Vanmorgen bij het opstaan was ik nog doodmoe alsof ik nachten lang niet geslapen had. Ik voelde me niet lekker, niet dat ik ziek was, maar ik zat gewoon niet lekker in mijn vel. Soms heb je dat wel eens en je vraagt je af waardoor het komt.
Ik wist het in de eerste instantie eigenlijk ook niet. Totdat ik op werk was en ik in mijn agenda ging zitten tellen.(En nee, niet gelijk denken dat ik zwanger zou zijn!) Als alles verloopt zoals wij een beetje verwachten, dan zullen wij begin maart toch wel in Amerika zitten. Tijdens het tellen, kwam ik er achter dat begin maart nog maar 11 weekjes weg is. Het lijkt zoveel langer als je in maanden denkt....
Ik realiseerde me dan ook dat die 11 weken wel heel snel voorbij kunnen zijn. We moeten nog zoveel regelen, er moet nog ingepakt worden, er moet nog afscheid genomen worden etc etc... Zoals ik al schreef zakte ik dus even in een dipje.
We gaan toch ons eigen eerste huisje verkopen. We moeten al onze spulletjes nog versturen en dan dat afscheid nemen..... Dat zal me denk ik toch wel zwaarder vallen dan gedacht. Dan in Amerika helemaal opnieuw beginnen. Ach, misschien kijk ik wel te ver vooruit, zoals Petra mij vandaag schreef op het forum en moeten we gewoon dag bij dag bekijken. Het zal ook wel met moeheid te maken hebben....
De mensen die hier mee lezen zullen nu wel denken dat ik last heb van koude voeten en dat ik terug ga krabbelen, maar zo is het helemaal niet. Het is juist iets wat we wel heel graag willen, maar dat wil niet betekenen dat alles altijd maar even makkelijk en leuk is. Sommige van de meelezers verwachten ons ook wel terug in Nederland, misschien na een jaar, misschien na vijf jaar, of misschien toch eigenlijk niet. Ik weet het niet, de tijd zal het moeten leren.
Morgen in ieder geval lekker een dagje vrij genomen. De laatste voor dit jaar, aangezien mijn collega de rest van het jaar vrij zal zijn en ik dus niet meer weg kan. Dus ik ga het er maar even van nemen en lekker uitslapen ;-)
Iets vrolijkers was er dit weekend. De kerstman (of moet ik zeggen kerstvrouw) heeft een vervroegd bezoekje afgelegd. Zaterdag moest ik even langs komen bij mijn tante, zij had iets voor mij. Het resultaat hieronder.
Ik weet niet of het duidelijk zichtbaar is voor iedereen, maar het zijn een soort baby schoentjes. Deze schoentjes zijn gemaakt van onze originele trouwkaart en hebben dan ook onze versjes van de kaart op de zijkanten. Het is helemaal met de hand gemaakt! Leuk accessoire voor ons huisje in Amerika.
7 opmerkingen:
he moppie
zo als ik je al ieder vanavond zei die dipjes zullen wel vaker komen hoor.
en 11 weken is indd nog maar kort.
maar ben tog blij dat je morgen een dagje vrij ben en dat je lekker alles ff op je gemakt tot je door ken laten dringen.
en wat betreft die schoentjes jo die zijn leuk wou dat ik ook zo een lieve tante had hahahahahaha (grapje)
ze zijn jullie echt gegunt en dat je ze straks maar op een mooi plekje in jullie huis mag hangen
(maar dat doen jullie wel)
nou schatjes dikke kuzzzz en knufff (atie)
Nou ik vind dat helemaal niet zo gek hoor een dip. Ik liet twee dochters achter toen ik naar Amerika vertrok. We hebben daar heel erg lang en vaak over gepraat. Zelfs op de dag van vandaag weet ik niet of ik daar wel echt goed aan heb gedaan. Zij zeggen van wel dus dat voelt vast wel goed. Inmiddels ben ik dus opa van wel twee kleine meiden.
Ook het feit dat je bijna alles weg moet doen wat zo vertrouwd is, is moeilijk.
Wat ik wel heel zeker weet is dat je open moet staan voor gevoelens en indrukken en dat naar je beste inzicht oplossen. Klinkt misschien vaag maar ja als alles zo klaar als een klontje was wist je ook exact wat je moest doen.
Dus je bent nog steeds op de goede weg, twijfel hoort erbij. En een dip op z'n tijd kom je ook weer overheen hoor.
Wel al een leuk kado gehad zeg, zal een mooi aandenken zijn straks.
Het is al zo en zo een lange vermoeiende weg die jullie af moeten leggen, dus het lijkt me niet gek dat je af en toe in een dipje wegzakt. Het is ook de tijd van het jaar voor de dipjes, want je bent niet de enige. Hoe dan ook, het is geweldig dat jullie naar Amerika gaan emigreren, maar je moet er gewoon heel veel voor doen en je laat heel veel achter. Dus ja, hoogtepuntjes zullen zich af wisselen met dieptepuntjes. Hoort er allemaal bij toch?
Het cadeautje is helemaal gaaf!
Zoals ik al zei: heel erg begrijpelijk dat je eens een dip hebt. Maar ach, dat gaat wel over!
En dat cadeautje van je tante... dat lijkt me een duidelijke hint! Ik denk dat ik weet wat jouw tante voor haar (volgende) Kerstmis wil...
he dansie en becsie
tja een dip is idd heel normaal iedereen heeft wel een een dipje maar voor jouw is het natuurlijk extra spannend allemaal waar ik nu echt om moet lachen is kastelke der reactie over die schoentjes dat dat een hint is voor volgend jaar kerts dat je tante iets zou willen hebben voor volgend jaar kerst tja zo zou je het ook kunnen opnemen maar wie weet he krijg ze dat voor haar kerst volgend jaar ben benieuwt
groetjes tamsie dikke knuffff
Een hint?? Ach wie zal het zeggen? hahahaha
woeiiiiiiiiiii
Een reactie posten