DCF - Direct Consular Filing

Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Wij zijn naar het Amerikaanse consulaat geweest in Amsterdam om mijn visum aanvraag in te dienen. En wat een dag is het geweest!

Vanmorgen hebben we eerst even een beetje uitgeslapen, aangezien Dan gisteren zijn laatste werkdag heeft gehad en ik had vandaag de gehele dag vrij genomen. Zo rond half twaalf zijn we hier de stad in gegaan om pasfoto's van ons beide te laten maken naar Amerikaanse standaards. Ik schrok wel even tijdens het afrekenen: € 25 euro voor een totaal van 6 pasfoto's! Maar goed, we hadden ze nu eenmaal nodig. Vervolgens zijn we maar gelijk door gereden naar Amsterdam, ondanks dat het consulaat pas om half twee open zou gaan. De tomtom gaf aan dat we rond kwart voor een bij het consulaat aan zouden komen, maar dat werd kwart over een, vanwege het slechte weer en de drukte op de weg. Maar goed dat we besloten hadden om gelijk te vertrekken!

Toen we de auto hadden geparkeerd in de parkeergarage hebben een blokje gelopen over het museum plein, om vervolgens in de rij te gaan staan bij het consulaat. We stonden te vernikkelen van de kou! Zo rond half twee kwam er een bewaker naar buiten die immigranten opriep om zich te melden aan het hek. Na een kleine miscommunicatie hebben wij ons ook gemeld en mochten we binnen de hekken komen staan, inmiddels was het al twee uur.

Na een grondige inspectie van de spullen die wij bij ons hadden mochten we vervolgens naar binnen, waar onze spullen nogmaals werden gechecked, toen mochten we aansluiten bij loket nummer 5. Mijn hart sloeg 10 x zoveel sneller dan normaal van de zenuwen, en dat terwijl dit nog niet eens het meest zenuwslopende stukje is in het hele proces.

We werden door een hele vriendelijke man naar het loket geroepen en daar hebben we de aanvraag, samen met onze paspoorten, onze pasfoto's en onze trouwakte overhandigd. Vervolgens vroeg hij Dan om zijn Nederlandse id kaart. Dat was een probleem!! Dan had zijn portemonnee thuis laten liggen en daar zat zijn id kaart nog in. De man zei dat we dan waarschijnlijk niet geaccepteerd zouden worden, maar als wij even plaats wilden nemen, dan ging hij even overleggen. Na een kleine 10 minuten werden wij weer naar het loket geroepen en kregen we te horen dat als we geaccepteerd zouden worden, Dan wel zo snel mogenlijk een kopie van zijn id kaart op zou moeten sturen. Weer mochten we even plaats nemen.

Na een paar minuten mochten wij bij loket 7 komen betalen voor de aanvraag om daarna weer te gaan zitten wachten. Na weer een kleine 15 minuten gewacht te hebben werden we naar loket 6 geroepen. Hier moest Dan zijn rechterhand ophouden en zweren dat alle documenten die wij vandaag ingeleverd hebben echt zijn en volledig naar waarheid zijn ingevuld. Vervolgens werd ons verteld dat onze aanvraag is geaccepteerd.

Nu de aanvraag is geaccepteerd, gaan we pas echt beginnen voor het visum. De eerste stap is genomen, maar er komt nog wel aardig wat bij kijken. Om het even makkelijk te houden kun je de aanvraag in 6 stappen omschrijven. 1) Je gaat naar het consulaat en dient de aanvraag in. 2) Je ontvangt meer papierwerk van het consulaat om in te vullen en terug te sturen. 3) nog meer papierwerk vanwege een medisch onderzoek dat ik zal moeten ondergaan. 4) Het medische onderzoek. 5) Het "interview" - hier krijg je te horen of de uiteindelijke felbegeerde visum is goedgekeurd. 6) POE oftwel port of entry, de binnenkomst in Amerika.

Dus na een kleine bijna €200 uit gegeven te hebben vandaag stonden we rond kwart over drie weer buiten. We zijn geaccepteerd en we gaan op naar de volgende stap!