Er is een tijd van komen….

En helaas is er ook weer ee ntijd van gaan. Na 4 weken bij ons te zijn geweest, hebben we gisteren helaas al weer afscheid moeten nemen van Daniël. Voor mijn gevoel was hij hier net pas, maar er zijn toch echt al weer 4 weken voor bij gevlogen. Afscheid nemen zal nooit een van mijn favoriete bezigheden worden, want zoiets valt toch altijd zwaarder dan je denkt. Gelukkig weet ik wel zeker dat Daniël graag terug wil komen, dus houden we toch altijd iets om naar uit te kijken.

Gelukkig heeft Daniël wel laten weten dat hij een fijne vakantie heeft gehad. Zoeits blijft natuurlijk een beetje moeilijk, omdat de vakantie dagen hier heel anders werken dan in Nederland en daaardoor zullen wij nooit de hele vakantie vrij kunnen nemen wanneer hij of mijn vader (of wie dan ook) op bezoek komen. Zij weten dit uiteraard van te voren, en gelukkig is dit voor hen ook geen probleem.

In de laatste week stonden er nog wel wat leuke dingen te wachten. Zo had ik een uitnodiging gekregen van onze makelaar. Zij hadden een bioscoop uitgehuurd waar wij gratis “Fantastic beasts and where to find them” konden kijken. Dit is een film van de schrijfster van Harry Potter. Daniël had aan het begin van zijn vakantie al aangegeven dat hij deze graag wilde zien, dus dit kwam wel heel mooi uit. Dan moest werken en Keri heeft voor ons op de kinderen gepast, zodat ik samen met mijn broer naar de film kon. Het was een hele goede film en we zijn beide benieuwd naar het volgende deel.

Verder had Dan kaartjes gekocht voor een wedstrijd van de Utah Jazz tegen de Denver Nuggets. Skyler en Noah waren nog nooit bij een basketbal wedstrijd geweest, dus besloten we dat dit misschien een leuke ‘boys-night-out’ zou zijn. De jongens hadden van te voren geen idee wat ze zouden gaan doen. maar hadden reuze veel zin om weg te gaan met Daniël en Dan. Eenmaal bij de wedstrijd aangekomen waren ze reuze enthousiast en hebben zij een hele leuke avond gehad. Bovendien won de Utah Jazz de wedstrijd, dus dat maakte de avond helemaal goed.

Khloé en ik bleven die avond thuis. achteraf gezien was dit maar goed ook, want Khloé was die avond niet lekker en begon ook koortsig te worden. Ze is die dag ook meerdere malen in slaap gevallen. Ik maakte me een beetje zorgen, want de volgende dag zou haar verjaardag zijn en wie wil er nou ziek zijn op zijn/haar verjaardag? Die nacht heeft ze een keer gespuugd, maar bij het op staan voelde zij zich weer zo fit als een hoentje. Ik zelf heb van die avond gebruik gemaakt om de kerstboom op te zetten. Normaal gesproken wachten we hier mee, tot na Thanksgiving, maar het leek de jongens zo leuk dat ook Daniël de kerstboom nog zou kunnen zien, dat we dit jaar een uitzondering hebben gemaakt.

Khloé haar verjaardag zal een keer in de 4 jaar op Thanksgiving vallen en dat was dit jaar voor haar voor het eerst. ‘s Ochtends hebben we haar lekker verwend met cadeautjes. Al weken zei ze dat ze graag een roze nerf gun wilde hebben, zodat ze met haar broers kon schieten en ook wilde ze graag een barbie hebben. Van haar oom kreeg ze de fel begeerde nerf gun en van ons heeft ze wat kleding en 5 barbies gekregen, dus haar dag kon niet meer stuk.

Terwijl de kinderen met hun geweren druk aan het spelen waren en Daniël en Dan buiten waren om de laatste afwerkingen aan de lampjes te maken, ben ik aan de traditionele Thanksgiving maaltijd begonnen. Ik had nog nooit eerder zelf een kalkoen gemaakt. Na bijna 10 jaar in de Verenigde Staten werd het dan toch echt tijd om er zelf een te maken. Omdat ik het nog nooit eerder had gedaan, was ik bang dat die misschien niet goed uit zou vallen, maar niets was minder waar. Sterker nog, hij was heerlijk. Ik had een heel simpel recept op het internet gevonden en dat is goed in de smaak gevallen. Als het goed is krijgt Dan van werk dit jaar een kalkoen voor de kerst, dus kunnen we het recept nogmaals proberen, maar dan met mijn vader erbij.Over iets minder dan 3 weken zal hij weer hier aan komen.

Daniël en ik zijn die nacht ook nog even weg geweest om te kijken of er nog leuke ‘Black Friday’ aanbiedingen waren. We moesten wachten totdat Dan uit werk vandaan kwam, zodat hij bij de kinderen kon blijven, dus we gingen apas rond 00.30 uur de deur uit. De drukte viel ontzettend mee en er werden inmiddels al weer veel spullen op hun normale plek terug gezet. Tegenwoordig gaan veel deals al op Thankgsiving zelf beginnen, waardoor Black Friday er heel anders uit ziet dan het eerste jaar dat ik ging shoppen.

Ik heb de pyjama’s voor de kinderen gevonden die zij altijd op kerst avond krijgen en Daniël had ook nog een paar dingetjes gevonden voor zichzelf, dus we zijn niet voor niets weg geweest. Bovendien blijft het leuk om dit soort dingen mee te maken als je hier niet woont. Ondanks dat het er tegenwoordig toch echt anders aan toe gaat.

Vrijdag waren we bij Chantal uitgenodigd voor nogmaals een Thanksgiving maaltijd. Omdat de familie steeds groter wordt, hebben we besloten om met Dan zijn familie bij elkaar te komen voor Turkey Friday. Zo hoeft niemand zich te haasten omdat ze andere verplichtingen hebben. Ook dit was gezellig en zo kon Daniël ook Dan zijn zussen weer een keer zien.

En zo stond de dag van vertrek weer voor de deur. Helaas houdt je dit niet tegen en staat het sneller dan verwacht al weer op de stoep. Maar zoals eerder gezegd, ondanks dat we nog geen definitieve datum hebben, kijken we al weer uit naar de volgende keer.