2 jaar getrouwd

Vandaag, 2 jaar geleden stapte wij om 16.00 uur in het huwelijks bootje! We herinneren het ons als de dag van gisteren en waarschijnlijk zijn wij niet de enige die dit zo voelen. Wat gaat de tijd toch ontzettend hard! Wie had 2 jaar geleden, op onze trouwdag, gedacht dat wij in Amerika gesettled zouden zijn met een kindje op komst! Ik in ieder geval niet.

Ik wist op dat moment natuurlijk wel al dat we naar Amerika wilde emigreren, maar het hele proces moest nog opgestart worden en we hadden geen idee hoe lang dit zou gaan duren. En met alle tegenslagen die we hebben gehad tijdens dit proces had ik er sowieso niet van durven dromen. Maar kijk nu, inmiddels dus alweer 2 jaar getrouwd, een oceaan verder en een kindje op komst!

Vandaag hebben we lekker rustig aangedaan. Ondanks dat ik weinig zwangerschapskwaaltjes vertoon, begin ik toch wel de vermoeidheid te merken. Ik ben sneller moe en als ik laat opblijf ben ik de volgende dag ook vermoeider dan normaal.

Gisterenavond zijn we met Troy en Mindy en de kids bij West-Fest geweest. West-Fest is een hele gezellige kermis die een beetje te vergelijken is met de state fair. Zo rond 22.00 uur zou er prachtig vuurwerk afgestoken worden en we wilde zo een spektakel natuurlijk niet aan ons neus voorbij laten gaan. Eer dat het vuurwerk afgelopen was en wij weer thuis waren, was het bijna middernacht. Ik stond vandaag dan ook redelijk moe op, ondanks dat ik toch uit heb kunnen slapen.

Zoals gezegd hebben we vandaag dus lekker rustig aan gedaan. Ik heb een tijdje achter de webcam gezeten met mijn oom en tante en hun twee kinderen en Dan heeft wat in zijn tuintje gerommeld en een spelletje gespeeld. Daarna hebben we een televisie opgehaald die we op KSL hebben gevonden voor in de slaapkamer. Onze vorige tv was namelijk met standaard en al van de muur gevallen boven op het glas. Wonder boven wonder was het glas niet gebroken, maar de tv deed niets meer.

Hierna zijn we even bij Brian en Carrie geweest die een sprinkler installatie aan het installeren waren. Dan heeft hier en daar wat geholpen. Brian zou immers hetzelfde voor ons doen als we hem nodig zouden hebben. Carrie en ik hebben lekker zitten kletsen en aanwijzingen zitten geven hahahaha.

Daarna besloten Dan en ik om lekker uit eten te gaan bij Famous Dave's. Niet echt romantisch, maar gewoon er lekker even tussen uit met zijn tweeën. We zouden vandaag namelijk maar weinig doen aan onze trouwdag, omdat we waarschijnlijk over een weekje of 2-3 een weekendje naar Wendover zullen gaan met Troy en Mindy die op 21 juli hun 1 jarig jubileum zullen vieren. Uiteraard heb ik wel mooie rozen van Dan gehad!

En nu? Nu is Dan lekker een spelletje aan het spelen en ik duik mijn bedje in en ga kijken of er misschien iets leuks op televisie is! Zoals ik al schreef, we hebben vandaag echt rustig aan gedaan, het was een lekkere luie zondag!

Eerste kampeer trip

Al een paar weken geleden begreep ik van Angela dat zij en Freddy graag zouden gaan kamperen. Nu kreeg ik afgelopen week een email van haar dat zij dit weekend zouden gaan en of wij het leuk zouden vinden om mee te gaan. Zij zelf zouden dan van vrijdag tot en met maandag gaan. Wegens kwartaal einde bij mij op werk was dat voor ons niet mogelijk, maar we wilde wel heel graag mee, dus zijn we gisteren gelijk uit werk vandaan vertrokken.

We zijn vorig jaar na het overlijden van Dan zijn moeder wezen kamperen vlakbij Lily Lake, langs een rivier. Dit jaar kozen Fred en Ang ervoor om te kamperen aan Lily Lake. Doordat ik pas om 18.00 uur klaar was en de rit richting Lily Lake toch wel zo een kleine 1.5 tot 2 uur rijden is, begon het bij aankomst al aardig te schemeren. Gelukkig waren de neefjes zo vriendelijk om te helpen om onze tent op te zetten. Ik mocht als zwangere tante lekker plaats nemen bij het kampvuur.

Ang had bewust laat het eten klaar gemaakt, dus we mochten gelijk opscheppen. Ik heb het al vaker gezegd, Ang is absoluut een geweldige kok! Ik weet dan ook niet hoe ze het gedaan heeft, maar op een heel klein gasbrander dingetje had ze ook voor deze avond weer een heerlijke maaltijd bereidt. Na het eten hebben we als toetje marshmellows geroosterd boven het kampvuur.
Het begon ondertussen al aardig koud te worden en er was dan ook geen wolkje meer te zien, waardoor er een prachtige sterrenhemel zichtbaar was. Ik had het uiteindelijk zo koud dat ik de tent alvast maar in ben gegaan en lekker in de slaapzak ben gekropen. Nou ja lekker.... Zo lekker was het eigenlijk niet, het was zo verschrikkelijk koud dat we vanacht geen oog dicht hebben gedaan. Vanmorgen bleek dan ook dat er in de bergen om ons heen gewoon nog sneeuw lag! En dan te bedenken dat het hier thuis al ruim een week 30-35 graden is.

Vanmorgen rond 06.00 uur zaten Dan en ik dan ook al weer bij het kampvuur om warm te worden. Toen de zon uiteindelijk door brak en op de tent stond, zijn we nog wel even terug in de slaapzakken gekropen, hoewel ik eigenlijk niet meer heb kunnen slapen.

Vanmiddag wilde Bradley een rondje rondom Lily Lake wandelen en vroeg of ik zin had om mee te gaan. Zo gezegd zo gedaan, zo zijn we met nog een paar neefjes en een vriendje gaan wandelen. Wat een prachtig uitzicht krijg je dan mee! Uiteindelijk waren we bijna het hele meer rond en kwam er een groot grasveld dat we nog door moesten om weer terug te komen bij het kamp. Althans dat dachten we, dat grasveld bleek ene grote modderpoel en uiteindelijk stonden we tot onze knieen in het water, maar we waren nu zover dat ik niet meer terug wilde keren en dus hebben we maar doorgezet.

Rond 17.00 uur hebben we de tent afgebroken en de spullen weer ingeladen en zijn Dan en ik richting huis vertrokken. Ik zou dit niet nog een nacht kunnen doen zonder een oog dicht te doen.

Bij deze willen we ook nog even van de gelegenheid gebruik maken om iedereen te bedanken voor de felicitaties en de leuke reacties met betrekking tot mijn zwangerschap.

Maandag ochtend ben ik bij de dokter geweest om de zwangerschap te laten bevestigen. De test die de arts deed was zo positief dat hij niet eens een bloedtest meer hoefde uit te voeren. Bovendien had ik ook al een aantal van de eerste zwangerschaps verschijnselen.

Troy zijn moeder werkt in een verloskundige praktijk en een afspraak was op die manier uiteraard ook snel gemaakt. Mijn eerste afspraak staat dan ook gepland voor 17 juli, wanneer ik ongeveer 10 weken zwanger ben. Vandaag ben ik precies 6 weken zwanger en mijn uitgerekende datum is op 15 februari 2009.

Vaderdag!

En wat voor een........!! Vandaag is het precies een jaar geleden dat Dan zijn moeder overleed. Zo een moment blijft altijd moeilijk, hoe je het ook went of keert.

Hoewel, in ons geval bleek deze dag toch minder beladen dan we van te voren dachten! Vanmorgen rond 09.00 uur liep de wekker af, omdat we bij de buren waren uitgenodigd voor een vaderdag ontbijt. Zoiets is altijd wel gezellig, dus deze uitnodiging hebben we uiteraard aangenomen.

Aangezien ik 2 dagen overtijd ben besloot ik een zwangerschapstest te doen en wat blijkt? Ik ben in de wachting, om maar met Dan zijn woorden te spreken! Ik rende de slaapkamer in en vroeg Dan, die nog half lag te slapen, of hij zag wat ik zag. Maar aangezien hij zijn lenzen niet in had zei hij dat hij niet zeker was, aangezien hij 5 verschillende lijnen zag! Hij was in ieder geval wel gelijk wakker hahahaha!

Uiteraard heb ik mijn vader gelijk op de hoogte gebracht, die in de eerste instantie dacht dat ik een grapje maakte. Op zo een moment blijft de webcam toch wel een uitkomst! Toen ik hem verzekerde dat het echt waar was, gaf hij aan toch wel heel blij te zijn!

Vervolgens kwam mijn broer bij hem binnen en ik heb mijn vader gevraagd of hij dan ook gelijk maar even voor de webcam wilde komen zitten. Hij had alleen een "hallo oom Daniël" nodig om te begrijpen dat wij een kindje verwachten. Ook hij was verrast maar blij met het nieuws!

Toen we toch bezig waren met mensen op de hoogte te brengen hebben we ook gelijk Dan zijn vader en de rest van de familie maar op de hoogte gebracht! Het is uiteraard nog heel erg pril, volgens het internet ben ik zo een 4 weken en 3 dagen zwanger. Maar eens of eens moet het toch uitkomen, dus waarom dan niet gelijk vandaag. Veel mensen houden het vaak voor zich totdat de eerste drie maanden voorbij zijn, maar wij wilde het wel gewoon delen.

Morgen ga ik de huisarts even bellen en kijken hoe we nu verder gaan. Uiteraard houden we de blog bij!

Dat was nog eens een vaderdag! Zo een cadeau heeft zowel mijn vader als Dan zijn vader nog nooit gehad! Ben benieuwd wat we volgend jaar voor de opa's gaan doen om dit cadeau the verbeteren ;-)

Leven na de dood

De meningen over dit onderwerp zullen ongetwijfeld wel verdeeld zijn. De een is gelovig, de ander niet. De een geloofd wel in het hiernamaals en de ander niet. Ik ben zelf niet gelovig en ook niet gelovig opgevoed, maar heb wel altijd een beetje een idee gehad dat er meer is na de dood.

Zo was ik onlangs bij Heather, de zus van Troy, thuis uitgenodigd om eens met een psychic te praten. Heather had mij al eens over deze vrouw verteld en was er zo van overtuigd dat deze vrouw met overledenen kan praten, dat ze het mij ook eens aanraadde.

Zo gezegd zo gedaan en dus had Heather een afspraak geregeld. Toen ik naar binnen ging was ik wel een beetje sceptisch. Ik heb wel altijd het idee gehad dat er meer is na de dood, maar waarom zou de een wel met overledenen kunnen praten en de ander niet? Eenmaal binnen vertelde ze wie zij was en wat ze precies deed. Ze zou beginnen om mij wat te vertellen over mijn leven.

Daar begon ze toch mijn aandacht al wel te trekken, aangezien zij mij als een bepaald persoon omschreef, wat naar mijn idee wel goed overeen kwam. Het kan geluk zijn, het kan zijn dat ze bepaalde dingen van mijn lichaamstaal af wist te leiden, maar toch, mijn aandacht had ze inmiddels.

Vervolgens begon ze over mijn moeder. Ze wist mij te vertellen dat ze halverwege 40 aan kanker is gestorven en dat het haar eigen keuze was. Op dat moment liep het kippenvel toch wel over mijn hele lichaam heen. Hoe weet deze wilvreemde vrouw hier vanaf? Misschien denken jullie nu aan Heather, maar ik heb haar nooit verteld dat mijn moeder uiteindelijk voor euthanasie heeft gekozen.

Vervolgens zegt de vrouw tegen mij dat mijn moeder haar iets probeert te vertellen over een hartvormig medaillon aan een ketting. Laat ik nu altijd een hartvormig medaillon onder mijn kleding dragen en dat was zo ook deze dag het geval. Er waren zo ontzettend veel dingen die deze vrouw mij wist te vertellen, dat ik er heilig van overtuigd ben dat mijn moeder die dag bij ons in de kamer was. Er waren zoveel persoonlijke dingen die deze vrouw wist, die niemand anders hier zou kunnen weten!! (ik ga het overigens niet allemaal beschrijven, anders zou er geen einde komen aan de blog)

Verder heeft ze ook nog een aantal voorspellingen gedaan. Zo voorspelde ze onder andere dat Dan en ik 3 kinderen zullen krijgen. 1 jongen en 2 meiden die waarschijnlijk een tweeling zullen zijn. Verder zullen wij uiteindelijk ook betrokken zijn bij de opvoeding van een 4e baby. Wat betreft de voorspellingen, ach, we zullen zien hoe dat uiteindelijk verloopt. Ik weet niet echt of ik daar in geloof. De tijd zal dat moeten leren. Maar zoals ik al schreef, ik ben er van overtuigd dat mijn moeder bij ons in de kamer was.

Dan zou later die middag ook langs komen en toen hij mijn verhaal hoorde wilde hij ook naar binnen om met deze vrouw te praten. Ik ben me hem naar binnen gegaan en ook Dan wist ze dingen te vertellen die niemand anders zou kunnen weten! Dat was voor ons toch wel een hele speciale dag!

Zoals ik aan het begin al schreef, sommige geloven hier wel in, sommige geloven hier niet in. Zelfs na het lezen van de blog zullen er waarschijnlijk nog steeds skeptische mensen zijn, vooral gezien het feit dat ik niet veel feiten heb beschreven, maar voor mijn gevoel was deze vrouw absoluut echt en het heeft mij wel een bevestiging gegeven wat betreft bepaalde dingen! Geloof jij in leven na de dood?