dinsdag, oktober 29, 2013

Ontwikkelings achterstand

Tijdens haar 9 maanden controle, dacht de kinderarts dat het misschien wel een goed idee zou zijn om DDI in te schakelen, omdat Khloé op dat moment nog steeds niet zelfstandig kon zitten. Kruipen lukte ook nog niet, behalve vooruit schuiven door haar armen onder zich te trekken. DDI geeft zorg aan kinderen onder de drie jaar, die een ontwikkelings achterstand hebben. Dit kan zowel fysiek als mentaal zijn. De aangeboden zorg, is geheel op persoonlijk basis. Toen de kinderarts dit voor stelde, heb ik in de eerste instantie gezegd, dat we er nog even mee wilden wachten, ieder kindje groeit en ontwikkeld tenslotte op een ander tempo.

Zo rond de 10 maanden zagen we zelf nog steeds geen verbetering en begonnen we ons toch wel een beetje zorgen te maken en dus hebben we de kinderarts gebeld en gevraagd of we alsnog DDI in konden schakelen. Zo gezegd, zo gedaan en al snel had ik een telefonisch intake gesprek. Khloé zou eerst geevalueerd worden en aan de hand van de resultaten zou dan blijken of ze inderdaad baat zou kunnen hebben van hun services.

Op 24 oktober, de dag dat Khloé precies 11 maanden was, kwamen er 3 dames van DDI om de evaluatie te doen. Er werden ons allerlei vragen gesteld over mijn zwangerschap, of Khloé te vroeg geboren was, of ze ziek is geweest, hoe de rest van haar ontwikkeling ging en nog meer van dat soort vragen. Tegelijkertijd was een van de dames continue met Khloé aan het ‘spelen’, door haar dingen aan te bieden en weg te nemen en nog meer van dat soort spelletjes, dit gaf haar een goed beeld van wat Khloé wel en niet kan. Na een goed uur werden alle scores bij elkaar opgeteld en daaruit blijkt dat Khloé inderdaad een fysieke achterstand heeft.

De achterstand is gelukkig niets blijvends en ze vermoeden dat het te maken heeft met het feit dat Khloé zo ziek is geweest toen ze net 5 weken oud was. Bij een kindje dat twee maanden te vroeg is geboren, trekken ze de twee maanden van de daadwerkelijke leeftijd af. In die marge mag het kindje dat vallen kwa ontwikkeling. In princiepe willen ze dat bij ziekte ook doen, maar dit mag niet, dus wordt er gesproken van een achterstand.

Khloé haar bovenlichaam is wat zwakker dan de rest van haar lichaam. Daardoor kon ze nog niet zelf zitten en nog niet kruipen. Doordat ze voor dit soort dingen haar handen gebruikt om zichzelf in balans te houden, loopt ze ook wat achter met de wat kleinere dingen, zoals dingen vast pakken met twee vingers. We zullen nu een fysio therapeut thuis krijgen, die oefeningen gaat doen met haar, zodat haar bovenlichaam wat sterker wordt en daardoor komt ze dan weer op de juiste lijn kwa ontwikkeling.

We hoeven ons dus nergens zorgen om te maken en Khloé komt goed vooruit door te rollen en met haar armen onder zich te trekken. Ze is zelfs razend snel als ze dat doet, maar fysiotherapie kan geen kwaad. Ze komt er langzaam maar zeker wel, zondag deed ze ons versteld staan, door zichzelf ineens in een zitstand te duwen. Ze viel wel al snel om, maar het begin is er zeker wel en sinds dat ze dit doet, probeert ze het steeds vaker.

woensdag, oktober 09, 2013

Goed zo, Noah!!

Het is misschien een raar iets om over te schrijven op de blog, maar voor onze kleine vent is het een grote stap. En eerlijk is eerlijk, jij doet het, ik doe het, iedereen doet het. Noah heeft eindelijk een grote boodschap op het toilet gedaan.

Hij is kwa zindelijkheid later dan Skyler, maar dat geeft niet, iedereen doet het op zijn eigen tempo. Skyler was kort na zijn 3e verjaardag geheel zindelijk en Noah is eigenlijk pas echt sinds een paar weken geintresseerd. Het plassen gaat al een tijdje goed en overdag loopt hij al sinds een tijdje in een onderbroekje rond. Wanneer hij moet plassen, dan laat hij het weten en dan gaan we snel met hem naar de wc. Maar dat is ook het enige dat hij laat weten. Voor de grote boodschap wacht hij gewoon totdat hij ‘s avonds een luier aan krijgt voor bed en na vijf minuten komt hij vertellen dat hij verschoond moet worden, want dan is hij ‘stinky’.

Vanavond, vlak voor bed tijd, kwam hij uit zijn slaapkamer rennen en zei dat hij nodig moest en dat zijn poep al naar buiten kwam, haha! Dus voor de zoveelste keer zijn we naar de wc gegaan. Hij probeert het namelijk wel altijd, maar zonder succes. We hebben hem van alles beloofd, zoals snoepjes, koekjes en zelfs een cadeautje dat hij zelf uit mag zoeken, maar niets werkte tot nu toe. Na 2 seconden op het toilet te hebben gezeten zei hij dat het weer niet ging lukken, maar ik zei dat hij het nog een keer moest proberen en ook heb ik hem aan een cadeautje herinnerd. “Nee Mommy” zei Noah, “het lukt echt niet”. Toch liet ik hem nog een paar tellen zitten en wat gebeurde er? Juist, meneertje heeft een grote boodschap op de wc gedaan!

En trots dat hij was! Hij wilde gelijk papa bellen om te vertellen wat hij gedaan had. Skyler, die ons hoorde juichen, kwam ook even kijken wat de commotie was en ook hij begon hard te juichen voor Noah en vertelde hem dat Noah nu net zo een grote jongen is als hijzelf. Als je je kleine jongen zo trots ziet, omdat hij gepoept heeft en je grote jongen zo trots ziet op zijn kleine broetje, dan zwelt je hart wel op. En natuurlijk is zo een mijlpaal, ongeacht het topic, best een blogje waard!