maandag, december 26, 2016

Nieuwe vloer en Kerst

Bij het bezichtigen van ons huis was al gelijk duidelijk dat de vloerbedekking vervangen moest worden. De naden waren zichtbaar waar de vloebedekking aan elkaar was gelegd en bovendien was het ook niet echt schoon. Voordat wij daadwerkelijk gingen verhuizen, hebben we de vloerbedekking wel een goede was beurt gegeven, maar ondanks dat wilden we het nog altijd laten vervangen.

20161221_134511

Er lag namelijk in de eetkamer ook vloerbedekking onder de tafel en dat is met kleine kinderen natuurlijk niet geslaagd. De vloerbedekking was al niet mooi meer, maar onze kinderen hebben het er ook niet beter op gemaakt. Zij knoeien nog wel eens met hun eten of dan gaat er weer een beker drinken omver. Je doet er weinig aan, daar zijn het kinderen voor. Maar je merkt wel des te meer dat vloerbedekking onder de eettafel geen goed idee is.

20161221_134555

Toen mijn vader afgelopen zomer de vloeren van de badkamers heeft vervangen, hadden we eigenlijk al besloten dat we zo een zelfde vloer in de keuken wilden hebben. Dit zouden we dan ook helemaal door trekken de eetkamer in. Vorig weekend zijn we dan ook even gaan kijken bij vloeren. Nog altijd vond ik de eerder uitgekozen vloer erg mooi, maar we hadden ook nog een ander gevonden die we mooi vonden en bovendien ook wat voordeliger was. Er stond bij dat er ‘7 day express delivery’ service was op de vloeren die niet in de winkel voorradig waren. Helaas bleek dat niet waar en kon men niet garanderen dat de vloer ok nog geleverd zou kunnen worden voordat mijn vader weer zou vertrekken naar Nederland.

Toevallig was de manager ons aan het helpen en toen ik aangaf dat de reclame eigenlijk misleidend is vroeg hij of we eventueel ook een andere vloer op het oog hadden, zodat hij kon kijken wat de levertijd daarvan zou zijn. Ik liet hem de vloer zien die wij als eerste hadden uit gekozen en daar lag meer dan genoeg van op voorraad in de winkel. Hij gaf aan dat hij wel bereid was om ons daarop korting te geven voor het ongemak. En ik moet heel eerlijk zeggen dat ik achteraf eigenlijk heel blij ben dat het toch deze vloer is geworden.

Op woensdag middag had de school van de jongens hun kerstvoorstelling. Alle klassen zongen twee liedjes en dat was op onwillekeurige volgorde. Ik had die middag vrij genomen om daar bij te kunnen zijn. Eerst mochten beide jongens zingen met het school koor, waar zij zich het begin van het schooljaar bij aan hebben gesloten. Daarna mocht de kindergarten klas zingen, dus Noah was als eerste aan de beurt. De 2nd grade klas was pas als een na laatste aan de beurt, dus we hebben op 1 klas na de hele school zien zingen. Het was erg leuk en het was vooral erg leuk om de jongens over het publiek te zien turen of ze ons konden vinden.

Na het zingen zijn we naar huis gegaan, waar mijn vader begon om het oude tapijt los te snijden in de eetkamer. Wij zijn het gelijk op gaan rollen en hebben het in de garage gezet, zodat we alles tegelijkertijd in de van zouden kunnen laden om de rotzooi naar de kraak te brengen. De vloer van de eetkamer moest iet opgehoogd worden, omdat de vloer van de keuken 3/8 van een inch hoger lag. Inmiddels was het tijd voor zwemles, maar mijn vader zei dat hij thuis zou blijven. Bij thuiskomst na de zwemles, lag de subfloor er al bijna helemaal in. Diezelfde avond heeft mijn vader nog een klein beginnetje gemaakt met de vloer. Als hij eenmaal bezig is, dan gaat hij hard door!

20161221_204119

De volgende dag moest ik helaas gewoon naar werk, maar gelukkig was Dan thuis om mijn vader te helpen, mocht hij hulp nodig hebben. Bovendien moest het linoleum wat in de keuken zelf lag nog weg gehaald worden. Dit is neer gelegen voordat de keuken geplaats was, dus daardoor weten we dat dit er al ligt vanaf het moment dat het huis gebouwd was. We vragen ons af of dat ook het geval is voor het tapijt.

Ik had nooit durven dromen dat het zo ontzettend snel af zou zijn, maar bij thuiskomst uit werk, was mijn vader aan het laatste stukje bezig. Ik had zelf gehoopt dat we misschien na oud en nieuw aan de vloer zouden beginnen, maar nu lag deze er al gewoon in voor de kerst. En wat een geweldig mooi resultaat. Het is daadwerkelijk prachtig en zo een ander gezicht. We zijn mijn vader dan ook verschrikkelijk dankbaar dat hij dit voor ons heeft willen leggen.

20161222_174208

20161222_174229

Gisteren was het dan eindelijk kerst. De kinderen hebben er heel erg naar uit gekeken. Wij zelf kijken er ook altijd naar uit, maar dat komt omdat we weten dat mijn vader dan hier zal zijn. Buiten dat, vind ik het geweldig om de gezichten van de kinderen te zien terwijl zij de cadeautjes op maken.

Zaterdag avond was het kerst avond en hebben wij, zoals ieder jaar een heerlijke roast gemaakt in de crockpot. Vlak voor het eten mogen de kinderen altijd een cadeautje open maken en dat zijn altijd nieuwe pyjama’s. Na het eten gaan ze dan lekker douchen en trekken ze hun nieuwe pyjama aan en maken we een foto voor de kerstboom. Het is zo ontzettend leuk om de verandering van jaar naar jaar te zien. Dit zijn alle foto’s die we gemaakt hebben sinds de geboorte van Khloé. Rechts onderin is de foto van dit jaar.

15747635_1084872978305190_8048251573002047696_n

Beide jongens hadden Santa een briefje geschreven met dingen die zij graag wilden hebben. Zo wilde Skyler onder andere een paar schoenen van Ross die hij daar laatst had gezien en Noah vroeg om een fiets voor zijn mama. Zo lief hoe hij altijd aan anderen denkt. De fiets is er niet gekomen, maar gelukkig had Santa wel andere dingen gebracht die hij graag wilde hebben. De fel begeerde schoenen van Skyler waren er wel en toen hij ze open maakte, moest hij er gewoon van huilen van blijdschap. Khloé is ook heerlijk verwend en ook zij was reuze enthousiast wat betreft haar cadeaus. Wij kregen ook een aantal keer een grote knuffel van haar uit dankbaarheid. Ook opa heeft de kids goed verwend!

IMG-20161225-WA0006

Na het uitpakken van alle cadeautjes hebben we bij Ihop ontbeten. Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben een heerlijke relaxte dag gehad. Het had die nacht flink gesneeuwd en er was die nacht wel 30 cm gevallen, dus we waren blij dat we niet weg hoefde door de sneeuw.

Vandaag had ik nog heerlijk een extra dagje vrij, omdat Kerst op een zondag viel. Hierdoor kregen wij de maandag erna vrij. Morgen moet ik helaas weer vroeg op, maar gelukkig maar voor een kort weekje, omdat ik vrijdag vrij heb genomen. En zo gaan we gewoon de laatste dagen van het jaar in. Wij hopen dat iedereen net als wij, heeft genoten van een fijne Kerst!

dinsdag, december 20, 2016

Opa is back

Vrijdag 16 December is opa na een redelijk goede vlucht, weer veilig geland op Salt Lake City airport. Hij was op tijd vertrokken vanuit Amsterdam en werd zelfs een half uurtje eerder verwacht. Helaas werd dit geen werkelijkheid en landde hij pas net na 13.00 uur. Het vliegtuig heeft bijna een uur boven Salt Lake City rond gevlogen, vanwege het slechte weer dat heel plotseling op kwam zetten. Tijdens dit rond vliegen, voelde het ook net alsof het vliegtuig ineens een stuk naar beneden viel. Een grote schrok voor iedereen aan boord, maar gelukkig is het vliegtuig uiteindelijk alsnog veilig geland.

Khloé had die dag haar aller eerste kerst voorstelling van de pre-school. Omdat wij niet zeker wisten of wij er op tijd bij zouden kunnen zijn, heb ik aan de kinderen verteld dat opa pas op zaterdag aan zou komen. Zo zou Khloé ook niet teleur gesteld zijn als opa de voorstelling zou missen. Gelukkig waren we, ondanks de vertraging, toch net op tijd. Wij waren zelfs een paar minuten voor Dan en de kinderen in het fitness centrum aangekomen, waar de voorstelling plaats zou vinden in een van hun vergader ruimtes.

Toen Khloé mij zag rende ze heel enthousiast naar mij toe en kreeg ik een kus en een knuffel van haar. Ze was druk aan het babbelen en keek om haar heen, welke kinderen van haar klas al aanwezig waren, toen ze ineens in de gaten had dat opa naast mij zat. Het is jammer dat ik op dat moment mijn camera niet in mijn handen had, want haar gezicht sprak boekdelen.

De voorstelling was ontzettend leuk en Khloé had het reuze naar haar zin. Ze bleef regelmatig onze kant op kijken met een grote grijns op haar gezichtje. Wat was ze blij dat opa er was. De kinderen hebben zo een 10 liedjes voor ons gezongen.

Na de voorstelling zijn we naar huis gereden waar we onder het genot van een kopje koffie een hele koffer voor Nederlandse spulletjes hebben uitgeladen. Mijn vader neemt altijd wat spulletjes mee, maar dit keer had hij een hele volle tweede koffer bij zich. Wat een verrassing!

Noah heeft opa trots zijn nieuwe,eigen kamer laten zien en Skyler heeft opa mee genomen naar de kamer die we voor opa af hebben gemaakt in de basement. Het is heel erg leuk om de (kleine) veranderingen in en rondom het huis te zien en mijn vader vond het dan ook erg leuk om zijn eigen kamer te zien.

En zo is het al weer dinsdag en is het net alsof mijn vader eigenlijk niet is weg geweest. De kinderen genieten enorm van het feit dat opa hier is. Dan en ik vinden het uiteraard ook erg fijn. De jongens hebben nog 2 dagen school en dan hebben de kinderen all drie kerst vakantie, dus dan is het helemaal genieten voor de kids.

Deze week zal voornamelijk in het teken staan van de laatste voorbereidingen te treffen voor kerst, aangezien dit zondag voor de deur staat. Gelukkig houd mijn vader erg van shoppen en zal hij zich wat dat betreft niet vervelen. Hoewel we voor de kinderen zo goed als klaar zijn en het shoppen niet zo zal zijn als voorgaande jaren, waar ik vaak op de dag van kerst avond de laatste cadeautjes nog moest halen of in moest pakken. Ieder jaar zweer ik weer dat we eerder gaan beginnen met cadeautjes kopen en dit jaar hebben we dat eindelijk gedaan. De kinderen tellen uiteraard hard af, nog 5 nachtjes slapen!

donderdag, december 15, 2016

Colten Lane

Afgelopen maandag op 12 december is mijn schoonzusje Chantal bevallen van haar vijfde kindje, een zoontje. Zij hebben nu een meid en 4 jongens. Een paar jaar geleden is zij een meisje halverwege haar zwangerschap verloren. Daarna had zij nog 3 miskramen en vervolgens raakte zij in verwachting van Liam. Dit kindje was een grote verrassing, maar wel heel erg welkom.

Al een paar weken liep Chantal met weeën, maar het zette allemaal niet door. Uiteindelijk wilde zij natuurlijk ook wel dat haar zoontje pas na 37 weken geboren zou worden, maar om zo lang al regelmatig met weeën te lopen is natuurlijk ook niet fijn. Het zorgde er wel voor dat zij al ontsluiting had. Zo zat zij eind vorige week al op 5 cm ontsluiting, maar nogmaals wilde de weeën niet door zetten.

Maandag ochtend kreeg ik rond 09.00 uur dan eindelijk een smsje dat Chantal haar vliezen waren gebroken en dat zij op het ziekenhuis waren. Zij had op dat moment al 7 cm ontsluiting. Ik ben direct weg gegaan van werk, omdat ze ook nu weer had gevraagd of ik bij de bevalling aanwezig wilde zijn en of ik dan ook weer foto’s wilde maken. Aangezien het toch zo een 20 minuten rijden is naar hun huis en naar het ziekenhuis nog zo een 10 minuten verder, was ik bang dat ik misschien niet eens op tijd zou zijn. Ik moest eerst nog naar huis om mijn camera op te halen, dus ik was pas rond 10.00 uur op het ziekenhuis.

Gelukkig had Chantal bij aankomst al een ruggenprik gehad. Voor haar heel fijn om wat rust te krijgen na al die weken van weeën, alleen minder leuk dat zij hierdoor uren lang op 8 cm bleef hangen. Uiteindelijk is zij ‘s middags aangesloten op pitocin, een middel dat de weeën vaak opwerkt, ondanks dat zij toch om de anderhalve tot twee minuten continue weeën had. De pitocin deed goed werk, want binnen de kortste keren zat Chantal op volledige ontsluiting en mocht zij persen.

Nog geen 5 minuten en een klein schrik momentje later, lag haar zoontje rond 13.45 uur op haar buik. Zijn schoudertje zat heel even vast in het geboorte kanaal, maar de zusters hebben veel druk op Chantal haar buik gezet en gelukkig kwam hij heel snel los. Achteraf kregen we te horen dat er hierbij 9 van de 10 keer kans is dat het sleutelbeen gebroken wordt, maar gelukkig was dit niet het geval.

Colten Lane was bij zijn geboorte 7.15 lbs (3243 g) zwaar en 20.5 inches (52.07 cm) lang. Het is een wolk van een ventje en hij lijkt, in tegen stelling tot zijn andere broers, heel erg op zijn zus.20161212_145315

Zowel Chantal als Colten maken het beide heel goed. Na 2 nachtjes in het ziekenhuis waren zij gisteren ochtend al vroeg thuis. Het is heerlijk om even 2 nachten in het ziekenhuis te kunnen blijven, maar het is toch ook heerlijk om weer gewoon thuis te zijn in je eigen omgeving en in je eigen bed te kunnen slapen.

En zo hebben wij van Dan zijn kant inmiddels 14 neefjes en 2 nichtjes. Mijn broers hebben nog geen kinderen, hoewel ik wel hoop dat daar misschien ooit nog verandering in komt, maar de tijd zal dat leren. Voor nu genieten we dus maar van dit kleine mannetje 20161214_093802_14818292927981

Over genieten gesproken – Nog een nachtje slapen en we mogen weer een volle maand genieten van het bezoek van mijn vader. Khloé heeft morgen een kerst voorstelling van haar pre-school en we hopen dat mijn vader snel door de douane heen is, zodat hij hier bij kan zijn. We hebben speciaal niets gezegd, om teleurstelling voor Khloé te voorkomen. De kinderen denken dat hij zaterdag pas aan komt, dus het zal morgen nog een leuke verrassing voor hen worden.

maandag, december 05, 2016

Eindelijk ook zwemles voor Khloé

In Augustus van 2015 zijn de jongens begonnen aan zwemles. Ik was toen al een geruime tijd op zoek naar een zwemvereniging. De recreatie centrums hier geven wel zwemles, maar het is meer een half uurtje spelen dan echt leren zwemmen.

Ik had toen al tegen Dan gezegd, dat ik de kinderen zelf hun sporten wil laten kiezen en ze nergens toe zal dwingen. De enige sport waar ze wel verplicht op moeten is zwemmen. Ik wil dat de kinderen zich in het water kunnen redden. Wij kunnen ze zelf wel leren om te zwemmen, maar bij een zwemvereniging leren ze veel meer.

Toen de jongens begonnen bij de vereniging, hadden zij 4 zogenoemde learn to swim classes. Dit jaar is het op geschroefd naar 5. Ze vonden dat ze net niet de hele basis mee kregen met de 4 levels, dus is er een level bij gekomen. Ik heb tegen de jongens gezegd, dat zij na het 5e level mogen stoppen. Uiteraard mogen ze ook verder om competitie te zwemmen als ze daar oren naar hebben. De tijd zal het leren. Na ruim een jaar op zwemmen is Skyler vandaag begonnen aan level 4 en Noah aan level 3.

Een dag voor Khloé haar vierde verjaardag kreeg ik een telefoontje van de club om te confirmeren dat Khloé inderdaad 4 zou worden en of wij haar nog altijd op zwemles wilden hebben. Zij nemen namelijk pas kinderen aan vanaf 4 jaar. Khloé wilde al maanden zo ontzettend graag zwemmen, dus heb ik haar op de wachtlijst laten zetten. Zodoende was het voor haar dan eindelijk ook zo ver.

20161205_172051

Vorige week moest ze nog op controle bij de chirurg die haar buisjes heeft geplaats en hij heeft gelijk speciale oordopjes voor haar gemaakt voor het zwemmen, zodat er geen water in haar oren kan. Daarbuiten kreeg ze ook een zwem muts die over haar oren heen zit, dus hopelijk heeft ze van het water verder geen last.

Toen ze eindelijk het water in mocht had ze een grote lach op haar gezicht en op een paar kleine momentjes na, heeft ze de hele les met een lach gezwommen. 2 of 3 keer was ze even nerveus, maar haar leraar zorgde er voor dat ze zich al snel op haar gemak voelde. Zo ging ze ook al heel snel kopje onder om bellen te blazen onder water.20161205_171100

Ze heeft het ontzettend goed gedaan voor haar aller eerste keer en kan dan ook niet wachten om weer te mogen zwemmen. Zij zal net als haar broers twee dagen in de week zwemmen en gelukkig zwemmen ze ook op dezelfde dagen en rond dezelfde tijd, dus dat komt hartstikke mooi uit.

Als ik de oudere kinderen, die aan competitie doen, in het zwembad zie zwemmen, dan hoop ik stiekem dat een van de kinderen wel door wil gaan na level 5. Daniël is ook een paar keer mee geweest naar zwemles en ook hij heeft zijn ogen een paar keer uit gekeken. Ach, zoals ik eerder al schreef, de tijd zal het leren.

zondag, november 27, 2016

Er is een tijd van komen….

En helaas is er ook weer ee ntijd van gaan. Na 4 weken bij ons te zijn geweest, hebben we gisteren helaas al weer afscheid moeten nemen van Daniël. Voor mijn gevoel was hij hier net pas, maar er zijn toch echt al weer 4 weken voor bij gevlogen. Afscheid nemen zal nooit een van mijn favoriete bezigheden worden, want zoiets valt toch altijd zwaarder dan je denkt. Gelukkig weet ik wel zeker dat Daniël graag terug wil komen, dus houden we toch altijd iets om naar uit te kijken.

20161126_144502 (1)Gelukkig heeft Daniël wel laten weten dat hij een fijne vakantie heeft gehad. Zoeits blijft natuurlijk een beetje moeilijk, omdat de vakantie dagen hier heel anders werken dan in Nederland en daaardoor zullen wij nooit de hele vakantie vrij kunnen nemen wanneer hij of mijn vader (of wie dan ook) op bezoek komen. Zij weten dit uiteraard van te voren, en gelukkig is dit voor hen ook geen probleem.

In de laatste week stonden er nog wel wat leuke dingen te wachten. Zo had ik een uitnodiging gekregen van onze makelaar. Zij hadden een bioscoop uitgehuurd waar wij gratis “Fantastic beasts and where to find them” konden kijken. Dit is een film van de schrijfster van Harry Potter. Daniël had aan het begin van zijn vakantie al aangegeven dat hij deze graag wilde zien, dus dit kwam wel heel mooi uit. Dan moest werken en Keri heeft voor ons op de kinderen gepast, zodat ik samen met mijn broer naar de film kon. Het was een hele goede film en we zijn beide benieuwd naar het volgende deel.

Fantastic-Beasts-And-Where-to-Find-Them

Verder had Dan kaartjes gekocht voor een wedstrijd van de Utah Jazz tegen de Denver Nuggets. Skyler en Noah waren nog nooit bij een basketbal wedstrijd geweest, dus besloten we dat dit misschien een leuke ‘boys-night-out’ zou zijn. De jongens hadden van te voren geen idee wat ze zouden gaan doen. maar hadden reuze veel zin om weg te gaan met Daniël en Dan. Eenmaal bij de wedstrijd aangekomen waren ze reuze enthousiast en hebben zij een hele leuke avond gehad. Bovendien won de Utah Jazz de wedstrijd, dus dat maakte de avond helemaal goed.

IMG-20161123-WA0002

Khloé en ik bleven die avond thuis. achteraf gezien was dit maar goed ook, want Khloé was die avond niet lekker en begon ook koortsig te worden. Ze is die dag ook meerdere malen in slaap gevallen. Ik maakte me een beetje zorgen, want de volgende dag zou haar verjaardag zijn en wie wil er nou ziek zijn op zijn/haar verjaardag? Die nacht heeft ze een keer gespuugd, maar bij het op staan voelde zij zich weer zo fit als een hoentje. Ik zelf heb van die avond gebruik gemaakt om de kerstboom op te zetten. Normaal gesproken wachten we hier mee, tot na Thanksgiving, maar het leek de jongens zo leuk dat ook Daniël de kerstboom nog zou kunnen zien, dat we dit jaar een uitzondering hebben gemaakt.

Khloé haar verjaardag zal een keer in de 4 jaar op Thanksgiving vallen en dat was dit jaar voor haar voor het eerst. ‘s Ochtends hebben we haar lekker verwend met cadeautjes. Al weken zei ze dat ze graag een roze nerf gun wilde hebben, zodat ze met haar broers kon schieten en ook wilde ze graag een barbie hebben. Van haar oom kreeg ze de fel begeerde nerf gun en van ons heeft ze wat kleding en 5 barbies gekregen, dus haar dag kon niet meer stuk.20161124_124633

Terwijl de kinderen met hun geweren druk aan het spelen waren en Daniël en Dan buiten waren om de laatste afwerkingen aan de lampjes te maken, ben ik aan de traditionele Thanksgiving maaltijd begonnen. Ik had nog nooit eerder zelf een kalkoen gemaakt. Na bijna 10 jaar in de Verenigde Staten werd het dan toch echt tijd om er zelf een te maken. Omdat ik het nog nooit eerder had gedaan, was ik bang dat die misschien niet goed uit zou vallen, maar niets was minder waar. Sterker nog, hij was heerlijk. Ik had een heel simpel recept op het internet gevonden en dat is goed in de smaak gevallen. Als het goed is krijgt Dan van werk dit jaar een kalkoen voor de kerst, dus kunnen we het recept nogmaals proberen, maar dan met mijn vader erbij.Over iets minder dan 3 weken zal hij weer hier aan komen.

Daniël en ik zijn die nacht ook nog even weg geweest om te kijken of er nog leuke ‘Black Friday’ aanbiedingen waren. We moesten wachten totdat Dan uit werk vandaan kwam, zodat hij bij de kinderen kon blijven, dus we gingen apas rond 00.30 uur de deur uit. De drukte viel ontzettend mee en er werden inmiddels al weer veel spullen op hun normale plek terug gezet. Tegenwoordig gaan veel deals al op Thankgsiving zelf beginnen, waardoor Black Friday er heel anders uit ziet dan het eerste jaar dat ik ging shoppen.

Ik heb de pyjama’s voor de kinderen gevonden die zij altijd op kerst avond krijgen en Daniël had ook nog een paar dingetjes gevonden voor zichzelf, dus we zijn niet voor niets weg geweest. Bovendien blijft het leuk om dit soort dingen mee te maken als je hier niet woont. Ondanks dat het er tegenwoordig toch echt anders aan toe gaat.

Vrijdag waren we bij Chantal uitgenodigd voor nogmaals een Thanksgiving maaltijd. Omdat de familie steeds groter wordt, hebben we besloten om met Dan zijn familie bij elkaar te komen voor Turkey Friday. Zo hoeft niemand zich te haasten omdat ze andere verplichtingen hebben. Ook dit was gezellig en zo kon Daniël ook Dan zijn zussen weer een keer zien.

En zo stond de dag van vertrek weer voor de deur. Helaas houdt je dit niet tegen en staat het sneller dan verwacht al weer op de stoep. Maar zoals eerder gezegd, ondanks dat we nog geen definitieve datum hebben, kijken we al weer uit naar de volgende keer.

zaterdag, november 19, 2016

Buisjes

Khloé heeft regelmatig een oor ontsteking. Haar kinderarts had al eens tegen ons gezegd dat als het vaker dan 6 keer in een half jaar zou gebeuren, dat ze dan misschien wel eens buisjes zou kunnen krijgen.

Op 17 oktober waren de jongens net het zwembad in gesprongen voor hun zwemles, toen Khloé ineens heel hard vanuit het niets begon te huilen. Ook greep ze naar haar beide oren en zei dat die heel veel pijn deden. Omdat het uit het niets kwam, hoopte ik dat het wel mee zou vallen, maar ze bleef maar huilen en ik kon haar niet troosten. Na het zwemmen zijn we gelijk maar door gereden naar de Instacare waar de dokter aan gaf dat Khloé een dubbele oor ontsteking had. Hij heeft haar toen voor 10 dagen antibiotica voor geschreven.

Op 30 Oktober klaagde ze ‘s avonds voor het naar bed gaan weer over oor pijn. Ik heb haar toen wat tylenol gegeven en ze is gewoon in slaap gevallen. Tenslotte had ze net 10 dagen antibiotica op, dus het zou toch zeker niet? Toen ik net zelf op bed lag, werd zij huilend wakker van de pijn. Ik heb haar bij me in bed genomen, maar al snel had ik door dat dit geen goede nacht zou gaan worden. Gelukkig was mijn broer ook net pas naar bed gegaan, dus heb ik gevraagd of hij op de jongens wilde passen, zodat ik met Khloé naar de Instacare kon. Wat een geluk dat hij al bij ons was, want Dan was aan het werk. Anders had ik de jongens wakker moeten maken om met ons mee te gaan, of we hadden zo de nacht door gemoeten. En geen van beide opties hadden fijn geweest.

Eenmaal bij de Instacare, bleken haar beide oren heel erg ontstoken. Toen ik aangaf dat Khloé net van een oor ontsteking af was en de daarbij behorende medicijnen, werd de dokter niet vrolijk, want dit hield in dat hij haar nu 2 prikken met een sterkere antibiotica zou moeten geven. De prikken deden heel erg veel pijn, maar Khloé werd verwend met een ijsje en stickers van Frozen en dat maakte iets goed. De dokter raadde aan om de volgende dag naar haar kinderarts te gaan, omdat ze waarschijnlijk voor nog 2 dagen aan prikken zou moeten krijgen.

Gelukkig zei de kinder arts dat er ook een andere optie was en dat zij nog een andere, sterkere antibiotica voor zou kunnen schrijven voor 3 dagen. Maar ze raadde wel aan om ook een KNO arts te bezoeken, voor buisjes. We konden bij de KNO arts al op woensdag terecht en toen hij in haar oren keek, gaf hij aan dat deze nog steeds rood waren en dat hij snel de operatie zou willen doen.

Zo gezegd, zo gedaan. Vrijdag ochtend om 06.30 uur mochten wij ons melden voor de operatie. Dan is thuis gebleven om de jongens naar school te brengen en Daniël is met ons mee gegaan. Eenmaal op zaal, moest Khloé omgekleed worden en op dat moment was alles nog heel erg leuk.20161104_070133Toen zij vervolgens werd gehaald voor de operatie, begon ze heel hard te gillen en wilde niet bij mij weg. Wat is dat moeilijk om dan je kindje niet te kunnen troosten. Daniël en ik werden naar een wachter kamer begeleid, waar we koffie en warme chocolade melk hebben gedronken, terwijl Khloé geopereerd werd.

Na de operatie kwam de arts ons vertellen dat alles goed was gegaan. Hij zei wel dat hij verbaasd was, want na al de antibiotica die Khloé sinds 17 oktober had gekregen, zaten haar oren nog vol met pus. Hij heeft dat eruit gezogen en konden de buisjes succesvol geplaatst worden.

Toen Khloé wakker werd en wij haar mochten zien, huilde ze verschrikkelijk hard en ze had ontzettend veel pijn. Het duurde dan ook even voordat ik haar eindelijk stil had. Wat was dat zielig. Gelukkig mochten we toen ze gekalmeerd was, al snel naar huis en is het achteraf gezien best snel gegaan en is het ook mee gevallen. Op weg naar huis heeft ze nog wel in de auto gespuugd, maar eenmaal thuis wilde ze al snel wat eten en drinken.

We zijn nu 2 weken verder en het gaat goed met Khloé. Ze heeft een keer geklaagd over oor pijn, maar ik denkd at dat kwam, omdat we met Noah ook naar de dokter zijn geweest, omdat hij net als Skyler laatst, een oor kanaal ontsteking heeft. Daarna heeft ze er niets meer over gezegd, het lijkt erop dat dat om aandacht ging.

Omdat Khloé op vrijdag geholpen was, wilden wij het dat weekend nog even rustig aan doen met haar. Maar omdat Daniël hier is, wilde ik ook niet het hele weekend binnen zitten. Uiteraard vermaakt hij zich prima en is het erg leuk om te zien hoe de kinderen naar hem toe trekken, maar ik wilde wel iets leuks doen met hem.

Hij had al eens aan gegeven dat hij de bergen zo mooi vind hier en dat hij dacht dat het uitzicht van de bergen wel heel mooi zou zijn. Daar heeft hij groot gelijk in! Het uitzicht van de bergen is verschrikkelijk mooi en dat kun je niet uit leggen, dat moet je zelf gezien hebben. Ik heb hem dn ook gevraagd hoe hij het zou vinden om te gaan hiken.

Wij zijn al eens bij Ensign Peak geweest en ik wist dat je daar een mooi uitzicht hebt. Bovendien is het niet een hele moeilijke hike en kunnen kinderen ook mee. Aangezien Skyler een vriendje bij ons thuis had en Dan bij Khloé zou vragen, hebben wij Noah met ons mee genomen. Hij vond het heel spannend dat hij een echte berg zou gaan beklimmen. En wat heeft hij goed zijn best gedaan. Hij heeft de hele hike gelopen met een paar keer een kleine pauze, maar wat was hij trots toen we eindelijk boven waren.20161106_114901

En zo gaan we al weer aan de laatste week van Daniël zijn vakantie beginnen. Wat is de tijd snel voorbij gegaan. Het voelt alsof hij gisteren pas aan kwam en nu gaan we de laatste week al in. Gelukkig hebben we nog wel een paar leuke dingen voor de boeg en gaan we eerst nog even genieten van de laatste week, voordat wij weer afscheid gaan nemen.

zaterdag, november 05, 2016

Life lately

Mijn broer Daniël had een paar maanden geleden aan gegeven dat hij dit jaar bij ons op bezoek zou komen. Hij had alleen de datum nog niet door gegeven omdat hij het nog een klein beetje als verrassing wilde houden. Naar aanleiding van zijn vragen was ik er zelf wel al van uit gegaan dat hij hier het laatste weekend van Oktober aan zou komen en ik had inderdaad gelijk. Vrijdag middag 28 Oktober kwam hij aan.

Omdat ik hier al rekening mee had gehouden, hadden wij nog geen pompoenen uit gesneden en wilde ik daarmee wachten totdat Daniël hier zou zijn. Het zou voor hem ten slotte ook weer een nieuwe ervaring zijn. Zelf wilde hij geen pompoen uit snijden, maar hij vond het wel heel leuk om de kinderen aan de slag te zien. Uiteraard hebben Dan en ik de kinderen wel wt geholpen, maar voor een groot gedeelte hebben zij het zelf gedaan. 



De volgende dag zijn we 's ochtends bij Ihop wezen ontbijten. Dat zit zo dicht bij ons huis, dus dat is erg makkelijk. Vervolgens hebben we wat boodschappen gehaald en 's middags waren we door de kerk in onze buurt uitgenodigd voor hot dogs en soep. Zelfs de mensen die niet naar de kerk gaan waren uitgenodigd en natuurlijk vonden den kinderen dat erg leuk. 's Avonds hebben mijn broer en ik ouderwets een spelletje Rummikub gespeeld. Het is erg fijn om hem hier te hebben, het was inmiddels al weer 3 jaar geleden dat hij hier was. Ook de kinderen genieten met volle teugen van hem en voelen zich ontzettend op hun gemak, ondanks dat hij hier 3 jaar geleden voor het laatst was


Zondag was een rustige dag en hebben Daniël en Dan voornamelijk American Football op tv gekeken. Mijn broer probeert dit thuis ook te kijken, alleen zijn de meeste wedstrijden voor hem 's nachts, dus dit was wel wat fijner. 

De volgende dag was het dan eindelijk Halloween. Wij hebben aftel blokken die wij in de maand Oktober altijd neer zetten en iedere dag worden die veranderd, waardoor de kindere kunnen zien hoe lang zij nog moeten wachten. Eindelijk stonden de nummers op 0. De kinderen hadden allemaal zelf hun kostuums al uit gekozen een paar weken geleden en ze konden niet wachten om ze weer aan te mogen trekken. Ze hebben alle drie een parade gehad op school waarbij ze hun kostuum aan mochten, maar nu mochten ze eindelijk langs de deuren voor snoepjes als Master Chief, Captain America en Prinses Elsa

Dit was voor mijn broer ook een nieuwe ervaring. Halloween begint wel populairder te worden in Nederland, maar hij had het hier nog niet mee gemaakt, dus hij is gezellig met ons mee geweest langs de deuren. Het was voor ons de eerste keer in de nieuwe buurt waar wij nu wonen. De oude buurt was altijd heel erg druk en daar zagen we heel veel kinderen, maar het was hier een stuk rustiger. Nu zou dat ook kunnen komen doordat het een school avond was, of omdat de mormonen vaak op maandag avond Family Home Evening hebben, waarbij zij thuis als gezin met elkaar tijd door brengen. Hoe dan ook, de kinderen hebben een fijne avond gehad en kwamen alle 3 thuis met een grote zak snoep. We zijn benieuwd of het volgend jaar wat drukker zal zijn.

Door de aftel blokken weten de kinderen niet alleen hoeveel dagen er nog tot Halloween zijn, maar zij weten ook, hoeveel dagen er nog te gaan zijn tot Noah zijn verjaardag. Noah is de dag na Halloween jarig, dus ook daar wordt naar uit gekeken.

Dit jaar keken wij er zelf ook naar uit, omdat we stieken Noah zijn eigen kamer hebben geverfd. Toen wij ons huis kochten, gaf Noah aan dat hij liever bij Skyler op de kamer wilde slapen, omdat de basement nog niet helemaal af is. We zijn daar langzaam aan wel mee bezig, maar zulke dingen hebben tijd nodig en er gaat heel wat werk in zitten. Maar inmiddels hebben wij een extra slaapkamer en een badkamer af gemaakt, dus we zien zeker wel vooruitgang.

Inmiddels had Noah wel aangegeven dat hij wel verf uit wilde kiezen voor zijn eigen kamer, want nu de extra slaapkamer klaar was, zou dat betekenen dat Noah zijn kamer leeg zou komen. Wat hij niet wist is dat ik al een paar weken druk bezig ben geweest voor hem. Zijn favoriete Super Hero is Superman en ik heb op een van zijn muren het Superman logo geschilderd.


De andere muren moesten wit geverfd worden, want deze waren paars. En in de tussentijd heb ik ook andere Super Hero logo's op canvas geschilderd die in de kamer opgehangen zouden worden. Daar wist Noah wel van af, maar hij dacht dat ik deze voor mijn collega aan het maken was.

Toen Noah maandag middag uit school kwam was het dan eindelijk zo ver en hebben we hem zijn kamer laten zien. Zijn reactie was zo veel beter dan dat we durfden te hopen. Daniël is naar beneden gegaan, zodat hij Noah zijn gezicht kon filmen terwijl hij de kamer in liep. Zijn gezichtje sprak boek delen. Zijn mond viel open van verbazing en na een keer goed rond te hebben gekeken viel hij ons heel hard huilend van blijdschap in de armen. Hij kon het gewoon niet geloven en is zo ontzettend trots op zijn kamer.

Na het eten hebben we taart en ijs gekregen en is hij nog verwend met wat cadeautjes, waaronder een nerf boog die hij van zijn oom kreeg. Hij had al een pijl en boog, maar die was kapot gegaan. Daniël  wilde een nieuwe kopen voor hem, maar toen hij de nerf boog zag, was hij verkocht. Noah overigens ook!

Die avond is Noah met een geweldige lach op zijn gezicht naar bed gegaan en zelf Skyler wilde die avond bij Noah op de kamer slapen. Noah zei dat hij deze verjaardag nooit meer zou vergeten!

vrijdag, oktober 21, 2016

Happy Friday!

Happy Friday! Eindelijk is daar dan het weekend en ik ben daar behoorlijk aan toe. Iedereen heeft wel eens een week waarin alles niet zo gaat zoals je hoopt en niets lijkt mee te werken. Zo een week heb ik achter de rug. Vanavond kruipen we dan ook lekker met de kinderen op de bank en gaan we onder het genot van wat popcorn een film kijken.

De laatste 2-3 weken zijn we allemaal ziek geweest. Erg verkouden en een nare hoest, waarbij je voelt dat je borst helemaal dicht zit met slijm. Daarbuiten bleek Skyler vorige week een infectie aan zijn oor kanaal te hebben. Hij begon na het zwemmen te klagen over oorpijn en aangezien hij normaal gesproken bijna nergens over klaagt, zijn we maar gelijk naar de dokter gegaan. De laatste keer dat hij klaagde over oorpijn (bijna een jaar geleden) bleek hij een fikse dubbele oor ontsteking te hebben, dus ik wilde er liever niet mee wachten. Nu bleek hij geen oor ontsteking te hebben maar een oor kanaal ontsteking. Hoe dan ook, het doet zeer en hij heeft er druppels voor gekregen, dus we zijn zeker niet voor niets geweest.

Deze week begon goed, we voelden ons allemaal zo goed als beter. Maandag middag zijn we dan ook gewoon naar zwemles gegaan. De jongens sprongen net het water in toen Khloé ineens heel erg hard begon te huilen. Het werd steeds erger en ze begon ook aan haar oren te trekken. Het kwam totaal uit het niets, maar ik kan eerlijk zeggen dat ik haar nog nooit zo verdrietig heb gezien. Ook nu zijn we gelijk weer naar de dokter gegaan en het dametje bleek een dubbele oor ontsteking te hebben.  Khloé heeft regelmatig een oor ontsteking, dat is iets wat ik bij haar volgende bezoek met de kinder arts aan ga kaarten, maar normaal gesproken begint zed an langzaam aan te klagen over pijn en dat heeft ze deze keer totaal niet gedaan. Gelukkig kreeg ook zij gelijk medicijnen hiervoor en voelt ze zich inmiddels stukken beter.

Zoiets zorgt wel voor zware dagen en ook zware nachten, dus ik ben blij dat de week voorbij is en dat we morgen allemaal uit kunnen slapen. Nou slapen we niet uit tot laat in de middag, maar de wekker gaat ook niet om 5 uur ‘s ochtends en dat is toch wel heel fijn.

We zijn ook druk bezig in de basement, we zijn bezig om een kamer af te werken die we in de laatste 2-3 weken hebben gebouwd. In de tussen tijd ben ik ook bezig met een project voor Noah in de slaapkamer die we tijdelijk als gast kamer hebben gebruikt, maar daarover later meer.

De jongens hebben ondanks de verkoudheden en oor onsteking gelukkig geen school gemist en dat heeft geresulteerd in het feit dat we weer twee mooie school foto’s binnen hebben. Van Khloé hebben we nog geen foto, maar die zal ook een van deze dagen wel genomen gaan worden.




Ik vind het leuk om de foto’s van eerdere jaren met de huidige foto’s te vergelijken en dan wordt je weer eens met je neus op de feiten gedrukt van hoe snel de tijd eigenlijk voorbij gaat. Nog iets meer dan 2 maanden en dan is dit jaar ook al weer voobij. Maar voor nu gaan we nog even lekker genieten van wat er nog allemaal komen gaat.

vrijdag, september 30, 2016

Happy fall, y'all!

Ik zeg het geloof ik iedere maand wel een keer, maar waar gaat de tijd toch heen. We zitten officieel al weer in de herfst. Dat hebben we geweten ook. De eerste herfstdag was het zo koud en regende het zoveel dat we 1 keer de verwarming aan hebben gehad. Gelukkig ging de temperatuur de volgende dagen al weer omhoog, maar we wisten in ieder geval zeker dat de herfst voor de deur stond.

Morgen is het al weer 1 oktober. De laatste 3 maanden van het jaar staan voor de deur en bij ons thuis kijken we daar altijd best naar uit. We vinden allemaal de verandering van de natuur heel erg mooi, maar er staan voos ons natuulijk ook altijd een paar dingen voor de deur.

Aller eerst  is het Halloween in Oktober en dus moet het huis dan versierd worden en gaan we op zoek naar kostuums voor de grote avond. En de kinderen mogen in Oktober in hun kostuum op school komen, dus daar wordt erg naar uit gekeken.

Dit jaar kijken we, volgens mijn berekeneningen ook uit naar het bezoek van mijn broer Daniël. We wisten al dat hij dit jaar zou gaan komen en een paar weken geleden heeft hij da nook zijn vlucht geboekt. Hij heeft alleen nog geen exacte datum laten weten omdat hij het een klein beetje als verrassing wil houden. Nu weet hij gelukkig dat hij altijd welkom is en dat het voor ons niet uit maakt wanneer hij komt. Maar door gesprekken die ik met hem gehad heb, vermoed ik dat hij het laatste weekend van Oktober aan zal komen. We weten al wel dat hij hier 4 weken zal zijn en als het goed is zal hij dan ook Halloween een keer mee maken.

Vervolgens zijn zowel Noah als Khloé jarig in November en is het ook Thanksgiving. Wat dat betreft is November vaak ook wel een drukke maand. Meestal eten we bij Anna op Thanksgiving en wil Dan zijn familie ook nog bij elkaar proberen te komen. Bovendien valt Khloé haar verjaardag dit jaar op Thanksgiving, dus moeten we nog even gaan kijken hoe we dat allemaal gaan doen.
Ongeveer twee weken na het vertrek van mijn broer zal mijn vader weer aankomen om kerst en oud en nieuw bij ons door te brengen. In al de jaren dat wij in de Verenigde Staten wonen is mijn vader maar een keer thuis geweest voor de kerst end at kwam omdat hij hier was tijdens de geboorte van Noah.

Kerst vinden wij ook allemaal er fijn, het is zo gezellig met alle lampjes en de kerstboom. Bovendien is dit voor ons het eerste jaar dat wij in ons eigen huis wonen en dat is ook wel heel speciaal. We kijken dus heel erg uit naar de aankomende drie maanden!

dinsdag, september 13, 2016

Back to school

Na een zomer vakantie van twee en een halve maand, was het op 17 augustus de eerste schooldag voor Skyler. Hij vond het jammer dat de zomer vakantie voorbij was, maar hij was ook wel enthousiast dat hij weer naar school zou gaan. Het was ook best spannend, want hij zou ook op een andere school gaan beginnen dit jaar, omdat wij niet meer binnen de grenzen van zijn oude school wonen. Hij gaf aan dat hij het jammer vond om niet bij zijn oude vriendjes in de klas te zitten, maar gelukkig vond hij het ook leuk om nieuwe vriendjes te ontmoeten.

Voor de eerste schooldag van de kinderen vind ik het altijd fijn om vrij te nemen en zo was ik ook op Skyler zijn eerste schooldag vrij. We waren er vanuit gegaan dat Noah namelijk op dezelfde dag zou beginnen, maar hij mocht een week later pas naar school.

Gekleed in zijn nieuwe outfit en schoenen stond Skyler al naast ons bed, nog voordat de wekker af ging. Hij had er echt zin in om naar school te gaan. Na het ontbijt hebben we buiten nog even een paar foto’s gemaakt en zijn we richting de school gaan wandelen. We wonen nu maar 5 minuten bij de school vandaan.

Bij de school aangekomen, mochten we mee naar binnen om zijn klas lokaal op te zoeken en zijn lerares te ontmoeten. Op dat moment kon je zien dat de twijfel even bij Skyler toe nam en toen vond ik het ook moeilijk om hem in een nieuwe school helemaal alleen achter te laten, maar toen we hem ‘s middags op gingen halen, zei hij al snel dat hij een hele leuke dag had gehad en dat hij ook al wat nieuwe vriendjes had gemaakt.

Eerder die middag moest Noah wel op school komen om wat testjes te doen, zodat zijn lerares een idee had wat hij allemaal al kan en op wat voor een level. Pre-school is hier namelijk niet verplicht, dus niet iedere leerling zit op het zelfde level in kindergarten. Noah heeft wel twee jaar pre-school gevolgd en dus kan hij wel het een en ander. Zijn lerares zei ook dat hij heel goed zijn best had gedaan end at ze trots was dat Noah bij haar in de klas zou komen. De glimlach die vervolgens op Noah zijn gezicht verscheen was goud waard.


De volgende woensdag was het dan eindelijk zo ver. Ook Noah mocht naar school. Omdat kindergarten maar een halve dag is, ben ik eerder weg gegaan van werk, zodat we ook Noah samen naar school konden brengen en natuurlijk moesten er ook eerst foto’s gemaalt worden van hem.
Hij mocht buiten nog even op het schoolplein spelen en al snel zagen we al een paar kinderen naar elkaar toe trekken. Bovendien zit de zoon van Arnold en Keri ook bij Noah in de klas, dus hij had al een vriendje op de nieuwe school. Toen we de jongens die middag op gingen halen van school kwam Noah met een grote glimlach op zijn gezicht naar buiten en zei dat hij een hele fijne dag heeft gehad.

Khloé was beide keren dat de jongens naar school mochten een beetje teleur gesteld, omdat ook zij dit jaar voor het eerst naar school zou gaan, pre-school dan wel te verstaan. Ze snapte dan ook niet waarom de jongens al wel mochten en zij nog niet, maar eindelijk mocht zij vorige week dan voor het eerst naar school.

De avond voordat ze naar school mocht had ze allerlei vragen. Mocht ze haar nieuwe schoenen aan? Mocht ze haar rugtas meenemen? (of zoals zij het zelf zegt, haar packpack) Zouden wij terug gaan naar huis en mocht zij dan op school blijven? Gingen we van haar ook foto’s maken?  Je kon merken dat ze zo ontzettend veel zin had, maar toch ook een klein beetje nerveus was.


Uiteraard wilde ik ook de eerste dag van Khloé niet missen en bovendien zijn we nog altijd bezig met projecten in en rondom het huis, dus ik had opnieuw een vrije middag. Na de foto’s zijn we richting school vertrokken. De pre-school  staat in onze oude buurt, maar gelukkig is dat nog geen 10 minuten rijden.

Bij school aangekomen pakte Khloé haar rugtas en liep zonder aarzelen de school binnen, we hebben haar zelfs terug moeten roepen om nog een zoen te krijgen van haar. Hopelijk blijven alle drie de kinderen zo een plezier hebben in school. Het kan natuurlijk ook heel anders gaan allemaal.
Ook Khloé haar eerste schooldag was geweldig en ze had ook gelijk al iets moois gemaakt, wat natuurlijk een plekje op de koelkast heeft gekregen. Ze kon niet wachten totdat ze weer terug mocht gaan.


En zo zitten we weer in de routine van school. Dat houdt ook in dat de kinderen weer op tijd naar bed gaan omdat de wekker ‘s ochtends al weer vroeg af gaat. De zomer vakantie was heerlijk voor de kinderen, maar terug in een routine is eigenlijk ook wel weer fijn. 

maandag, augustus 01, 2016

Father - Daughter project

Toen wij ons huis voor de eerste keer gingen bezichtigen bleek dat de basement maar 2 slaapkamers had die af waren. Er was nog ruimte voor een extra badkamer, nog een slaapkamer, een family room en een speelruimte voor de kinderen. Wel was alles al geframed, maar de muren zelf moesten nog gezet worden. Alleen de muren in de badkamer stonden al, maar die moesten nog afgewerkt worden. De ruimtes tussen de gipsplaten moesten nog gedicht worden en alles, behalve het bad, moest nog geinstalleerd worden.
Voordat mijn vader aankwam, had ik al aan hem gevraagd of hij eventueel bereid was om de vloeren in twee badkamers boven te vervangen en een nieuwe vloer te leggen in de badkamer in de basement. Hij doet dit tenslotte voor zijn werk en ik weet wat hij allemaal kan. Uiteraard vond hij dit geen probleem.

Het eerste weekend dat hij bij ons was, zijn we ook gelijk naar de bouwmarkt gereden om een vloer uit te zoeken. Hij raadde het een en ander aan, wat het beste zou zijn voor de badkamers in verband met vocht en hiervan hebben we toen een paar voorbeeld stukjes mee naar huis genomen. Na heel wat twijfelen hebben we uiteindelijk een mooie vloer uitgekozen en zijn de ook gelijk maar gaan kopen.

Die zondag begon mijn vader al gelijk met het eruit snijden van de oude vloer in een van de badkamers boven. Het vinyl wat origineel in de badkamers lag, was oud en begon rondom het bad helemaal om te krullen, dus het was wel tijd dat de vloer vervangen ging worden. Na ongeveer anderhalf uur werk, lag er een prachtige vloer in de badkamer, die alleen nog even afgekit moest worden, zodat het vocht en water niet onder de vloer zou kunnen lopen. Wat een wereld van verschil maakt zo een vloer. De hele badkamer zag er gelijk heel anders uit.

De volgende dag zou hij de vloer van de badkamer in onze slaapkamer doen. Ik ben ‘s ochtends zelf begonnen aan het verwijderen van de oude vloer, terwijl mijn vader met Dan mee was naar de winkel. Dat is best zwaar werk, waar je je gemakkelijk op kunt verkijken. Uiteindelijk had ik de vloer eruit en is mijn vader ‘s middags aan de slag gegaan. Ook nu weer lag er na zo een anderhalf uur een prachtige vloer. In een tijd van 2 dagen waren er twee vloeren vervangen en wat waren we blij met het resultaat.

Dinsdag moest ik weer naar werk en nog voordat ik naar huis ging, kreeg ik een foto van mijn vader toegestuurd van de badkamer in de basement. Hij was zo lekker op dreef, dat hij gelijk ook die vloer maar heeft gelegd. Dit zou betekenen dat we met der tijde de badkamer langzaam maar zeker af zouden kunnen gaan maken.
Mijn vader raadde aan dat we wel snel een toilet zouden plaatsen, omdat dat voor de jongens wel fijn zou zijn, mochten zij ‘s nachts nodig moeten plassen. Zij slapen beneden in de basement in een van de kamers die af is, dus zo zouden zed an in de nacht niet naar boven hoeven te lopen. Zo zijn we maar weer terug gegaan naar de bouwmarkt en hebben een toilet gekocht. De pijp voor de afvoer moest nog afgezaagd worden en ook de pijp voor de water toevoer moest nog gesneden woden e we zouden wat van het cement weg moeten werken, om ervoor te zorgen dat het toilet recht zou staan. Via Youtube hebben we heel wat geleerd, maar uiteindelijk hadden we een werkend toilet.

Toen het toilet eenmaal stond, zijn we op het internet een beetje rond gaan kijken voor een vanity en een douche wand en dat soort dingen. We keken naar wat we mooi vonden en zo kregen we ook een idee naar wat voor een kosten keken. Zo hebben we ook een aantal filmpjes gekeken over hoe het een en ander te installeren. Echt ontzettend moelijk leek het me allemaal niet. Bovendien kijk ik graag naar het DIY (Do-It-Yourself) kanaal op tv, dus ook daarvan wist ik al wel het een en ander. En zo kwam het dan eigenlijk ook dat we de komende twee weken regelmatig  in de bouwmarkt geweest zijn en dat mijn vader en ik na  mijn werk ‘s avonds beneden in de badkamer waren te vinden.
Zo hebben we de muren dicht gemaakt en geschuurd, we hebben de waterleidingen voor de vanity gesneden en geinstalleerd. Vervolgens hebben we alles geverf en de douchewand geinstalleerd en ook hebben we de vanity geplaatst en de deur geinstalleerd. Zelfs de lampen en afzuiger hebben we weten te plaatsen.

Omdat de badkamer precies tussen de slaapkamers van Skyler en Noah zit is het een echte jongens badkamer geworden, maar wel zo dat dit met der tijd eventueel veranderd kan worden, zonder dat er veel voor gedaan hoeft te worden. 


Voordat we het wisten hadden we gewoon een hele badkamer geinstalleerd met zijn tween. Voor 2 personen die dit nog nooit eerder hadden gedaan, hebben we een prachtig resultaat weten te bereiken. We hebben nu een complete functionerende badkamer beneden en hebben alles zelf gedaan, zonder iemand in te hoeven huren. 

woensdag, juli 20, 2016

Weekend trip to Bear Lake

De laatste paar jaar is mijn vader mee geweest naar Moon Lake wanneer wij gingen kamperen met Dan zijn familie. Dit jaar leek het hem leuk om meet e gaan naar Bear Lake in plaats van Moon Lake. We zijn vorig jaar naar Bear Lake geweest met Mel en Katie en gelijk hadden we afgesproken dat we dit jaar opnieuw zouden gaan. Toen mijn vader dit hoorde besloot hij dan ook dat hij iets later op vakantie zou komen dan normaal.

De eerste maandag van zijn vakantie was the 4th of July, oftwel bevrijdings dag. Tijdens zo een weekend zijn de meeste kampeer plaatsen druk bezet, dus wij zijn voor dat weekend lekker thuis geweest. Op de 4e waren we uitgenodigd voor hamburgers en hotdogs bij Arnold en Keri. Helaas moest Dan werken, maar wij hebben een fijne avond gehad en de kinderen hebben lekker gezwommen. Later op de avond zijn mijn vader en ik nog even naar het park gelopen om vuurwerk te kijken met de kinderen. We hadden een goed uitzicht rondom ons.

Het tweede weekend zijn we naar Bear Lake geweest, aangezien dit het enige andere weekend zou zijn waarin dit zou lukken tijdens de vakantie van mijn vader, omdat Mel en Katie het weekend daarna  een bruiloft zouden hebben.

Vrijdag ochtend hebben we alle spullen ingeladen en nog even snel wat boodschappen gedaan en vervolgens zijn we aan ongeveer 3 uur durende rit begonnen. Op een gegeven moment rijdt je bij Bear Lake door de bergen heen en dan kun je over het hele lake uit kijken. Wat een prachtig gezicht blijft dat toch. Het water is zo mooi blauw en helder! Veel mensen hadden blijkbaar hetzelfde idee, want we zagen al snel dat het heel erg druk was overal. Gelukkig kamperen Mel en Katie meestal aan de andere kant van het lake, dus daar viel de drukte redelijk mee.

Eenmaal aangekomen zijn we uit gaan laden en de tent op gaan zetten, maar de kinderen hadden hier al heel snel genoeg van en die wilden het water in. De zwemlessen voor de jongens hebben echt geholpen de laatste maanden. Vorig jaar waren zij nog redelijk bang om het water in te gaan en nu konden we hen er niet uit houden. Khloé is wat dat betreft helemaal nergens bang voor en ook zij liep zo het water in. We zijn zo goed als de rest van de dag in het water geweest.

Na het eten hebben we alle stoelen rondom een vuur gezet en hebben we nog een hele fijne avond gehad. We hadden wat muziek aan staan en de kinderen danste er op los. We hebben ook marshmallows geroosterd en de kinderen hebben heerlijk gesmuld. Het weer was heerlijk, niet te koud en niet te warm en zelfs ‘s nachts was het nog lekker.


Mel en Katie hadden de wave runners weer mee genomen, waar iedereen druk gebruik van maakte. De volgende dag waren we dus ook zo goed als de hele dag in het water te vinden. Mijn vader is het water helaas niet ingeweest, omdat hij een gaatje in zijn trommelvlies heeft en er was aangeraden om niet te gaan zwemmen. Gelukkig heeft hij het onder een partytent wel  naar zijn zin gehad en is hij zelfs nog een beetje verbrand.


We hebben veel gezwommen en veel gegeten, maar dat hoort er allemaal bij. Zondag ochtend hebben we alles weer rustig aan ingepakt en zijn we richting huis vertrokken. Rond 15.00 uur was alles weer opgeruimd en was iedereen gedoucht. Het was een heel gezellig weekend en als het aan ons ligt, dan gaan we volgend jaar gewoon gezellig weer.

vrijdag, juli 15, 2016

Opa is back in town

Na bijna 6 maanden weg te zijn geweest kwam mijn vader op 1 Juli weer aan op het vliegveld van Salt Lake City. 6 maanden lijken altijd heel erg lang, maar als je terug kijkt dan is de tijd eigenlijk heel snel voorbij gevlogen. Zo liepen we voor mijn gevoel nog niet zo heel lang geleden samen door huizen heen, op zoek naar ons huis en inmiddels wonen we hier ook al weer bijna 5 maanden.

We keken uiteraard zoals altijd heel erg uit naar mijn vader, maar deze keer misschien net iets meer, omdat we natuurlijk heel erg benieuwd waren naar wat hij van ons huis zou vinden. We zijn door heel wat huizen heen gelopen samen, maar ons huis kwam pas een paar weken, nadat hij weer was vertrokken, op de markt.

Na een fijne directe vlucht vanaf Schiphol, kwam hij iets eerder dan verwacht aan op Salt Lake City. We hebben nog wel even moeten wachten totdat hij door de douane heen was, maar dat ging ook sneller dan hij in de eerste instantie gedacht had.

Eenmaal thuis aangekomen hebben we hem gelijk een rondleiding gegeven. Al heel snel gaf hij aan dat we een hele goede keuze hebben gemaakt en dat we een heel mooi huis hebben gekocht. Natuulijk moeten wij er wonen met ons gezin en gaat het er uiteindelijk om dat wij gelukkig zijn, maar horen dat je ouders je keuze ook goed keuren, is toch wel heel erg leuk. Natuurlijk moet er wel het een en ander gebeuren aan het huis maar dat hoort er allemaal bij. Mijn vader vind het een practig huis en is trots op ons.

De kinderen waren hartstikke blij dat mijn vader weer in het land is en hebben ook vol trots hun kamers laten zien. Ook wisten ze snel aan opa te vertellen dat we een mooi park aan de overkant van de straat hebben en die hebben we inmiddels dan ook al regelmatig bezocht.


We zijn allemaal weer hartstikke blij dat mijn vader er is. Inmiddels zijn er al weer 2 weken voorbij en gaan we de laatste week in, maar we zorgen ervoor dat we nog steeds met volle teugen zullen genieten.

woensdag, juni 15, 2016

Een paar dagen weg

Net zoals de voorgaande jaren, zijn we ook dit jaar weer naar Moon Lake geweest met Dan zijn familie. Freddy en zijn gezin waren een week eerder al aangekomen en zijn een aantal dagen bij ons thuis geweest, voordat zij op donderdag naar Moon Lake vertrokken. Ook Chantal en haar gezin en Dan zijn vader en zusje zijn met hen mee gegaan op donderdag. Wij zelf konden pas op zaterdag vertrekken vanwege werk.

Vrijdag avond had ik alles voor onze kampeer trip al klaar gezet, terwijl Dan het raam van de van probeerde te maken. Een paar dagen eerder ging het raam plotseling vanzelf open en kreeg ik hem niet meer dicht. Het mechanism van het raam bleek kapot te zijn. Helaas is het Dan tot op heden toe ook nog niet gelukt om het te maken, dus het raam zit op het moment dicht geplakt met tape.

Zaterdag ochtend hebben we alles, iets later dan verwacht, ingeladen en uiteindelijk zijn we rond 12.30 uur vertrokken richting Moon Lake. We moesten onderweg maar 1 keer stoppen dus rond 15.30 uur kwamen we aan. Snel hebben wij de tent opgezet en de spullen uitgeladen, zodat ik aan het eten kon beginnen. We koken altijd 1 of 2 avonden voor de hele groep en zo ook dit jaar. Ik had vrijdag avond een beef stew klaar gemaakt zodat we die alleen maar op hoefden te warmen, maar helaas bleek deze bij aankomst te schuimen en te bubbelen, dus de stew was zuur. Waardoor dat  nu precies is gebeurd, weten we niet, misschien dat het hoogte verschil hier iets mee te maken zou kunnen hebben. Ik weet wel dat ik hier goed van baalde. Gelukkig hadden we ook een aantal French breads bij ons en hebben we ontbijt voor het avond eten gemaakt met French toast en worstjes en bacon en heeft iederen gelukkig wel goed gegeten.

Zoals gewoonlijk hebben we een fijne tijd gehad bij Moon Lake. Het was erg leuk om daar weer met zijn allen te zijn. We hebben veel gevist, gewandeld en de kinderen hebben veel gefietst. Skyler en Noah hebben beide 2 vissen gevangen, alleen wisten Skyler zijn vissen van de haak af te komen vlak voordat hij de vissen de boot in wist te krijgen. ‘s Avonds werden er veel marshmallows geroosterd en kaart spelletjes gespeeld. De temperaturen overdag waren heerlijk, alleen de laatste dag hebben we een goede regenbui gehad. ‘s Avonds was het wel behoorlijk koud, maar met wat extra kleding hebben de kinderen in ieder geval goed geslapen.

Chantal en Justin zijn op maandag richting huis vertokken met Dan zijn vader en zusje, omdat zij 2 dagen naar Las Vegas zouden gaan. Wij zijn op woensdag pas vertrokken, dus wij hadden nog 2 dagen met Freddy en zijn gezin. Na alle drukte van de hele familie, was het ook wel fijn om 2 rusigere dagen te hebben.


Op de terug weg hebben we getankt en 2 minuten na het benzine station, hadden we een heetloper met de van. Erg raar, omdat we net een tijdje stil hadden gestaan. We zijn terug gereden naar het benzine station, waar de de antifreeze heeft nagekeken en die bleek helemaal leeg te zijn. Beide vonden we dit raar, zeker omdat we de van voor vertrek nog hebben laten services, maar zoiets kan natuurlijk gebeuren. Nadat de antifreeze hadden gevuld, zijn we weer op weg gegaan. Na iets meer dan 2 uur moest Noah plassen, dus zijn we gestopt. Tijdens de stop heeft Dan de antifreeze weer na gekeken en gelukkig maar, want ook nu was de antifreeze weer helemaal leeg. We zijn gelukkig veilig thuis gekomen, waar ik de kinderen snel in bad heb gedaan en onder de douche heb gezet terwijl Dan de spullen uit ging laden. Gelukkig ging dit allemaal redelijk snel en hebben we even een paar uur kunnen relaxen voordat we de volgende dag weer aan het werk moesten.

De volgende dag heb ik, op aanraden van mijn vader, een druk test laten uitvoeren op de radiator en wat bleek, we hadden een lek. We hebben echt geluk gehad, want als we door hadden blijven rijden, hadden we schade aan kunnen richten van duizenden dollars.

In de eerste instantie wilde de zaak waar we de van lieten testen de radiator maken voor ongeveer $500. Maar gelukkig is Dan behoorlijk handig wat auto’s betreft en heeft hij de dag daarna een nieuwe radiator kunnen installeren met wat hulp van Arnold. En zo hebben we gelukkig nog even $350 bespaard.


Ondanks het gedoe met de van hebben we een paar fijne dagen gehad en hebben de kinderen genoten. En dat zijn uiteindelijk de dingen waar we het voor doen.

vrijdag, juni 03, 2016

De tuin

Toen wij ons huis voor het eerst gingen bezichtigen, lag er overal sneeuw. We konden zien dat de tuin een goed formaat was voor ons en de kinderen, maar daar hield het eigenlijk wel mee op. Ook op de foto’s van de website was de tuin bedolven onder de sneeuw. We hadden dus geen idee wat we onder de sneeuw eventueel tegen zouden komen.

Toen we eenmaal ons huis introkken was de sneeuw gesmolten , dus konden we eindelijk goed naar de tuin kijken. Het leek erop dat de vorige bewoners de tuin de laatste paar jaar niet aan hadden geraakt. Overal stonden dode boompjes en bosjes en het gras was op de meeste plaatsen ontzettend geel . In het midden van de tuin stond ook een heel raar krul boompje. De vorige bewoners hadden een hele grote hond die zijn behoeftes in de tuin deed en dus lag er overal poep, dat al maanden niet was opgeruimd. Misschien lag het er zelfs al wel veel langer, want het lag echt overal. Ook stond er in de hoek van de tuin een metalen toog waar een soort wijngaard omheen aan het groeien was met daar achter een vijver.

De rare krulboom in het midden van de tuin

Nadat we een goed overzicht van de tuin hadden, hebben we een plan gemaakt over hoe nu verder. We waren er al snel over uit dat we een groot gedeelte gras wilden hebben voor de kinderen. Hierdoor moest het een en ander de tuin uit worden getrokken, waaronder de krulboom en wat dode bosjes. Ook zouden we de vijver gaan verwijderen, omdat we beide geen behoeften hadden om die te onderhouden.

Dit was de plek waar de vijver heeft gezeten

En zo zijn we langzaamaan begonnen aan het tuinproject en wat een werk was dat. De wijngaard en het krulboompje hadden verschhrikkelijk lange wortels waar we dagen mee bezig zijn geweest om die uit de gron vandaan te krijgen. Ook de vijver verwijderen was een heel project, het water stonk enorm en ook kwamen we half rottende vissen tegen. Uiteindelijk is het wel allemaal gelukt, maar niet zonder slag of stoot. We hebben meerdere malen een rit naar de dump moeten maken, maar langzaam maar zeker begonnen we vooruitgang te zien.  Dan heeft vervolgens een sod cutter geleend van Mel, waarmee hij al het oude gras uit de tuin heeft kunnen snijden.


Dan heeft daarna een aantal sprinklers verplaatst, omdat die ook op hele rare plekken in de tuin zaten en als we gras zouden gaan leggen, dan wilden we wel dat er voldoende beriek was van alle sprinklers, zodat al het gras goed water zou kunnen krijgen. Zo kwam hij ook een pijp tegen waar een scheur inzat en die moest vervangen worden, voordat het gras gelegd zou worden. Eindelijk konden we het gras vorige week bestellen en dat werd afgelopen zaterdag ochtend om 06.00 uur al afgeleverd.


De tuin bijna klaar voor gras

De scheur in de pijp heeft wat roet in het eten gegooid, maar uiteindelijk kon het gras zondag gelegd worden. Dan zijn broer Freddy is op zaterdag met zijn gezin bij ons aangekomen vanuit Tennesee, dus Freddy zei dat hij wel wilde helpen en ook een van zijn zoons heeft geholpen. Dan zijn vader en zusje waren afgelopen weekend ook vanuit Nederland aangekomen en iedereen zou bij ons komen eten, hierdoor kreeg Dan ook nog hulp van onze zwager Justin en onze vriend Arnold had ook al aangegeven dat hij zou komen helpen.


In de eerste instantie was het de bedoeling dat het gras zou liggen voordat Freddy aan zou komen, maar helaas gaat het niet altijd zoals verwacht en achteraf gezien was het misschien wel beter want nu hadden we meerdere mensen die geholpen hebben met het leggen van het gras. Het uiteindelijke resultaat mag er dan ook zeker wezen en we zijn ontzettend blij dat dit grote project nu achter de rug is. De kinderen kunnen niet wachten totdat ze eindelijk lekker op het gras kunnen spelen.

We blijven zo een twee weken van het gras af, zodat het goed de tijd heeft om te groeien en de wortels goed kunnen plaatsen, daarna is het de bedoeling dat we een patio gaan plaatsen en alles af gaan werken, maar dat komt allemaal op zijn tijd.