Het dagelijkse leven begint zijn draai te vinden.

Anders dan eerder vermeld ben ik niet maandag begonnen met werken, maar woensdag pas. Dit in verband met een criminele achter grond check die gedaan moest worden. Dat is bij UPS een standaard procedure. Ik weet nog toen ik bij UPS NL ging werken, dat ik een verklaring van goed gedrag bij de gemeente moest halen. Op zich dus niet echt erg, twee dagen later dan verwacht te beginnen. Zo had ik toch nog lekker twee daagjes voor mijzelf.

Ik ben een Senior Customer Support Representative en zal gaan werken met voor klant Lumenis. De eerste twee dagen waren eigenlijk een beetje saai! Vooral veel mensen ontmoet en het een en ander te horen gekregen over de klant zelf. Ook spullen besteld voor mijn kantoor waaronder de pc. Voor de rest nog niet zo heel veel gedaan, omdat ik door de klant zelf getraind zal moeten worden voor deze functie. Vrijdag ochtend mocht ik me dan ook bij Lumenis zelf melden voor het begin van mijn training. Morgen zullen we de training gaan hervatten. Voorlopig zal ik dus nog wel in een trainings fase zitten, wat ik niet erg vind, zolang ik maar iets kan doen.

Het dagelijkse leven is dan ook wel een beetje zijn draai aan het vinden nu. Het vakantie gevoel begint nu een beetje weg te zakken. We hebben nu een beetje een ritme.

Woensdag zijn Dan en ik lekker gaan eten bij Sizzler. Een beetje om te vieren dat ik nu een baan heb, maar vooral omdat we beide te lui waren om zelf iets klaar te maken. Dan is behoorlijk gek op hun steaks en is daar meerdere malen geweest, maar voor mij was het de eerste keer. Wat mij betreft overigens wel voor herhaling vatbaar. Na eerst een heerlijke salade uit de saladebar bij elkaar te hebben gezocht, heb ik genoten van een lekkere steak met wat friet en heerlijke garnalen! Ik had als drankje een aarbeien limonade gemaakt van verse aardbeien. Zoals ik al zei, zeker voor herhaling vatbaar.

Ik heb inmiddels ook mijn officiele greencard ontvangen en mijn welkomst brief. Ik heb al die tijd gedacht dat het echt om een groene kaart zou gaan. Nu blijkt dat ding gewoon wit en is de grote van een bankpas. Die moet ik dus ten alle tijden op zak hebben, zodat ik mij kan identificeren als hierom gevraagd wordt.

Nu mag ik nog even op zoek naar een stel goede zomer kleding, aangezien het weer hier ook omhoog is geschoten! Zo zit je nog in de sneeuw en zo zit je in 33 graden!

Goed nieuws, goed nieuws en nog meer goed nieuws!

Deze week is voor ons zeer goed begonnen. Allereerst heb ik maandag mijn SSN ontvangen. Met dit papiertje in handen kon ik eindelijk dingen gaan doen zoals een bankrekening openen, mijn rijbewijs halen en bovendien mag ik nu ook officieel werken. Het eerste wat we dan ook gedaan hebben was een bankrekening voor mij openen, zodra Dan uit werk kwam. Tenslotte zou ik wel een bankrekening moeten hebben, als ik uiteindelijk zou gaan werken.

Zo gezegd zo gedaan, na een 10 minuten bij de bank binnen te zijn geweest, liepen we naar buiten met een bankrekening nummer voor mij. Dinsdag moest ik helaas wel terug komen, omdat mijn SSN in het systeem stond als nog niet uit gegeven. Ik moest dus even de andere officiele documenten overhandigen waaruit bleek dat deze wel degelijk af gegegeven was. Na wat kopietjes te hebben gemaakt was alles in orde.

Dinsdag ochtend ben ik met Pam, de tante van Dan, naar de DMV gegaan om mijn rijbewijs te gaan halen. Na een kleine 2 uur (!) in de wachtruimte te hebben gezeten, werd mijn nummer eindelijk omgeroepen en mocht ik me melden aan de balie. Na mijn SSN, paspoort, geboorte akte, trouw akte en mijn NL rijbewijs te hebben laten zien, kreeg ik een briefje mee die ik moest afleveren aan een andere balie waar ik een test overhandigd zou krijgen. Toen ik de test kreeg, werd mij verteld dat ik deze mocht maken, met het theorie boek bij de hand. Alle vragen die ik niet zou weten, mocht ik dus opzoeken in het boek! Dit houdt in princiepe in dat iedereen zijn/haar rijbewijs wel zou moeten kunnen halen. Na mijn test te hebben laten nagkeken, bleek dan ook dat ik geslaagd was. Ik moest me vervolgens weer aan de eerste balie melden, waar mijn foto werd gemaakt en ik opnieuw een briefje overhandigd kreeg en weer terug mocht naar de andere balie. Hier werd vervolgens een afspraak gemaakt om een rijtest te doen. Helaas is dit nodig, omdat ik van het buitenland kom. Het zal niets moeilijks zijn, zo is mij verteld, maar ik zal het wel moeten doen. Helaas kon de test niet eerder dan 5 juni (!) dus ik zal nog wel even moeten wachten totdat ik officieel mijn rijbewijs heb, maar tot die tijd mag ik rijden op mijn NL rijbewijs.

Thuis gekomen wilde ik UPS een mail sturen om te bevestigen dat ik mijn SSN had ontvangen, maar voordat ik daar de tijd voor kreeg werd ik al gebeld door de manager van personeels zaken. Als ik online even wat persoonlijke gegevens in kon vullen, dan zouden zij mij zo snel mogelijk een goed aanbod kunnen doen. Uiteraard heb ik die gegevens dan ook ingevuld.

’s Avonds zijn Dan en ik op zoek gegaan naar een tweede auto. Aangezien alles hier een stuk groter is en de afstanden niet lopend te doen zijn en het openbaar vevoer in deze streek ook niet geweldig is, zou ik toch een auto moeten hebben, mocht ik vandaag of morgen een werk aanbod krijgen.

We zijn begonnen bij een Nissan dealer, waar we uiteindelijk ook niet meer weg zijn gegaan. Na eerst een Nissan te hebben bekeken en hier ook een test ritje in te hebben gemaakt, bekeken we ook nog een Ford Taurus. De Ford Taurus is het uiteinelijk ook geworden. Het is een Ford Taurus SE uit 2000. Het is een hele mooie auto met stuurbekrachtiging, ABS, centrale deur vergrendeling, automatisch verstelbare stoel, automatische ramen, A/C en automatisch verstelbare pedalen. Oftewel ik heb een hele mooie, leuke auto om van en naar werk te kunnen gaan. De auto was bovendien ook nog eens voorzien van een mooie cd speler. De auto doet me ook een beetje denken aan de auto van mijn broer.
Zowel Chantal als Kari hadden een auto voor ons, maar de auto van Chantal was niet eerder beschikbaar als Augustus en Kari moest haar auto uiteindelijk zelf gebruiken, omdat hun andere auto kapot is gegaan. Maar nu hebben ik een eigen auto waar ik ook heel blij mee ben!

Vanmorgen werd ik vervolgens weer gebeld door UPS of ik langs kon komen, omdat zij mij een aanbod konden gaan doen. Dit werd mijn eerste eigen ritje in de nieuwe auto en helemaal alleen naar het UPS gebouw. Uiteraard verdwaalde ik, maar gelukkig was Dan zijn baas zo vriendelijk om mij naar mijn afspraak toe te loodsen. Ik was blij toe ook, aangezien het inmiddels ook behoorlijk hard was begonnen te sneeuwen.

Bij UPS aangekomen werd mij inderdaad een leuk aanbod gedaan, bovendien bieden zij ook een prima benefits plan. Benefits zijn de verzekeringen waar je mee te maken krijgt, dus dat zit allemaal wel goed. Als ik het eens was met het aanbod, dan zou ik wat UPS betreft aanstaande maandag mogen beginnen. Ik ben nu dus officieel voorzien van een baan!

Om vier uur vanmiddag heb ik ook mijn vader even gebeld om hem te feliciteren met zijn verjaardag, aangezien het in NL op dat moment precies twaalf uur was. Papa, bij deze nogmaals gefeliciteerd! Helaas is ons cadeautje nog niet aangekomen, maar die zou ieder moment binnen kunnen gaan komen.

De eerste week!

En toen was er al weer een week voorbij! Raar idee dat ik nu een week in Amerika woon. Op zich voelt het al veel langer dan een week, maar dat komt misschien omdat ik nog niet werk. Het voelt ook nog niet echt alsof ik hier daadwerkelijk woon, maar meer dat ik eigenlijk op vakantie ben. Maar ook dat komt misschien omdat ik nog niet werk en omdat ik mijn draai nog en beetje moet gaan vinden in het dagelijkse leven.

Maandag ochtend heb ik mijn Social Security Number aangevraagd. De immigrations officer in Atlanta vertelde mij dat het waarschijnlijk slim was om die persoonlijk aan te gaan vragen, om het proces wat te versnellen. Ik heb in Nederland op alle daarvoor benodigde papieren al aangegeven dat ik een SSN wilde hebben, dus ik zou hem uiteindelijk toch wel krijgen, maar zo zou het nog net even iets sneller gaan. Zo gezegd, zo gedaan dus. Ik moet mijn SSN binnen een week in de bus hebben. Zodra ik deze heb, kan ik een bankrekening aanvragen, mijn rijbewijs gaan halen en mag ik officieel werken.

Over werk gesproken, maandag heb ik een mail verstuurd naar de UPS manager van personeels zaken, dat ik ben aangekomen in Amerika. Voordat ik hem goed en wel verstuurd had werd ik al opgebeld of ik donderdag misschien langs kon komen voor een gesprek. Ten eerste, omdat ik al een behoorlijke tijd contact had met deze man en hij nu wel eens een gezicht bij de naam wilde plaatsen en ten tweede, omdat er nog een andere functie vrijkomt, wat misschien ook wel iets voor mij is. Uiteraard heb ik de afspraak aangenomen, om hem op donderdag om 15.00 uur te ontmoeten. Nog voordat de dag voorbij was werd ik vervolgens gebeld door de supervisor van het andere gebouw, voor de baan waar ik in de eerste instantie voor in aanmerking zou komen toen ik nog in Nederland was. Ook hij wilde een afspraak maken, dus dit werd woensdag middag om 16.00 uur.

Beide gesprekken zijn goed verlopen. Er is mij het een en ander uitgelegd over beide posities. De eerste positie komt redelijk overeen met het geen dat ik in Nederland heb gedaan, dus dat is wel fijn. De andere positie is iets geheel nieuws voor mij, maar klinkt mij ook wel interessant in de oren. De tweede positie komt alleen helaas niet eerder vrij dan over een paar weken. Begin volgende week krijg ik van UPS ook nog een belletje over hoe of wat en hoe nu verder. Dat ze mij willen behouden is in ieder geval een ding dat zeker is, aangezien de PZ manager zei dat hij hoe dan ook een baan voor mij gaat regelen binnen UPS, omdat hij geen goed bloed weg gegooid wil zien worden! Erg fijn om te weten dus!

Gisteren avond ben ik met Kari mee geweest naar een lezing over MS. Zij blijkt allergisch te zijn voor het medicijn dat zij als laatst heeft gekregen, hoewel dit wel het beste lijkt te werken! Tijdens deze lezing werd het een en ander uitgelegd over dit medicijn. Helaas moet Kari nog tot begin mei wachten voor eventuele antwoorden en resultaten. Het was op zich wel behoorlijk interessant en ik heb er het een en ander van geleerd.

Vandaag zijn Dan en ik met Kari en de kids naar Thanksgiving point gereden waar het Tulip Festival werd gehouden. Op zich zou je denken dat dit voor een Nederlander niet al te bijzonder moet zijn, aangezien je meer dan genoeg tulpen kunt vinden in Nederland. Ga bijvoorbeeld maar eens kijken bij de keukenhof in Lisse. Ondanks dat, was het allemaal erg mooi om te zien en zijn we er een dagje uitgeweest!

Een prachtig uitzicht vanuit Thanksgiving point gardens.
Typisch Dan!
Kodi & Trevor
Prachtige tulpen

Voor de Nederlandse meelezers op deze blog zal ik niet al te veel tulpen foto's plaatsen, die zien jullie waarschijnlijk genoeg.

Zoals ik al schreef, de eerste week zit er dus op. Dan hangt lekker op de bank en is opnieuw een basketbal wedstrijd aan het kijken van de Utah Jazz. Ditmaal spelen ze tegen de Phoenix Suns. Ben benieuwd wat het gaat worden als volgende week de play offs gaan beginnen. En ik? Ik zit lekker te computeren, terwijl iedereen in Nederland in dromeland is...... Blijft toch wel even wennen.

Amerika

Hier dan het eerste logje vanuit Amerika!! Ik ben vrijdag avond rond 20.20 uur lokale tijd geland op Salt Lake City, na een zeer vermoeiende vlucht. De eerst vlucht was ongeveer 9 uur en 50 minuten, maar verrassend genoeg was deze voorbij voordat ik het wist! Ik heb regelmatig wat te eten en drinken gehad aan boord, ik had een puzzelboekje, een gewoon leesboek en mijn mp3 speler bij me om me te vermaken. Bovendien werden er ook nog twee films gespeeld, waaronder the persuit of happiness met Will Smith.

De tweede vlucht duurde ongeveer 4 uur en een kwartier, alleen voelde dit veel langer. Waarschijnlijk omdat ik er al zo een lange vlucht op had zitten en vervolgens ook nog 4 uur overstap tijd had. Dit werd mij aangeraden door het consulaat, aangezien ik op mijn POE (port of entry) een envelop moest overhandigen en dat kon nogal wat tijd in beslag nemen. Gelukkig viel dit reuze mee. Dus na nog een vlucht van ruim 4 uur, kon ik eindelijk mijn mannetje weer zien!!

Wat gaat de tijd dan toch snel! Terwijl ik dit zit te schrijven zit ons eerste weekend samen er al weer bijna op. Zaterdag ochtend zijn we gaan ontbijten met mom, Dan zijn tante, en Kari en haar gezin (zus van Dan). Het was heel erg leuk om iedereen weer terug te zien! Het ontbijten is hier behoorlijk populair. Ik moet toegeven dat het ook wel heel erg lekker is allemaal. Ik had een bord met eieren, worstjes, bacon en hashbrowns. Daarnaast kreeg ik ook nog een klein bordje met wat pannekoeken erop. Veel te veel voor mij, dus ik heb het een en ander wel laten staan.

’s Middags zijn Dan en ik naar het winkelcentrum gegaan, omdat hij een nieuw kussen moest hebben. Het kussen waar hij tot nu toe op sliep bezorgde hem behoorlijk wat pijn in zijn nek. We kwamen niet alleen terug met een kussen, maar ook gelijk met twee mobiele telefoons. Dan had al een mobieltje, maar hij zat niet vast aan een contract. Hij vond het belangrijk dat ik er ook een zou krijgen zodat als ik straks zelf weg ga en ik kom bijvoorbeeld met pech te staan, ik toch iemand moet kunnen bellen. We hebben een familie plan genomen waarbij we 700 minuten gratis kunnen bellen en bovendien kunnen we iedereen die op hetzelfde netwerks als wij zitten sowieso gratis bellen. Dit wordt dus niet van onze minuten af getrokken. Ik heb nu dus een leuk paars/roze gekleurde Motorola.
’s Avonds kwam Chantal (Dan zijn andere zus) met haar gezin hier heen, zodat wij lekker bij konden kletsen, terwijl de mannen naar een basketbal wedstrijd keken van de Utah Jazz. Jammer genoeg hebben ze verloren, maar Dan is overtuigd dat ze de playoffs dit jaar zullen halen.

Vandaag hebben we een paasetentje gehad. Iedereen kwam vandaag bij moeders thuis om pasen te vieren. Zo zag ik ook Freddy (Dan zijn broer) en zijn gezin weer. En Heidi, een nichtje van Dan. Dan en ik hadden plastic eieren gevuld met snoep in de tuin verstopt, zodat de kinderen deze konden gaan zoeken. Iedereen had wat lekkers gemaakt en meegenomen, dus we hebben ook heerlijk gegeten.

Zo is het dus wel een redelijk druk weekend geweest. Wij hebben dan daarnet ook twee filmpjes gehuurd en dan gaan we straks lekker languit op de bank luieren!

Laatste Nederlandse blogje

Het moest er toch echt van komen; een laatste blog vanuit Nederland! Als het goed is voor altijd, misschien wel niet, de tijd zal het ons gaan leren! Er zijn dingen die je toch zelf niet altijd in de hand hebt, waaronder heimwee. We gaan er natuurlijk van uit dat het goed gaat komen, maar zoiets kun je van te voren niet altijd weten..... Zoals ik al zei, de tijd zal het ons moeten leren.

Deze week heb ik veel afscheid genomen, en wat laatste dingetjes geregeld! Ik heb zelfs nog een tatoeage laten zetten met mijn nichtjes, een chinees teken dat staat voor vriendschap!

Vooral vandaag is nog een drukke dag geweest, inpakken, nog meer afscheid nemen en zelfs nog een verjaardag!

Morgen gaat het dan toch echt gebeuren en zullen we toch echt moeten geloven aan het afscheid op Schiphol! Ik zie er op zich wel tegen op, maar het is iets waar je toch niet aan ontkomt. Om 10.25 uur zal ik dan de lucht ingaan en zie ik na 12 weken gescheiden te zijn, Dan weer!!

Afscheid nemen is begonnen.

De titel van deze post zegt het al, het afscheid nemen is begonnen! Vrijdag was mijn laatste werkdag bij UPS-SCS NL. Op zich dacht ik niet dat ik er veel moeite mee zou hebben, maar toen ik naar werk reed, begon ik toch wel een beetje nerveus te worden! Eigenlijk heb ik nog maar weinig gedaan op de laatste dag, voornamelijk heb ik veel gepraat en afscheid genomen. Bij multivlaai had ik twee heerlijke vlaaien besteld! Van een van mijn collega's kreeg ik een heel mooi zilver kleurig armbandje, zodat ik nog eens aan hem zou denken en van mijn directe collega kreeg ik een mooie bos bloemen!

Mijn manager kon helaas niet over komen vanuit Engeland, maar belde nog wel even om me al het geluk van de wereld te wensen! Hij heeft er voor weten te zorgen dat ik voor 99% zeker aan de slag kan bij UPS SCS SLC. Zodra ik daar ben moet ik nog even contact met hen opnemen om wat laatste dingen te bespreken. Heel erg fijn dat ik zo goed als zeker al verzekerd ben van een baan!

Gisteren ben ik met 4 nichtjes en een tante gaan bowlen bij Sportcity. Ook een soort afscheid. Wij hadden hier gekozen voor een aanbieding waarbij je eerst kon eten en dan vervolgens bowlen. Om acht uur zouden we eerst gaan eten, zodat wij daarna konden gaan discobowlen.

Voor het eten hadden we een lekkere biefstuk met wat salade en groente en uiteraard wat friet. Onderling werd er nogal wat gewisseld qua salades en groente. Als toetje kregen wij een grand italiaans ijsdesert! Helaas vergeten om een foto van dit ijsje te maken, wat er echt heerlijk uitzag. Gelukkig was het ijsje ook zo lekker als dat het er uit zag!

Daarna mochten we dan anderhalf uur gaan bowlen! Wat gaat de tijd dan toch snel als je het naar je zin hebt! Geen van ons allen heeft geweldige resultaten geboekt. Bovendien was het vaak meer geluk dan wijsheid, maar je doet het er dan ook voor om een leuke avond te hebben!Na het bowlen zijn de moeders onder ons naar huis gegaan en ben ik met twee nichtjes nog even wezen stappen. Al met al was het een hele geslaagde avond!

De aankomende week zal dan ook heel erg in het teken staan van afscheid nemen! Ik moet nog bij veel mensen even langs om gedag te zeggen. En dan zal ik vrijdag om 10.25 uur vertrekken!