Moon Lake 2017

Op Facebook hebben we met Dan zijn familie een ‘geheime’ groep, waar wij onze Moon Lake vakanties onderling proberen te bespreken. Meestal gaan we hier in Januari ongeveer over beginnen, want we willen gelijk boeken, zodra dit kan op de website van Moon Lake. Zo kunnen we er voor zorgen dat we er met zijn allen tegelijkertijd zitten. Zo hadden we dit jaar al redelijk snel een datum in gedachte, maar door onder andere de bruiloft van Bradley en Chelsie werden de plannen gewijzigd.

Zo kwam ook Dan zijn vader en zijn stiefmoeder en zij is slecht te been, dus wisten we al dat Moon Lake voor hun geen optie zou zijn. Ook wist ik al een paar maanden dat Freddy en Kerry terug gingen verhuizen naar Utah, maar omdat daar ook nog geen officiele datum van was konden we ook nog steeds niet boeken.

Gelukkig hebben we toch nog op tijd kunnen boeken, waardoor we allemaal tegelijk op Moon Lake zouden zijn, de week na de bruiloft. Helaas niet helemaal zoals gepland, maar we hebben gelukkig nog een paar fijne dagen gehad met zijn allen. Zo waren Chantal en Justin al op woensdag vertrokken, terwijl wij pas op donderdag gingen en Freddy en Kerry op vrijdag pas aan kwamen.

(De palen die het bekende Moon Lake sign staande hield, waren verrot en daardoor lag het dit jaar op de grond.)

Dit jaar gingen we met een nieuwe auto en tevens hebben we een paar maanden geleden van Mel en Katie een kleine pop up camper gekocht, die achter de auto getrokken kan worden. De camper heeft zo een 5 slaap plaatsen, dus ideaal voor ons. En wat fijn om niet in een tentje te hoeven kruipen.

(Onze vrolijke meid met haar twee (kleine) neefjes)

De kinderen hebben zich met hun neefjes en nichtje heel prima vermaakt. Zeker nu ze ouder aan het worden zijn, durven zij (en wij ook) het aan om wat verder bij de kampeer plaats vandaan te gaan. Zo gingen ze de bossen in en zijn de jongens zelfs een keer helemaal naar het meer gelopen, waar zij op het strandje hebben gespeeld.

(Het is leuk om foto’s van vorige jaren met die van nu te vergelijken en zien hoe veel de kinderen veranderen over de jaren.)

Het water was dit jaar erg hoog, dus veel strand was er niet, maar genoeg om lekker aan het water te zitten, terwijl de kinderen aan het spelen waren. Op een van de eerste keren dat wij naar het meer waren gelopen, zei ik voor de grap tegen Skyler dat als hij in zijn boxershorts in het water zou springen, dat ik een ijsje zou kopen voor hem. Omdat het water best koud was en wij geen zwem kleding bij ons hadden, dacht ik niet dat hij het zou doen, maar dit liet hij niet aan zijn neus voorbij gaan. Noah dook er vevrvolgens ook gelijk achter aan.

Net als ieder jaar is er ook weer veel gevist.Justin had dit jaar een boot gehuurd en heeft Dan en de jongens een tijdje mee genomen om te vissen. Beide jongens hadden geluk en hadden een vis te pakken. Alleen sprong de vis van Noah, net als vorig jaar bij Skyler, van de haak af. Maar Skyler was zo lief, dat Noah de t hij de vis van Skyler wel vast mocht houden.

De jongens hebben gevraagd of wij volgend jaar ook een boot gaan huren en dan willen ze ook nieuwe en grotere hengels. Ze hebben al helemaal uit gepland dat we dan om 5 uur ‘s ochtends op gaan staan om te vissen, omdat de vissen dan veel actiever zouden zijn en veel meer zullen bijten.

Omdat we niet  zo heel dicht bij elkaar wonen, is het voor de kinderen een groot feest wanneer ze allemaal bij elkaar zijn. Ze waren allemaal dan ook teleur gesteld toen toen we op zondag weer richting huis gingen. Maar helaas komen aan alle leuke dingen een eind. En zo zat Moon Lake er voor dit jaar weer op. Maar net zoals er aan alle leuke dingen een eind komt, zijn er ook weer leuke dingen om naar uit te kijken, dus Moon Lake 2018, here we come!

A little bit of everything

De kinderen genieten vol op van de zomer vakantie. Ze spelen veel buiten, hebben al een paar keer gezwommen bij Arnold en Keri, ze hebben al regelmatig een sleepover gehad en blijven vaak ook laat op. Gelukkig willen ze ook nog veel tijd met ons door brengen, dus spelen we spelletjes in de tuin of we spelen een bordspel. Ook hebben de jongens besloten dat ze in deze vakantie alle Harry Potter films willen zien, aangezien zij die nog niet eerder hebben gezien.

Ook hebben we sinds de laatse blog weer visite gehad en hebben we daar inmiddels ook afscheid van genomen. Dan zijn vader en stiefmoeder Coby en Dan zijn zusje Taylor en haar vriend Bouke, hebben afgelopen week bij ons door gebracht. De grote reden van bezoek was het huwelijk van Bradley en Chelsie. Bradley is een van Freddy zijn zoons.

Omdat dit voor Coby het aller eerste bezoek was aan Amerika, wilden zij graag Las Vegas zien en hebben zij daar drie nachten door gebracht. Het leek er op dt dat er maar twee zouden worden, omdat zij de overstap hadden gemist, maar uiteindelijk is dat allemaal goed gekomen.

Taylor en Bouke zijn via California gekomen, omdat zij graag een kleine roadtrip wilden maken, op weg naar Utah. Zij zijn via Las Vegas hierheen gereden met een huurauto, zodat zij Fred en Coby dan mee konden nemen. Wij hadden Coby sinds ons vertrek uit Nederland al niet meer gezien en dat was even emotioneel voor haar. Het was voor ons tevens de eerste keer dat we Bouke zouden ontmoeten, maar al snel hadden we door dat het een hele leuke jongen is.

We hebben een drukke week achter de rug. Een week gaat best snel voorbij natuurlijk. Zeker ook omdat iedereen de “Dutchies” wilden zien. Freddy had Kerry en de kinderen inmiddels opgehaald in Tennesee en zij verblijven nu tijdelijk bij Chantal, totdat hun huis in Utah klaar is, dus als de familie bij elkaar is dan kan het goed druk zijn. De familie is al groot en het was nu nog drukker, omdat ook Kerry haar moeder, zus en drie kinderen en een familie vriendin over waren gekomen uit Tennesee.

De bruiloft van Bradley en Chelsie was op vrijdag 30 juni. Een dag na onze trouwdag. dit jaar waren we inmiddels al weer 11 jaar getrouwd. Toen wij eenmaal op onze plek zaten voordat de ceremonie ging beginnen, werd toevallig het liedje gespeeld waarop wij onze eerste dans hebben gehad 11 jaar geleden. De ceremonie was heel emotioneel. Bradley heeft 6 jaar geleden zijn moeder verloren, dus daar waren al voldoende emoties van en nu ging hij ook met zijn highschool sweetheart trouwen, dus toen zij eenmaal naar het altaar werd geleid, moest hij huilen, waardoor er meerdere mensen gingen huilen. De ceremonie was heel mooi en ze zagen er beide prachtig uit,

Zaterdag waren we bij een family friend uitgenodig voor een welkom thuis feestje voor Marcus. Hij slaagde op de zelfde dag als de bruiloft van zijn broer, van marine bootcamp. Freddy heeft nu twee zoons in de marine. op het moment dat de bruiloft gepland werd, wist Marcus nog niet wanneer hij zou slagen en helaas viel dat op dezelfde dag. Hierdoor kon helaas niemand aanwezig zijn voor Marcus en vandaar dat er voor hem een feestje was georganizeerd. Dit was tevens weer een mooie gelegenheid voor iedereen om tijd met elkaar door te brengen.

Zondag waren we allemaal uitgenodigd voor het eten bij Chantal thuis. Bouke en Taylor zouden gaan schieten met Freddy, dus vertrokken de “Dutchies” al wat eerder op de dag. Ik heb thuis schoongemaakt en gewassen en ben later met de kinderen vertrokken, omdat Dan moest werken. We zijn alleen niet super lang gebleven, omdat Skyler begon te klagen over buikpijn en ikzelf ook niet helemaal lekker was. Toen we eenmaal weg gingen, heeft Skyler buiten de auto gespuugd en dus lagen de kinderen allemaal bijtijds op bed. Al die drukte en het late op blijven zal ook wel een rol hebben gespeeld.

Gisteren was het 4 juli. Ook wel bekend als Independence Day. Wij hebben ‘s middags verkoeling gezocht in het zwembad, aangezien het hier de laatste weken verschrikkelijk warm is. ‘s Avonds hebben we afscheid genomen van Fred en Coby, omdat zij via Las Vegas weer naar huis zouden vliegen en daarna zijn we met Bouke en Taylor naar Grantsville gereden om de vuurwerk show te bekijken.

Vervolgens heb ik gisteren avond nog afscheid genomen van Taylor en Bouke, omdat ik moest werken vanochtend. Zij zijn vanmorgen weer richting California vertrokken, waar zij zaterdag weer zullen vertrekken richting Nederland. Zo kunnen zij nog een paar plekken op hun lijstje bezichtigen. Afscheid nemen is nooit leuk, maar Taylor en Bouke hopen snel weer terug te zijn.

Dat was het bezoek een beetje in een notendop. De kinderen hebben nog zo een zes weken vakantie waar we nog van gaan genieten, voordat de school routine weer voor de deur staat.