zondag, oktober 31, 2010

Opa is aangekomen

Gisteren was het dan eindelijk zover. Na een half dagje werken mochten we opa eindelijk op gaan halen op het vliegveld hier in SLC. 's Ochtends op werk heb ik de hele tijd zijn vlucht in de gaten gehouden, dus toen ik door had dat hij geland was in Detroit zat ik al op zijn telefoontje te wachten. Ik vind het altijd fijn om te weten dat hij door de douane heen is. Hij belde al vlug en was inmiddels ook al bij de volgende gate aangekomen voor zijn aansluitende vlucht. Ook die heb ik weer in de gaten gehouden en gelukkig had hij zo goed als geen vertraging.

Om 14.30 uur was zjn vlucht geland in SLC en nog geen 20 minuten later kwam hij van de roltrap af! Ik was erg benieuwd naar hoe Skyler zou reageren, maar dat viel reuze mee. Hij keek eventjes vreemd op, hij ziet opa normaal gesproken natuurlijk alleen maar op het computerscherm, maar hij was al snel weer opgewarmd.

Mindy, Jace en Kylee waren ook mee gekomen naar het vliegveld en Kylee had een welkomst bord gemaakt met daarop de tekst Welkom thuis Peter, we houden van je. Kylee was zo lekker zenuwachtig voor zijn komst!

's Avonds zijn we met zijn 4tjes lekker bij de Golden Corral gaan eten. De Golden Corral is een van mijn vaders favoriete restaurantjes hier. Het is een all you can eat buffet en je kunt er eten voor een leuk prijsje. Skyler zat aan het hoofd van de tafel en ging zijn opa op een gegeven moment zelfs voeren. Delen is hij heel goed in!

Na de Golden Corral waren we bij Mindy thuis uitgenodigd voor een Halloween feestje voor Jace. Uiteraard zijn we daar eventjes langs geweest, maar we zijn niet de hele avond gebleven. Mijn vader was inmiddels al ruim 48 uur op en begon dus best wel moe te worden. Hij is zelf ook eigenwijs geweest, want hij heeft zijn koffer in de nacht van vertrek pas ingepakt en is dus ook niet naar bed geweest.

Vandaag hebben zowel hij als Dan lekker uitgeslapen en Skyler en ik waren er al vroeg uit. Toen iedereen eenmaal uit bed was en we gegeten hadden zijn we naar de WinCo gereden voor pompoenen. We zouden met Mindy en haar gezin vandaag pompoenen uit gaan snijden. Het is voor mijn vader de eerste keer dat hij Halloween mee maakt in Amerika en dan hoort dat er natuurlijk ook bij. We hebben een paar goede pompoenen gevonden en de prijzen bij WinCo waren de beste prijzen die we tot nu toe gevonden hadden.

In de eerste instantie leek opa geen zin te hebben om een pompoen uit te snijden, vooral toen hij zag hoe de binnenkant eruit ziet. Je moet de "ingewanden" er tenslotte allemaal uit halen, maar omdat Skyler ook geholpen moest worden, ging hij al snel aan de slag

Skyler zelf heeft ook een handje mee geholpen, hoewel hij meer intresse had in andere dingen. Maar af en toe kwam hij op schoot zitten en probeerde dan op zijn eigen manier te helpen. Opa heeft uiteindelijk het meeste werk gedaan, maar het resultaat mag er wezen voor een aller eerste keer.

Na het uitsnijden van de pompoenen hebben we lekker tomatensoep gegeten die mijn vader vanmiddag nog heeft klaar gemaakt. Na het eten zijn we langs de deuren gegaan met Kylee en Skyler. Jace vind zichzelf inmiddels te oud, tenzij hij alleen met zijn vriendjes zou mogen gaan, maar daar vind Mindy hem nog te jong voor. Het werd hier vandaag gevierd vanwege het geloof.

Kylee was in een mooie prinsessenjurk gekleed en Skyler in een Ninja outfit. Kylee was gewapend met een kussensloop en Skyler met een emmertje in de vorm van een pompoen. Ondanks dat het koud was en het ook een beetje aan het regenen was, was het behoorlijk druk op straat. Skyler heeft heel goed aan de hand gelopen en had al snel door, dat als hij zijn emmertje omhoog zou houden, hij een treat kreeg. Op een gegeven moment zei hij zelfs een paar keer tick teat (oftewel trick or treat) Zo zijn we ook nog even langs Dan zijn werk gelopen, die erg blij was om Skyler te zien. Het was al met al een lange maar fijne dag en Skyler is goed verwend met snoep.

En nu....? Nu wachten we "geduldig" op de komst van de beeb. We hebben in princiepe officieel nog 1 week te gaan tot de uitgerekende datum. We vragen ons af wanneer de kleine man zich aan zal melden. Iedereen is nu toch wel heel erg nieuwsgierig naar hem en niemand zou het erg vinden als ik nu ga bevallen. Ik zit inmidels op 2-2.5 cm ontsluiting en heb vanavond ook wel weer wat weeen activiteit gehad, maar nog niet iets om ons druk over te maken. Die activiteit is er al een paar dagen. Het is nu afwachten wanneer het door gaat zetten!

zondag, oktober 17, 2010

Nog 3 weekjes?

Afgelopen vrijdag ben ik weer op controle geweest. De beeb en ik doen het allebei goed. Uiteraard was ik weer aangekomen en mijn buik is weer goed gegroeid. Dit was ook het eerste bezoek waarbij mijn arts een binnenwaardse controle uitvoerde. De beeb ligt mooi met zijn hoodje naar beneden en ik heb zelfs al 1 cm ontsluiting! Gratis en voor niets.

Mijn arts denkt zelf dat ik de volgende 3 weken niet meer vol zal gaan maken. Ik moet aanstaande vrijdag opnieuw op controle komen en die week daarna gaat mijn arts voor een week weg. Hij denkt zelf dat ik die week misschien wel eens zou kunnen gaan bevallen. Ach we zullen het wel zien. We hopen in ieder geval dat beebje nog even blijft zitten totdat opa hier aankomt. Hij zal hier op 29 oktober aankomen. Wie weet wordt het wel een Halloween baby.

De 1 cm ontsluiting heb ik natuurlijk niet geheel gratis gekregen. De afgelopen twee weken zijn best wel stressvol geweest met het overlijden van Angela en dan Daniel in het ziekenhuis. Ik heb dan ook regelmatig wel last gehad van een harde buik of een braxton hick. Maar goed, die 1 cm is er in ieder geval al.

De begrafenis van Angela was vorige week woensdag. Ruim anderhalve week na haar overlijden. De reden dat het zo lang heeft geduurd was dat Freddy de begrafenis niet door wilde laten gaan zonder Daniel. Wat overigens wel logisch is natuurlijk. Gelukkig bleek Daniel goed te herstellen, ondanks alle verwondingen en mocht hij zondag 2 oktober naar huis. Hij bleek toch meer verwondingen te hebben dan dat we eerst te horen kregen. Hij heeft een gebroken been, gebroken sleutelbeen, gebroken neus en een gebroken oogkas. En dan had hij natuurlijk ook nog de interne bloedingen en hij heeft een paar goede blauwe plekken. We waren dan ook allemaal zeer verbaasd over zijn goede herstel, maar wel allemaal erg blij.

De begrafenis was een mooie dienst. Chantal heeft alles in princiepe geregeld en dan de goedkeuring van Freddy gekregen voor alles. Hij kon het zelf niet aan om alles te regelen en had bovendien zijn handen vol aan Daniel en de andere jongens. Na het familie gebed heeft Freddy besloten dat hij Angela toch nog wilde zien en dus is de kist, die in de eerste instantie gelsoten bleef, toch geopend. Ik heb zelf niet gekeken bij haar, maar heb me laten vertellen dat het mortuarium Angela mooi had opgebaard. Ik hoop dat Freddy en de jongens het hierdoor toch een plekje kunnen geven.

Afgelopen woensdag was er een football wedstrijd in Grantsville. We zouden er eerst naar toe gaan, maar ik begin best veel vocht vast te houden en bovendien beginnen mijn bekken nu wel erg pijnlijk te worden, dus hebben we maar afgebeld. Ik moet toch ook een beetje aan mezelf blijven denken nu de bevalling zo dicht bij komt.

Tijdens de rust van de wedstrijd heeft Freddy een cheque aangeboden gekregen met de opbrengsten van een fundraiser die Grantsville speciaal voor Freddy en de jongens hebben georganiseerd. Niet alleen hebben zij hun vrouw en moeder verloren, maar ook een inkomst die weg valt en Freddy wil geen ritten meer maken buiten de staat nu hij er alleen voor staat met zijn jongens (wat overigens logisch is) Grantsville had daarvoor een fundraiser georganiseerd en zij hebben ruim $9000 dollar opgehaald!! Het is fijn om te weten dat Freddy er niet alleen voor staat!

Afgelopen donderdag kregen we weer slecht nieuws. Er is opnieuw een tumor gevonden bij Dan zijn tante Pam. Dit maal in haar milt. Pam zou in april pas een scan krijgen maar wilde voor haar eigen gemoedsrust nu een scan hebben, omdat ze 3 keer kanker bij haar is geconstateerd in deze periode. Misschien maar goed dat ze zelf een scan wilde hebben, want om dit in april pas te vinden, zou misschien wel eens rampzalige gevolgen kunnen hebben. De artsen hebben haar twee opties gegeven, een bioptie nemen en afwachten of de tumor groeit, of gewoon gelijk handelen en de milt verwijderen. Pam heeft gekozen voor het laatste, gezien haar achtergrond met kanker. Zij wordt nu volgende week dinsdag geopereerd.

De komst van de beeb zou nu dus echt wel goed nieuws zijn voor iedereen. Iedereen kijkt dan ook erg uit naar zijn geboorte en zijn erg nieuwsgierig naar hem! Hoe dan ook, hij zal zich (mits dat ik overtijd loop) binnen nu en 3 weken aanmelden en dan wat vreugde in deze tijd brengen!