Er is in Nederland een gewoonte om als mensen een aantal jaren gehuwd zijn te spreken van bijv een koperen huwelijk bij 12.5 jaar getrouwd zijn, of een zilveren huwelijk bij 25 jaar verbonden zijn. Het is volgens sommigen gebruik om bij een dergelijk jubileum cadeaus te geven die van dat materiaal gemaakt zijn. Wij geven elkaar vandaag dan geen houten cadeau, maar wij vieren wel ons 5 jarig jubileum.
Op 29 juni 2006 gaven wij elkaar het jawoord in het gemeentehuis van Alphen aan den Rijn. Onze huwelijksdag staat in mijn geheugen als de dag van gisteren en toch is het al weer 5 jaar geleden. Imiddels wonen we aan de andere kant van de wereld en zijn we papa en mama van 2 geweldig mooie jongens. Wie had dat op onze trouwdag nu verwacht?
We doen vandaag niets speciaals. Ik moest werken in verband met kwartaal einde bij ons op werk en Dan stond ook gewoon ingeroosterd voor vandaag. Het is dus een gewone werk dag net als elke andere dag. Maar als het goed is gaan wij op 22 juli een avondje naar Wendover. Wij zullen daar dan overnachten in een hotel en Chantal komt dan in ons huis op Skyler en Noah passen.
Nu wij 5 jaar getrouwd zijn, realiseer ik me ook dat ik dit blog al 5 jaar bij houdt. We zijn in 2006 begonnen met bloggen, omdat er toen al plannen waren mbt onze emigratie en we wilden de vooruitgang daarvan bij houden. Het is erg leuk om zo af en toe eens terug te lezen. Ik realiseer me dan ook dat ik in 2006 een stuk vaker een blog schreef dan tegenwoordig, ik moet daar toch echt een keer verandering in brengen….
De afgelopen weken hebben we niet veel bijzonders gedaan. Het weer is hier goed omgeslagen, zo was het een paar weken geleden nog koud en hadden we zelfs nog sneeuw in de bergen en nu is het prachtig weer! Het is soms verschrikkelijk warm, maar klagen doen we natuurlijk niet.
We brengen veel tijd door buiten in de tuin met de jongens. Skyler vind het heerlijk om rond te rennen en met de buurt kinderen te spelen en Noah geniet net zo van het buiten zijn als ikzelf. Hij vind het heerlijk om op een deken lekker in de rondte te rollen en lekker om zich heen te kijken. Hij vind het ook prachtig om met zijn “vriendinnetje” te spelen. Katie, een vriendin van aan de overkant, is in Januari bevallen van Lianna. Wij hebben tijdens onze zwangerschappen lekker samen gewandeld en we zitten vaak lekker samen buiten en Noah en Lia vinden elkaar helemaal geweldig en brabbelen er samen dan meestal ook lekker op los. Zo schattig!
Sinds kort kruipt Noah er ook aardig op los. Van de een op andere dag begon onze beer met de zogenoemde “army crawl”. Ook dan is het leuk om de blog terug te lezen, waaruit dan blijkt dat Noah ruim een maand eerder begon dan Skyler!
Skyler boekt ook ontzettende vooruitgang. Hij begint met de dag meer en meer te praten en soms staan we gewoon versteld van de dingen die hij plotseling herhaald of woordjes die hij ineens gebruikt, die we nog niet eerder uit zijn mond hebben gehoord. Zo zei hij laatst ineens:”Mommy, I wav u” Op zo een moment smelt je moederhart wel!
Ook het plassen op de wc gaat erg goed. Hij is regelmatig de hele dag droog. Hij moet nu alleen zelf nog eens door gaan krijgen wanneer hij nu eigenlijk naar de wc moet. Nu is het wel handig dat papa of mama hem er continue aan herinnerd. Ach, ook daarover zullen we niet klagen. We horen regelmatig dat jongens toch al een stuk later zijn met “potty training” en dat wij geluk hebben dat Skyler er zo goed op reageerd. We zijn dan ook erg trots op onze deugniet.
Verder gaat alles wel goed. Helaas zijn we afgelopen maandag weer met onze beer bij de dokter geweest en heeft hij gewoon weer bronchiolitis. Vooral nu met het warme weer vragen we ons af hoe hij daar nu eigenlijk aan komt. De arts begint nu toch echt astma te vermoeden, maar wil hem nog niet aan een speciale inhalator zetten in verband met steroiden. Ze wil er eerst 100% van overtuigd zijn dat het astma is. Het zou namelijk ook nog steeds een nawerking kunnen zijn van zijn RSV. Voor nu moeten we weer aan de albuterol en mocht het niet beter worden, dan moeten we weer terug komen. We hebben nu ook de goedkeuring gekregen om de Albuterol in de toekomst te gebruiken, wanneer wij het gevoel hebben dat het nodig is. Gelukkig reageerde hij al weer snel op deze behandelingen en lijken we weer de goede kant op te gaan.
Soms kijk ik naar onze jongens en dan realiseer ik me dat we erg gelukkig zijn dat ze gezond zijn! 2 internet vriendinnetjes van mij hebben beide een zoontje waarmee ze continue in de medische molen zitten. De een is te vroeg geboren en heeft een hoofdje wat te snel groeit ten op zichte van zijn lichaam. Daarvan wordt nu onderzocht wat het nu precies is en wat er aan gedaan gaat worden. De ander heeft een zoontje wat iets eerder dan Noah is opgenomen met RSV en heeft vervolgens ook moeten vechten tegen bacterien. De kleine man heeft nu op het moment zelfs een canule. Zo zielig om te zien hoe machteloos hun ouders zich voelen, maar zo mooi om te zien hoe hard deze kleine ventjes blijven vechten en bijna altijd een lachje op hun gezicht hebben!
Zo denk je over meerder dingen soms wel ineens wat dieper na dan normaal. Zondag avond heeft Wes, de vader van Mindy, een hartaanval gehad. Gelukkig was hij niet alleen op de vrachtwagen, maar waren Troy en Mindy bij hem en had hij tegen Troy gezegd dat als hij niet beter wist dat hij misschien wel een hartaanval had. Troy heeft dit natuurlijk gelijk tegen Mindy gezegd en zij heeft hem water en aspirines gegeven en vervolgens zijn zij door alle rode lichten heen gereden naar het ziekenhuis. Daar werd hij gelijk behandeld en geopereerd en achteraf is er tegen Mindy verteld dat zij verschrikkelijk goed gehandeld heeft en dat hij het waarschijnlijk niet gehaald zou hebben, als zij niet zo gehandeld had. Gelukkig lijkt het erop dat hij voor 100% zal herstellen en dat hij geen schade eraan over zal houden.
Ook dit zette ons natuurlijk aan het denken en dan zie je dat je toch echt van iedere dag moet genieten!