Zwem les

Toen mijn broers en ik klein waren, zaten wij op zwemles. Bovendien kregen wij ook zwem lessen via school. Ik weet dat mijn ‘kleine’ broer Chris ook zwemlessen heeft gehad, hoewel ik me dat niet echt meer kan herinneren. Ik denk dat het van mijzelf en Daniël meer is blijven hangen omdat we zo dicht bij elkaar zwommen. Haalde hij een diploma dan haalde ik hem kort daarna. Ik durf niet met zekerheid te zeggen hoeveel diploma’s ik uiteindelijk heb gehaald, maar ik weet dat we jaren gezwommen hebben.

Hoewel ik de laatste jaren nog maar weinig zwem, kan ik mezelf natuurlijk best redden in het water en ik zou het erg fijn vinden als mijn kinderen dat ook zouden kunnen. Op die manier kunnen we eventueel wat vaker gaan zwemmen met het gezin, zonder dat we per se 3 kleine kinderen vast hoeven te houden.

Ik was dan ook al een tijdje op zoek naar een zwem vereniging, waar de jongens zwem lessen zouden kunnen krijgen, maar helaas kon ik er geen vinden. Er werden wel zwem lessen gegeven via de recratie centrums, maar dat is net als het baseball wat de jongens hebben gedaan en dat is maar voor een week of 6. Bovendien zijn de lessen niet, zoals ik ze ken, het is meer voor de lol.

Toen ik een paar weken geleden een berichtje op facebook zag staan van iemand uit mijn vriendenlijst over de zwem lessen van haar zoon, was ik natuurlijk gelijk geintresseerd. Dit jongetje bleek op een echte zwem vereniging te zitten, dus ik heb zijn moeder gelijk een berichtje gestuurd en om wat informatie gevraagd.

De zwemclub heet pirate swim club en zij zwemmen in een van de high schools hier in de vallei. Voordat ik de jongens op kon geven, moest ik eerst via de website kijken op wat voor een level zij zaten. Uiteraard was dit het eerste level, want we hebben maar een paar keer met de kinderen gezwommen, die je op een hand kunt tellen. Per level en tijd die men kiest, worden en maar 4-5 leerlingen toe gelaten, dus het was nog even spannend, of wij er ook bij zouden komen. Gelukkig heb ik de jongens gelijk aangemeld zodra dit werd toegelaten en dat was maar goed ook. Na het inschrijven stonden er volgens de website al gelijk 3 kinderen op de wacht lijst.

De jongens hebben er nu zo een 3 weken op zitten. Ze zwemmen 2 keer per week voor een half uurtje per keer. Het is gelijk in het grote bad, dus iets anders dan dat wij in Nederland gewend zijn. De eerste dag waren ze beide wat verlegen en best een beetje bang. Zodra de lerares iets met hen apart deed, grepen ze haar vast alsof hun leven ervan af hing. Gelukkig voelden ze zich al snel wat comfortabeler in het water en langzaam aan beginnen zelfs dingen te ondernemen.

In de eerste instantie was Noah heel erg enthousiast toen hij hoorde dat ik hem had opgegeven en ik kon me helemaal voorstellen dat dit iets zou zijn waarin hij eventueel zelfs verder zou willen gaan. Maar ondanks dat hij comfortabeler is, zie ik toch dat hij wat terug houdend is.

Skyler daarentegen gaat heel makkelijk kopje onder en probeert dan zo lang mogelijk onder water te blijven en bellen te blazen. Bovendien pikt hij de instructies heel erg makkelijk op die hij krijgt van zijn lerares. Gelukkig hebben ze er beide in ieder geval wel veel plezier in.

Er zijn 4 levels bij de zwemclub, na deze levels ben je klaar, of als je intresse hebt mag je kijken of je in aanmerking komt om competitie te zwemmen. Uiteindelijk komt het er na de 4 levels op aan, wat de jongens zelf graag willen doen, maar stiekem hoop ik dat een van de jongens daar wel oren naar heeft. 

Opnieuw back to school

Toen Skyler in Augustus weer naar school mocht, vond Noah het maar hartstikke oneerlijk, omdat hij nog tot September moest wachten. Bovendien mocht Skyler nu iedere dag end an ook nog eens een hele dag en Noah mag nog altijd maar 2 middagen per week.

Twee weken geleden mocht Noah ‘s avonds even langs komen op school, zodat wij wat papieren in konden vullen en Noah alvast wat van zijn klas genootjes kon leren kennen. Dat vond hij natuurlijk reuze leuk en kon toen helemaal niet meer wachten.

Gelukkig was afgelopen dinsdag de dag eindelijk daar, dat Noah ook weer naar school mocht. Vanwege Labor day hadden we al een lang weekend en ik heb daar die dinsdag ook maar aan vast geplakt zodat ik Noah naar school kon brengen, zoals hij zelf ook gevraagd had. Zo een eerste schooldag blijft natuurlijk best spannend.

Al bij het opstaan vroeg hij of hij al gelijk naar school mocht, maar hij moest nog even tot na de lunch wachten end at vond hij natuurlijk niet echt leuk. Hij heeft geloof ik wel honderd keer gevraagd of het al tijd was. Toen het bijna tijd was voor vertrek, hebben we snel nog even wat foto’s gemaakt, want dat hoort er natuurlijk allemaal bij. Het was echt van zijn gezichtje af te lezen hoe blij hij was.

Dan en ik hebben er gebruik van gemaakt dat we die middag alleen Khloé thuis hadden en zijn door alle oude kleding heen gegaan van de kinderen. We hebben kapotte kleding weg gegooid en nog goede kleding gedoneerd. We hadden de hele kofferbak van de van vol met kleding om te doneren. Dat soort dingen kunnen we niet doen wanneer de jongens thuis zijn, want dan willen ze natuurlijk niets weg doen, omdat het hun lievelings kleding is.

Zo gaat dat ook altijd met speelgoed. De laatste keer dat ik hier door heen was gegaan was toen mijn vader hier was en Dan en de jongens al naar Moon Lake waren vertrokken. Ook dat werd dus weer tijd om na te kijken. En dat heb ik gisteren gedaan terwijl de jongens een spelletje aan het spelen waren op de WiiU. Ook hier weer tasjes vol met gebroken speelgoed, of speelgoed dat niet meer compleet was. Ach zo ruimt het langzaam aan allemaal een beetje op.

Terug naar dinsdag – Nadat we alles eindelijk hadden gedoneerd, was het al weer tijd om de jongens uit school te halen. Eerst heb ik Skyler opgehaald en toen zijn we door gereden om Noah te halen. De scholen liggen, met de auto, maar 5 minuutjes bij elkaar vandaan. Skyler was ook heel benieuwd hoe Noah zijn eerste dag was geweest. Hij heeft het ontzettend naar zijn zin gehad en kwam gelijk al weer met een leuk werkje naar huis voor zijn papa en mama.

Zijn volgende dag was donderdag en ook toen heeft hij het weer heel erg naar zijn zin gehad en hij kon al weer niet wachten tot de volgende school dag. Zo zitten we inmiddels weer in het echte school ritme. Ik kan nog steeds niet geloven hoe snel de zomer vakantie voorbij is gevlogen.