slaap

Vandaag ben ik dankbaar voor mijn bed en slaap. Afgelopen nacht was ik pas om 03.00 uur thuis en ik moest vanmorgen gewoon werken. De jongens slapen, dus ik duik er ook lekker in!

Dankbaar voor .... een meiden avond

Vanavond gaan ik samen met een paar andere meiden de nieuwste film van de Twilight Saga bekijken in de bioscoop om 1 minuut over 12. De film komt vanacht uit en is de 4e film in de reeks. Deze film wordt in 2 delen uitgezonden. Het eerste deel dus vanavond en het tweede deel volgend jaar november.

We hebben de boeken eerst allemaal gelezen en toen de eerste film eenmaal in de bioscoop kwam hebben we die ook gelijk op de openings avond bekeken. Ook die film was 1 minuut over 12. Alleen hebben we voor die film uren in de rij gestaan. De film was ontzettend snel uitverkocht en op dat moment deden de bioscopen niet aan reserved seating. Voor de tweede film hebben we ook even in de rij gestaan, maar de film die daarvoor nog speelds, had totaal geen bezoekers, dus mochten we eerder naar binnen en hebben we Twilight opnieuw kunnen bekijken. Voor de derde film hebben we kaartjes gekocht met gereserveerde stoelen en ook toen hebben we Twilight en New Moon kunnen bekijken, voordat de derde film afgespeeld werd.

Voor vanavond hebben we gewoon kaartjes gekocht met gereserveerde stoelen, dus we hoeven geen uren in de rij te gaan staan. We gaan nu na het werk bij een van de meiden thuis lekker eten met zijn allen, misschien kijken we de andere films wel en misschien spelen we een spel, we weten nog niet precies hoe de avond zich zal gaan afspelen. Een ding weten we zeker, we zullen de nieuwste film ook vanavond weer om 00.01 uur gaan kijken. Het is eigenlijk gewoon een beetje een traditie geworden.

Morgen zal ik wel moe zijn, want ik moet gewoon naar werk, maar dat heb ik er wel voor over. Dan heeft speciaal voor vanavond vrij gevraagd, zodat hij gewoon bij de jongens kan blijven en wij een fijne meiden avond kunnen hebben. De laatste keer dat ik met de meiden uit ben geweest was toen ik 8 maanden in verwachting was van Noah, dus een avondje uit is zo gek nog niet! En ik ga er heerlijk van genieten!

Dankbaar voor .... onze lezers

Ik ben dankbaar voor onze lezers. Ondanks dat we meestal maar 2 of 3 comments op onze blog hebben, kan ik zien hoe vaak onze blog bezocht wordt en hoe vaak dit een terug kerende lezer is of een nieuwe. Tot op heden toe, doet onze blog het aardig goed.

Ik vind het leuk om te zien dat we toch een aardig aantal lezers hebben. Ik ben begonnen met de blog om vrienden en familie op de hoogte te houden van onze emigratie en daarna het dagelijkse leven. Het is leuk om te zien dat er meer mensen mee lezen!

Dankbaar voor .... de politie

Vanmorgen vroeg las ik op KSL het volgende bericht. In dit bericht werd gemeld dat gisteren avond, na sluitingstijd, twee tieners hebben geprobeerd om de ATM uit de benzine pomp te stelen. Deze benzine pomp bleek Dan zijn winkel te zijn.

De tieners hebben hun truck achteruit tegen de deuren aangereden en hebben vervolgens een touw om de ATM geknoopt, waarna een van de tieners met vol gas geprobeerd heeft om de ATM uit de winkel te trekken. Het touw brak en dus mislukte die poging. Ze hebben toen geprobeerd om met gereedschap de ATM open te breken, maar ook dat is niet gelukt.

Een oplettende voorbijganger heeft de politie ingeschakeld. Er waren een paar agenten in de buurt en de jongens zijn allebei opgepakt. De beveiligings camera blijkt ook een goed hulpmiddel in deze zaak. Ze wisten de jongens direct te identificeren. Er was voor ongeveen $3000 dollar schade aan de deuren van de winkel en ongeveer hetzelfde bedrag aan de ATM.

Gelukkig heeft de politie ontzettend snel gereageerd en zijn de jongens opgepakt. We moeten er toch niet aan denken dat zoiets gebeurd terwijl Dan aan het werk is...

Dankbaar voor .... vrienden

Ik ben dankbaar voor onze vrienden. Zowel nieuwe als oude vrienden, hele goede vrienden en vrienden die we eigenlijk niet zo heel vaak spreken. Zonder vrienden zou het leven denk ik toch een beetje saai zijn.

Onze vrienden staan altijd voor ons klaar en we doen ook regelmatig hele leuke dingen met ze. Zo zijn we zaterdag avond met Brian en Carrie en de kinderen naar de Hollywood Connections geweest. Van het een op andere moment kwam Carrie naar boven en vroeg of wij iets te doen hadden die avond, want ze had 2 coupons, waarmee je met een gezin van 5 armbanden kon kopen voor onbeperkt spelen voor maar $25. Normaal gesproken zijn de armbanden $19.95 per stuk. Zo een geweldig aanbod konden we natuurlijk niet af slaan.

Het is een ontzettend leuk iets, ze hebben daar attracties binnen staan, waaronder een kleine achtbaan en een draaimolen. Onze kleine waaghaals, Skyler, is meerder malen in de achtbaan geweest met ons. Hij vond het helemaal geweldig en wilde iedere keer opnieuw erin. We zijn ook in de draaimolen geweest en hebben de bumper karretjes gedaan. Skyler heeft het bumper karretje helemaal zelf gedaan. Na wat attracties te hebben gedaan zijn we naar de skatebaan gegaan. Daar hebben Skyler en ik gerolschaatst, terwijl Dan bij Noah bleef zitten. Wat een lol heeft Skyler gehad! Ik moet zeggen dat ik mijzelf ook prima vermaakt heb op de ouderwetse rolschaatsen.

Daarna zijn we even lekker gaan eten, waarna we nog een paar attracties hebben me gepikt. Eenmaal thuis hebben we de kinderen op bed gelegd en zijn wij een spelletje Mexican Train domino's gaan spelen. We hebben een hele fijne avond uit gehad met Brian en Carrie en de kinderen.

Dat vind ik zo leuk aan onze vrienden, we kunnen op het laatste moment besluiten om iets te gaan doen met zijn allen, of een filmpje te kijken bij een van ons thuis.

En zoals ik al schreef, ze staan altijd voor elkaar. Toen ik met spoed naar het ziekenhuis werd gereden met Noah, hadden we binnen no time opvang voor Skyler en is Mindy naar het ziekenhuis gekomen om ons op te vangen, omdat we niet wisten hoe erg het was. Als ik een keer over moet werken wanneer Dan ook moet werken, dan zijn ze altijd bereid om op te passen. We boffen met zulke vrienden!

Dankbaar voor .... het weekend

Ik ben dankbaar voor het weekend. Zeker op een dag als vandaag waar ik me honds beroerd voel. Alles doet me zeer en ik ben misselijk. Vandaar ook deze korte post, maar ik wilde toch iets plaatsen.

Dankbaar voor …. mijn opa

Ik ben dankbaar voor mijn opa, die vandaag zijn 92ste verjaardag viert. Mijn opa doet nog alles zelf en gaat regelmatig nog op vakantie naar bijvoorbeeld Spanje of Turkije. Mijn vader was zojuist bij hem en ik heb hem via Skype zelf kunnen feliciteren.

Opa, nogmaals van harte gefeliciteerd met uw verjaardag. Dat er nog maar vele bij mogen komen!

Dankbaar voor .... veteranen

Veterans Day is de dag waarop de Verenigde Staten haar eer betonen aan iedereen die gediend heeft in de strijdkrachten. Deze feestdag vindt plaats elk jaar op 11 november, de dag van het einde van de Eerste Wereldoorlog.
Veterans Day is hoofdzakelijk bedoeld om levende veteranen te bedanken voor bewezen diensten, om te laten zien dat hun inzet door de Verenigde Staten wordt gewaardeerd en om te benadrukken dat niet alleen overleden, maar ook levende soldaten dingen hebben moeten opofferen en hun plicht hebben gedaan.

Dankbaar voor …. rotzooi

De meeste ouders zullen nu wel denken dat ik gek ben. Waarom zou ik in hemelsnaam dankbaar zijn voor rotzooi? Zou ik het nou niet fijn vinden om in een schoon en opgeruimd huis thuis te komen? Natuurlijk vind ik dat wel fijn en dat gebeurd ook regelmatig, maar vandaag ben ik dankbaar voor “rotzooi”.

Vandaag ben ik dankbaar voor rotzooi, omdat ik weet dat er een gezin is wat maar wat graag in de “rotzooi” zou willen zitten van hun kindje, maar wat niet meer mogelijk is. Mijn vader wees mij van het weekend op “Kanjer Guusje”. Ik had er nog nooit van gehoord en dus ben ik gaan lezen. Verschrikkelijk waar deze mensen doorheen gaan. Het ergste wat je je maar kunt bedenken is voor hen waarheid geworden. Zij hebben hun 10 jarige dochtertje verloren aan kanker.

Guusje kreeg in het begin van het jaar te horen dat zij kanker had en is na een ziekte bed van slechts enkele maanden op zondag 30 oktober in het AMC overleden. Haar vader heeft vanaf het begin een blog bij gehouden, waarin hij bijna dagelijks beschreef hoe het ging met Guusje en hoe het gezin alles rondom haar ziekte ervaarde.

Dus ja, ik ben dankbaar voor de rotzooi van mijn kinderen, omdat ik zeker weet dat de ouders van Guusje maar wat graag in de “rotzooi” van haar speelgoed zouden willen zitten als dat zou betekenen dat ze haar ermee terug zouden kunnen krijgen….

Dankbaar voor …. het internet

Ik heb het min of meer al eens in een andere post genoemd, maar ik ben echt dankbaar voor het internet. Het internet heeft een hele nieuwe wereld voor ons geopend.

Het internet heeft mijn emigratie een stuk makkelijker gemaakt. Ik zou er toch niet aan moeten denken om alles met een postduif te moeten versturen, of met een boot en dan weken later pas antwoord terug te krijgen. Als je dan al een antwoord terug krijgt.

Ik heb via het internet hele leuke mensen ontmoet en ook heb ik er hele leuke vriendschappen aan over gehouden die me veel waard zijn. Het internet is ideaal om contact te houden met vrienden en familie, via bijvoorbeeld email, maar ook de sociale netwerken als Hyves en Facebook.

Dan hebben we ook nog Skype, wat in mijn ogen echt ideaal is. Ik ben zo blij met dat programma. Zoals ik in de blog al schreef, over mijn dankbaarheid voor mijn vader, door Skype weten mijn jongens wie hun opa is en gaan hun oogjes stralen als ze alleen de ringtone van Skype al horen. Ze weten dan precies wat we gaan doen. Het mooiste was toen mijn vader in mei hier aan kwam en Skyler door had dat hij naast mij zat in de auto. Ik geloof dat de hele buurt Skyler heeft kunnen horen gillen dat opa er was. Dat hadden we mede te danken aan Skype en het feit dat we iedere week met opa kunnen praten.

Ook is het internet fijn als je even snel iets op moet zoeken. Je gooit je vraag in de zoekmachine en krijgt duizend en een antwoorden. Ik zou niet weten wat wij zonder het internet zouden doen.

Dankbaar voor …. mijn schoonouders

Ik ben dankbaar voor mijn schoonouders Fred en Coby en Don en Debbie. Ze kregen en hebben de meest fantastische man groot gebracht die ik ken. De vader van mijn kinderen, mijn man, Dan! We missen mijn schoonmoeder Debbie en haar man Don, aangezien zij beide zijn overleden. En we zijn blij dat we mijn schoonvader Fred en zijn vrouw Coby nog altijd in ons leven hebben.

Dankbaar voor …. mijn moeder

Inmiddels is het al weer 7 jaar geleden dat mijn moeder overleed aan de gevolgen van longkanker. Maar dit neemt niet weg dat we niet aan haar denken.

We hebben een mooie foto van haar in de woonkamer staan, waar ik automatisch iedere dag wel een keer naar kijk en ook de jongens lijken naar de foto toe getrokken te worden. Skyler zegt dan ook altijd heel lief dat dat zijn “gamma” is.

Ik ben dankbaar voor haar, want ook zonder haar had ik hier niet geweest. Zonder haar had ik mijn jongens bepaalde dingen niet kunnen leren, die zij mij geleerd heeft. Ik vind het jammer dat zij niet meer bij ons is, dat de jongens haar niet kunnen leren kennen. Toch geloof ik dat ze op een andere manier bij ons is en ook daar ben ik dankbaar voor. Ik weet zeker dat ze een geweldige oma zou zijn geweest en ook daar ben ik heel dankbaar voor.

Dankbaar voor …. mijn vader

Ik ben dankbaar voor mijn vader, zonder hem was ik ten slotte niet geboren. Ik ben dankbaar voor mijn vader omdat hij, ondanks dat hij aan de andere kant van de wereld woont, zo betrokken is bij ons en bij onze jongens. Ieder weekend spreken we elkaar op Skype en daardoor, weten mijn jongens heel goed wie opa is en zijn ze super blij wanneer opa weer op de computer te zien is. Daardoor zijn ze ook super blij als opa hier is. Hij is natuurlijk net zo blij om hier te zijn. Niet alleen omdat hij dan zijn kleinkinderen kan zien, maar hij is net zo blij om tijd met Dan en mij door te brengen en wij natuurlijk met hem.

Hij heeft twee van zijn reizen geboekt rond de geboorte van zijn kleinzoons. Voor beide zou hij graag hier geweest zijn tijdens de bevalling, maar voor de bevalling van Skyler kwam hij iets te laat. Maar dat heeft hem niet minder blij gemaakt. Voor de bevalling van Noah was hij net op tijd, hij kwam 2 dagen voor de bevalling aan. En het was dan ook heel speciaal dat hij 2 uurtjes na de geboorte van Noah al bij ons in het ziekenhuis was.

Ik heb ook goede herinneringen aan vroeger. Ondanks dat mijn ouders gingen scheiden toen ik 15 was, heb ik altijd een goede band met hem gehouden. En toen mijn moeder in 2004 ziek werd, heeft hij ook van alles gedaan om haar te helpen.

Ook als we iets nodig hebben, dan staat hij altijd voor ons klaar. Zo heeft hij ons ook heel erg geholpen toen Dan in mei werd geopereerd aan zijn knie. Hij heeft geholpen met de jongens, terwijl ik op werk was, zodat ik niet per se vrij hoefde te nemen. Mijn auto moest gemaakt worden en daar heeft hij ook mee geholpen. Hij helpt waar het maar kan.
Maar het meest dankbaar ben ik toch wel voor de band die hij met Skyler en Noah heeft. Dat is ook een van de redenen waarvoor hij meerdere malen per jaar hierheen probeert te komen. Zijn volgende reis staat gepland voor December. Opnieuw zal hij de kerstdagen en oud en nieuw met ons door brengen. Op 15 december zal hij aankomen en we kijken er heel erg naar uit!!

Dankbaar voor …. verjaardagen

Een verjaardag houdt wat mij betreft gezelligheid in. Familie en vrienden komen dan langs en in het geval van kinderen, worden ze meestal lekker verwend. Zo ook Noah vandaag. We hebben vandaag zijn verjaardags feestje gegeven en het mannetje is goed verwend met zowel speelgoed, als kleding en zelfs geld. Cadeautjes zijn natuurlijk niet nodig, maar om de oogjes van zo een kleintje te zien stralen bij het uitpakken van de cadeautjes, dat is toch wel heel wat waard. Vandaar mijn dankbaarheid voor verjaardagen!

Dankbaar voor …. mijn man

Dan en ik hebben elkaar 12 jaar geleden in Nederland leren kennen. Ik speelde toen American Football bij Lightning Leiden en zijn broer Benji was mijn coach. Dan kwam naar Nederland om zijn vader op te zoeken en zijn 2 broers. Op een van onze trainings avonden kwam Dan met Ben mee en hij vond het wel wat hebben dat er een meisje op het veld stond. Hij wilde dan ook wel een balletje naar mij gooien. Helaas gooide hij de bal niet helemaal goed en ik wilde hem toch vangen, omdat ik Dan wel een leuke jongen vond en helaas ging dat mis. Ik brak twee vingers en heb vervolgens 6 weken in het gips gezeten.

Dat weekend zouden we het hele weekend een toernooi hebben en dus kon ik niet mee spelen, maar ik ben wel mee gegaan naar de wedstrijden. Ook daar zag ik Dan weer en hij kwam me een hele dikke knuffel geven en zijn excuses aanbieden voor het breken van mijn vingers. Hij vroeg vervolgens om een pen en schreef zijn telefoon nummer op mijn gips en vroeg of ik hem misschien een keer wilde bellen. En sinds dien zijn we onafscheidelijk.

Dan, de vader van mijn 2 mooie, gezonde en lieve kinderen. Dan mijn beste vriend en partner. Hij is misschien niet perfect, maar dat ben ik ook niet. Hij is perfect voor mij. Hij is lief, zorgzaam, koppig, creatief, loyaal en verantwoordelijk. Hij is vrolijk en soms is hij innerlijk nog een kind, maar dat maakt hem des te leuker. Het is erg leuk om thuis te komen na een drukke werk dag om vervolgens je mannen, zowel groot als klein,achter een video spelletje te zien zitten. Dan doet alles voor zijn gezin en houdt onvoorwaardelijk van ons en wij van hem.

♥ I love you babe and I am looking forward to growing old with you! ♥

Dankbaar voor …. doktoren

Zoals eerder vermeld zijn mijn blog wat betreft de dingen waar ik dankbaar voor ben, niet in een specifieke volgorde. Mijn dankbaarheid vandaag staat in het teken van doktoren. Ik realiseerde me dit vandaag, toen we in de wachtkamer zaten te wachten voor Noah’s 1 jarige onderzoek.

Noah is vandaag gelukkig weer helemaal goed gekeurd, maar we hebben al aardig wat met hem achter de rug. Toen hij net 2 maanden oud was, zijn we met een ambulance naar het ziekenhuis gereden, omdat hij heel veel moeite had met ademhalen en hij reageerde bijna nergens meer op. In het ziekenhuis werd vervolgens RSV, bronchiolitis en een long ontsteking geconstateerd. Wat er op zo een moment door je heen gaat is heel moeilijk te beschrijven. Je voelt je een slechte moeder, omdat je dit naar je eigen gevoel aan had moeten zien komen. Je bent bang, omdat je niet weet wat je te wachten staat. Je probeert sterk te blijven, ondanks dat je kleine ventje daar op een bed ligt, omringd door allemaal witte jassen.

Maar de doktoren hebben hun best gedaan voor Noah en we mochten na een lange nacht, de volgende avond naar huis. Weliswaar met zuurstof, maar het ging een stuk beter dan toen wij aan kwamen bij het ziekenhuis. Hij heeft daarna nog een paar keer een terug val gehad en we hebben het afgelopen jaar de dokter dan ook heel wat bezocht. Ook de nodige oorontstekingen zijn hier voobij gekomen en inmiddels weten we ook dat Noah allerigisch is voor amoxicillin.

Maar goed, vandaag werd hij weer helemaal goed gekeurd. Noah is inmiddels bijna 77 cm lang en weegt bijna 11 kilo. Zijn lengte bracht even wat vraagtekens op, want in de eerste instantie werd hij kleiner gemeten dan vorige keer, maar na een nieuwe meting, bleek hij dan toch langer dan de eerste meting. Dat zou toch een beetje raar zijn als hij zou krimpen. Verder heeft hij 7 prikken gehad. 3 in zijn ene been, 2 in zijn andere been en in iedere arm 1. Bij de eerste twee prikken heeft hij geen kik gegeven, maar daarna zetten het arme schaap het toch wel op een brullen. Maar ja, wat wil je met 7 prikken. 1 van de prikken was overigens een griep prik.

Skyler was ook mee gekomen, omdat hij weer wat last heeft van zijn eczeem. Het lijkt vooral weers gebonden te zijn voor hem. Zodra het kouder wordt lijken de plekker erger te worden. We hebben er in het verleden al een keer een receptje voor gekregen en vandaag kregen we weer een receptje die we nu twee keer kunnen laten vullen zonder ervoor terug te hoeven naar de dokter. Skyler heeft ook een “griepprik” gehad, alleen was het geen prik in zijn geval maar een soort neus spray.

Het is erg fijn om te horen dat allebei de jongens er goed uit zien en dat ze goed op schema zitten kwa groei en ontwikkeling. Natuurlijk heeft dat voor een groot deel met onszelf te maken, maar als er geen dokter was geweest toen Noah zo ziek werd, dan weet ik niet waar we nu geweest waren. Gelukkig hoeven wij daar ook niet aan te denken, vandaar mijn dankbaarheid voor doktoren.

Dankbaar voor…. Skyler

Onze oudste zoon Skyler is inmiddels al weer 2 jaar en 8 maanden oud. Ik had nooit gedacht dat de tijd zo snel voorbij zou gaan, toen hij geboren werd. De bevalling van Skyler staat nog heel goed in mijn geheugen gegrift, alsof het de dag van gisteren was. Wat keken wij uit naar ons zoontje, wat waren wij nieuwsgierig naar hoe hij eruit zou zien en op wie hij zou lijken. En nu zit ik 2 jaar en 8 maanden later naast een peuter, maar kwa gedrag, een kleuter!

Skyler is eigenwijs, eigenzinnig en koppig, maar tegelijkertijd ook heel lief en zacht aardig. Hij is heel erg leergierig en nieuwsgierig en hij is ook heel behulpzaam. Het liefst wil hij alles zelf doen en kan behoorlijk van slag raken als iets niet lukt. Skyler is ook behoorlijk slim, ik weet dat iedere ouder dat wel van zijn of haar kindje zegt, maar het is echt zo. Zo kan hij bijvoorbeeld al een hele rits nummers tellen en het alfabet op zeggen. Ook heeft hij al wat Nederlandse woordjes onder de knie.

Skyler is ook een hele lieve grote broer voor Noah. Soms is hij ook ondeugend, maar over het algemeen speelt hij heel lief met Noah en deelt zijn spullen graag. Als Skyler zijn kamer in rent, dan roept hij naar Noah of hij ook wil komen spelen. Hij moedigt Noah ook heel goed aan.

We zijn trots op hem en op het feit dat hij ons zoontje is.

Dankbaar voor….. Noah

Op de vierde donderdag van de maand wordt hier in de Verenigde Staten Thanksgiving gevierd.  Oorspronkelijk werd dan een goede oogst gevierd. Omdat Thanksgiving al weer bijna voor de deur staat, en dus ook het teken van dankbaarheid, lijkt het me leuk om te proberen om in de maand November iedere dag een berichtje te plaatsen waar ik dankbaar voor ben. In een onwillekeurige volgorde wel te verstaan.

Om de maand te beginnen is er geen beter onderwerp dan Noah! Vandaag precies een jaar geleden, kwam dit mannetje om 13.42 uur te wereld. Een weekje eerder dan mijn uitgerekende datum, maar gelukkig wel helemaal gezond. Mijn bevallings verhaal heb ik ook op de blog gezet.

We hebben zijn verjaardag vandaag een beetje gevierd met 4 cupcakes. We vieren zijn verjaardag in princiepe pas zaterdag en hij zal er nog niet echt iets van snappen, maar we wilden het niet ongemerkt voorbij laten gaan. Ten slotte wordt hij maar een keer 1!

Skyler heeft Noah geholpen met het uit blazen van zijn kaarsje en daarna hebben ze beide heerlijk zitten smullen van hun cupcake. En wij hebben heerlijk zitten genieten van hun vieze gezichtjes.

Noah is een heerlijk lief en gevoelig mannetje. Hij heeft bijna altijd een lach op zijn gezicht en is een lekkere waaghals. Hij volgt zijn grote broer overal en inmiddels moeten we hem goed in de gaten houden, want grote broer kan klimmen en dus denkt Noah dat hij dat ook kan. Ik schrijf gevoelig, omdat hij tot diep in zijn ziel geraakt lijkt te zijn als we hem vertellen dat hij iets niet mag. Hij is erg onderzoekend en probeert alles, maar dan ook alles uit. Ook kwa eten probeert hij alles uit en tot nu toe hebben we nog niets gevonden dat hij niet lekker vind.

We zijn ontzettend dankbaar dat hij ons leven heeft verrijkt en we zijn ook ontzettend dankbaar voor alle vreugde die hij tot nu toe in ons leven heeft gebracht. We kijken uit naar wat het volgende jaar ons zal gaan brengen.