Opnieuw een dagje Lagoon

Vandaag hebben we opnieuw een dagje in het pretpark Lagoon doorgebracht. De vorige keer hebben we ons prima vermaakt, maar zijn we niet al te lang gebleven, omdat ik een ontzettende hoofdpijn had en Dan ook niet helemaal lekker was. Vandaag zijn we daarentegen behoorlijk lang gebleven.

Freddy was afgelopen week jarig en in plaats van zijn verjaardag te vieren, leek het hem leuk om met de familie een dagje Lagoon te doen. Vanmorgen ben ik rond 08.30 uur richting Grantsville gegaan om een aantal van de kinderen op te halen. Er ging namelijk een vriendje mee en Angela haar zusje, dus dat ging moeilijk in 1 auto. Dan heeft wat uitgeslapen, omdat hij donderdag naar Washington was vertrokken en gisteren middag laat pas thuis was. Hij is met Pam mee gereden naar het park waar we ook Kari en haar gezin zouden ontmoeten. Chantal ging vandaag niet mee, omdat haar kinderen nog zo ontzettend jong zijn.

Dit is een van de weinige pretparken die ik ken, waar het toegelaten wordt om eigen drankjes en etenswaren mee naar binnen te nemen. We hadden dan ook twee grote koelboxen bij ons, met allerlei eten. Nadat we deze in de picknick gebieden neer hadden gezet, zijn we gelijk begonnen met de nieuwste achtbaan van het park: Wicked. Bij deze achtbaan wordt heel hard regelrecht omhoog geschoten, in tegen stelling tot andere achtbanen waar je langzaam naar boven wordt getakeld, je bent zo snel boven in, dat je voor je het weet regelrecht naar beneden valt. Ik heb op YouTube een filmpje gevonden.

Ik geloof dat ik bijna alle achtbanen vandaag wel gedaan heb! Onder andere de spider, colossus en de wild mouse en nog vele anderen. Ik ben ook bang dat ik behoorlijk wat blauwe plekken zal hebben morgen, zo erg ben ik door elkaar heen geschud, maar we hebben ons prima vermaakt!

De Wild Mouse

Freddy, Nickolaus, ik en Katelyn aan het einde van de Wild Mouse.

In het park is ook een zogenoemd Pioneers village. Hier staan huisjes waar vroeger echt mensen in hebben gewoond, er staat een klein kerkje en een schooltje en zelfs een gevangenis met 4 cellen. In Main Street van Pioneers village vind je kleine souveniers winkeltjes en wat eet zaakjes en ook een foto zaak waar je ouderwetse foto's kunt laten maken. Dan wilde dit heel graag laten doen, dus waarom ook niet. Hij mocht als een echte outlaw op de foto en ik was zijn saloon girl.

Zo hebben we ons eigen souvenier an het park over gehouden!

Ik heb afgelopen week ook de uitslag van mijn uitstrijkje gekregen en die was helemaal goed. Ik schrok alleen wel toen ik de uitslag kreeg. Ten eerste omdat ik gebeld werd voor de uitslag, en ten tweede, omdat het leek alsof de assistente heel erg aan het twijfelen was hoe ze "het nieuws" moest brengen. Maar gelukkig was er niets aan de hand.

Ook heb ik me van de week bij dezelfde sportschool als Dan in laten schrijven. Hij was al een tijdje lid en ik wilde graag weer iets gaan doen. Nu heb ik morgen avond een introductie waarbij alle apparaten uitgelegd worden, zodat ik de volgende keer zelf aan de slag kan.

Doktersbezoek en schaatsen

Vandaag heb ik mijn eerste Amerikaanse doktersbezoek gehad. Mijn pil begon op te raken en ik moest nieuwe hebben. Nu blijkt dat je bij aanvraag van de pil, of je eerste doktersbezoek, een lichamelijk onderzoek moet ondergaan, waaronder een uitstrijkje. Ach het kan alleen maar goed zijn natuurlijk.

Zo gezegd zo gedaan. Rond 09.00 uur vanmorgen heb ik me gemeld bij de dokters assistente. Ik moest hier een lijst invullen met persoonlijke gegevens en wat vragen. Ook moest ik bij haar mijn zogenoemde co-pay betalen. Mijn doktersbezoek wordt betaald door mijn verzekering, maar hier werkt het allemaal net even anders, dus vandaar de co-pay van $ 15.

Eenmaal bij de dokter binnen, werden me nog wat vragen gesteld wat betreft allergieën of ziektes in de familie en of ik zelf nog iets had waar ik bezorgd over was. Ik heb een raar plekje op mijn rug zitten wat ik eigenlijk nooit eerder opgemerkt had, dus daar heb ik hem even naar laten kijken, maar dat was gelukkig niets bijzonders. Het is geen wrat, maar wel behandeld als een wrat en dus bevroren en het zal met 7 dagen moeten verdwijnen.

Toen was het tijd voor het daadwerkelijke onderzoek. Het deed me eigenlijk wel denken aan mijn onderzoek voor mijn visum, alleen kwam daar het uitstrijkje niet aan te pas. Toen de dokter me vroeg wanneer ik voor het laatst een uitstrijkje heb gehad en ik daarop antwoorde dat dat in Nederland pas gedaan wordt vanaf 30 jarige leeftijd, keek hij me aan alsof hij water zag branden. Dit vond hij erg raar en hij besloot daarop om zich eens te verdiepen in het aantal baarmoederkanker gevallen in NL.

Gelukkig was het allemaal snel achter de rug en zo heb ik mijn eerste dokters ervaring in Amerika mee gemaakt.

Afgelopen week is een rustig weekje geweest. Buiten het feit dat Chantal bevallen is hebben we niet zo heel veel bijzonders gedaan. Nadat we op bezoek zijn geweest bij de nieuwe telg ben ik richting het Olympic Oval gegaan. Hier hebben ze in januari of februari nog schaatswedstrijden gehouden die in NL op tv te volgen zijn. (Best een indruk wekkend gebouw overigens. Het is allemaal veel groter dan het er op tv uit ziet.) Ik was uitgenodigd voor de verjaardag van de dochter van mijn collega.

De kinderen waren druk aan het schaatsen en hoe kan het ook anders, ook mijn collega's en ik besloten om de schaatsen aan te trekken. Het is een hele gezellige avond geweest. Het was overigens ook wel fijn om even wat andere gezichten te zien. In de vier maanden dat ik hier nu ben heb ik natuurlijk nog niet veel vriendschappen op kunnen doen, dus zulke avondjes zijn daardoor extra leuk.

Zo zijn we op 1 September uitgenodigd voor een huwelijks receptie van een vriendin van ons. Ook weer zo een avond dat je allemaal andere mensen ziet, dus ook dat zal een leuke avond worden.

James

Vanacht even na 01.00 uur heeft Chantal het leven geschonken aan een gezonde knul van 7 pounds, 3 ounces en 19 inches lang. Omgerekend is dit zo een 6.3 pond en 48,3 cm. De jongen heet Jameson Merlin, maar zij noemen hem James!

Is het geen schatje?

Samen met mama op de foto.

Trotse tante Rebecca.