Pasen 2016

Zondag ochtend kwamen de jongens onze slaapkamer in rennen en wisten zij ons te vertellen dat de paashaas ons huis was vergeten. Toen wij vroegen waarom zij dat dachten, bleek dat zij door de ramen naar buiten hadden gekeken, maar helaas geen eieren konden vinden in de voortuin.

Toen ik vroeg of ze door de ramen in de achtertuin hadden gekeken zeiden ze van niet, omdat de paashaas bij ons oude huis de eieren in de voortuin verstopte. Vervolgens zijn ze snel aan de achterkant gaan kijken en kwamen al gelijk weer terug rennen en waren raze enthousiast, omdat de paashaas niet alleen eieren in de achtertuin had verstopt, maar ook een trampoline had achter gelaten. (De jongens wilden al een paar jaar een trampoline, maar omdat er rondom ons oude huis geen hek stond vond de huisbaas het niet zo een fijn idee.)

Gelijk werd Khloé wakker gemaakt en binnen 2 minuten stonden ze alle 3 in hun pyjama met schoenen aan, klaar om de eieren te gaan zoeken. Terwijl zij bezig waren met het zoeken naar eieren hebben Dan en ik van een kopje koffie zitten genieten al kijkend naar de kinderen. Wat een heerlijk gevoel om de kinderen in onze eigen tuin rond te zien rennen.

Nadat alle eieren bij elkaar geraapt waren, werden wij gelijk gevraagd of we de trampoline op wilden zetten. Uiteraard hadden we dat wel verwacht en was het ook de bedoeling dat we dat gelijk zouden doen, want het zou die dag erg mooi weer worden. Zo een trampoline in elkaar zetten is nogal behoorlijk wat werk, maar na ruim 2 uur stond hij dan eindelijk in elkaar. Uiteraard klommen alle 3 de kinderen er da nook gelijk op en hebben heerlijk staan springen. Zelfs Dan heeft een tijdje mee staan springen.

Voor die middag waren we uitgenodigd bij Anna thuis voor een paas lunch. Het was de eerste keer sinds de verhuizing dat we allemaal samen kwamen. Nadat wij zijn verhuisd hebben Mindy en Anna het een en ander in het huis gedaan en vervolgens is Mindy met haar gezin het huis ingetrokken. Dus Anna was erg blij iedereen weer ‘thuis’ te hebben. Helaas moest Dan na het eten gewoon weer naar werk, dus wij zijn weer op huis af gegaan, waar de kinderen gewoon weer vrolijk verder zijn gaan springen op de trampoline.

Gisteren waren ze alle drie dan ook heel erg teleurgesteld, toen de wereld bij het opstaan weer eens bedekt was in een witte deken. Tot en met morgen verwachten we nog meer sneeuw en regen en dan zou het aankomend weekend weer heel mooi moeten zijn.

Birthday weekend Dan

Op donderdag 10 Maart werd Dan weer een jaartje ouder. Iets waar hij overigens niet echt naar uit keek, want het brengt hem steeds dichter bij de 40. Ondanks dat hij er totaal niet uit ziet als 36 en zich al helemaal niet gedraagt naar zijn leeftijd. Toch is het iets wat hem best dwars zat, maar we kunnen er nu eenmaal niets aan doen. En tenslotte ben je net zo oud als dat je jezelf voelt.

We hebben zijn verjaardag niet gevierd. Ten eerste omdat hij er toch niet naar uit keek. Ten tweede omdat hij moest werken en toch geen vrij kon krijgen omdat hij net een paar dagen vrij is geweest voor de verhuizing. En ten derde had ik een date avond met allebei de jongens op de school van Skyler. Uiteraard hadden we wel een leuke kaart voor Dan gekocht met een gift card waar hij wel erg blij mee was.

Een paar dagen daarvoor kwam Skyler uit school vandaan met een briefje van zijn lerares. Toen hij probeerde te vertellen waar dat briefje voor was, kwamen zijn woorden iets langzamer uit zijn mond dan dat zijn hersenen werkte geloof ik, want hij stotterde en begon steeds zijn verhaal opnieuw. Toen hij het er uiteindelijk uit kreeg vroeg hij heel trots of ik met hem op een mother/son date zou willen gaan naar zijn school. Voor $1 extra, mocht hij nog iemand anders mee nemen en dus wilde hij graag Noah mee nemen, zo zou het een hele speciale date worden zei hij.

Khloé is die avond bij Katie wezen spelen, terwijl wij naar de school zijn geweest. Er werd muziek gespeeld en er werden Icecream Sundays gemaakt. Ook werden er een paar spelletjes gespeeld waarbei de jongens prijzen konden winnen. Van beide mannen kreeg ik een glow in the dark armbandje. Ook hebben we een gekke foto laten maken, die we binnen een paar dagen thuis zullen hebben.

Skyler stelde trots zijn broertje voor aan een paar van zijn vriendjes en ik heb met de moeder van een van Skyler zijn vriendjes zitten kletsen. Skyler heeft het altijd veel over Adrein en hoe goed zij met elkaar over weg kunnen. Adrein loopt wat moeilijk en heeft regelmatig zijn been in het gips zitten. Skyler heeft al eens aan gegeven dat niet iedereen altijd heel aardig is tegen Adrein omdat hij anders loopt, maar dat dat voor hem niets uit maakt. Ik begreep van Adrein zijn moeder dat hij met Spina Bifida is geboren, oftewel een open rug. Het maakt ons als ouders erg trots om te zien dat het Skyler niet uit maakt dat zijn vriendje beperkingen heeft en voor hem op komt.

Volgend jaar zal Skyler naar een andere school gaan omdat zijn huidige school niet meer binnen onze boundries valt. Ik hoop dat we contact zullen blijven houden met Adrein, maar het is erg fijn om te zien dat Skyler makkelijk vriendjes en vriendinnetjes maakt.

Het feestje op school was erg geslaagd en de jongens hebben zich prima vermaakt en beide vonden het erg fijn dat ze de volledige aandacht van mama hadden. Het was niet een heel groot school feest, maar het idee achter deze avond was erg leuk en de jongens vonden het speciaal en dat is waar het tenslotte om gaat.

Vrijdag avond hebben de jongens bij Katie geslapen. Ze waren ‘s middags bij Alex en Lia gaan spelen en net toen we daar de oprit op reden om ze te halen, belde Skyler op met de vraag of ze daar misschien mochten blijven slapen. Skyler was al eens eerder blijven slapen, maar Noah nog niet en ik dacht ook niet dat hij het vol zou houden, maar zaterdag ochtend kreeg ik een telefoontje dat alles goed was gegaan en vroegen ze of ze nog tot de middag daar mochten blijven.

Eigenlijk kwam dat wel mooi uit, want wij hebben zaterdag veel troep uit de garage naar de kraak gebracht. We hadden voornamelijk dozen van meubelen en de verhuizing die weg moesten, maar ook troep wat de oude bewoners achter hadden gelaten.

Ook zijn we inmiddels wat in de tuin begonnen aan onderhoud. De tuin ziet er op het moment uit alsof er de laatste jaren weinig aan gedaan is. Maar dat maakt het des te leuker om er iets aan te doen. We kunnen doen en laten wat we willen en we kunnen het helemaal naar onze eigen zin maken, zonder dat we ergens toestemming voor nodig hebben. En zo is dat natuurlijk ook met het huis zelf. Het voelt nog steeds een beetje onwerkelijk aan, maar daar zal snel verandering in komen.

Zaterdag avond kwamen Arnold en Keri en de kinderen bij ons eten en hebben we een paar spelletjes Farkle en Scattergories gespeeld. Zij waren erg enthousiast, want we wonen nu veel dichterbij hen en dus konden ze zelfs komen lopen.

Dan zijn tante Rhonda kwam zondag naar ons huis kijken en was reuze enthousiast. Het is erg leuk om zulke reacties te krijgen en dat maakt ons nog meer blij dan dat we al waren wat betreft ons huis. Langzaam aan begint alles een plaatsje te krijgen en begint het er steeds beter uit te zien.

Home sweet home!!

Terwijl ik onze laatste blog schreef, waren wij officieel onder contract voor ons huis. Maar omdat ik de laatste maanden zo ontzettend veel horror verhalen heb gehoord betreft het kopen en verkopen van huizen, wilde ik nog niets schrijven voor het geval er iets mis zou gaan. Ik heb zelfs verhalen gehoord van mensen waarbij de verkoop, op de dag van tekenen, nog in het water viel. Dus ondanks dat wij op dat moment al officieel onder contract waren, wilde ik het nieuws nog even voor onszelf houden.

Op dindsdag 2 Februari keken Dan en ik zoals gewoonlijk op de huizen site en er stond net een nieuw huis op die zowel in onze prijs klasse viel, als de buurt waar wij beide graag zouden willen wonen. Het huis zelf was heel anders dan de huizen waar we tot op dat moment naar gekeken hadden, maar toch wilden we het huis wel zien. Uitgaand van de foto’s, leek het mij een mooi huis, alleen Dan was er niet echt van overtuigd. We hadden gelijk voor die middag een afspraak staan om het huis te bezichtigen.

Direct na werk zouden we Jordan, onze makelaar, bij het huis ontmoeten. Van de buitenkant gezien leek het huis een stuk kleiner dan op de foto’s, maar foto’s kunnen bedriegen. Bij binnen komst bleek dit zeker het geval. Het huis is een stuk groter van binnen dan dat het er aan de buitenkant uitziet. We hadden alleen de woonkamer en de keuken nog maar gezien, toen Dan gelijk al zei dat dit het huis wel eens zou kunnen zijn. Dat gevoel werd steeds meer waar bij het zien van de rest van het huis. Er is heel veel, open ruimte en veel natuurlijk licht dat het huis binnen valt. Er zijn 2 slaapkamers en 2 badkamers op de eerste verdieping en er zijn ook 2 slaapkamers beneden in de kelder. De rest van de kelder is nog niet af, maar alle materialen om het af te maken lagen er al. Er kan nog een slaapkamer gemaakt worden, cold storage, was kamer, bad kamer, en nog een woonkamer.

In de advertentie voor het huis stond ook dat alle materialen die al aanwezig waren, achter gelaten zouden worden voor de nieuwe eigenaren. De huidige eigenaren waren al begonnen aan het afmaken van de kelder, maar vanwege werk zouden zij naar Arizona gaan verhuizen. En met deze verhuizing wilden zij ook zo weinig mogelijk met zich mee nemen.

Op het moment dat we door het hele huis zijn gelopen besloten we beiden dat we op dit huis graag een bod wilden doen. Zo gezegd, zo gedaan, Jordan heeft diezelfde middag nog een contract opgemaakt en verstuurd. Er zijn in de tijd dat wij op zoek waren naar een huis, een paar huizen aan onze neus voorbij gegaan, omdat mensen zo snel waren, dus in het contract stond dat we voor de volgende dag om 12.00 uur graag een antwoord wilden hebben.

Rond het middag uur op de volgende dag, kwam het verlossende telefoontje. De eigenaren hadden een tegen bod gedaan, waar we eigenlijk al op hadden gerekend. Jordan adviseerde ons om het bod aan te nemen, want in de tussentijd was het huis inmiddels al 10 keer bezichtigd. Als we het niet aan zouden nemen, dan was er een hele grote kans dat we in een biedings oorlog terecht zouden komen en dan zouden we het huis mis kunnen lopen of meer betalen dan dat we wilden. Gelukkig hadden we het tegen aanbod aan zien komen en hadden we dit al besproken, dus de keuze was direct gemaakt. Op 3 Februari waren we dan officieel onder contract.

Vanaf dat moment is alles heel erg snel gegaan. De inspectie op het huis werd gedaan, waar gelukkig maar erg weinig uit kwam. Een van de grootste dingen die gemaakt moest worden was de garage deur. De eigenaren hadden al aan gegeven dat de deur kapot was, dus wij hebben gevraagd om dat te laten maken. In de eerste instantie wilden zij dit niet laten maken, omdat zij beweerden dat de inspecteur het probleem erger had gemaakt en de inspecteur beweerde dat het probleem er al was. Gelukkig voor ons hadden de eigenaren het probleem al aangegeven en kwamen wij tot overeenkomst dat we beide de helft van de kosten zouden betalen. Vervolgens werd de taxatie op het huis gedaan en daaruit bleek dat het huis goed geprijst was en dat we zelfs al een beetje winst hebben. Alles is mee genomen.

En zo konden wij exact 3 weken na het bod op het huis op dinsdag 23 Februari terecht om te tekenen voor het huis. Zowel de bank als onze makelaar gaven beide aan dat dit de snelste koop was die zij gedaan hebben. Na een klein uurtje stonden we al weer buiten en waren alle documenten getekend. Vervolgens moesten we nog 24 uur wachten totdat alles geregistreerd was en al het geld was over gemaakt end an zouden wij onze sleutels krijgen.

De dag voor het tekenen zijn we nog een keer bij het huis wezen kijken voor de final walk through. BIj binnenkomst werden wij ‘verrast’ met het feit dat de eigenaren totaal nog niets hadden ingepakt. Jordan waarschuwde ons dan ook dat er een grote kans zou zijn dat ze zouden bellen om te zeggen dat ze meer tijd nodig zouden hebben. Officieel zouden wij dan om huur vragen, maar uiteindelijk viel het wel mee. We zouden in de eerste instantie rond 14.00 uur de sleutels krijgen en uiteindelijk kregen wij deze rond 19.00 uur. Alleen de garage stond nog bom vol met spullen en die zouden zij de volgende dag weg komen halen.

De dagen die volgde hebben wij gebruikt om schoon te maken in ons nieuwe huis, zodat we zaterdag zouden kunnen verhuizen, op die manier zouden wij precies voor het einde van de maand uit ons oude huis zijn en hoefden wij ook geen huur meer te betalen. Het tapijt in het nieuwe huis is wel oud en moet vervangen worden, er moet ook wat geverfd worden, maar het is gelukkig allemaal niet zo erg dat het per direct allemaal gedaan moest worden. Dus besloten wij om die zaterdag te verhuizen en alles gewoon op zijn tijd te doen.

En zo zijn we na bijna 9 jaar in de VS en alles achter te hebben gelaten en helemaal opnieuw te zijn begonnen al weer 2 weken huis eigenaren en wonen we er al weer anderhalve week. Zowel wij zelf als de kinderen zijn helemaal in de wolken met ons huis!