Skyler krijgt.....

... een broertje!!

Woensdag was het dan eindelijk zo ver. Ongeveer 5 weken geleden heb ik de afspraak gemaakt voor de echo, waarbij ook een geslachts bepaling zou worden gedaan. Als je op zoiets zit te wachten, lijken de dagen weken te duren! Eindelijk mochten we dan om 09.20 uur onze beeb gaan bewonderen.

Van te voren moest ik natuurlijk weer een flesje water naar binnen werken, zodat de beeb goed zichtbaar is tijdens de echo. Ik moest dus al nodig plassen toen ik op de onderzoeks tafel mocht gaan liggen, maar dat had ik er natuurlijk wel voor over.

Eerst werd ons nogmaals de vraag gesteld of we het geslacht wilden weten en daar hebben we natuurlijk ja op gezegd. Ik denk niet dat ik het vol zou kunnen houden, tot de dag van de bevalling om niet te weten of ik een jongetje of meisje bij me draag.

Vervolgens ging de echoscopist aan de slag. Ze begon met alle metingen, van onder andere het hoofdje en de beentjes. Ze keek of alle kamers van het hartje aanwezig waren en of de niertjes al volledig aan het werk waren. Ook kon ze ons vertellen dat het kindje niet met een hazelipje geboren zou worden. En dan het moment waarop we al die weken gewacht hebben, jongen of meisje?? We hoopten stiekem wel een klein beetje op een meisje, maar het belangrijkste was natuurlijk dat de beeb gezond zou zijn. En nog voordat ze het eigenlijk zei, meende ik het al gezien te hebben en ze confirmeerde het: het is een jongen!!!

De foto van het geslacht is naar mijn idee helaas niet heel erg duidelijk, maar gelukkig hebben we natuurlijk ook ons beebje zelf mogen bewonderen op het grote tv scherm!

Qua metingen van de echo loop ik ook nog eens 5 dagen voor. Mijn uitgerekende datum zou dan 3 november worden in plaats van 8 november, maar mijn arts wil dit verder niet aanpassen. Hij heeft meer vrouwen die bevallen rond de uitgerekende datum, berekend aan de hand van de menstruatie, dan berekend aan de metingen van de echo. Ach, het maakt ook allemaal niet uit, de beeb komt wanneer hij eruit wil. Voor nu gaan we er maar van uit dat we nog ongeveer 20 weken te gaan hebben.

En in die 20 weken moeten we alles klaar gaan maken voor zijn komst. We zitten er aan te denken om Skyler te verhuizen naar de andere slaapkamer en hem een nieuwe kamer te geven. We laten de kinderkamer dan zoals die is kwa verf, maar brengen natuurlijk wel veranderingen aan om het toch eigen te maken voor de nieuwe man.

En dan natuurlijk de naam. Er zijn wel wat namen waar we aan denken, maar we zijn er nog niet 100% over uit. Als hij een meid had geweest, dan was de naam al lang uitgezocht. Hij zou dan namelijk dezelfde naam krijgen als wanneer Skyler een meid was geweest. Als iemand leuke suggesties heeft, of leuke websites weet voor namen, dan houden we ons aanbevolen. Ach, we hebben nog ongeveer 20 weken!

Voor nu zijn we in ieder geval helemaal in de wolken met het feit dat we het geslacht eindelijk weten en het belangrijkste is dat de kleine man helemaal gezond is!

Prachtig weekend

We hebben een heerlijk weekend achter de rug! Het weer is opeens omgeslagen, zo hadden we twee weken geleden nog sneeuw en afgelopen weekend was het ineens 27 graden. Echt heerlijk gewoon.

Zaterdag hebben we lekker rustig aan gedaan. We zijn veel buiten geweest met Skyler, die ghet heerlijk vind om buiten te zijn. Hij kijkt zijn ogen uit, wijst naar alles wat hij tegen komt. Hij wil alles aanraken en zou natuurlijk geen echte dreumes zijn, als hij ook niet van alles in zijn mond wil stoppen. Dat gebeurt dan ook regelmatig, dus we moeten hem goed in de gaten houden.

Je kunt wel merken dat het mooie weer en het buiten spelen hem goed moe maken. Als hij tussen de middag gaat slapen, dan slaapt hij binnen nog geen vijf minuten, terwijl meneertje normal gesproken nog wel even ligt te babbelen.

Zaterdag avond is Skyler op tijd naar bed gegaan, want voor de volgende dag stond de dierentuin gepland. Anna, Mindy haar moeder, was jarig en zij wilde graag naar de dierentuin voor haar verjaardag. We wilde daar eigenlijk twee weken geleden al heen, maar wegens het vele invallen op Dan zijn werk is dat er niet van gekomen. Het kwam voor ons dus heel erg mooi uit zo.

Zondag ochtend om 08.30 uur zouden we eerst bij Mindy thuis ontbijten. Het was voor Skyler schijnbaar nog te vroeg, want hij wilde helemaal niets eten. Hij is normaal gesproken dan ook pas tussen 09.45 en 10.00 uur wakker. Wat dat betreft mogen wij echt niet klagen.

Na het ontbijt zijn we ons allemaal klaar gaan maken en uiteindelijk zijn we rond 10.15 uur vertrokken richting de dierentuin. Het zou die dag ook weer erg warm worden, dus wilden we er al vroeg zijn, hoewel het niets uit maakte, want bij aankomst was het al behoorlijk warm en wilde de kinderen gelijk afkoelen.
Dit jaar had de dierentuin als speciale tentoonstelling de nachtmerries van de natuur. Ik ben met Skyler buiten gebleven, omdat hij op dat moment nou wel iets wilde eten, maar volgens Dan hebben we niet veel bijzonders gemist. Ik vind tot op heden toe alle speciale tentoonstellingen die ze gehad hebben nu eigenlijk niet zo speciaal. Twee jaar geleden hadden ze een grote witte alligator en dat bleek eigenlijk maar een hele kleine. We hebben ons prima vermaakt en Skyler heeft zijn ogen uitgekeken. Hij was de laatste keer dat we naar de dierentuin zijn gegaan tenslotte maar 6 maanden en nu kon hij lopen als hij wilde en wees erop los en heeft de hele dag in zijn eigen taaltje gebrabbelt. Hij heeft even een uurtje geslapen tussen de middag, waar hij overigens wel aan toe was, maar voor de rest heeft hij zo goed als alles meegemaakt.
Na de dierentuin zijn we naar het park gegaan waar we geluncht hebben. De kinderen konden daar allemaal op de schommels en in het klimrek en dergelijke en wij hebben lekker op het gras in de schaduw van een grote boom gezeten.
De kinderen wilde ook heel graag naar de kreek toe die door het park loopt en dus zijn we daar ook even wezen kijken. Het water stroomde heel erg hard, dus de kinderen mochten niet al te dichtbij komen. Dan heeft weer even een goed voorbeeld gegeven, wat niet te doen als het water zo hard stroomt. Hij is gelukkig, of jammer genoeg, het is maar net hoe je het wilt bekijken, niet in het water gevallen. De reden dat de kreek zo hard stroomde is de extreme warmte. Al het sneeuw in de bergen is door de warmte heel erg snel gaan smelten en dat heeft afgelopen week dan ook voor nogal wat overlast bezorgd. Er zijn zelfs hele straten onder water komen te staan door het harde smelten.

Na het park zijn we weer op huis aan gegaan en daar hebben de kinderen zich eigen omgekleed in zwemkleding en hebben ze lekker bij ons in de tuin van de sprinklers genoten. Zo ook natuurlijk Skyler, onze kleine waterrat. Als er water is, moet hij er bij zijn.