Schrik van mijn leven........

Vorige week zaterdag ben ik met Skyler bij de kinderarts geweest. Hij hoestte al een paar dagen en had continue koorts. Op de momenten dat hij geen koorts onderdrukkende medicijnen gebruikte lag hij 9 van de 10 keer bij mij op schoot. Ik wilde hem voor de zekerheid even na laten kijken. Het bleek dat hij het RS virus te pakken had en bronchiolitis. Er zijn hiervoor geen medicijnen beschikbaar, dus werd ons verteld, dat hij veel moest rusten en vooral moest blijven eten en drinken. Tevens werd ons verteld dat het erg besmettelijk is en dat we uit moesten kijken voor Noah, omdat het heel gevaarlijk kan zijn voor babies.

We hebben zoveel mogelijk geprobeerd om Skyler bij Noah weg te houden, maar ik denk dat het kwaad op dat moment al geschied was, want Noah begon zaterdag avond een klein beetje te hoesten. Zondag werd dat iets meer, en hij was niet zo vrolijk als normaal en dus heb ik hem maandag mee genomen naar de kinderarts. Daar werd al snel bekend dat hij ook het RS virus te pakken had. Ook nu weer naar huis gestuurd, maar we moesten hem wel heel nauwkeurig in de gaten houden en bij enig teken dat het slechter met hem ging, gelijk weer terug brengen.

Dinsdag leek Noah heel veel moeite te hebben met adem halen en hij werd ook heel bleekjes en dus ben ik gelijk weer met hem terug geweest. Bij binnenkomst zei de arts al gelijk dat hij er een stuk slechter uit zag dan de dag daarvoor en ze heeft zijn zuurstof gehalte gechecked, wat op dat moment op 88% zat. Bij 87% of lage zou hij op genomen moeten worden in het ziekenhuis. Ze stelde voor om een Albuterol behandeling te proberen. Dit wordt normaal gesproken bij astma patienten gedaan, maar helpt ook wel eens in het geval van RSV, maar niet altijd. In dit geval bleek het echter wel te helpen.

Zijn zuurstof gehalte liep terug naar 94%. De arts was hier nog niet super tevreden over, maar het was een stuk beter dan bij binnenkomst. Ze heeft ons dan ook een machine mee naar huis gegeven om zelf Albuterol om de vier uur toe de dienen.

Dit leek redelijk goed te helpen, tot donderdag avond. Om 19.00 uur heb ik hem een behandeling gegeven en daarna liep het allemaal helemaal mis. Hij werd steeds stiller, begon ontzettend veel te hoesten en te kwijlen. Ik heb Anna gebeld, omdat Dan aan het werk was en zij kwam gelijk langs. Ik vond ook dat Noah grauw aan het worden was en Anna zei dat ze hetzelfde dacht. Anna is bij Skyler gebleven en ik heb Noah meegenomen naar een urgent care kliniek. Ik dacht dat hij misschien een sterkere behandeling nodig had, maar wat er toen gebeurde had ik nooit verwacht...

Bij binnenkomst moest ik allerlei papieren invullen en dit heb ik geweigerd, ik zei dat ik per direct een arts moest zien, omdat Noah moeite had met ademhalen en dat hij grauw aan het worden was. Het meisje achter de balie is toen direct naar achteren gerend en een dokter liet ons direct binnen komen. Bij een blik op Noah riep ze "call 911" en hij werd direct aan de zuurstof gelegd en zijn zuurstof gehalte werd gemeten en dat zat op dat moment op 82%, dus veels te laag. Binnen 3 minuten tijd stonden en 6 volwassen mannen van de ambulance om mijn kleine mannetje en heen en toen sloeg de paniek echt bij mij toe. Op dat moment was ik echt bang dat we te laat waren....

We werden direct in de ambulance geladen en naar het ziekenhuis gebracht, waar hij nog steeds aan de zuurstof lag en een x-ray is gemaakt. De dokter daar constateerde een acute longontsteking. Omdat Noah zijn zuurstof gehalte niet verbeterde, zijn we met de ambulance overgebracht naar de "primary children's" afdeling van het ziekenhuis waar Noah geboren is. Dan was in de tussentijd ook in het ziekenhuis aangekomen.

In het Riverton ziekenhuis is er eerst een tube in Noah zijn keeltje gestopt om hem een keer goed leeg te zuigen en vervolgens werd hij op een infuus aangesloten. De dokter daar constateerde namelijk ook dat hij uitgedroogd was. Hij kreeg vloeistoffen voor de uitdroging en werd bij voorbaat op antibiotica aangesloten. Ook werden en allerlei draadjes op hem geplakt om zijn zuurstof en harstslag en ademhaling in de gaten te houden. Wat doet dat zeer om je kleine mannetje daar zo hulpeloos te zien liggen.

Er werd opnieuw een x-ray gemaakt, omdat de arts zei dat een ingeklapte long en een longontsteking er bijna hetzelfde uitzien op een x-ray en hij wilde zeker weten dat het om een longontsteking ging. Ook hebben ze een neus swab genomen, om nogmaals RSV te kunnen constateren. Vrijdag ochtend kregen we te horen dat Noah inderdaad RSV had (wisten we al), een acute longontsteking en bronchiolitis. Later in de dag werd hij van het infuus afgehaald, omdat ze wilde kijken of Noah zichzelf goed kon hydrateren door te eten en dit leek langzaam maar zeker beter te gaan.

Tegen het einde van de dag kregen we te horen dat de antibiotica ook niet voortgezet zou worden, omdat alles na testen viraal bleek te zijn. De antibiotica helpt daar dus niet tegen. Het enige wat ze op dat moment nog voor Noah konden betekenen in het ziekenhuis was hem aan de zuurstof houden, iets dat we op voorstel van de arts ook thuis zouden kunnen doen. Zijn statistieken waren op dat moment dusdanig in orde dat we hem mee naar huis mochten nemen, maar wel aan de zuurstof. Op het moment dat de zuurstof weg gehaald wordt bij hem zakt zijn zuurstof gehalte heel snel naar beneden en dat is niet goed.

Ik heb in de eerste instantie aangegeven dat ik het eng vond om hem mee naar huis te nemen, maar na meerdere gesprekken en uitleg van hoe of wat, hebben we toch besloten om hem mee naar huis te nemen. De arts hoopt dat Noah thuis een stuk sneller op zal knappen dan in het ziekenhuis. In het ziekenhuis raakte hij continue in paniek als er een arts of zuster aan zijn bedje stond.

Zaterdag ochtend moesten we dan wel gelijk weer op controle komen. Noah's zuurstof gehalte zat toen op 93%. Nog steeds niet goed, maar wel een stuk beter dan de avond dat Noah met spoed opgenomen werd. Hij moet nu tot minimaal donderdag aan de zuurstof liggen en zelfs dan kunnen ze nog niet beloven dat hij er vanaf mag. We hebben overigens ook een oxymeter gekregen zodat we Noah zijn statistieken in de gaten kunnen houden, in plaats van aan zijn lichaam af te moeten lezen hoe het met hem gaat, hoewel we dit natuurlijk ook wel goed in de gaten houden.

Op het moment ligt mijn kleine ventje lekker te slapen. Op de momenten dat hij slaapt zit zijn zuurstof gehalte net op de grens en als hij wakker is zit hij gemiddeld op 93%. Ik heb sowieso iedere dag telefonisch overleg en bij enige twijfel mogen we uiteraard ook gelijk langs komen. De arts gaf vandaag aan dat het normaal is dat zijn zuurstof gehalte iets zakt als hij slaapt, maar als hij onder die grens blijft vallen, wat hij nu al een paar keer gedaan heeft, dan moet hij waarschijnlijk opnieuw opgenomen worden. Gelukkig is zijn zuurstof gehalte nu sinds vanmorgen redelijk stabiel, dus we gaan hopen dat hij nu snel op gaat knappen en dat hij donderdag inderdaad van de zuurstof af mag.

Als ik nu achteraf denk aan de laatste dagen, dan vraag ik me wel eens af of ik misschien gelijk 911 had moeten bellen, of ik hem misschien eerder binnen had moeten brengen en waarom ik niet door had dat hij aan het uitdrogen was, maar de arts verzekerde mij vanmiddag opnieuw dat ik juist heb gehandeld en dat wij dit niet hadden kunnen weten. Ik ben wel heel blij dat ik naar mijn eigen gevoel heb geluisterd, ik zou er niet aan moeten denken dat het anders afgelopen had kunnen zijn.

Goede voornemens van Noah

De lezers zullen wel denken, hoe kan een baby nou goede voornemens hebben? Natuurlijk is Noah veels te jong om al bewust goede voornemens te maken, maar voor ons gevoel heeft hij wel een goed voornemen gemaakt om 2011 mee te beginnen.

De eerste weken na zijn geboorte sliep Noah erg slecht. Hij wilde overdag niet slapen en hij wilde 's nachts niet slapen. We hebben van alles en nog wat geprobeerd. We vroegen ons af of hij krampjes had, of dat hij misschien zijn dag en nacht ritme omgedraaid had, of misschien was hij wel oververmoeid. Soms sliep hij om 02.00 uur in de ochtend nog niet.

De eerste 6 weken was dat niet zo erg. Ik hoopte natuurlijk wel dat Noah snel in een ritme zou zitten, maar ik was nog vrij dus ik kon zelf ook wel eens op bed gaan liggen in de middag. Maar na 6 weken verlof moest ik natuurlijk weer aan de slag en als je dan om 02.00 uur nog opzit met een baby, dan wordt je daar niet vrolijk van.

Dan heeft in de eerste weken uiteraard heel veel geholpen, vooral toen ik terug ging naar werk. Maar ondanks dat hij veel hielp en vaak met Noah op bleef zitten totdat hij in slaap viel, was het voor mij toch moeilijk om in slaap te komen, omdat ik hem toch hoorde huilen. De eerste paar weken zijn dan ook best vermoeiend geweest, maar we hebben ons maar vast gehouden aan het feit dat het een fase was en hij er eens of eens wel over heen zou groeien. En hoe?!

Van de een op andere dag, op 1 januari om precies te zijn, besloot meneertje om op tijd naar bed te gaan en door te slapen 's nachts. 1 Januari was tevens de dag dat hij precies 2 maanden oud was. Sinds 1 januari is Noah zijn bedtijd tussen 21.00 uur en 22.00 uur en dan slaapt hij totdat ik hem de volgende ochtend wakker maak om 06.30 uur, zodat ik hem kan voeden voordat ik naar werk ga. Daarna kan ik hem zo weer terug leggen in bed en dan tukt hij nog lekker even verder. Papa en Skyler kunnen dus iedere ochtend ook lekker uitslapen.

Ik ben hartstikke blij met deze omslag, ik kan nu tenslotte zelf ook bijtijds naar bed. Hoewel ik nu wel moeier lijk te zijn dan tijdens de zware nachten. Misschien komt mijn vermoeidheid er nu echt uit, of misschien ben ik de volgende op rij die ziek aan het worden is. Iedereen om ons heen is al geveld geweest door de griep, waaronder Skyler en Dan, dus misschien heb ik ook wel iets te pakken. Ondanks dat, zul je mij niet horen klagen. Zolang Noah zulke geweldige nachten maakt, ben ik een hele blijde mama.

De kinderarts stond vandaag ook versteld van zijn slaap patroon. Ze heeft wel vaker van een omslag gehoord rond de 2 maanden, maar dit vond ze echt een van de beste omslagen die ze gehoord heeft. Ze vind het erg goed dat hij nu in een ritme zit, maar ze vond het nog mooier dat hij de nacht al zo lang door slaapt.

Verder is Noah vandaag gemeten en gewogen heeft hij zijn eerste prikjes gekregen. Bij binnenkomst moest de assistente al lachen om zijn bolle wangetjes en dat werd nogmaals bevestigd door de arts die ook heel vrolijk werd van onze beer! Noah komt absoluut niets te kort, hij zit met zijn 5954 gram (13.10 LBS) ruim boven het gemiddelde (91%) en ook kwa lengte doet meneertje niet onder voor andere kinderen. Hij is inmiddels al weer 61 cm (24 inches) lang. De arts vond hem overigens wel heel goed geproportioneerd, dus we hoeven ons nergens zorgen om te maken.

Ook heeft ze zijn oogjes opnieuw nagekeken en tot onze verbazing kon ze de cystes niet zien. Volgens haar zijn ze verdwenen en dat zou dus inhouden dat we bij onze afspraak in mei met de oogarts snel naar huis gestuurd worden.

Voordat we naar huis mochten heeft Noah eerst nog 3 prikken gekregen. Hij heeft even goed laten horen dat hij het daar niet mee eens was en zijn ene beentje begon even te bloeden, maar als snel was zijn verdriet over en hij heeft er vanavond geen last van gehad. Dat was met Skyler toen wel anders die heeft tot heel laat in de avond nog liggen gillen van de pijn.

Al met al doet onze beer het hartstikke goed en is hij heel erg gezond. Als we dat horen zijn we toch wel trots en weten we dat we, ondanks de eerste zware weken, toch heel goed bezig zijn!

Happy New Year!

Afgelopen zaterdag hebben we 2010 afgesloten. 2010 was voor ons een heel erg goed jaar met leuk bezoek van mijn vader en natuurlijk de geboorte van ons kleine mannetje Noah! Helaas hebben we in 2010 ook afscheid moeten nemen van mijn schoonzusje Angela, die bij een ernstig auto ongeval om het leven is gekomen. Ondanks dit grote verdriet is het voor ons toch een mooi jaar geweest!

Een week voordat we het jaar afsloten hebben we natuurlijk eerst Kerst gevierd! Ik vind de kerst de leukste feestdag van het jaar. Ik vind het altijd heel erg gezellig. De huizen zijn leuk versierd, zowel binnen als buiten en overal staan de lampjes aan. Heeft geeft een heerlijk warme sfeer aan de meestal zeer gure dagen.

Wij waren vooral benieuwd naar Skyler zijn reactie dit jaar. Vorig jaar hebben we natuurlijk onze eerste kerst met hem gevierd, maar toen had hij het hele concept cadeautjes nog niet helemaal door. Dit jaar wel! Volgend jaar snapt hij waarschijnlijk ook wat meer van de kerstman en dan zal het natuurlijk helemaal een leuke kerst worden.Deze kerst was overigens ook zeer geslaagd! De kerstman heeft Skyler en Noah goed verwend en het bekkie van Skyler begon dan ook heerlijk te stralen toen hij op kerst ochtend de woonkamer in liep en alle cadeautjes onder de boom zag liggen! Hij was wel wat terug houdend in de eerste instantie, omdat hij niet aan de kerstboom mocht zitten. Dit heeft hem ook veel moeite gekost en af en toe was hij toch lekker ondeugend en gooide hij een bal van de boom, maar over het algemeen heeft hij het heel goed gedaan voor een nog geen twee jarig jongetje. Toen hij eenmaal door had dat er cadeautjes voor hem bij waren en wij hem vertelde dat hij ze open mocht maken, was hij al snel niet meer te stoppen.

Skyler heeft voornamelijk auto's gekregen en een mooie "cars" stoel en kleding. Ook heeft hij kleurboeken, krijtjes, boekjes en dvd's gekregen van Sesamstraat. Het in zijn ogen mooiste cadeau was zijn transformer Bumblebee. Hij is er zo blij mee dat deze zelfs mee naar bed moet!Met behulp van zijn grote broer, heeft Noah een mooie spaarpot uit mogen pakken, veel baby speeltjes en ook aardig wat kleding. Onze jongens zijn ontzettend verwend en als je dan de hele dag zo een heerlijk stralend bekkie mag zien, dan kan je dag natuurlijk niet meer stuk!
Oudejaars avond zouden we in de eerste instantie door brengen bij Freddy thuis. De laatste jaren waren we ook bij hem thuis en het leek hem fijn om dit toch voort te zetten. Helaas kregen we een paar dagen van te voren een afmelding van hem. Hij zag het bij nader inzien toch niet zitten nu Angela er niet meer is. Hij heeft het er heel erg moeilijk mee dat de hele wereld verder gaat. Hij is ook bang dat iedereen Angela aan het vergeten is. Een vrouw als Angela zal nieman vergeten, maar ik kan me voorstellen dat het voor Freddy heel erg moeilijk moet zijn. Hij verloor zijn vrouw en nog geen 2 maanden later zette ik zijn neefje op de wereld. Dan wordt het inderdaad wel heel erg ingewreven dat de wereld verder draait. We zouden heel graag meer voor Freddy willen doen, maar zijn verdriet weg nemen is iets wat we niet kunnen, ondanks dat we dat wel heel graag zouden willen.

Vandaar dat we oudejaars avond bij Troy en Mindy door hebben gebracht. Zij wisten dat we naar Freddy toe zouden gaan, maar toen ze hoorden van de afmelding vroegen ze of we zin hadden om daarheen te komen. We hebben die avond heerlijk gegeten van allerlei snacks en hebben de hele avond spelletjes gespeeld. Skyler is rond 21.00 uur naar bed gegaan en die hebben we even voor 00.00 uur weer wakker gemaakt. Er wordt hier dan wel geen vuurwerk afgeschoten, maar een nieuwjaar inluiden wilden we natuulijk wel met ons hele gezinnetje doen!

En zo zitten we dan al weer in 2011. We hopen dat 2011 een heel mooi jaar mag worden, maar dat gaat wel lukken. Skyler wordt in februari al weer 2, dan komt mijn vader in april weer op bezoek, Noah zijn eerste verjaardag zullen we op 1 november vieren en voor de kerst wil opa opnieuw op bezoek komen. Ook willen mijn beide broers op bezoek komen dit jaar, dus we hebben veel mooie dingen om naar uit te kijken.

Wij wensen alle lezers van onze blog, zowel de trouwe bekende lezers als de stille meelezers een heel gelukkig nieuwjaar en hopen dat dit jaar veel geluk, gezondheid en liefde zal brengen!!

Veel liefs,
Danny, Rebecca, Skyler en Noah