Kerst 2014

Het kwam en voor we het wisten was het al weer voobij. Kerst van 2014. Vol verwachting werd er uit gekeken naar de kerstman, maar ook naar mijn vader. De kerstman is inmiddels al weer naar de noordpool vertrokken, maar mijn vader blijft nog zo een anderhalve week bij ons.

Ik weet het, ik zeg regelmatig dat ik niet kan geloven hoe snel de tijd voorbij vliegt, maar het is echt zo. Het lijkt alsof we gisteren de kerstboom aan het versieren waren en inmiddels is de boom al weer opgeruimd. Normaal gesproken laten we hem nog wel een tijdje staan, maar Khloé vond het erg leuk om alle ballen uit de boom te halen en zo zijn er heel wat kapot gegaan, dus echt mooi stond de boom er niet meer bij.

Op donderdag 11 December hebben we eerst mijn vader opgehaald van het vliegveld. Even was ik bang dat hij zijn overstap niet zou halen, want zijn overstap was sowieso al kort en toen werd hij bij de douane ook nog gevraagd om zijn koffer open te maken. Gelukkig kwam hij op tijd bij zijn volgende vlucht aan, hoewel ze wel al aan het boarden waren.

De kinderen waren super blij om hem weer te zien. Khloé heeft in de korte rit naar huis wel 500 keer opa gezegd. Maar ook de jongens waren gelijk niet bij hem weg te slaan. Ze genieten dan ook enorm van zijn bezoek, maar mijn vader geniet net zo veel.

De jongens wisten heel goed dat het al snel kerst zou zijn, zodra opa aangekomen zou zijn. Maar eerst hadden ze allebei nog een voorstelling van school. Skyler heeft met zijn klas 2 liedjes gezongen en Noah heeft mijn zijn klas meerdere liedjes gezongen. Voor de pre-school is dat makkelijker omdat het maar om een klasje gaat. Voor Skyler was de voorstelling korter, omdat alle andere klassen ook nog moesten zingen. Ze hebben allebei heel goed hun best gedaan.

Op zaterdag 13 December hebben ween klein kerst feestje gehad bij Dan zijn oom. We brachten allemaal een cadeautje mee van onder de $10 en daar werd een spelletje mee gespeeld. Om de beurt mocht je een cadeautje kiezen van de stapel, of je mocht een cadeautje afpakken van iemand anders. Dit afpakken mag maar 2 keer per cadeautje zodat het spel niet oneindig is. Het was erg gezellig en grappig om te zien waar je uiteindelijk mee eindigt.

Op 19 December waren we ook bij Rhonda uitgenodigd, waar we haar geholpen hebben met het versieren van de kerstboom. Ook dit was erg gezellig en de kinderen zijn door Rhonda nog verwend met een cadeautje. En toen was het ineens kerst. Op kerstavond mogen de kinderen altijd een pakje open maken en krijgen zij allemaal een nieuwe pyjama. Mijn vader en Dan kregen allebei nieuwe pantoffels en ik kreeg een nieuwe ochtendjas. Op kerst ochtend stond Noah nog half slapend naast ons bed en dacht dat het de volgende ochtend pas kerst zou zijn. Hij kroop op dat moment nog even bij ons in bed, todat Dan zei dat de kerstman waarschijnlijk wel langs geweest zou zijn. Hij sprong uit bed en ging snel kijken of er pakjes onder de boom lagen. Uiteraard warden zijn broer en zusje en opa snel daarna wakker gemaakt.

Iedereen is goed verwend. De jongens hebben onder andere een nieuwe controller gekregen voor de xbox zodat ze samen spelletjes kunnen spelen en mooie bestuurbare autos. Khloé heeft een keukentje gekregen en poppen spulletjes, Dan een gloednieuwe xbox one die hij graag wilde hebben, ik een paar mooie bedels voor mijn Pandora armband en een nieuwe ketting en mijn vader kreeg onder andere een nieuwe Galaxyy Tab.

Omdat we op de 13e en de 19e al bij elkaar waren gekomen vanwege de feestjes bij Rhonda en Kevin, konden we lekker thuis blijven en zo konden de kinderen genieten van hun nieuwe speelgoed. Eerlijk gezegd vind ik dit veel fijner dan van huis naar huis te rijden op zo een dag. ‘s Avonds waren we bij Anna uitgenodigd om te komen eten e nook daar hebben we cadeautjes uitgewisseld. Opnieuw zijn we allemaal goed verwend en ook hier hebben we een hele fijne tijd gehad.

En zo zijn we aan de laatste dagen van 2014 begonnen. Khloé met een oorontsteking en wat inflammatie in haar longen, de jongens hebben een beetje een kou opgepakt en mijn vader is ook goed verkouden. Gelukkig lang niet zo erg als vorig jaar, toen heeft hij een paar dagen helemaal niets kunnen doen, zo ziek was hij. Hopelijk gaan we allemaal gezond 2015 in.

Nu al December?

Des te ouder ik word, des te sneller de tijd voorbij lijkt te vliegen. Sinds de laatste blog zijn we al weer een maand verder en in die maand hebben we twee verjaardagen gevierd en ben ik een weekendje naar Tennesee geweest.

Op 1 November was eerst Noah aan de beurt. Dit prachtige ventje is inmiddels al weer 4 jaar oud. Zoals bij iedere geboorte, staat deze dag in mijn geheugen gegrift, alsof het de dag van gisteren was. Ik denk dat iedere mama zich deze dag als de dag van gisteren kan herinneren. Na een bevalling van ongeveer 12 uur lag er een klein, bol mannetje in mijn armen. Hij was zowel het grootst als het zwaarst van alle drie en heeft daardoor vanaf zijn geboorte al de bijnaam Bear. Het grappige is, dat hij zowel op zijn bijnaam antwoord als op zijn naam. En nu is hij al weer 4. Hij is verschrikkelijk lief, maar kan ook heel temperament vol zijn. Hij houdt heel veel van knuffelen, maar hij houdt ook van een stoei partij. En meneertje is nergens bang voor. Hij heeft een hele fijne verjaardag gehad en is verwend met veel speelgoed, waarvan het merendeel Ninja Turtles was. Zijn favoriet op dit moment.

Doordat hij zo druk kan zijn en nergens bang voor is, wordt er nogal wel eens door het huis gerend en zitten de kinderen elkaar achterna. Zo ook vorige week bij Katie thuis. Katie was op de kinderen aan het passen, omdat Dan een verplichte vergadering had op werk en ik op dat moment nog niet thuis was, omdat ik ook in vergadering was. Toen ik de kinderen op ging halen, waren onze kinderen heel lief aan het spelen met de kinderen van Katie. Ik heb toen nog even met Katie zitten kletsen en de kinderen begonnen druk te worden. Zo begonnen Alex, een van Katie’s zoons, en Noah achter elkaar aan te rennen en gelijk hoorden wij iemand vallen. Alex kwam gillend de kamer in rennen, gevolgd door Skyler die in paniek was en gelijk daar achteraan een gillende Noah, met een gezicht vol bloed. Hij was met zijn hoofd bovenop een opstapje gevallen. Dit resulteerde in 3 hechtingen aan de binnenkant van de wond en 8 aan de buitenkant.

Op 14 november ben ik voor 2 dagen naar Tennessee geweest voor de verjaardag van Kerry. Ze had eens als grapje laten vallen dat ze het heel leuk zou vinden als ik haar verjaardag kon komen vieren. In de eerste instantie had ik dat afgewezen, maar nadat Dan aangaf dat dat juist heel erg leuk zou zijn voor zowel Kerry als voor mijzelf, zijn we gaan kijken voor een ticket. Ook heb ik op werk gekeken of ik die vrijdag vrij kon krijgen en dat was geen probleem. Zo was ik ineens helemaal alleen op weg naar Tennessee. Het was jammer dat het maar voor twee dagen was, maar alles is beter dan niets. We zijn uit eten geweest en naar de film ‘Dumb en Dumber to’ en ook hebben we een fijne avond gehad met haar familie. Het was ook heel fijn om Freddy en de jongens te zien. Baby Ian kruipt en staat inmiddels, dus ook dat was erg leuk om te zien. Het blijft jammer dat er zo een afstand tussen ons zit.

Op 24 November was ons dametje aan de beurt en hebben we haar tweede verjaardag gevierd. Ondanks het feit dat ze zo een moeilijke start had toen ze net een week of 5 oud was en daardoor in haar eerste jaar wat achterstand op had gelopen, springt ze nu met sprongen vooruit. Khloé is een heerlijk eigenwijs meisje, dat het kaas niet van haar brood af laat eten en alles het liefst zelf wilt doen. Iedere dag weer verbazen we ons over hoe anders het opvoeden van een jongen is, vergeleken met een meisje. Ondanks de verschillen en de uitdagingen die daarbij komen kijken, genieten we enorm van alle drie onze kinderen. Khloé is ook heel erg verwend voor haar verjaardag, met zowel kleding als speelgoed. Ze begint nu heel veel interesse te tonen in poppen, dus de pop die ze voor haar verjaardag heeft gekregen moet overal mee naar toe. Ook haar kleding en haar begint ze steeds leuker te vinden en ik vind het geweldig.

Inmiddels hebben Skyler en Noah er ook al weer 3 maanden op zitten op school. Beide genieten met volle teugen en kunnen niet wachten tot de volgende schooldag. Het gebeurt dan ook regelmatig dat er tranen met tuiten gehuild worden in het weekend, wanneer ze horen dat ze de volgende dag niet naar school mogen. Ze leren allebei ontzettend veel. Noah herkent inmiddels al de letters van het alfabet en Skyler is bezig met rekenen en lezen. Ik hoop dat ze allebei nog lang met zo veel plezier naar school zullen blijven gaan. Bij Skyler is de school fotograaf al langs geweest en we kregen twee weken geleden zijn foto thuis. Ook dan realiseer je je weer hoe snel de tijd gaat.

En nu zitten we al weer in December. Het blijft een beetje onwerkelijk. De kerstboom staat al weer sinds het weekend na Thanksgiving en iedere dag vragen de jongens weer hoeveel nachtjes er nog geslapen moeten worden, voordat de kerstman langs komt. Het voelt nog niet echt als kerst, hoewel de boom natuurlijk wel een heerlijke sfeer in huis brengt. Misschien dat het ook nog niet echt als kerst voelt, omdat het hier pas 1 keer heeft gesneeuwd en je bijna nog steeds met een korte broek naar buiten kunt. Dat is de vorige jaren wel eens anders geweest. Ik ben dan ook benieuwd wat de rest van de winter ons gaat brengen.

Natuurlijk kijken we wel uit naar de kerst. Niet alleen vanwege de gezelligheid, maar ook vanwege het feit dat mijn vader aanstaande donderdag weer aan komt. De kinderen weten deze keer wel van zijn komst en kijken hier enorm naar uit. Zoals zij zeggen, nog 3 nachtjes slapen, dan gaan we opa op halen van het vliegveld. Mijn vader kijkt uiteraard ook uit naar zijn bezoek en ik weet zeker dat hij weer net zoveel van de kinderen zal genieten als dat wij zelf doen.