Eerste herfst dag en hives

Van de herfst is hier nog hier zo heel veel te bekennen. Het is nog steeds heerlijk weer. Het is gemiddeld nog 30 graden en terwijl ik dit typ is het nog steeds 24 graden buiten. Heerlijk! Wat mij betreft mag dit weer nog wel even blijven hangen, voordat het echte herfst weer begint. De weersverwachting voor volgende week geeft in ieder geval aan dat we in ieder geval nog een weekje mogen genieten van het mooie weer.

De eerste dag van de herfst betekent ook dat het al weer bijna oktober is. Oktober is de maand van Halloween. Overal staan al allerlei versieringen in de schappen en de Halloween kostuums hangen al weer in de rekken. Tijd om te gaan bedenken hoe Skyler en Noah dit jaar verkleed zullen gaan. Voor Noah is het zijn eerste Halloween. Een dag na Halloween is meneertje al weer 1. Waar is dat jaar zo snel naar toe gegaan?

Over meneertje gesproken, hij is weer in de prijzen gevallen. Ruim anderhalve week geleden waren zowel Skyler als Noah wat snotterig en bij Skyler was het redelijk snel verdwenen, maar bij Noah bleef het hangen. Door zijn eerdere oor ontstekingen besloot ik om een afspraak te maken met de kinder arts om zijn oortjes na te laten kijken. wat mijn gevoel al vermoedde, bleek waar, Noah had een dubbele oor ontsteking. Hij kreeg zoals gewoonlijk Amoxicillin voorgeschreven en al snel zagen wij wat verbetering.

Op woensdag haalde Dan hem ‘s ochtends uit bed en toen had hij vuur rode oren en wat vlekken in zijn nek. Dit werd, naar mate de dag vorderde, alleen maar erger. Zo erg, dat Dan besloot om bij mij op werk langs te komen om te kijken wat ik er van vond. Ik vond het er erg genoeg uit zien om naar de dokter te gaan. Onze eigen kinderarts is met zwangerschaps verlof en ik wilde niet wachten totdat we bij iemand anders terecht konden, dus zijn we naar de urgent care gegaan.

Daar aangekomen, hebben we ruim een half uur in de onderzoeks kamer gewacht, waarna er een dokter binnen kwam die na een snel onderzoek constateerde dat Noah hoogst waarschijnlijk allergisch is voor Amoxicillin. We moesten direct stoppen met de Amoxicillin en de vlekken zouden vanzelf wel verdwijnen. Eerlijk gezegd had ik een beetje het idee dat hij ons niet echt serieus nam, maar goed, hij was de dokter. We kregen op dat moment geen medicijnen mee.

In plaats van dat het inderdaad weg trok, leek het eigenlijk alleen maar erger te worden. Tegen de avond waren zijn gezichtje, voeten, handen, vingers en ellebogen opgezwollen en hij leek wat meer moeite te moeten doen om te ademen. Eigenwijs als ik ben heb ik heb vervolgens mee genomen naar een andere urgent care. Daar werd ook geconstateerd dat hij allergisch is voor Amoxicillin, alleen vond de arts het heel stom dat de andere dokter geen medicijnen voor geschreven had. Daar kreeg Noah een prik met Benadryl en een prik met steroiden. Tevens kregen wij een receptje voor Prednisolon. Wat betreft zijn ademhaling, bleek hij inderdaad wat meer moeite te hebben, maar dat had te maken met de hives die zich inmiddels goed over zijn lichaam verspreid hadden. De Prednisolon zou, samen met Benadryl verlichting moeten brengen, maar helaas ook nu 2 dagen verder lijkt het alleen maar erger te worden.

Ook vandaag heb ik hem nog maar een keer na laten kijken, maar dit maal door de kinderarts. Zij bevestigde alles en gaf aan dat het waarschijnlijk nog wel erger wordt in de komende dagen en dat we niets anders kunnen doen dan hem aan de steroiden te houden. We moeten zijn mond wel goed in de gaten houden, want zodra hij een plekje in zijn mond vertoond moeten we naar het ziekenhuis, omdat het op zijn lucht wegen kan slaan en dat is met zijn verleden iets wat goed in de gaten gehouden moet worden. Gelukkig kan onze beer nog wel lachen en is hij nog net zo vrolijk als altijd.

Vorige week zaterdag is ons nichtje KaeLa gedoopt. In het LDS geloof wordt je pas gedoopt op 8 jarige leeftijd. Wij hebben de doop bijgewoond en zijn achteraf bij Chantal en Justin thuis geweest voor een lunch. Trotse KaeLa heeft daar wat cadeautjes uitgepakt en van ons heeft ze een mooi lijstje gehad die ik zelf in elkaar geknutseld heb. Het leuke is dat dat een van haar favoriete cadeautjes was.

 

Een van de grote gespreks onderwerpen na de doop was de komst en het geslacht van de nieuwe baby van Chantal en Justin. Chantal is 16 weken in verwachting van hun vierde kindje. Afgelopen woensdag zouden zij het geslacht uit vinden van hun baby. Erg spannend, omdat er in de familie van Dan maar 2 meisjes zijn, uit de 15 kinderen van zijn broers, zussen en ons zelf. Chantal was dan ook erg blij toen ze te horen kreeg dat dit kindje ook een meisje is.

Aankomende zondag is het al weer een jaar geleden dat mijn andere schoonzusje, Angela, overleed aan de gevolgen van een ernstig auto ongeval. Freddy en de jongens hebben hun leven zo goed als kan opgepakt. Freddy heeft een mooi huis laten bouwen en Daniel is ook hersteld van het ongeluk. Hij is weer bezig met sporten en probeert zo snel mogelijk fit genoeg te worden. Hij hoopt zo snel mogelijk opnieuw ingezworen te worden bij de marine.

De jongens liggen op dit moment beide lekker op bed, op tv staat het “I heart musical” festival aan en ik zit te genieten van een zacht briesje wat hier de kamer in waait door het open raam. Al met al een mooie avond zo op de eerste dag van de hersft.