Hell's itch

Al mijn hele leven, weet ik dat ik snel kan verbranden in de zon. Daarom probeer ik zoveel mogelijk uit de zon vandaan te blijven en smeer ik mijzelf in met zonnebrand crème met een SPF factor van ten minste 50. Helaas mag dat niet altijd baten en heb ik een keer in de zoveel tijd het ‘geluk’ dat ik heel erg verbrand, ondanks de genomen maatregels.

Je hoort wel eens dat mensen met een rood haar vaak erg licht zijn van huidskleur.  Ik heb dan wel geen rood haar, maar mijn huidskleur is wel erg licht. Helaas hebben onze kinderen ook zo een lichte huidskleur en dat zal wel te maken hebben met hun blonde haren en blauwe ogen. We zijn met hen dan ook erg voorzichtig, omdat ik weet hoeveel pijn een verbranding kan doen. Bovendien zijn er verschillende soorten huid kanker die veroorzaakt kunnen worden door UV-straling.

Toen wij zo een drie weken geleden gingen kamperen bij Bear Lake met Mel en Katie, heb ik mijzelf en natuurlijk ook de kinderen meerdere malen per dag ingesmeerd met SPF 50, maar helaas ben ik die zaterdag toch verbrand. Zaterdag avond begon mijn huid al behoorlijk te trekken en die zondag kon ik bijna niet opstaan van de pijn. Toen ik eindelijk uit de tent vandaan was gekomen, voelde ik mezelf gewoon duizelig worden van de pijn. Zo duizelig en misselijk dat ik het gevoel had dat ik flauw ging vallen.

De maandag die volgde, ben ik met alle pijn gewoon naar werk gegaan, maar tegen de lunch ben ik toch maar naar huis gegaan. Iedere beweging die ik maakte was teveel van het goede en iedere keer weer kroop ik in elkaar van de pijn. Thuis heb ik Dan mij gelijk weer in laten smeren met aloe vera en ben ik op bed gaan liggen met de fan op mij gericht. Helaas gaf dat natuurlijk maar tijdelijk verlichting en heb ik een paar dagen met behoorlijke pijn rond gelopen.

De volgende stap in het process was het vervellen. Je kon mijn huid niet aanraken of het liet los. Bovendien was het niet echt een fijn gezicht, maar helaas kon ik ook daar niets aan doen. Ik heb zoveel mogelijk gesmeerd met lotion en aloe vera, maar het heeft niet geholpen. Ondanks dat bleef ik toch vervellen en was mijn huid erg schraal geworden.

En dan nu…. Drie weken nadat ik zo verbrand was, loop ik nog met consequenties. En ik weet niet wat erger is, de pijn van de verbrande huid, die nu overig wel weg is, of de verschrikkelijk jeuk waar ik mee rond loop op mijn schouders. Het zijn echt alleen maar mijn schouders, maar het is so erg dat ik er met een scherp mes overheen zou willen schrapen. Natte doeken helpen niet, douchen helpt niet en krabbelen al helemaal niet. Je zou toch denken dat dit nu toch wel weg getrokken zou moeten zijn, maar niets is minder waar.

Na uiteindelijk google te hebben geraadpleegd weet ik nu, dat deze jeuk bekend staat als "hell's itch" en dat het normaal gesproken wel weg moet trekken, tenzij je blijft krabbelen. En dat is nu net iets waar ik niet mee kan stoppen. Ik weet nu dat je lichaam na een verbranding histamine aanmaakt en als je blijft krabbelen gaat die histamine niet weg, waardoor de jeuk alleen maar erger lijkt te worden. Vanmiddag ga ik ook snel maar even anti-histamine kopen, want ik ben het hele gebeuren rondom deze verbranding nu wel goed beu.