New job

Zo schreef ik in Augustus nog dat ik een nieuwe uitdaging had, nu kan ik maar zo weer schrijven dat ik een nieuwe baan heb! Dit is allemaal vrijwel onverwacht gebeurd.

Mijn baas bij Lumenis had begin Februari zijn opzeg termijn ingediend. Hij had een nieuwe baan gevonden bij een ander bedrijf. Hier zou hij meer gaan verdienen en er zou ruimte zijn om verder te groeien. Ook gingen er bij Lumenis geruchten dat we misschien overgekocht zouden worden en waren er al meerder mensen vertrokken. Iets wat ik niet aan had zien komen toen ik de overstap van UPS maakte. Ondanks dat probeerde ik het beste van mijn baan te maken. Bovendien was ik enthousiast dat mijn oude baas van UPS zeer waarschijnlijk weer mijn baas zou worden bij Lumenis. Hij had namelijk op zijn baan gesoliciteerd en Lumenis was daar reuze enthousiast over.

Totdat ik na twee weken een telefoontje kreeg van mijn oude Lumenis baas. Hij vertelde me dat er een positie vrij ging komen bij zijn bedrijf, omdat de vrouw die deze positie op het moment vulde, met pensioen zou gaan. Hij zei wel als eerste, dat als ik gelukkig was bij Lumenis, dat hij het daar dan bij wilde laten, maar mocht ik enige twijfel hebben, dan zou hij heel graag willen dat ik op gesprek zou komen.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik had een afspraak gemaakt met hem, zodat hij me kon vertellen wat de baan in zou houden. Nadat wij gesproken hadden, vroeg hij of ik ook even met de dame wilde praten die met pensioen gaat. Praten kan geen kwaad dacht ik, dus waarom niet. Hierna werd ik vervolgens ook aan zijn baas voorgesteld en een andere manager die onder hem werkt. De baan leek me best interessant, en het was vooral vergelijkbaar met iets dat ik in Nederland voor UPS heb gedaan, wat ik altijd erg leuk heb gevonden. ‘s Middags heb ik nog even met hem aan de telefoon gezeten en hij vroeg hoe ik er tegen over stond. Ik heb aangegeven dat ik best geintresseerd was, maar verder wist ik helemaal nog niets kwa salaris of benefits. Die vraag werd de volgende maandag nog beantwoord, toen ik een email kreeg met daarin een aanbod voor de baan met salaris en benefits gegevens.

Ik had inmiddels ook al met mijn baas van UPS gesproken en hem verteld wat er gaande was en gevraagd wat hij hiervan zou vinden. Gelukkig is hij altijd heel ondersteunend geweest en zijn motto is dan ook ‘family first’. Hij vond dat als dit een betere kans zou zijn voor mij en mijn gezin dat ik het dan zeker zou moeten doen, bovendien had hij altijd al gedacht dat het moment er aan zat te komen dat mijn huidige baas contact zou zoeken. Ik moet zeggen dat dat toch best een fijn gevoel geeft en dat het een bevestiging is dat ik mijn baan goed doe.

Sinds vorige week werk ik dan ook bij Ottobock. Ottobock is van origine een Duits bedrijf dat prostheses maakt. Onze branch maakt voornamelijk benen, voeten en rolstoelen, maar ook . Het is een verschrikkelijk intressant bedrijf en het is heel bijzonder om te zien hoe bijvoorbeeld een voet gemaakt wordt van hele dunne sheets carbon fiber. En dan te bedenken dat mensen hun mobiliteit terug krijgen door de dingen die er bij mij op werk gemaakt worden. Waar ik ook van versteld stond te kijken is hoeveel patienten er zijn die prosteses hebben of nodig hebben. Nogmaals een heel intressant bedrijf en ik hoop hier een lange tijd te mogen werken.

Wat ook fijn is aan mijn nieuw baan is dat ik nu van 06.00 uur tot 14.30 uur werk. Best vroeg en daar moet ik nog wel een beetje aan wennen, maar daar tegen over staat dat ik nu ook eerder thuis ben en dus meer tijd met Dan en de kinderen door kan brengen. Dit is natuurlijk niet verkeerd, zeker niet nu het mooie weer er aan zit te komen.

We hebben er al een paar mooie dagen op zitten met temperaturen van rond de 20 graden. Afgelopen weekend was het zelfs 22 graden en de kinderen spelen dan uiteraard graag buiten met hun vriendjes en vriendinnetjes. Ze spelen vooral graag met Alex, Lia en Emma, de kinderen van Katie, een van mijn beste vriendinnen die toevallig bij ons aan de overkant woont. Natuurlijk is dan heerlijk om buiten te zitten en te genieten van mijn spelende kinderen, terwijl ik was kan bij kletsen met Katie.

Maar het is ook leuk om naar het park te gaan, waar de kinderen rustig rond kunnen klimmen en van de glijbaan af kunnen glijden. Het is fijn om te weten dat er veel van deze middagen aan zitten te komen en dat ik dan thuis kom op het moment dat de jongens uit school vandaan komen.

6 jaar en operatie

Sinds de laatste blog zijn we best druk geweest in huize Bouwman. We zijn regelmatig bij de dokter geweest met Khloé, druk op werk en Skyler is ondertussen ook weer een jaartje ouder.

Het is inmiddels al weer 6 jaar geleden dat wij ouders werden van een prachtig mannetje van 7.2 lbs en 19.5 inches lang, maar het voelt nog altijd als de dag van gisteren. Ik kan gewoon bijna niet geloven dat dit lieve kleine mannetje inmiddels al weer 6 jaar oud is.

Skyler was al een paar weken zenuwachtig aan het aftellen naar zijn verjaardag en eindelijk was het dan zo ver. Zijn verjaardag viel dit jaar op een zaterdag, dus we konden gezellig met zijn allen van zijn dag genieten. Vrijdag avond hadden wij de woonkamer versierd met slingers en ballonnen dus bij het opstaan op zaterdag ochtend kwam er gelijk een grote lach op Skyler zijn gezicht.

Wij besloten om zijn verjaardag dit jaar bij Jungle Jims te vieren. Dit is vergelijkbaar met Chuck E Cheese, alleen kunnen de kinderen hier ook in verschillende attracties. Skyler wist zelf nog helemaal van niets, hij dacht namelijk dat iedereen naar ons huis toe zou komen. Toen we ‘s middags dan ook in de auto stapten begon hij zich zorgen te maken dat we niet op tijd thuis zouden zijn, als de visite langs zou komen. Eenmaal bij Jungle Jims aangekomen, begon hij wat door te krijgen en werd hij raze enthousiast. We hadden zijn neefjes uit genodigd, onze buurkindjes en nog een paar vriendjes en vriendinnetjes. En ze hebben zich allemaal prima vermaakt. Sky is ook erg verwend met leuke cadeautjes en aan het einde van de avond zei hij dat hij een geweldige verjaardag had gehad. Dat was te merken ook, want nadat we de kinderen op bed hadden gelegd, sliepen ze alle drie binnen 5 minuten.

Dan de dokters bezoeken. Khloé is zo goed als de hele winter al ziek, terwijl het nog niet eens een hele strenge winter is geweest. We hebben maar 2 of 3 keer sneeuw gehad, waarvan de ergste sneeuwval deze week was. De hele winter heeft mevrouw met een verstopte neus rond gelopen, of dan weer een loop neus. Ook had ze veel last van haar oren. Het leek erop alsof ze een holte ontsteking had.

We waren dan ook om de 2 weken bij de dokter, waar ze antibiotica werd voor geschreven. Even leek dat voor een paar dagen te helpen, maar tegen het einde van de kuur, waren we weer bij voor af aan. Bovendien is Khloé allergisch voor de antibiotica die normaal gesproken wordt voor geschreven en dus kreeg ze een sterkere kuur. Door de sterkte, kreeg ze ook regelmatig een luieruitslag. En dat hebben we een paar weken gedaan. Uiteindelijk heb ik de verzekering opgebeld en gevraagd of wij een door verwijzing nodig hadden naar een KNO arts, maar daar konden we zonder door verwijzing terecht.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik had op dinsdag gebeld en woensdag konden we al terecht. Het bezoek zelf was korct maar krachtig. De arts had maar 5 minuten nodig om Khloé te observeren en van daaruit noemde hij allerlei dingen op waar Khloé last van zou hebben en het klopte helemaal. Na 15 minuten binnen te zijn geweest, stonden we buiten met een afspraak voor een operatie op de volgende dinsdag om haar neus amandelen te laten verwijderen. Dat heeft vorige week dinsdag plaats gevonden. Wij moesten ons om 06.30 uur melden in het ziekenhuis en om 10.00 uur waren we al weer thuis. Khloé heeft de operatie goed ondergaan en wilde al gelijk wat eten en drinken bij het wakker worden. De arts kwam na de operatie vertellen dan we een goede beslissing hadden gemaakt om hem te komen zien, want Khloé haar neus bleek voor 80% geblokkeerd te zijn door haar amandelen. Dezelfde avond nog liep ze al weer vrolijk rond alsof er helemaal niets gebeurd was.

Op het moment zijn we allemaal niet echt lekker, maar hopelijk gaan we van nu af aan weer een beetje de goede kant op. Khloé zou in ieder geval minder ziek moeten zijn en minder moeten snurken. We zijn allemaal ook wel klaar voor de lente nu. We willen lekker naar buiten en van het mooie weer gaan genieten. Maar over het algemeen mogen we niet klagen over deze winter.