Vandaag had de grote dag moeten zijn. Vandaag zou ik mijn visum toegewezen moeten hebben gekregen. Er natuurlijk vanuit gaand dat het laatste stukje papierwerk in orde zou zijn. Helaas mocht het, zoals ik eerder heb geschreven niet zo wezen.
Ik baal nog steeds verschrikkelijk. Dan baalt nog steeds verschrikkelijk, maar er zit helaas niets anders op dan afwachten. Leuk is anders, maar ja....
Gelukkig heb ik wel een goed gesprek met mijn manager gehad. Ik moet in princiepe per de eerste van de maand mijn opzeg termijn in dienen. Dan zou einde van diezelfde maand mijn laatste werkdag zijn. Het was dan ook de bedoeling dat ik deze week mijn opzeg termijn in zou gaan dienen. Doordat mijn visum nu is uitgesteld en niemand weet voor hoe lang, zou ik in princiepe mijn opzeg termijn niet in kunnen dienen.
Mijn manager heeft het nu zo weten te regelen dat ik alsnog mijn opzeg termijn in heb kunnen dienen vandaag. Mocht ik deze maand nog iets horen van het consulaat en een nieuwe afspraak krijgen, dan is eind februari mijn laatste werkdag. Mocht ik nu niets horen van het consulaat, dan zal mijn opzeg termijn telkens met een week verlengd gaan worden. Op deze manier hoef ik niet bang te zijn dat ik straks mijn visum heb, maar dat ik nog verplicht ben om een maand te werken, vanwege mijn opzeg termijn. Heel mooi geregeld dus.
Ik ben deze week ook een beetje met mijzelf in gevecht. Ik heb altijd geroepen dat twee van onze katten hoe dan ook mee moeten naar Amerika. Maar nu het toch dichter bij aan het komen is begin ik hieraan te twijfelen.
Je neemt uiteraard geen beesten om ze weg te moeten doen, maar ik vraag me af wat nu eigenlijk het beste is voor de katten zelf. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om ze 19 uur lang in een kooitje op te moeten sluiten en vervolgens een aantal keer te moeten verhuizen. Katten hechten zich tenslotte niet aan mensen maar aan de leefomgeving. Een van de katten is ook ontzettend schuw en ik ben bang dat hij na zo een vliegreis alleen nog maar schuwer wordt.
Nu ben ik in contact met een stelletje dat een van onze andere katten heeft over genomen en zij willen er graag nog een tweede kat bij. Ik weet zeker dat hij daar heel goed zal zitten. Toch vind ik het verschrikkelijk moeilijk om deze beslissing te moeten nemen. Zoals ik al zei, je neemt tenslotte geen dieren om ze weg te moeten doen. Ik ben er nog niet helemaal over uit.........
11 opmerkingen:
Goed nieuws van je baan, dat is dan wel weer een meevaller in alle narigheid! Jij kent je katten natuurlijk het beste, maar de onze hebben alle vliegreizen en verhuizingen altijd goed overleefd.
Schat,
Ik baal ook mee met je. Het is hier echt geweldig, maar zonder jou, voel ik me niet helemaal lekker. Ik hoop dat alles weer in order komt, dan kunnen wij het samen vieren!! Ik hou mijn bed warm voor je moppie!
I love you
Danny a.k.a Studman!
he schat
ik ben blij dat je het zo heb af kunnen spreken met je manager.
weet je in ieder geval als de tijd daar is,je niet nog een maand hoeft te werken
en wat betreft je katten je moet doen wat je hart je ingeeft wat een ander daar ook over zegt.
mocht je wel besluiten om ze hier te laten.VERGEET DAN NIET je bent altijd goed voor ze geweest.
nou moppie dikke kuzzz en knufff
je GROTE zus
ps; he die danny nog ff warm houden dat bed
maar alles komt goed schatje xxxx
hi meis,
Ik heb gisteren aan je gedacht. Ik vind het nog steeds zo rot voor je.
Wat fijn dat je het zo hebt kunnen regelen op je werk. Maakt het weer iets makkelijker.
Wat betrefd je katten. Je kent mijn verhaal. Hoe moeilijk ik het nog steeds vind, ik heb geen moment spijt gehad nog van mijn beslissing. Ik ben 2 week geleden nog bij ze geweest en ze zien er zo goed uit en hebben het vreselijk naar hun zin. En als ik dan denk aan de tijdelijke opvang die ze hadden moeten hebben voor mijn oversteek, de zoveel uur in een mandje en dan nog eens quarantaine (vergelijk het maar met zo veel verhuizen) dan weet ik zeker dat ik de juiste keuze heb gemaakt.
Mare ben je van plan daar nog een aantal keer te verhuizen?
-hugs-
@ Jacky, lief van je dat je nog aan me hebt gedacht, maar ja het is nu eenmaal niet anders.
Eerst trekken we in bij de familie daar. Vervolgens gaan we op zoek naar een eigen plekje om daarna misschien toch wel te gaan kopen. Daar willen we het in princiepe bij houden, maar je weet verder nooit hoe het zal lopen natuurlijk. En bovendien ben ik in de afgelopen maand ook al 3 keer verhuisd, waarvan de vierde keer eraan zit te komen.
Na al die tegenslag is het in ieder geval fijn dat je manager mee wil werken om het werkgedeelte soepel te laten verlopen. Dat is toch weer een zorg minder. Ik kan me best voorstellen dat je in dubio om je katten staat. Je hebt in ieder geval het beste met ze voor dus je zult vast wel de juiste beslissing maken. Hopelijk duurt het nu niet al te lang voordat je duidelijkheid krijgt.
@ Atie,
Dat weet ik wel schat, bedankt. En ik zal ook een warme plek voor je houden waneer jij zal langs komen met de tweelings!!!!
danny
Wij balen echt met je mee.
Ergens hebben we gelezen dat men hoopt alle papieren die er nu liggen begin Maart terug te hebben gestuurd vanuit Frankfurt naar het consulaat. Het ging hier echter niet over het Nederlandse consulaat maar dat maakt volgens mij niet uit. Wist je nu maar een echte tijd dan kon je je daarop instellen.
hey die bec
ik baal echt verschikkelijk met je mee hoop dat alles zo snel mogelijk goed komt voor je dan ken je lekker naar je mannetje toe jullie hebben nu wel genoeg tegenslagen gehad is het niet
en wees ook blij dat je zo een goeie manager heb die met je mee denkt en alles een ander had gezegd opgezegd is opgezegd maar de jouwe damnzz wat een goeie kerel
en ja meid je moet een keuze maken met je katten je moet gewoon doen wat jouw hart je ingeeft en niet denken wat zullen mensen wel niiet gaan zeggen je weet dat je goed voor ze bent geweest wat aat ook al zei weet zeker dat je de goeie keuze zal maken
groetjes en een dikke kus tamsie
en dansie jij ook een dikke knuffel
Waarom kan jij niet gewoon een visum krijgen als je man Amerikaan is? Ik heb een Amerikaanse zwager die met een Finse getrouwd is en zij gaan nu voorgoed in Finland wonen en qua visa etc geen problemen. het enige waar ze voor moesten zorgen is dat hij in Finland een baan heeft.
Ik ben nieuw op je website dus ik weet niet je hele verhaal maar het klinkt nogal vreemd. Als je gewoon alles van de hand zou hebben gedaan in Nederland dan naar Amerika en daar weer opnieuw trouwen dan had je het land niet meer uitgehoeven en dan had je al je papierwerk inorde gekregen terwijl je hier al woont.
Sterkte en succes!
Tania
Ha die becs,
we voelen met je mee; mijn Final Interview was gepland voor 1 maart...maar helaas :(
Vond je blog via USADUTCH...
Sterkte, Valdre
Een reactie posten