dinsdag, april 30, 2013

Tennessee

Inmiddels zijn we al weer ruim 3 weken terug uit Tennesee en dus is deze blog natuurlijk veels te laat, maar we hebben een leuke tijd gehad in Tennessee en dus wil ik er nog wel even over bloggen. Het bloggen is even op een laag pitje komen te staan door mijn werkzaamheden en het feit dat ik nog altijd met een borstontsteking kamp.

De borstontsteking had ik al voordat we naar Tennessee vertrokken en daar had ik ook antibiotica voor gekregen. Na een paar dagen begon de pijn wat te minderen, maar eigenlijk is het niet geheel weg getrokken. Natuurlijk heb ik het wel goed in de gaten gehouden, want je hoort tegenwoordig de engste verhalen.Vorige week ben ik weer bij mijn arts geweest en hij gaf aan dat alles er goed uitziet, alleen dat de ontsteking zeer waarschijnlijk niet helemaal is weg getrokken, ondanks de antibiotica. Ik kan heel goed verschil voelen, zodra Khloé gedronken heeft, de plek is dan minder hard en minder warm, maar ze krijgt hem net niet helemaal weg gewerkt. Dus ik heb nu opnieuw antibiotica, een kuur die zwaarder is dan de vorige. Door dit alles zit ik wel te overwegen om te stoppen met borstvoeding. Het doet af en toe zo verschrikkelijk zeer, dat ik gewoon niet eens kan slapen, bovendien komt Khloé sinds dat we uit Tennessee vandaan zijn weer gemiddeld 2 keer per nacht om te drinken en het begint me goed op te breken. Ik heb het vermoeden dat ze misschien niet genoeg binnen krijgt. Gelukkig is daar, buiten de gebroken nachten, weinig van te merken, want het is een heerlijke vrolijke meid, met een lekkere bolle toet!

IMG_20130410_150349

Op mijn werk zijn we druk bezig met een verhuizing. Onze klant had een warehouse in Louisville, Kentucky en heeft besloten om hun spullen uit dat warehouse terug te trekken naar Salt Lake City te verhuizen. Veel van onze zendingen gingen namelijk naar het warehouse in Louisville toe, waarna zij het naar andere klanten verstuurde. Dit is iets wat we ook direct vanuit Salt Lake kunnen doen en daarmee bespaart de klant aardig wat kosten op de zendingen die normaal gesproken naar Louisville gaan en mankracht die niet betaald hoeft te worden en zo zijn er nog wel wat financiele voordelen. We hebben nu het gebouw naast ons gehuurd en daar is een groot gat in de muur geslagen, dus ons gebouw is nu verdubbeld in grote en goederen. Het zijn hectische weken, waarin ik vaan van 7 tot 7 werk, maar gelukkig is dat maar tijdelijk, maar het voordeel is wel dat ik er extra voor betaald krijg. Maar de ontsteking en mijn uren op werk, heeft er dus voor gezorgd dat de blog wat achterstand heeft op gelopen. Khloé ligt nu op bed en de jongen kijken nog een filmpje op Netflix en dan gaan ook zij naar bed, dus is het nu even mooi tijd om te schrijven.

Op 3 April zijn we dus naar Tennessee vertrokken, vanwege de bruiloft van Freddy en Kerry op vrijdag 5 April. Toen de datum van het huwelijk bekend werd gemaakt werd er in de eerste instantie gesproken van reizen met de auto, maar al snel werd het mij duidelijk dat dat voor ons niet te doen zou zijn in verband met de kinderen. De reis met de auto duurt al snel 2 dagen en dat is als je goed door blijft rijden. Met een baby die om de 4 uur wilt drinken, zouden we meerdere stops moeten maken en dat was voor ons geen doen. Zodoende werd er besloten dat we zouden gaan vliegen. Best spannend, want het was voor de jongens de aller eerste keer dat zij in een vliegtuig zouden stappen en voor ons de eerste keer dat we gingen reizen met 3 kleine kinderen. Van te voren had ik al allerlei scenarios in mijn hoofd gehaald dat wij ‘die’ ouders zouden zijn met 3 schreeuwende kinderen, maar het is achteraf gelukkig reuze mee gevallen!

‘s Ochtend heeft Carrie ons naar het vliegveld gebracht, zodat we de auto daar niet voor een paar dagen hoefden te laten staan. Al snel waren wij ingechekt en was het tijd om door de beveiliging heen te gaan. Ik had een paar weken voor onze reis een Moby Wrap besteld, zodat ik Khloé kon dragen, zonder daarbij mijn handen nodig te hebben. Een Moby wrap is een draagdoek, waarin het kindje op je buik gedragen wordt, maar wel stevig zit zonder eruit te kunnen vallen. Doordat ik Khloé in de doek had zitten, mocht ik wel met haar door de metaal detector, maar daarna moesten mijn handen afgeveegd worden met een speciaal doekje, dat in de computer werd gestopt en er werd gekeken naar eventuele achter gebleven stoffen van een bom. Blijkbaar zijn er dus wel degelijk gekken in de wereld die een bom op hun lichaam plaatsen en die proberen te verbergen met een kindje daar over heen. Gelukkig was binnen een paar seconden al duidelijk dat het bij ons niet het geval was en mochten we onze gate opzoeken. Halwverwege richting de gate, zaten Chantal en Justin op ons te wachten, aangezien zij op dezelfde vlucht als wij zaten.

564712_10151531036742356_698813333_n

De jongens wisten op dat moment nog niet dat we op het vliegveld waren, want we wilden ze van te voren niet zenuwachtig maken. Toen ze eenmaal vliegtuigen net buiten de ramen begonnen te zien, werden ze helemaal wild van enthousiasme! We hadden van te voren Skyler zijn rugtas ingepakt met speelgoed waarmee ze in het vliegtuig konden spelen en onze rugtas zat vol met broodjes en snoepjes, zodat we ze onderweg bezig zouden kunnen houden. En we hadden ook geen directe vlucht, dus konden ze tussen door de benen nog even strekken en ook nog even ergens iets eten.

Eenmaal aan boord werden ze nog enthousiaster en begonnen ze te kletsen over ‘Cailou’. Cailou is een tekenfilm die de jongens graag kijken en hij is een jaar of 5 oud. Toevallig was Cailou in een van de laatste afleveringen ook op reis geweest met een vliegtuig dus werd alles vergeleken met zijn reis. Bij het opstijgen wilde Skyler mijn hand vast houden en kreeg hij gewoon tranen in zijn ogen van blijdschap. Noah vond het allemaal wel best. De eerste vlucht verliep soepel, alleen kregen we aan het einde behoorlijk wat last van turbulentie, wat er voor zorgde dat zowel Chantal als Skyler beide moesten overgeven. Helaas ging bij Skyler een groot gedeelte over zijn kleding dus, die hebben we bij de overstap even snel omgekleed. De tweede vlucht verliep snel en gelukkig zonder al te veel turbulentie.

531978_10151531037567356_1664658914_n

Op het vliegveld van Tennessee zouden wij opgewacht worden door Freddy en Kerry en Dan zijn zusje Taylor. Kerry had als verrassing voor Freddy ervoor gezorgd dat Taylor over is gevlogen vanuit Nederland, wat voor ons natuurlijk ook extra leuk was, aangezien we Taylor al 6 jaar niet hadden gezien. Taylor zou een van de bruidsmeisjes zijn voor Kerry en Freddy wist helemaal nergens iets vanaf. Bovendien was het voor Freddy de aller eerste keer dat hij haar ontmoette, dus toen Freddy de dag voor ons in Tennessee aan kwam, was het dan ook een erg emotioneel moment.

480169_10151531562037356_323333199_n

Nadat we onze huurauto hadden opgehaald, konden we op weg naar het hotel. Kerry had van te voren een hotel kamer geregeld, met 2 queen bedden, en een queen uitvouw bank. De slaap plekken waren nog niet helemaal duidelijk, maar uiteindelijk werd besloten dat Taylor en wij, samen met Kari in het hotel zouden gaan. Kari zou ongeveer 2 uur na ons aankomen op het vliegveld. Wij zijn naar het hotel gereden zodat we de kinderen op bed konden gaan leggen, terwijl de rest terug gingen naar het vliegveld om Kari te halen. Het was een lange dag met heel veel indrukken voor de kinderen, dus zij sliepen snel.

Op donderdag zijn we overdag naar een van de grootste en bekendste winkel centrums geweest in Tennessee. Wat is het toch leuk om toerist in eigen land te spelen. Het winkelcentrum had van de duurste winkels, tot leuke goedkope winkeltjes en leuke restaurantjes tot zelfs een restaurant waarbij de muren en het plafond voorzien waren van aquariums, waardoor je jezelf in een aquarium waant. ‘s Avonds zou het draaiboek van de bruiloft door genomen worden in de kerk, gevolgd door een diner.

Na het diner, waren alle kinderen in de rondte aan het rennen toen Skyler opeens stil stond en begon te huilen. Ik had al heel snel in de gaten wat er aan de hand was en heb hem opgepakt en mee genomen naar de wc. Het arme schaap had ineens last van diarree en voelde het niet aankomen, waardoor hij dus in zijn broek gepoept had. Voor hem was dat echt verschrikkelijk, het is hem namelijk nog nooit eerder overkomen en hij was ontzettend bang dat wij kwaad op hem zouden worden. Gelukkig was er iemand aanwezig die toevallig wat kleding in de auto had staan wat zij van kleinkind naar kleinkind zou brengen en daar wist ze een broek uit te vissen voor Skyler. Nadat hij schoongemaakt en weer aangekleed was, besloten we dan ook om terug te gaan naar het hotel, omdat het opnieuw een lange dag was geweest. Terwijl ik alle spullen bij elkaar aan het zoeken was en Dan Noah en Khloé klaar maakte, gebeurde het Skyler maar zo weer! Opnieuw kon de vrouw een broek aan ons geven zodat we Skyler schoon konden maken. Nu begon ik me af te vragen of de reis misschien te veel met hem gedaan had, of dat hij misschien ziek aan het worden was. In het hotel hebben we de jongens snel in bad gedaan en op bed gelegd, zodat ze allebei goed uitgerust zouden zijn voor de bruiloft.

Voor de bruiloft zouden de jongens namelijk ring dragers zijn. Hoewel tijdens het oefenen de dag ervoor in de kerk werd besloten dat ze met bellen mochten lopen. Twee van Kerry haar neefjes liepen namelijk met bellen en dat vonden Skyler en Noah natuurlijk veel leuker dan met ringen lopen, dus ook zij mochten met bellen lopen. Er werden ‘s middags bij de kerk eerst foto’s gemaakt van het bruidspaar, die er overigens verschrikkelijk mooi uitzagen en vervolgens van de hele bruidsgroep, dus ook de jongens. De bruiloft had een Cowboy tintje, waardoor Freddy zijn cowboy hoed en laarzen aan had, Kerry een paar cowboy laarzen onder haar jurk en de kleine jongens ook allemaal cowboy laarzen en hoeden op hadden.

320017_556126477751003_1378653053_n

En uiteraard hebben we ook gelijk even van de gelegenheid gebruik gemaakt om van ons gezin een paar mooie foto’s te laten schieten. Ik was dan ook zeer blij met het resultaat.

894638_10151529898752356_828715346_o

De ceremonie was heel erg mooi en Kerry maakte een verschrikkelijk mooie bruid. Menig gast heeft hier of daar wel een traantje weg gepinkt. En zowel Kerry als Freddy straalden van geluk. We waren dan ook heel erg blij dat we daar deel van uit konden maken. De jongens hebben ook goed hun best gedaan met de bellen en hebben zich heel goed gedragen. En niet geheel onbelangrijk, Skyler voelde zich eigen prima en heeft nergens geen last van gehad.

Na de ceremonie vond er een diner plaats, gevolgd door een feest in een andere kerk, waardoor het een hele fijne avond is geweest. Iedereen heeft genoten van het eten en van de gezelligeheid en er werden volop foto’s gemaakt door zowel de gasten als de trouw fotograaf. Khloé was inmiddels wel erg moe, dus ik heb haar bij me genomen in de draagdoek en ze voelde zich gelijk een stuk beter op haar gemak. Die draagdoek was echt ideaal en ik vind het jammer dat ik die bij de jongens nooit heb gehad. Uiteidelijk zijn we rond 22.00 uur richting het hotel gegaan, waar we de kinderen op bed hebben gelegd, na zo een lange dag.

De laatste dag in Tennessee zijn we wezen winkelen in een ander winkel centrum en hebben we zoveel mogelijk tijd met Taylor doorgebracht. 's Middags zijn we naar Kerry haar huis gegaan, waar we hebben gegeten en de kinderen buiten hebben gespeeld en daarna besloten we om met zijn allen te gaan bowlen. De zaak was niet een van de beste zaken, maar het was een leuke avond en we hebben zo nog heerlijk kunnen genieten van onze laatste avond samen. Iedereen, behalve Kari, die ‘s middags al naar huis was vertrokken, zou de volgende dag vertrekken. Wij terug naar Salt Lake, Taylor terug naar Nederland en Freddy en Kerry op huwelijksreis naar St. Lucia. Taylor komt overigens wel eind mei weer terug, maar dit maal zal ze 2 weken hier in Utah verblijven!

De terug reis naar Salt Lake City verliep iets minder soepel dan de heenweg, maar dat had voornamelijk te maken met het feit dat de jongens het helemaal gehad hadden. Het was de allereerste echte vakantie, dus het vliegen, het hotel, niet in hun eigen bed slapen, dat hakte er allemaal aardig in. Onze vlucht vertrok ook al om 06.30 uur vanuit Tennessee en dus moesten we ook al heel vroeg op staan. Die nacht was ook een hele slechte nacht, want Noah werd midden in de nacht gillend wakker en hij kon ons niet vertellen waarom hij nou zo verdrietig was, maar heeft aan een stuk door gehuild. En Skyler heeft in zijn slaap nogmaals een ongelukje gehad.

Beide jongens wilden dan ook graag bij mij zitten in het vliegtuig, maar dat mag natuurlijk niet. Bovendien had ik Khloé al op schoot. Noah kreeg daarbuiten ook nog eens veel last van zijn oren en kreeg zijn oren niet geopend, zoals wij dat kunnen doen, door te slikken of te gapen. Ze waren beide dan ook helemaal op toen we eenmaal thuis waren en we hebben ‘s middags allemaal heerlijk geslapen in ons eigen bed. Uiteindelijk denk ik dat het allemaal misschien net iets te veel van het goed is geweest, maar we kunnen wel terug kijken op een hele leuke tijd in Tennessee!!

maandag, april 01, 2013

Fijne Pasen

Ik kan me het gevoel nog wel herinneren van vroeger, de opwinding voor pasen. Het zoeken van de eieren en dan later op de dag de buit bekijken! Dit is iets waar Skyler erg naar uit keek. Als je niet beter wist dan zou je denken dat de kerstman misschien voor de deur zou staan. Al een paar dragen vroeg hij wanneer de paashaas zou komen, want hij had over hem geleerd in school. Zo wist hij dus ook dat hij snoepjes en een cadeautje zou krijgen.

Zijn schooldagen hebben de laatste twee weken in het teken van pasen gestaan en daar hebben ze allerlei leuke dingen gemaakt die met pasen te maken hebben. Waaronder een muts met paashaas oren. Zaterdag avond hebben we eieren geverfd met de jongens en nadat alle eieren gedaan waren, zei Skyler dat we maar snel naar bed moesten gaan, dan kon hij zijn paashaas oren op doen en door de tuin heen gaan springen om de eieren te verstoppen! Het heerlijke ventje was echt in de veronderstelling dat hij de eieren moest gaan verstoppen. Gelukkig heeft Dan hem duidelijk kunnen maken dat de paashaas diezelfde avond zou komen om dat allemaal te doen.

Over school gesproken, Skyler heeft twee weken geleden een fotograaf op zijn schoolte gehad en we hebben nu officieel zijn eerste schoolfoto binnen. Het is een ontzettend leuke foto en hij ziet er heel leuk uit, maar wat moest ik daar even van slikken. Mijn kleine ventje is zo klein niet meer, hij groeit zo ontzettend snel!!

Skyler

Om vervolgens weer terug te komen op pasen, wij hebben de jongens na het verven van de eieren in bed gestopt en de paashaas is diezelfde avond inderdaad langs geweest en de kinderen zijn lekker verwend. De jongen hebben allebei een mooi mandje met speelgoed gekregen een allebei een mooi overhemd en Khloé heeft een mooi jurkje gekregen. De jongens kwamen heel enthousiast onze kamer in, nog voordat ze naar binnen zijn gegaan om te kijken of de paashaas inderdaad wel gekomen was. Ook wilden ze gelijk al naar buiten om eieren te zoeken. We hebben ze nog net aan zo ver gekregen om toch eerst maar even te ontbijten.

‘s Middags hebben we Dan zijn familie op bezoek gehad. Normaal gesproken doen we dit soort dingen bij Pam thuis, maar Freddy stelde voor om het dit jaar bij ons thuis te doen. Ik heb daar geen problemen mee, maar wilde Pam niet voor het hoofd stoten. Maar zij vond het wel een goed idee om het hier te doen, dus zo gezegd, zo gedaan. Iedereen nam iets te eten mee en zo hebben we er een paas lunch van gemaakt, gevolgd door een nieuwe jacht naar eieren. Het gebeurd erg weinig dat iedereen tegelijk bij ons thuis is, dus dat maakte het des te leuker.

DSC_0025

Nadat iedereen vertrokken is, heb ik Khloé gevoed en zijn de jongen even lekker gaan spelen. Het voeden van Khloé doet al een paar dagen pijn en vorige week bedacht de kinderarts dat ik misschien wel eens spruw zou kunnen hebben en inderdaad. Gelukkig is er in Khloé haar mond nog niets te zien, maar ze heeft wel een antibiotica mee gegeven, zodat we haar bij voorbaat al kunnen behandelen en het zo bij haar kunnen voorkomen. De pijn is er nog wel, maar sinds zaterdag is er een andere soort bij gekomen en ben ik de gelukkige winnaar van een borstontsteking, dus ook daar heb ik nu antibiotica voor. Hopelijk is het aanstaande woensdag wel wat weg getrokken, wantdan gaan we voor een aantal dagen naar Tennessee.

DSC_0009

Nadat Khloé gevoed was zijn we naar Anna gegaan, waar we zoals gewoonlijk uit genodigd waren voor een diner. En uiteraard kon ook daar de eieren jacht niet ontbreken. De jongens hebben zo ontzettend veel snoep gekregen en daarbuiten hebben ze ook allebei een ei gevonden met $10 er in. Ze waren super blij en we hebben er vanmiddag wat leuke dingen van gekocht die ze kunnen doen in het vliegtuig.

We hebben al met al dus een fijne, maar drukke pasen gehad. Bij thuiskomst moest ik de bedden nog opmaken, want ik had het beddengoed gewassen en terwijl ik dat aan het doen was en ondanks dat het met 10 minuten gebeurd was, is Noah op de bank in slaap gevallen. Daar aan kun je merken dat hij een hele fijne dag heeft gehad, want normaal gesproken wil hij zo lang mogelijk op blijven.

Noah

Vanmorgen moest ik om  5 uur beginnen en afgelopen nacht heb ik heel slecht geslapen, vanwege de pijn van de ontsteking. Vanavond heb ik een paar wassen weg gewerkt zodat we dat niet hoeven te doen als we uit Tennessee vandaan komen. Ook heb ik de koffer voor de kinderen alvast in gepakt, dan is dat alvast maar gebeurd. Ik ben nu dan ook eigenlijk wel dood op, dus ik ga lekker mijn bedje op zoeken.