Christmas

Vorige week rons deze tijd zou mijn vader aankomen op Salt Lake City, in werkelijkheid werd dat 02.30 's nachts en nu is er al weer een week om. Wat gaat de tijd toch hard! En dus zijn de kerstdagen ook weer achter de rug. Hoewel kerstdagen, hier in Amerika vieren we maar een dag kerst en dat is toch best wel raar.

Kerstdag was ook wel een drukke dag. Toen wij bij Kari woonde, hebben we haar jongens beloofd dat we op kerstdag vroeg wakker zouden zijn, zodat we konden kijken hoe zij hun cadeautjes uit zouden pakken. En een belofte is nu eenmaal een belofte, dus zijn we, ondanks dat we niet meer bij ze wonen, toch vroeg opgestaan en daar heen gereden. De jongens zijn goed verwend met allerlei leuke dingen en allebei een Nintendo DS. Ook wij kregen bij Kari een mooi cadeau. Een foto van Dan zijn moeder in een lijst die zij zelf helemaal bewerkt heeft en daarin ook een ring die van Dan zijn moeder is geweest.

Vervolgens weer thuis hebben wij eerst onze oprit even sneeuwvrij gemaakt, aangezien we op kerstavond een goede sneeuwstorm hadden gehad. Daarna hebben wij onze eigen cadeautjes uitgepakt. Dan wilde heel graag een electrische gitaar hebben, dus heb ik die voor hem gekocht. Daarbuiten heeft hij onder andere ook een mooie trui en een pet gekregen van de Utah Jazz en nog wat andere spullen. Voor mijn vader hadden we zijn favoriete parfum Joop! gekocht, een mooi nieuw horloge en nog wat andere dingen. Zelf ben ik onder andere verwend met een mooie juwelendoos, seizoen 1 van tv serie Scrubs en een spel voor de Wii, die wij een aantal weken geleden hebben weten te bemachtigen. Verder hebben wij van Santa ook nog een paar leuke familie spellen gekregen voor onze gamenights.

's Middags hadden we vervolgens bij Pam afgesproken om daar ook cadeautjes uit de wisselen met de familie. Dat was gelijk een goede kennis making voor mijn vader. Hij wist dat Dan zijn familie groot was, maar vooral als je iedereen bij elkaar ziet besef je dat pas goed. (En dan heeft hij nog twee broers in NL die er niet bij waren) Ook bij Pam thuis zijn we goed verwend door iedereen.

's Avonds waren wij uitgenodigd bij Troy en Mindy en de familie om te komen eten. Ook hier zouden we wat cadeautjes uitwisselen. Ik mocht niets zeggen tegen mijn vader, maar ook voor hem hadden ze cadeautjes gekocht. We kregen allemaal een stocking vol met aardigheidjes en vervolgens cadeautjes van onder de boom. Ook hier zijn we dus goed verwend. En ik heb ook weer een sneeuwbol voor bij mijn verzameling gekregen van Brian en Carrie. Eenmaal thuis was ik best wel moe en toen was het wel even balen dat ik de volgende dag alweer mocht werken.

Inderdaad, werken. Helaas moet ik wel een aantal dagen werken in de tijd dat mijn vader hier is, maar ik heb mijn uren aan mogen passen en Dan is ook altijd vroeg thuis, dus valt het allemaal wel mee. In de laatste week dat mijn vader hier is ben ik wel vrij.

Mijn vader heeft het wel prima naar zijn zin hier. De afgelopen week zijn we ook bij een aantal restaurantjes wezen eten. Je moet tenslotte wel alles een keer gedaan hebben. We zijn onder andere bij de Village inn en Denny's geweest en ook de Golden Corral. Vooral de Golden Corral is mijn vader prima bevallen. Dit is een all you can eat buffet en hij is dan ook een aantal keer terug gegaan om iets te eten te halen, met een lekker ijsje toe. Wat hem betreft zouden ze zoiet ook in NL mogen hebben. Ook qua prijs gezien.

Verder zijn we deze week onder andere naar 2 verschillende winkelcentrums geweest, waar hij ook zijn ogen uit heeft gekeken. Het is allemaal ook zo groot! Daarbuiten zijn we ook nog bij Wal*Mart geweest en dit is tot op heden toe geloof ik wel een van zijn favorieten! Het is ook vanaf het begin af aan een van mijn favorieten geweest, bijna alles wat je nodig kunt hebben vind je daar wel.

Verder zijn we met hem naar the great Salt Lake gereden. Mensen hier vinden het wel raar dat we dat gaan bekijken, maar als je er nog nooit geweest bent, dan is het toch wel mooi om te zien!Het is tenslotte een van de grootste meren die geen water aan- of afvoer vindt van andere rivieren of wateren. Het zoute water was overigens goed te ruiken.

Vanavond zijn we tenslotte op Temple square geweest. Of je nu gelovig bent of niet, ook dit is een van de plekken die je gezien moet hebben! En ook hier heeft hij weer zijn ogen uitgekeken en hebben we de nodige foto's gemaakt. Eerst hebben we een rondleiding gekregen in het conferentie center. Het auditorium in het conferentie center is een van de grootste ter wereld. Het heeft 21.000 zitplaatsen. Mijn vader, als stoffeerder, zou daar graag de vloeren bekleden!

Eenmaal buiten zijn we helemaal rondon de temple gelopen. Alle bomen rondom de temple waren helemaal verlicht en dat leverde weer mooie plaatjes op!
Het was alleen wel behoorlijk koud! Maar ondanks dat het zo koud was, was het het zeker wel waard om daar heen te gaan. Zoals ik al schreef, of je nu gelovig bent of niet, het is en blijft een mooi en indrukwekkend gebouw!

Van de week heb ik ook nog even op het internet rond gekeken, vandaag eindelijk de knoop doorgehakt en voor volgend weekend een weekendje Las Vegas geboekt! We gaan van zaterdag tot maandag. Hoewel Dan er al meerdere malen is geweest, zal het voor mijn vader en mij de eerste keer worden, dus waarom dan nu maar niet gelijk?!

December maand

En zo is de december maand alweer bijna voorbij! De kerstdagen staan voor de deur, hoewel dat voor ons maar 1 dag is, en voor je het weet zijn we aan het aftellen tot het nieuwe jaar. Ik weet het, ik ben deze maand een beetje erg traag geweest met het updaten van onze blog, maar deze december maand was ook zo druk! Dus bij deze dan eindelijk even en update. Onze laatste update is inmiddels al weer een week of drie geleden toen de eerste sneeuwbui gevallen was. Daar zijn we de afgelopen weken overigens ook niets van te kort gekomen.

Allereerst is het op mijn werk, zoals gewoonlijk, ook weer behoorlijk druk. Veel overwerken en vervolgens ook nog mensen vrij die allemaal hun vrije dagen op moesten maken, dus dat werkt ook allemaal niet mee. Dan zit de jaar afsluiting er ook aan te komen en ook daar worden we niet vrolijk van. Maar goed, voordat we het weten is dat weer achter de rug.

Uiteraard hebben we deze maand de kerstinkopen moeten doen en plannen moeten maken voor de feestdagen. Jeetje wat een drukte allemaal. De winkels waren overvol en iedereen leek wel op hetzelfde moment besloten te hebben om zijn/haar spullen in huis te halen. Maar ach, de drukte had ook wel iets zo in de winkels die allemaal in de kerstsferen ingericht zijn.

Na deze drukke weken was het dan eindelijk zo ver; het jaarlijkse kerstfeestje bij Dan zijn moeder thuis. In dit geval natuurlijk Dan zijn tante, maar het was het huis van Dan zijn moeder en zo zeg je dat dan automatisch. Dit kerstfeestje vind ieder jaar plaats op de zaterdag voor kerst, waarbij de kerstman langs komt voor de kinderen. Zo ook dit jaar.

Rond 18.00 uur kwam de kerstman binnen terwijl hij heel hard ho ho ho riep. De kinderen waren allemaal in de andere kamer, dus zij kwamen met zijn allen aangerend. Nadat we met zijn allen in de zitkamer plaats hadden genomen haalde de kerstman zijn "naughty and nice" list te voorschijn en een voor een werden de kinderen op schoot genomen waarbij zij de kerstman moesten vertellen waarom zij "naughty" zijn geweest en hij vervolgens leuke complimenten gaf wat betreft het goede gedrag. Uiteraard vertelde de kinderen ook nog even aan Santa wat zij nou precies wilde hebben voor de kerst! Nog een nachtje slapen en dan weten we of de wensen uit zijn gekomen. Gisteren avond was het dan eindelijk zo ver. Mijn vader zou om 23.00 uur aankomen op Salt Lake City. De dag van te voren had ik hem nog even gebeld, terwijl hij al op Schiphol liep. Hij zou een overstap maken in Londen en Chicago. Hij had gezegd dat hij even zou bellen zodra hij op Chicago aangekomen was, maar dat liep niet helemaal zoals gedacht. zijn telefoon was leeg en hij kreeg de munt telefoons niet aan de praat. Ik moet zeggen dat ik daar bij mijn aankomst ook problemen mee had.

Wij hadden inmiddels op internet gezien dat hij geland was en we hielden zijn volgende vlucht naar Salt Lake City in de gaten, en daar werden we niet vrolijk van. Om de haverklap werd de vlucht met een kwartier vertraagd. Uiteindelijk is hij bijna 4 uur later dan gepland vertrokken, waardoor hij hier pas om 2.30 uur aankwam in plaats van 23.00 uur. Hij heeft er in totaal ruim 24 uur over gedaan om van huis uit hierheen te komen!

Bij aankomst thuis was hij wel toe aan een bakkie koffie. Terwijl die aan het pruttelen was, hebben we vervolgens een koffer open gemaakt waar allemaal spulletjes in zaten voor ons. Foto's die we tijdens onze emigratie niet mee heb genomen, cd's, mijn trouwjurk en een aantal van mijn sneeuwbollen! Ook nog een cadeautje van een collega van mijn vader en een brief en gebreide sokken van de buuf! (Dank je wel Leentje!!) En ook nog wat sinterklaas snoepgoed en ander lekkers! We lagen dan ook rond 05.00 uur pas op bed.

Vanmorgen zijn we vervolgens bij Denny's iets wezen eten. Dat idee had Dan gisteren avond al geopperd en bij het opstaan hadden we allemaal wel honger. Mijn vader was geloof ik wel toe aan een goede maaltijd. Hij had een T-bone steak met eieren, patat en geroosterd brood.

Na Denny's zijn we op zoek gegaan naar een Radioshack, omdat hij een europese stekker moest hebben, zodat hij zijn telefoon op kon laden. Nergens konden we een Radioshack vinden, dus kreeg Dan het idee, dat het misschien wel leuk zou zijn om mijn vader mee te nemen, de bergen in. Zo gezegd, zo gedaan, vanmiddag hebben we dus ook een bezoek gebracht aan Cottonwood canyon. Het is een prachtig gezicht om tussen de besneeuwde bergen door te rijden, dus dit leverde een aantal mooie foto's op!

Ik was blij dat we uiteindelijk weer richting huis gingen, want toen we de bergen uit waren en achterom keken, waren deze helemaal verdwenen en in een mum van tijd werd het ook behoorlijk donker en viel er een goede sneeuwbui! Dat heeft mijn vader dus ook gelijk mee mogen maken op zijn eerste dag. De europese stekker hebben we vervolgens bij een Wal*Mart gehaald, waar we ook gelijk iets te eten hebben gehaald voor het avond eten.

Uiteindelijk viel mijn vader na het eten bijna in slaap op de bank en toch wilde hij nog niet naar bed, dus bedacht ik me ineens dat we nog iets moesten bekijken vandaag, voordat het morgen allemaal weg is. We zijn dan ook met zijn tweeën naar Christmas street gereden. Dit is een straat waar alle huizen verlicht zijn en in alle tuinen staat een bord, waar een aantal zinnen op staan die uiteindelijk een verhaaltje vormen. Dit is toch wel iets dat je gezien moet hebben.(Het was tevens voor mij de eerste keer dat ik deze straat zag) We hebben de auto geparkeerd en besloten om door de straat te lopen, zodat we wat foto's konden maken. Ook hier zijn leuke plaatjes uit gekomen.

En zo is dag 1 in Amerika een feit. Morgen is het kerst en we hebben veel te doen. 's Ochtends gaan we naar Kari, omdat we de kinderen beloofd hebben dat we langs zouden komen als zij de cadeautjes uit gaan pakken. Dan gaan we 's middags naar Pam, waar we cadeautjes gaan uitwisselen en 's avonds zijn we uitgenodigd voor het eten bij Troy en Mindy en de familie. Dus net als het laatste bord in de tuin op Christmas street zeg ik:

Goodmorning.....

En zo wordt je 's ochtends wakker en kijk je slaperig uit het raam en dan is de "hele wereld" wit! Zo werden wij gisteren ochtend wakker! En wat een plezier heb ik gehad om de oprit sneeuwvrij te maken :-)

Thanksgiving en een kerstboom

Thanksgivng Day is een nationale feestdag in de Verenigde Staten en Canada waarop dank wordt gezegd (traditioneel aan God) voor de oogst en voor allerlei andere goede dingen.

In de Verenigde Staten wordt deze dag gevierd op de vierde donderdag in november. In Canada, waar de oogst eerder in het jaar valt, wordt het op de tweede maandag in oktober gevierd. Thanksgiving wordt gevierd met de hele familie en men legt grote afstanden af om bij elkaar te kunnen zijn. Omdat het in de VS op een donderdag valt is het meestal zo dat werknemers ook vrijdags vrij krijgen, waardoor er een familiereünie van vier dagen wordt gevierd.

Het eten speelt een grote rol: het is traditie om op Thanksgiving Day kalkoen te eten en er wordt dan ook aan deze dag gerefereerd als Turkey Day (Kalkoendag). Traditionele bijgerechten zijn aardappelpuree, stuffing (vulling), zoete aardappels (sweet potatoes), sperziebonen(green beans), veenbessen (cranberries), en als nagerecht pecannotentaart (pecan pie) en pompoentaart (pumpkin pie).


Dit jaar hebben wij Thanksgiving bij Fred en Angela gevierd. Met het wegvallen van Dan zijn moeder was het even onzeker hoe dit zou gaan uitpakken, aangezien het normaal gesproken bij haar thuis gevierd zou worden. Uiteindelijk is er besloten om het bij Fred en Angela te vieren. Op die manier kon Angela zich uitleven in de keuken en kon Pam rustig van haar verjaardag genieten zonder van alles te hoeven regelen.

's Middags rond 4 uur zouden we gaan eten, dus rond een uur of 3 kwamen wij bij Fred en Ang aan en al bij het openen van de deur kwamen ons heerlijke geuren tegemoet. Ik vond het dan ook helemaal niet erg dat Ang Thanksgiving bij haar thuis wilde doen, aangezien zij fantastisch kan koken. We hebben dan ook genoten van een heerlijke maaltijd en het was natuurlijk een leuke samenkomst voor de familie.Vrijdag was het vervolgens de genoemde "black Friday". Op deze dag, na Thanksgiving, gaat het winkelseizoen van start voor de kerstdagen. Zo goed als alle winkels gaan eerder open dan normaal en hebben op die dag spectaculaire aanbiedingen.

Wij hebben die dag geen inkopen gedaan, maar hebben Thanksgiving nog eens overgedaan, maar dan met de buren; Troy en Mindy en hun familie. Wij waren hiervoor een aantal weken geleden al uitgenodigd. Ook dit was een zeer geslaagde dag en deze hebben we afgesloten met een aantal rondes "Scene it Squabble" - de mannen tegen de vrouwen. Helaas hebben wij vrouwen verloren, maar dat was op een haar na. Er zal dan ook nog wel een revange volgen.

Omdat wij donderdag en vrijdag vrij hadden en ik ook nog een aantal vrije dagen heb, die ik voor het einde van het jaar op moet maken, besloot ik om maandag en dinsdag er aan vast te plakken en er een lekker lang weekend van te maken.

Aangezien Dan morgen weer een ritje naar Washington gaat maken, heeft ook hij besloten om vandaag vrij te nemen. Op die manier konden we op jacht voor een kerstboom, aangezien de goedheilig man ons op 5 december vast niet in Amerika op zal komen zoeken.

Bij de eerste de beste parkeerplaats waar de bomen verkocht werden viel ons oog op een en dezelfde boom en dus waren we al weer snel op weg naar huis. Ik was eerlijk gezegd blij toe dat we snel geslaagd waren, aangezien het bar koud was vandaag. Thuis hebben we de boom op ons gemak versierd, met op de achtergrond wat kerstmuziek aan. En toen we vervolgens uit het raam keken sneeuwde het! Wat een goede manier om in de kerstsfeer te komen!

Eindelijk een eigen huisje

Zoals ik in onze laatste blog al schreef, hebben we nu eindelijk een eigen huisje. We zijn ontzettend dankbaar dat Dan zijn moeder en Pam ons een dak boven het hoofd hebben geboden en datzelfde geldt uiteraard ook voor Kari, maar uiteindelijk wil je toch een eigen plekje hebben. Geen rekening met iemand hoeven te houden en kunnen doen en laten wat je wilt. Na een half jaar bij familie te hebben gewoond, was het dus ook eigenlijk wel tijd.Vorige week vrijdag zou Dan maar een paar uurtjes werken en dan zou hij gaan beginnen om de wat kleinere spulletjes over te brengen naar ons nieuwe onderkomen. Ondanks dat we veel spullen hebben achtergelaten in NL hebben we toch al heel wat verzameld in onze "korte" tijd hier.
Op mijn werk is het op vrijdag altijd een gekkenhuis en het was dus ook niet ongewoon dat ik, uitegerekend die vrijdag, pas om 18.30 uur klaar was met werken. Ik had eigenlijk ook geen zin meer om te verhuizen, maar we hadden nu eenmaal besloten dat wij die vrijdag over zouden gaan, zodat we het hele weekend zouden hebben om alles in te richten en weg te bergen.

Dan had 's middags aan Troy gevraagd of hij wilde helpen om ons bed en andere zware dingen over te brengen, dus toen ik aankwam bij Kari, hoefde ik eigenlijk alleen nog de was in te pakken die ik de avond daarvoor nog gedraaid had. Dat was dus een fijne meevaller. Die vrijdag avond hebben we dan ook de eerste nacht in ons nieuwe huis doorgebracht.

We hebben op de begane grond 3 slaapkamers, een badkamer met bad, een keuken en uiteraard een woonkamer. Tevens hebben wij een garage voor 2 auto's, dus dat zal van de winter een heerlijke uitkomst zijn en als het goed is betekend dat dat we de ramen niet hoeven te krabben.
De keukenkastjes zijn erg blauw en we weten dan ook nog niet of we daar echt blij mee zijn, maar dat kunnen we met der tijd allemaal nog aanpassen.

Dan hebben we in de kelder nog een woonkamer, twee slaapkamers, een badkamer en ook nog een keuken. In principe een geheel apartement dus, met een eigen ingang. Ik heb van de kelder alleen nog geen foto's kunnen maken, aangezien er nog een heleboel spullen instaan van Troy en Mindy die zij nog weg komen halen. Ik zal ook hiervan met der tijd wel foto's plaatsen.

We zijn hier nu inmiddels een week, maar het voelt alsof we er al veel langer zijn. Gelukkig voelt het allemaal wel goed. We zijn dan ook zeker niet van plan om voorlopig nog te verhuizen. Bovendien zouden we dit met der tijd ook kunnen kopen als wij een gunstigere hypotheek kunnen krijgen, dus wie weet.

Dan hebben we min of meer ook een kat geadopteerd. Tigger is zijn naam. Toen Troy en Mindy hier nog woonde, gaven zij hem altijd te eten en Jace, hun zoontje heeft zelfs een leuk kattenhuisje voor hem gebouwd met dekentje en alles erin. Hij loopt hier al van kleins af aan buiten en is een beetje kat aan huis geworden. Nu wij hier wonen geven wij hem te eten en van de week is Dan gezwicht voor de charmes van Tigger. Hij vond het zo ontzettend zielig dat hij buiten rondloopt, dat hij vroeg of ie niet even binnen mocht komen om op te warmen. Voordat ik het goed en wel door had, zei hij dan ook dat wij hem maar moesten houden. Tenslotte zou het van de week heel erg koud gaan worden en dan kunnen we hem natuurlijk niet buiten laten lopen. Tigger speelt nog veel buiten, maar geeft ook wel aan dat hij het ook wel heel fijn vind om binnen even te komen kroelen.
Er wordt me nog vaak gevraagd of ik Nederland niet mis. Ik moet zeggen, ondanks dat niet iedereen dit zal willen horen, nee ik kan niet zeggen dat ik NL mis. Natuurlijk mis ik mijn vader en mijn broers en familie en vriendinnen, maar dat is niet meer dan normaal denk ik.

We hebben hier nu een eigen plekje, we hebben allebei een leuke baan en we hebben ook een aantal leuke vrienden, dus we hebben het tot op heden toe nog prima naar ons zin.

Tegenwoordig hebben we op zaterdag avond een "gamenight" met Troy en Mindy en Brian en Carrie. De ene week is het bij Troy en Mindy, de andere week bij Brian en Carrie en gisteren was het bij ons. We zorgen voor eten en snacks en spelen dan verschillende spellen, waaronde "Scene it", "Mexican train domino's" en "Poker". Dit soort dingetjes, maakt het voor mij ook makkelijker om hier te wonen. Ik zou er toch niet aan moeten denken om geen vrienden te hebben, of "schoon"familie waarmee ik bijvoorbeeld niet op zou kunnen schieten.

Aankomende week hoeven we maar 3 daagjes te werken en dan hebben we een heerlijk lang weekend vanwege Thanksgiving. Volgend weekend gaan we dan waarschijnlijk kijken voor kerstversiering en misschien wel een boom. En dan nog een paar weekjes en dan is mijn vader hier ;-)

Een nieuw begin

Het basketbal seizoen is weer begonnen. En dat betekende dat de Utah Jazz afgelopen donderdag hun eerste thuiswedstrijd speelde. Dan wilde hier uiteraard heel erg graag bij zijn, dus hebben we woensdag online kaartjes gekocht.

Donderdag ochtend heeft Dan mij naar werk gebracht, zodat hij mij 's middags na werk op zou halen, zodat we gelijk naar de energy solutions arena konden gaan. Zo gezegd zo gedaan, rond 18.15 uur waren wij dan ook op de plaats van bestemming en we hadden nog voldoende tijd om eerst even beneden aan het veld te staan en foto's te maken.
Zo heeft Dan een handtekening gekregen van Ronnie Brewer en is hij op de foto gegaan met een van de televisie omroepers, Craig Bollerjack. Ook heeft hij nog een "interview" gegeven aan een krant. Het was ontzettend leuk om bij hun eerste thuiswedstrijd van het seizoen te kunnen zijn. Helaas hebben ze deze wedstrijd wel verloren van de Houston Rockets. Maar ach, het was pas de eerste officiele wedstrijd. We hebben nog een heel seizoen te gaan.

Niet alleen de Utah Jazz zijn aan een nieuw begin begonnen, maar ook Dan en ik staan aan een nieuw begin! We hebben namelijk een eigen huisje! We zijn al een geruime tijd bezig voor een eigen plekje en nu is het dan eindelijk gelukt!

We zijn bij onze eigen bank geweest om te kijken of we eventueel al een hypotheek konden krijgen, maar helaas mocht dat nog niet baten. We hebben namelijk wel een credit score, maar deze is nog niet lang genoeg. Onze score is in princiepe wel hoog genoeg, maar we moeten ook een geschiedenis van ongeveer een jaar kunnen aan tonen en dat kunnen wij dus niet.

Zo kwamen we terecht bij een andere hypotheek verstrekker. Zij waren bereidt om informatie in Nederland op te vragen. Na verschillende conference calls, met onder andere onze hypotheek verstrekker in Nederland, bleek dat zij ons wel verder konden helpen. Wij konden dan ook een hypotheek krijgen, maar omdat wij 100% financiering moeten hebben zou ons maandelijkse bedrag zo ontzettend hoog komen te staan, dat wij hier maar vanaf hebben gezien.

We hebben ook nog een tijdje getwijfeld of we dan een appartement zouden gaan huren, maar ook deze zijn vrij prijzig en de ruimte die je hebt in de appartementen is ook niet je van het.

Nu hebben vrienden van ons, Troy en Mindy, een huis laten bouwen naast hun huis en hun oude huis zouden zij gaan verhuren. En het is natuurlijk heel makkelijk om een en een bij elkaar op te tellen en zo kwamen zij bij ons. Wij gaan nu hun oude huis huren met een optie om het met der tijd te kopen als wij een betere hypotheek kunnen krijgen.

Maar voor nu, hebben wij in ieder geval ons eigen plekje! En dat is toch wel heel erg fijn! We zouden dit weekend gaan verhuizen, maar het tapijt kan pas maandag gelegd worden, vandaar dat we volgend weekend gaan verhuizen. En het leuke van alles is dat we straks mijn vader in ons eigen huisje kunnen ontvangen!

Halloween feestje

Gisteren hebben wij een Halloween feestje gehad bij Pam thuis. Omdat ieder gezin uiteraard zijn eigen dingen doet op Halloween zelf, maar toch ook wel met de rest van de familie iets wil doen, wordt er ieder jaar een feestje gehouden.

Alle kinderen worden dan ook in kostuum verwacht. En dat waren een aantal hele leuke kostuums! Zelfs Pam haar hondje en de baby van Chantal waren verkleed.

Het was een leuk feestje, met veel snoep, eten en drinken en uiteraard werden er leuke spelletjes gespeeld. Er werden ook prijzen uit gegeven onder de kinderen voor onder andere het meest enge kostuum, het leukste kostuum en het meest originele kostuum. De kinderen hebben een ontzettend leuke dag gehad en zien erg uit naar Halloween zelf, wanneer ze langs de deuren kunnen gaan en snoep uitgedeeld krijgen.

En uiteraard kon Dan het ook weer niet laten ;-)

Bambi is dood

Dan had deze week weer een ritje naar Washington. Hij is op dinsdag vertrokken en zou donderdag avond weer thuis komen. Iedere dag belt hij dan even hoe het gaat of dat hij is aangekomen op de plaats van bestemming.

Donderdag avond besloot ik hem zelf even te bellen, aangezien ik naar Chantal toe ging en niet thuis zou zijn op het moment dat hij thuis zou komen. Na twee keer niet op te hebben genomen, nam hij eindelijk op en hij klonk behoorlijk in paniek. Natuurlijk zit ik dan ook gelijk in spanning! Hij vertelde me dat hij zojuist een hert had aangereden en dat het allemaal zo snel ging en zo hard gebeurde dat hij dacht dat het hert helemaal uit elkaar lag.

Hij is dan ook gestopt en terug gegaan naar de plek waar hij het hert had aangereden. In de tussen tijd had hij zijn baas ook al gesproken en die vroeg of hij foto's kon maken van het busje, ivm verzekering etc. Terug bij het hert, stopte er ook een politie agent en hij heeft samen met Dan een ongeval rapport ingevuld. Het hert was inderdaad goed geraakt en de ingewanden lagen over de gehele weg verspreid, ik zal jullie de foto's besparen die Dan heeft gemaakt. Hij is in ieder geval wel weer veilig thuis gekomen.

Haunted house

Iedereen is wel eens in een spookhuis geweest. Al dan niet op een kermis, dan misschien wel in een of ander pretpark. Ikzelf ben altijd wel van de partij om een spookhuis te bezoeken. Eng zijn ze eigenlijk niet. Je zit in een karretje, wordt door het huis rond gereden en voor je het weet sta je weer buiten en vraag je je af wat er nu eigenlijk zo eng was.

Vanavond zijn Dan en ik naar een echt spookhuis geweest! En ik kan je eerlijk vertellen, ik kan me niet herinneren dat ik eerder zo bang ben geweest!

Omdat dit mijn eerste Halloween in Amerika zal zijn, leek het Dan een leuk idee om een "haunted house" op te gaan zoeken. Ik wist niet zo heel goed wat ik me erbij voor moest stellen, maar het leek me allemaal wel leuk. Vanmorgen hebben wij dan ook op het internet bekeken welke van de vele haunted houses in Utah wij zouden gaan bezoeken. We hebben uiteindelijk gekozen voor Nightmare on 13th.

Ik heb me eerst rot gelachen om de filmpjes op de website. Hier kun je andere mensen in het huis bekijken die zich rotschrikken door het een of het ander. Ik dacht nog bij mijzelf dat het toch niet zo eng zou kunnen zijn, maar de waarheid is toch heel anders.

In dit huis zit je niet in een karretje, maar loop je zelf rond. Ze hadden hier van alles. Van Freddy Krueger tot Michael Myers, van het meisje uit The Ring tot de exorsist. Bij binnenkomst kwamen we in een soort theater waar Freddy Krueger uit een stoompijp hing en de mensen bang maakte. Vervolgens zei hij dat hij een film gevonden had, waarvan hij niet weet waar hij vandaan kwam. Plotseling gingen alle lichten uit en ging er een tv aan. De tv liet een stukje zien van the Ring, waarbij het meisje uit de put komt kruipen. Opnieuw vielen alle lichten uit en toen ze weer aan gingen stond daar plotseling het meisje buiten de tv! En niet een pop, maar een echt persoon. Geweldig hoe de hele zaal uit zijn dak ging!
En zo loop je door het hele huis. Niet wetend wat er zich om de volgende hoek bevind. Niet wetend of je door iets of iemand achtervolgd wordt, totdat men je ineens van achteren vast pakt. Ik ben tot 2 keer toe in het nauw gedreven door Michael Meyers,1 keer met een kettingzaag en 1 keer in een soort doolhof. Vervolgens ben ik ook nog eens achtervolgd door het meisje uit the ring. Vooral bij die laatste heb ik mijn longen uit mijn lijf gegild.

Wat het natuurlijk onwijs spannend maakte, was dat er mensen in het huis rond liepen, in plaats van poppen hier en daar die electronisch bestuurd worden. En niet zomaar mensen, met de make up leek het allemaal zo ontzettend echt. Ik vond het echt super gaaf! Zoals ik al zei, ik ben gewoon echt bang geweest! En dan te bedenken dat ik dit soort films juist geweldig vind. Ik kijk ze al zolang ik me kan herinneren. En als je eenmaal zelf in zo een "situatie" zit, is het wel even heel anders dan wanneer je op de bank hangt met een zak chips op schoot.

Dat doet me trouwens denken aan een leuk spelletje! Spelen met het geluid aan ;-)

De herfst

De titel van deze blog geeft het al aan. Het is sinds 2 weken alweer herfst. En we beginnen het redelijk te merken aan het weer ook. Zo zitten we nog in temperaturen van 30-35 graden en zo sta je ‘s ochtends vroeg op en mag je alweer krabben!

Sterker nog, de eerste sneeuw is hier alweer gevallen. Op straat bleef het nog niet liggen, maar in de bergen was het wel goed te zien. Dit blijft een prachtig gezicht! Volgende keer zal ik ere en foto van maken.

De dikke truien en jassen mogen dus weer uit de kast. De kachel mag langzamerhand weer aan en de warme chocolademelk kan weer gemaakt worden. Ik ben een verschrikkelijke koukleum, maar ergens vind ik dit weer ook wel iets leuks hebben. Het verkleuren van de bomen en de bergen, het tikken van de regen op de ramen terwijl wij lekker binnen zitten en wachten op de sneeuw!

Ook de winkelcentrums lijken een stuk drukker. Men is druk op zoek naar artikelen voor Halloween, wat eind van deze maand plaats zal gaan vinden. De outfits en spullen om het huis mee te versieren worden goed verkocht. Ook worden langzamerhand de kerstspullen al weer uitgestald! Dat doet me denken aan mijn vader; nog 11.5 week en dan is hij hier!

Hij komt, hij komt........

Nee, niet die lieve goede sint.....

Het gaat dan toch echt gebeuren, mijn vader komt naar ons toe! Hij heeft het gezegd vanaf het moment dat mijn vertrek steeds dichter bij kwam. Hij zou deze kerst met ons in Amerika komen vieren.

Van de week kreeg ik een mailtje van hem met daarin de bevestiging van zijn vlucht en uiteraard de vluchtgegevens. Hij zal op 23 december om 22.15 uur aankomen in Salt Lake City. En op vrijdag 11 januari weer vertrekken. Hij zal hier dus 3 weken zijn!

We moeten nu dus leuke dingen gaan plannen, maar dat komt wel helemaal goed. Uiteraard zullen wij hem veel dingen gaan laten zien, omdat het toch ook zijn eerste keer in Amerika zal zijn. Ook ben ik aan het kijken of we een lang weekend in Las Vegas kunnen plannen. Dat zal voor zowel mijn vader als voor mijzelf de eerste keer worden. Hoe dan ook, we zijn in ieder geval hartstikke blij dat mijn vader hierheen komt. Nog 13 weken!!