De tanden fee

Een paar maanden geleden kwam Skyler me vertellen dat hij dacht dat sommige tanden los zaten. Hij had op dat moment een paar kindjes in de klas die hun eerste tanden verloren waren, dus begon hij ook maar met voelen of zijn eigen tanden al los zaten.  Het verbaasde me dan ook een beetje toen inderdaad bleek dat hij een tandje had dat een klein beetje wiebelde.

Uiteraard had Skyler van verschillende kindjes gehoord dat de tanden fee langs zou komen als zijn tand eruit zou vallen, dus hij was heel enthousiast. Vanaf dat moment moest ik hem ook iedere avond een beetje helpen met het wiebelen van zijn tand. Hij wilde ook volop appels eten, omdat hij gehoord had dat zijn tand daarmee ook losser zou gaan zitten.

Vorige week begon ik echt heel veel beweging in de tand te merken en ik had het idee dat het niet al te lang meer op zich zou laten wachten voordat de tand eruit zou komen. Gisteren avond was het dan eindelijk zo ver. Hij zat weer bij mij op schoot en vroeg, net als de avonden ervoor, of ik zijn tand eruit kon trekken. Zijn tandjes zijn alleen zo klein dat het heel moeilijk is om ze vast te pakken, maar gisteren avond leek het makkelijker en voordat we het wisten was zijn tand eruit.

Ik moest gelijk een foto maken van hem en moest hem naar zijn vader sturen en naar opa en tante Chantal en zo wilde hij nog wel een paar mensen. Hij was zo trots! We hebben zijn tandje in een zakje gedaan en onder zijn kussen gelegd.

Vanmorgen belde ik naar huis en vertelde hij mij heel trots dat hij $1.50 heeft gekregen van de tanden fee en dat hij zijn tandje heeft mogen houden, zodat hij hem aan zijn vader kon laten zien, omdat hij gisteren avond aan het werk was.

Hij kijkt nu al uit naar zijn volgende losse tand. Ook kreeg ik Noah nog even aan de telefoon die ook begon te zeggen dat hij al een losse tand heeft. Als ik de jongens moet geloven, dan gaat de tanden fee het erg druk krijgen.