Rustig aan

En zo zitten we morgen al weer in de 8e week van de zwangerschap. Nog "maar" 7 maanden te gaan! Het klinkt ver weg, maar voordat we het weten ligt de nieuwe beeb in mijn armen.

Ik voel me goed. Ik ben regelmatig misselijk en ben erg moe, maar dat hoort er allemaal bij. Ik heb bij Skyler totaal geen last gehad van misselijkheid, dus dat is nu wel even anders, maar ik zal niet klagen. Tot op heden toe heb ik nog niet gespuugd en daar ben ik maar wat blij om! Ik heb er zo een hekel aan om te spugen.

Mijn buik begint ook al uit te zetten, ik weet het, het gaat wel heel snel, maar ik krijg mijn gewone broeken al niet meer dicht. Ik heb me laten vertellen dat het bij een tweede zwangerschap dan ook een stuk sneller zal gaan. Ik ben dan ook benieuwd wat de komende maanden zullen gaan brengen.

Mijn vader heeft zijn vakantie in ieder geval al vast gezet op werk. Het was de bedoeling dat hij in September weer hierheen zou komen, maar nu ik weer in verwachting ben, heeft hij de plannen omgegooid. Hij wil hier zijn als de kleine geboren wordt en zal dus in het laatste weekend van oktober hierheen komen. Hij wil dan ook op Skyler passen als wij naar het ziekenhuis toe gaan voor de bevalling. Weer iets om naar uit te kijken!

Verder doen we het lekker rustig aan. Skyler groeit als kool en is een lekker eigenwijs mannetje aan het worden. Het is zo een vrolijk ventje! Hij loopt nu ook het hele huis door. Gisteren gingen we nieuwe schoenen kopen voor Dan en meneertje liep door de hele schoenen zaak heen en vond alle aandacht van de verkoopsters maar wat leuk.

Hij ligt nu lekker op bed en Dan is aan het werk. Ik zit op de bank met Titanic op de achtergrond, maar ik denk dat ik ook lekker vroeg mijn bed in duik met een boek!

Gefeliciteerd schat!

Woensdag 10 maart was het dan eindelijk zo ver; Dan werd 30 jaar! Problemen had hij er gelukkig niet mee. Hij voelt zich totaal niet oud en wordt op zijn werk vaak veel jonger geschat dan dat hij daadwerkelijk is.

Voor zijn verjaardag heeft hij het mooiste verjaardas cadeautje gehad, dat je je maar kunt bedenken!! Ik ben in verwachting van ons tweede kindje! Ondanks dat het gepland was, was het absoluut een grote verrassing! Vooral omdat het Dan zijn verjaardag was.

Ik ben ongeveer 6 weken en ben volgens het internet rond 8 november uitgerekend. Op 9 april heb ik mijn eerste bezoek aan de dokter, dan ben ik ongeveer 10 weken en dan zou er een hartje hoorbaar moeten zijn. Dan horen we ook de officiele "due date". Tot die tijd gaan we maar uit van 8 november,

Ik voel me goed. Beetje moe en en af en toe misselijk, maar niet zo misselijk dat ik het idee heb dat ik moet spugen, dus gelukkig valt dat wel mee. We zijn super blij en natuurlijk ook ontzettend nieuwesgierig of Skyler een broertje of zusje zal krijgen. De tijd zal het leren.

Uitslag

Vorige week kreeg ik een smsje van Dan met een foto van Skyler waarop hij een grote rode plek op zijn wang had. Ik dacht dat hij in zijn slaap misschien een beetje gekwijld had en daar in gelegen had. Naarmate de dag vorderde leek de rode plek zich uit te breiden. Op een gegeven moment kreeg Skyler rode plekjes op zijn armen en in zijn nek. Tegen de tijd dat ik thuis kwam zat hij helemaal onder.

Ik heb zijn arts dan ook gebeld, aangezien hij 9 dagen voor de uitslag prikjes had gekregen, waaronder een prik tegen de waterpokken. Ik wist niet of het mogelijk was dat hij van die prik misschien inderdaad waterpokken zou kunnen krijgen. Zij raadde me aan om even met hem langs te komen, omdat het over de telefoon moeilijk te bepalen is.

Zo gezegd, zo gedaan en zo zaten we binnen 30 minuten bij de kinderarts. Zij heeft Skyler helemaal nagekeken en stelde ons gerust dat het geen waterpokken waren. Helaas was het wel een reactie op zijn prikken. 1 op de 20 kinderen blijkt een reactie te krijgen en Skyler was daar dus een van. We konden er niets aan doen en moesten wachten totdat het vanzelf weg zou trekken. Gelukkig begon het met een dag of 3 weg te trekken en ziet hij er nu weer goed uit zonder rare rode plekjes over zijn lichaam.

Ik ben blij toe ook. Hij zag er zo zielig uit, ondanks dat hij er geen last van leek te hebben. En Dan was heel erg bang dat de uitslag een permanent iets zou zijn! Maar gelukkig is dat niet zo!

Toen hij zijn prikjes kreeg hebben ze hem ook gelijk gewogen en weer helemaal nagekeken en hij groeit hartstikke goed en was helemaal gezond, behalve het feit dat hij een dubbele oorontsteking had. Wij waren hierover goed verbaasd, omdat hij geen kik heeft gegeven en hij had ook totaal geen koorts. Maar gelukkig hebben we hiervoor medicijnen gekregen en bleek de ontsteking in beide oren verdwenen toen we langs gingen voor de uitslag.

Gisteren hebben we een nieuwe autostoel gekocht voor onze kleine man. Hij kijkt nu vooruit en zit rechtop. En hij is best wel trots op zijn nieuwe stoel. Hij vind het heerlijk om erin te zitten en kijkt zijn ogen uit, hij ziet immers een stuk meer nu. Deze stoel "groeit" met Skyler mee, aangezien we bepaalde dingen kunnen verwijderen en het uiteindelijk een booster zitje zal zijn. Gelukkig hoeven we daar voorlopig nog niet aan te denken, het gaat allemaal al hard genoeg zo!