Rare weken achter de rug

De laatste twee weken zijn raar verlopen voor ons. Niet echt raar in de zin van raar, maar gewoon raar. Ik weet het, het komt niet echt begrijpbaar over, maar het voelde gewoon erg raar.

Allereerst kregen we te horen dat Dan geopereerd moet worden aan zijn linker knie. In het verleden is hij al eens geopereerd aan een gescheurde miniscus, dankzij American Football en daar heeft hij eigenlijk altijd last van gehouden. Hij heeft momenten waarbij het lijkt alsof zijn knie onder hem weg schiet en dat kan behoorlijk pijnlijk zijn. Maar eigenwijs als Dan is, is hij nooit opnieuw bij een dokter geweest daarvoor. Nu ging hij laatst toch eindelijk maar eens naar de dokter en die wilde dat hij een MRI zou laten maken. Daaruit bleek dat hij een gescheurde ACL heeft (als ik het goed heb begrepen zou dit een van zijn kruisbanden zijn), en dat hij hieraan geopereerd zal moeten worden.

Afgelopen dinsdag hebben we een gesprek gehad met een orthopedisch chirurg en die heeft uitgelegd hoe of wat. Om de kruisband te vervangen zullen er ligamenten vanuit de achterkant van zijn knie gehaald moeten worden. Hij zal vervolgens een week of 4 op krukken moeten lopen en daarna nog fysiotherapie moeten volgen. Waarschijnlijk zal hij begin januari geopereerd gaan worden.

Dan kregen we te horen dat er bij Pam, Dan zijn tante, opnieuw een "vlek" was gevonden tijdens haar laatste controle. Dit maal zat de vlek bij haar milt. Na verdere onderzoeken bleek dit opnieuw een tumor te zijn en zou zij de volgende week gelijk geopereerd worden. Dat was natuurlijk behoorlijk schrikken voor haar, aangezien zij in het verleden al 3 keer kanker heeft overwonnen en onlangs nog haar borsten uit voorzorg heeft laten afzetten.

De tumor is met succes verwijderd, alleen bleek er tijdens de operatie nog een tumor gevonden te zijn, ditmaal in de bekken. Ook deze tumor is met succes verwijderd. Pam is inmiddels weer thuis aan het herstellen van de operatie, maar zal hoogstwaarschijnlijk wel weer chemo therapie moeten volgen.

En kort daarna kwam ik op werk, waar ik te horen kreeg dat mijn directe collega een zelfmoord poging had gedaan.... Achteraf gezien bleek hij niet aan zijn verwondingen te kunnen overlijden, maar zoiets is toch behoorlijk schrikken als je dat hoort. Hij heeft een aantal dagen in een psychiatrische inrichting gezeten en krijgt nu therapieen......

Gelukkig zijn er in de laatste twee weken niet alleen slechte dingen gebeurd. Met ons gaat het verder hartstikke goed. Mijn buik groeit aardig door en de beeb wordt steeds actiever, het blijft geweldig om de kleine rond te voelen spartelen. De Lamaze cursus is wat mij en Dan betreft ook een succes. We hebben echt het idee dat we er baat bij zullen hebben tijdens de bevalling. Het is ook grappig om te horen dat Dan het idee heeft nu meer dingen te weten over het vrouwelijke lichaam dan voor de cursus.

We zijn ook nog steeds spulletjes aan het kopen voor de komst van de kleine. Zo gingen we van de week naar babies r us om het ledikantje te bestellen, maar uiteindelijk zijn we naar huis gegaan met een kinderwagen. We hadden een kortingsbon van 15% die die week nog zou verlopen en die kon alleen gebruikt worden op aankopen binnen de winkel, niet op speciale bestellingen. Bovendien is het wel fijn om de kinderwagen, en zo dus ook de maxicosi in huis te hebben. Mocht ik eerder bevallen dan de bedoeling is, dan kunnen we de kleine gewoon mee naar huis nemen. We hebben een klein wiegje staan waar de kleine de eerste paar weekjes in zal slapen bij ons op de kamer, dus het ledikantje heeft niet zo een super veel haast. Uiteraard gaan we er wel voor zorgen dat alles in orde is voordat de beeb zich aanmeldt.

Vorige week donderdag ben ik met Mindy, Anna, Debbie, Heather en Wayne naar de middernacht naar de allereerste voorstelling geweest van Twilight. Deze film is op dit moment razend populair in Amerika. Het is een gelijknamige verfilming van het eerste boek in een viertellende reeks van Stephenie Meyer, die ik in een kleine anderhalve week alle vier heb uitgelezen. De rijen voor deze film waren immens en mensen zaten 's middags om 15.00 uur al voor de bioscoop te wachten voor de nachtvoorstelling. Jammer genoeg waren er dingen uit het boek weg gelaten, maar het is dan ook erg moeilijk om een 400-500 pagina tellend boek in een film van 1.5 a 2 uur te stoppen. We hebben het in ieder geval prima naar ons zin gehad!

En gelukkig staat het weekend nu voor de deur. Morgen is het thanksgiving en dus zijn we morgen en vrijdag vrij en mogen wij lekker genieten van een lang weekend. Morgen zullen we met de familie lekker gaan eten bij Pam. Angela maakt de kalkoen, en iedereen neemt iets lekkers mee. Op die manier hoeft Pam niets te doen en kan ze lekker in haar eigen huis blijven.

Vrijdag hebben we dan opnieuw een Thanksgiving diner, alleen dan bij Troy en Mindy thuis. We zullen de aankomende dagen dus niets te kort komen. Mindy is ook aan het proberen om mij over te halen om vrijdag te gaan winkelen. In de eerste instantie leek me dat hartstikke gezellig, totdat de aap uit de mouw kwam en zij mij vertelde dat ze al om 05.00 uur bij Walmart wil zijn. Dit in verban met "black Friday", waarbij de winkels geweldige aanbiedingen hebben en vandaar ook zo vroeg open gaan. Ik heb vorig jaar het nieuws gezien op "black Friday" en ik zie mezelf niet om 05.00 uur voor de winkels staan om vervolgens in alle drukte te gaan winkelen...... Ik slaap vrijdag dus lekker uit!

Luie zondag avond

Ik zit op met moment lekker op de bank te genieten van de openhaard die heerlijk brandt. Het is de hele week behoorlijk koud geweest, we hebben zelfs sneeuw gehad en ook voor vandaag werd er weer sneeuw voorspeld. We hebben nog niets gezien, maar het is ook vandaag weer zo koud dat het ons vanavond misschien nog wel eens zou kunnen verrassen. En om dan zo lekker op de bank te hangen met een knetterende openhaard is heerlijk!

Het is voor ons een lekker luie zondag avond. We hebben de laatste tijd niet veel weekenden gehad waarin we echt niets hebben hoeven doen, dus daarom genieten we er nu extra van. En zo heb ik ook weer even de tijd om de blog bij te werken.

De feestdagen staan weer voor de deur en inmiddels hebben we Halloween al achter de rug. De zondag voor Halloween hebben we bij Troy en Mindy pompoenen uitgesneden. Voor mij was dit de aller eerste keer, maar voor alles moet er een eerste keer zijn. Het was ontzettend leuk om te doen, helaas hebben we niet erg lang plezier gehad van onze pompoenen, want we vergaten ze in de koelkast te zetten en al gauw begonnen ze in elkaar te zakken. Ach zo hebben we wat geleerd voor volgend jaar. Vrijdag de 31ste hebben we verders niet veel gedaan. We hebben alle kinderen die aan de deur kwamen ruim voorzien van snoep :-)

Het is niet te geloven hoe snel de tijd eigenlijk voorbij gaat! Het einde van het jaar staat al weer bijna voor de deur. Ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren dat ik op het vliegtuig stapte om naar Amerika te verhuizen.

Ik kan me overigens nog wel meerdere dingen als de dag van gisteren herinneren. Zo ook 28 oktober 2004, het is inmiddels gewoon al 4 jaar geleden dat mijn moeder overleed. Daar hebben we natuurlijk ook wel bij stil gestaan dit jaar.

Vroeger leken er wel 10 jaar voorbij te gaan voordat Sinterklaas weer in het land kwam, of voordat we onze volgnde verjaardag konden vieren en nu lijkt het allemaal wel 10 keer zo hard voorbij te gaan.

Zo ook de zwangerschap. Ik ben al bijna 6 maanden in verwachting, maar heb niet het idee dat er al 6 maanden voorbij zijn. De zwangerschap verloopt overigens nog steeds heerlijk. Ik mag echt niet klagen. Ik heb de laatste dagen wel wat last van bandenpijn, maar het is niet ondraagelijk. En bovendien hebben we een bodypillow gekocht voor mij, wat de pijn ook wel wat lijkt te helpen.

Morgen avond beginnen Dan en ik aan een Lamaze cursus. Bij deze cursus leren vrouwen om pijnlijke weeën op te vangen door te ontspannen in plaats van gespannen te raken. Veel mensen zeggen dat we er niet veel aan zullen hebben, omdat we tijdens de bevalling toch dingen op onze eigen manier zullen doen en alles wat we geleerd hebben vergeten zullen zijn. Andere denken wel dat we er baat bij hebben. We zullen het moeten afwachten, de tijd zal het leren. Ik heb de cursus liever gedaan om hem achteraf niet nodig te hebben dan ons achteraf af te vragen waarom we hem nu niet gedaan hebben.

Aanstaande woensdag heb ik weer een conrole. Deze keer mag ik een suiker drankje drinken, om te kijken of ik zwangerschaps suiker heb. Dit is overigens een standaard controle. Ik ga er niet vanuit dat er iets bijzonders gevonden gaat worden, aangezien de hele zwangerschap tot nu toe geweldig verloopt :-)