Dankbaar voor …. doktoren

Zoals eerder vermeld zijn mijn blog wat betreft de dingen waar ik dankbaar voor ben, niet in een specifieke volgorde. Mijn dankbaarheid vandaag staat in het teken van doktoren. Ik realiseerde me dit vandaag, toen we in de wachtkamer zaten te wachten voor Noah’s 1 jarige onderzoek.

Noah is vandaag gelukkig weer helemaal goed gekeurd, maar we hebben al aardig wat met hem achter de rug. Toen hij net 2 maanden oud was, zijn we met een ambulance naar het ziekenhuis gereden, omdat hij heel veel moeite had met ademhalen en hij reageerde bijna nergens meer op. In het ziekenhuis werd vervolgens RSV, bronchiolitis en een long ontsteking geconstateerd. Wat er op zo een moment door je heen gaat is heel moeilijk te beschrijven. Je voelt je een slechte moeder, omdat je dit naar je eigen gevoel aan had moeten zien komen. Je bent bang, omdat je niet weet wat je te wachten staat. Je probeert sterk te blijven, ondanks dat je kleine ventje daar op een bed ligt, omringd door allemaal witte jassen.

Maar de doktoren hebben hun best gedaan voor Noah en we mochten na een lange nacht, de volgende avond naar huis. Weliswaar met zuurstof, maar het ging een stuk beter dan toen wij aan kwamen bij het ziekenhuis. Hij heeft daarna nog een paar keer een terug val gehad en we hebben het afgelopen jaar de dokter dan ook heel wat bezocht. Ook de nodige oorontstekingen zijn hier voobij gekomen en inmiddels weten we ook dat Noah allerigisch is voor amoxicillin.

Maar goed, vandaag werd hij weer helemaal goed gekeurd. Noah is inmiddels bijna 77 cm lang en weegt bijna 11 kilo. Zijn lengte bracht even wat vraagtekens op, want in de eerste instantie werd hij kleiner gemeten dan vorige keer, maar na een nieuwe meting, bleek hij dan toch langer dan de eerste meting. Dat zou toch een beetje raar zijn als hij zou krimpen. Verder heeft hij 7 prikken gehad. 3 in zijn ene been, 2 in zijn andere been en in iedere arm 1. Bij de eerste twee prikken heeft hij geen kik gegeven, maar daarna zetten het arme schaap het toch wel op een brullen. Maar ja, wat wil je met 7 prikken. 1 van de prikken was overigens een griep prik.

Skyler was ook mee gekomen, omdat hij weer wat last heeft van zijn eczeem. Het lijkt vooral weers gebonden te zijn voor hem. Zodra het kouder wordt lijken de plekker erger te worden. We hebben er in het verleden al een keer een receptje voor gekregen en vandaag kregen we weer een receptje die we nu twee keer kunnen laten vullen zonder ervoor terug te hoeven naar de dokter. Skyler heeft ook een “griepprik” gehad, alleen was het geen prik in zijn geval maar een soort neus spray.

Het is erg fijn om te horen dat allebei de jongens er goed uit zien en dat ze goed op schema zitten kwa groei en ontwikkeling. Natuurlijk heeft dat voor een groot deel met onszelf te maken, maar als er geen dokter was geweest toen Noah zo ziek werd, dan weet ik niet waar we nu geweest waren. Gelukkig hoeven wij daar ook niet aan te denken, vandaar mijn dankbaarheid voor doktoren.