zondag, maart 25, 2012

Alles zit tegen

Kennen jullie dat? Dat gevoel dat het lijkt dat alles, maar dan ook alles tegen zit? Zo een week heb ik achter de rug. En dan heb ik het met name over werk.

Op maandag kreeg ik te horen dat ik een zending naar India naar het verkeerde vliegveld had gestuurd, terwijl ik het werk van een collega over had genomen. Gelukkig kon de zending wel doorgestuurd worden, maar toch baal ik daar dan van. Vervolgens heb ik op dinsdag opnieuw het werk van diezelfe collega over genomen en toen heb ik een zending naar Turkije via UPS verstuurd. Nu blijkt dat zendingen naar dat adres met een specifieke shipper moeten, vanwege het importeren van de zending. Die speciale shipper blijkt dingen te doen/kunnen die UPS niet doen. Deze specifieke zending was ook nog eens $50.000, dus daar werd ik helemaal niet vrolijk van.

De manager van onze klant vroeg vervolgens of ik even bij hem wilde komen. En toen ik ging zitten dacht ik een oor vol te krijgen, maar hij begon heel lovend over mij en mijn baan en wilde mij laten weten dat het iedereen kan over komen. Hij wilde mij op het hart drukken dat ik me geen zorgen over die zending moest maken en dat ik in zijn ogen de ster van ons bedrijf ben!! Jeetje, dat was een heel ander gesprek dan dat ik me had voorgenomen. Ik was bang om met rode wangen zijn kantoor uit te gaan, omdat hij me de huid vol zou schelden, maar in plaats daarvan liep ik met rode wangen van al het lof zijn kantoor uit.

En op donderdag morgen werd ik tot overmaat van ramp nog eens vans achter aangereden ook. De vrouw die mij aanreed lette niet op en zag niet dat ik stopte voor een rood licht. Toen we allebei uit de auto vandaan kwamen, zei ze dat het er goed uit zag, omdat er geen deuk in mijn bumper zat en wilde in de eerste instantie haar verzekerings gegevens niet geven. Uiteindelijk heb ik die toch gekregen, maar ze vroeg me of ik aub de verzekering niet wilde bellen, ze zou haar man mijn bumper wel laten maken…..

De rest van de week maakte ik allerlei kleine foutjes, die ik gelukkig wel zelf snel in de gaten had, maar ik had echt het gevoel dat er geen einde aan kwam. Ik was dan ook blij dat het weekend begon om 16.30 uur op vrijdag middag.

Thuis leek ook alles niet helemaal geweldig te lopen. Ik struikelde over allerlei speelgoed, het voelde alsof de jongens alleen maar huilerig waren op het moment dat ik thuis kwam en slapen ging ook maar slecht, en dat is heel erg vervelend als je je zo moe voelt….

Gelukkig was het gisteren zaterdag. Eerst hebben we even lekker uitgeslapen en toen zijn we met de jongens even lekker blijven liggen om te kroelen en verder had ik me voorgenomen om alleen mijn wasgoed maar te wassen en verder niets te doen. Ik moet zeggen dat me dat even goed bevallen is!! Af en toe heb je het echt nodig om even een dagje bij te tanken. Gisteren was een goeie dag en het tij is inmiddels weer gekeerd. Gisteren heb ik echt even genoten!

Morgen gaan we weer aan een nieuwe week beginnen en dan maar hopen dat alles weer beter gaat, maar daar ga ik wel van uit.