zondag, augustus 23, 2009

Uitjes

Nu Skyler wat groter is en zijn aandacht op steeds meer dingen kan vestigen leek het ons leuk om deze zomer nog een paar uitjes te maken. Zo zijn we vorige week naar de dierentuin, Hogle zoo, geweest met hem.

Normaal gesproken slaapt Skyler 's middags tussen 1 en 3 dus we twijfelden in de eerste instantie of we zouden gaan, maar we wilde er zelf ook wel een dagje tussen uit en dus zijn we rond 12.00 uur vertrokken. We waren nog geen 5 minuten onderweg en Skyler was al in slaap gevallen.

Bij de dierentuin aangekomen hebben we hem uit zijn autostoeltje gehaald om hem in de kinderwagen te zetten en bij het overzetten werd hij wakker. Ik was bang dat hij hierdoor misschien niet vrolijk zou zijn, maar het tegendeel was waar.

Na het kopen van onze kaartjes zijn we eerst de souveniers winkel in gegaan om een petje voor Skyler te kopen. Het was niet super heet, maar juist dat soort dagen zijn erg verradelijk en dus wilde we het zekere voor het onzekere nemen. Het was sowieso leuk om een souvenier voor hem te kopen, wat hem bovendien nog eens heel leuk stond ook!
De dierentuin heeft ieder jaar een nieuwe tentoonstelling. Zo hadden zij vorig jaar een zeldzame witte aligator en dit jaar was de tentoonstelling "Madagascar". De tentoonstelling draaide vooral om de Fossa, oftwel de fretkat, een van de roofdieren uit Madagascar. Persoonlijk vond ik de tenstoonstelling een beetje tegen vallen, maar dat vond ik vorig jaar van de witte aligator ook. Misschien maken ze er een beetje teveel reclame voor op de radio.

Hogle zoo wordt ieder jaar een klein beetje uitgebreid, soms met nieuwe dieren, maar soms met geboortes. Dit jaar zijn er een olifantje en een giraffe geboren. Het olifantje en haar moeder zijn tijdelijk van het publieke display verwijderd, om ze tijd te geven om aan elkaar te wennen, dus helaas hebben we haar niet gezien. We hebben wel de baby giraffe gezien. Wat een schatje!We hebben veel meer dieren gezien en Skyler vond het allemaal wel prachtig. Hij heeft zijn kleine oogjes uitgekeken. Het is zo mooi om te zien hoe hij de wereld om zich heen helemaal aan het ontdekken is! Hij was tegen het einde van de middag dan ook helemaal uitgeteld en is lekker in de wandel wagen in slaap gevallen, terwijl Dan en ik rustig aan de laatste dieren hebben bekeken.
Afgelopen week zijn we weer met Skyler op controle geweest en heeft hij zijn prikjes weer gehad. Gelukkig ging dat hartstikke goed. Hij heeft uiteraard wel gehuild tijdens het zetten, maar hij heeft er daarna geen last van gehad. De eerste keer, bij zijn 2 maandelijkse controle, heeft hij er ruim anderhalve dag last van gehad.

Net als de afgelopen keren zat hij weer op 83% kwa lengte, alleen zat hij nu deze keer ver onder het gemiddelde kwa gewicht. Hij zat maar op 9%. Maar zijn arts zei dat hij hartstikke gezond is en dat hij er heel erg goed uitziet en dat we ons dus niet ongerust hoeven te maken. Sommige baby's zijn nu eenmaal heel erg lang en andere baby's zijn nu eenmaal wat zwaarder, maar zijn dan vaak in verhouding weer kleiner.

Vandaag besloten we om Skyler mee te nemen naar The living planet aquarium. Dan en ik waren daar zelf ook nog nooit geweest dus het leek ons wel een leuk idee. Het blijkt aan het einde van de straat bij Kari te zijn. We hebben in ons eerste jaar hier een tijdje bij Kari gewoond en hebben nooit geweten dat het zo dichtbij was.

Bij aankomst leek het gebouw van buiten af al best klein en eenmaal binnen bleek dat dit inderdaad waar was. Dat verklaart misschien ook de goedkope toegangs prijs, maar ondanks dat hebben we een leuk middagje uit gehad en hebben we mooie vissen gezien. Dan en ik hebben zelfs een Stingray (pijlstaartrog) aangeraakt. Skyler heeft ook hier zijn oogjes weer uitgekeken en daar gaat het uiteindelijk allemaal om.

Op de terugweg zijn we even bij Kari gestopt. We hadden haar al een tijdje niet gezien. Ze vond het dan ook erg leuk dat wij zomaar even aan kwamen waaien. Helaas had zij wat minder leuk nieuws. Daniel, haar man, is afgelopen donderdag na 9 jaar bij zijn bedrijf ontslagen en heeft buiten zijn laatste salaris geen onkosten vergoeding mee gekregen. Hij gaat nu een uitkering aanvragen. Hij zit er zelfs aan te denken om vervroegd met pensioen te gaan, dus misschien is het wel goed zo. Daniel zelf lijkt er in ieder geval wel vrede mee te hebben.

Ik weet dat ik de afgelopen tijd de blog best links heb laten liggen, maar ik vind het leuk om te zien, via een teller op de blog, dat we toch nog best een aardig aantal lezers hebben. We zouden het dan ook leuk vinden als jullie een berichtje achter laten :)

zaterdag, augustus 15, 2009

Kaira

Het is moeilijk om een blog bij te houden als de computer niet mee wil werken. Het is nog moeilijker om een blog bij te werken als beide computers in huis het begeven. De laptop van Dan geeft alleen nog maar een zwart beeld en van mijn laptop begaf de oplader het.

Het lijkt wel alsof er constant iets aan de hand is met onze computers. Nu heeft Dan van de week een oplader besteld voor mijn laptop via eBay. Voor een aanzienlijk goedkopere prijs dan ik tot op heden toe op het internet heb gevonden. Dus mijn laptop werkt gelukkig weer. De vraag is alleen voor hoe lang? Het pinnetje dat Daniël, tijdens zijn bezoek hier, heeft vast gezet zit weer los. Gelukkig schiet hij nog steeds niet de laptop in en dus kan ik hem tot op heden toe nog gebruiken.

Ik heb vandaag in ieder geval al mijn foto's en muziek op dvd gezet. Mocht de laptop het inderdaad begeven dan ben ik dat in niet kwijt. De vorige keer kon ik nergens bij, totdat Daniël de laptop wist te maken.

Onze klant op werk is onlangs overgestapt op nieuwe computers. Alle oude computers zijn helemaal opgeschoond en zijn allemaal opnieuw geinstalleerd met Windows XP professional. Zo kregen we allemaal een email dat wij een computer konden kopen als we daar intresse in hadden. Met de computer problemen van de afgelopen tijd hadden Dan en ik daar wel oren naar. Het is niet een van de nieuwste systemen en misschien niet een van de snelste, maar we kunnen eventueel allerlei dingen vervangen. Maar voorlopig kunnen we in ieder geval op het internet, mocht mijn laptop het weer begeven. En bovendien vind je waarschijnlijk nergens anders een goed werkende computer voor maar $40.

Er is sinds de laatste blog dan ook weer heel veel tijd verstreken. Ik vind dat zo naar, iedere keer neem ik me voor om de blog vaker te gaan updaten en iedere keer weer lukt het niet..... Ik hoop daar nu dan geen problemen meer mee te hebben. (*klopt af op hout*)

Skyler was gisteren al weer een half jaar oud. Wat gaat de tijd toch super snel voorbij! Hij rolt inmiddels de hele kamer door. Hij kruipt nog niet, maar ik denk niet dat dat nog lang op zich laat wachten. We zullen nu dus echt ons huis babyproof gaan moeten maken.

Zijn mondje staat nooit stil en hij zou het liefst de hele dag eten. De potjes groente en fruit gaan hier erg hard en gelukkig lust hij tot nu toe alles, behalve groene boontjes. We zijn inderdaad inmiddels met het fruit begonnen en dat gaat hartstikke goed. Hij eet een potje groente en een potje fuit op een dag. En als je het hem aan zou bieden dan zou hij waarschijnlijk nog meer eten ook! En wat heeft hij een lol tegenwoordig, nu hij weet hoe hij het eten terug kan blazen.
Ik probeer hem ook zo af en toe gewoon fruit te laten proeven. Zo is hij helemaal gek van watermeloen. Als ik dat aanbied en vervolgens weg neem van hem dan wordt hij boos.
Aanstaande maandag gaan we weer met hem naar de arts, dan krijgt hij weer prikjes en wordt hij weer gemeten en gewogen. Ik ben erg benieuwd naar het resultaat. Ik hoop dat hij net als de laatste keer geen last heeft van zijn prikjes.

We zijn twee weekjes geleden in Milcreek Canyon geweest. Brian was jarig en vierde daar zijn verjaardag. Het is een geweldig mooi stukje natuur met picknick tafels en vuurpitten om eventueel te barbequen. Er loopt een hele mooie beek tussen de bergen door daar en we hebben dan ook wat leuke foto's gemaakt. Skyler vind het heerlijk om buiten te zijn en geniet van alles om zich heen! Het mooie voor ons is dat hij ook zo heerlijk kan slapen na een dagje buiten geweest te zijn. (Niet dat we daar over mogen klagen, want hij slaapt sowieso heel erg goed!)
In al de tijd die verstreken is sinds de laatste blog hebben we goed nieuws gehad, maar helaas ook slecht nieuws! Het goede nieuws is dat mijn nieuwe permanent resident card binnen is. Deze is geldig voor de komende tien jaar en dus heb ik daar voorlopig geen omkijken meer naar!

Het slechte nieuws verklaard de titel van de blog. De meeste mensen weten wie Kaira is, maar uiteraard niet iedereen. Kaira is mijn hondje. We hebben haar rond mijn 16e uit het dierenasiel gehaald. Mijn moeder wilde graag een hondje hebben, maar ik heb uiteindelijk eigenlijk altijd voor haar gezorgd.

Kort nadat wij ons huis kochten werd er bij mijn moeder kanker geconstateerd en vanaf dat moment is Kaira ook bij ons komen wonen. Ook na het overlijden van mijn moeder is Kaira altijd bij ons geweest. Helaas konden wij Kaira tijdens de emigratie niet meenemen. De dierenarts raadde dit af omdat zij al behoorlijk oud was en bovendien heel erg zenuwachtig van aard. De dierenarts was bang dat ze de lange vlucht niet zou overleven.

Mijn vader heeft haar toen in huis genomen. Ze was weer terug op haar oude plekje en had gelukkig iemand die ze kende om zich heen en werd erg goed verzorgd. Enige tijd geleden sprak ik al eens met mijn vader en hij vertelde me dat Kaira nu wel heel oud begon te worden. Ze begon steeds vaker in huis te plassen, zakte door haar pootjes, kon de bank of het bed niet meer opspringen en dat soort dingetjes.

Ongeveer twee en een halve week geleden belde hij mij dat het echt niet goed met haar ging en dat ze niet meer op wilde staan uit haar mand en dat ze vermoedelijk een hersens bloeiding gehad zou hebben. Hij heeft haar toen mee genomen naar de dierenarts waar ze uiteindelijk is in geslapen....

Zo ontzettend moeilijk. Niet alleen voor mij, maar ook voor mijn vader die de hele tijd bij haar is gebleven! Ik weet niet of ik dat aangekunt zou hebben. Op 1 augustus is Kaira gecremeerd en mijn vader gaat haar as uitstrooien bij mijn moeder haar graf.

Het is beter voor Kaira, het is goed zo. We hebben nooit haar echte leeftijd geweten en konden alleen maar schatten. We geloven dat zij zo een 15-16 jaar is geworden, waarvan ze 10 mooie jaren bij ons is geweest!