Bezoek van Bradley

Freddy en zijn gezin zijn eind Junie naar Tennessee verhuisd. Twee van zijn zoons zijn hier in Utah gebleven, zij zijn oud genoeg om zelf hun beslissingen te maken en 3 jongens gingen mee naar Tennessee, waarvan er 1 eigenlijk helemaal niet mee wilde en dat was Bradley. Brad is 18 jaar oud en zal in mei zijn highschool diploma in ontvangst mogen nemen, maar tot die tijd woont hij bij Freddy en dus moest hij mee naar Tennessee.

Brad heeft hier een vriendin in Grantsville die hij natuurlijk heel erg mist en hij wilde haar graag zien. Omdat hij zulke goede resultaten heeft behaald op school, besloten Freddy en Kerry hem te belonen met een trip naar Utah voor een week. Het kwam allemaal heel mooi uit, want het was voor hem spring break en Kerry is op 13 maart bevallen van een zoontje, dus nu hoefde Brad zich niet te vervelen omdat hij thuis zou zitten door de geboorte van de baby.

De baby heet Ian en is met 3681 gram geboren door middel van een keizersnede, op 13 maart. 13 Maart is tevens de geboorte dag van Dan zijn moeder, dus dat was een mooie dag. Het is een verschrikkelijk lief ventje om te zien en in mijn ogen de baby met het meeste haar dat ik ooit gezien heb bij een pas geboren baby. Ik kan niet wachten om hem te mogen knuffelen in Junie, als zij naar Utah komen.

Freddy belde op of Bradley bij ons mocht verblijven in de week dat hij hier in Utah was en uiteraard hadden we daar geen problemen mee. Ik heb alleen wel aangegeven dat ik niet 4 keer op een dag op en neer kon rijden naar Grantsville vanwege mijn werk schema, het werk schema van Dan en natuurlijk de kinderen. Het gaat dan om een rit van zo een 30-45 minuten. Dat was gelukkig geen probleem en Brad is de hele week opgehaald en thuis gebracht door onder andere een van zijn broers en de familie van Chelsie, de vriendin van Bradley.

Ondanks dat we hem niet heel veel gezien hebben, hebben we wel genoten van zijn bezoek. Vooral de jongens vonden het geweldig. Skyler vroeg twee dagen geleden aan mij hoeveel jongens en meisjes wij in ons gezin hebben. Toen ik aangaf dat hij dat moest tellen kwam hij tot de conclusie dat er 2 meisjes waren, Khloé en ik, en 4 jongens. Toen ik zei dat er maar 3 jongens waren, verbeterde hij me door te zeggen dat Bradley nu ook deel is van ons gezin.

Vanmorgen heel vroeg heb ik Bradley al weer naar het vliegveld gebracht voor zijn vlucht naar huis. Hij zag er best tegen op, maar hoopt na zijn graduation terug te keren naar Utah om dan in Utah te blijven wonen. Zijn vlucht is voorspoedig verlopen en al snel kreeg ik een berichtje dat hij thuis was. Gelukkig ziet hij zijn vriendin weer in mei voor zijn graduation en wij zullen hem daarna zien als hij terug naar Utah komt.

Van de week zijn we ook een ervaring rijker geworden met Skyler. Meneertje had namelijk een klein schaartje gevonden in de badkamer en heeft daarmee zelf een pluk van zijn haar geknipt. Hij was er natuurlijk hartstikke trots op en moest dan ook heel hard huilen toen ik zei dat hij dat niet meer mag doen. Gelukkig was het geen hele grote pluk en kunnen we het met de rest van zijn haar aardig verbergen.

Ik was overigens wel blij dat hij het deed nadat zijn school foto was gemaakt. Daarmee kwam hij vanmimddag thuis uit school. De foto’s waren een week voordat hij zijn haar besloot te knippen gemaakt. En wat waren we weer blij met het resultaat van onze mooie vent!

Eerste stapjes

Toen Khloé met 11 maanden nog altijd niet echt zelf kon zitten, hebben we op aanraaden van de kinder arts DDI ingeschakeld. DDI geeft zorg aan kinderen onder de drie jaar, die een ontwikkelings achterstand hebben. Dit kan zowel fysiek als mentaal zijn en in Khloé haar geval ging dit om fysieke achterstand, wat hoogst waarschijnlijk te maken heeft met haar tijd in het ziekenhuis.

Nu ruim 4 en halve maand verder heeft Khloé ontzettend veel vooruitgang geboekt. Iedere keer wanneer de fysiotherapeute langs komt, staat ze weer versteld van de nieuwe dingetjes die Khloé geleerd heeft. Afgelopen dinsdag kwam ze langs en is de sessie tijd opgeschroefd naar een uur per keer, omdat Khloé zich nu heel erg op haar gemak voelt bij de therapeute. In de eerste instantie kreeg ze maar een half uurtje per keer.

Toen Khloé zich, nog niet zo heel lang geleden, zelf staand kreeg zonder ergens aan vast te grijpen, waren we natuurlijk heel trots op haar, want voor haar was dit een hele grote sprong in haar vooruitgang. Ook begon ze steeds iets vaker achter een loop karretje te lopen. Maar zaterdag avond, boekte ze de grootste vooruitgang, die ze tot op heden toe gemaakt heeft. Ze maakte haar eerste losse stapjes!! Natuurlijk ging dat heel huiverig, maar als snel kreeg ze door dat ze heel groot applaus kreeg van de jongens en dat was natuurlijk een goede motivatie voor haar om het te blijven proberen. Steeds deed ze twee losse stapjes en zondag avond maakte ze de meeste stapjes en dat heb ik toevallig op video vast weten te leggen.

Vorige week moest zij samen met Skyler op controle komen bij de kinderarts. Skyler voor zijn 5 jaar controle en Khloé voor haar 15 maanden controle. Skyler was bang dat hij een prik zou krijgen net als vorig jaar, maar gelukkig krijgt hij de volgende prik pas als hij 11 jaar is, dus dat duurt nog wel even. Zowel Skyler en Khloé zijn beide gezond en werden al snel goed gekeurd. We moesten alleen nog even snel naar het laboratorium om bloed te laten prikken bij Khloé, een standaard controle. Helaas verliep het alleen niet zo standaard. Ze heeft aardig gevochten en gegild en we hebben haar met 3 personen vast moeten houden. Arme meid.

Bij zo een controle realiseer je je wel ineens dat de tijd voorbij vliegt, Khloé is al weer 15 maanden, Skyler is 5 en bij thuis komst lag er een inschrijf formulier klaar voor de pre-school voor Noah. Hij is inmiddels natuurlijk al 3 en mag na de zomer dan eindelijk ook naar school. Iets waar hij zelf heel erg naar uit kijkt.

En dan werden we vandaag ook weer met onze neus op de feiten gedrukt, Dan is ook weer een jaartje ouder. Hij is nu 34. Gelukkig voelt hij zich helemaal geen 34 en iedereen die Dan kent, weet ook dat hij zich ook niet zo gedraagt haha. We hebben vandaag niet veel bijzonders gedaan. Ik had een dagje vrij genomen en we hebben wat spulletjes in huis gehaald om zelf een cake te bakken en we zijn met de jongens naar de bibliotheek geweest. Geen hele spectaulaire dag, maar Dan vind het heerlijk om zo de dag met zijn gezin door te brengen en daar gaat het uiteindelijk om.

Met zijn nieuwe baan gaat het overigens goed. Hij heeft het erg naar zijn zin en het lijkt een heel fijn bedrijf. Hij zit er pas 2 weken, maar heeft het gevoel alsof hij er al jaren werkt. Hij gaat met veel plezier naar werk en zegt dat de tijd voorbij vliegt. Nu hopen dat het zo blijft gaan.