1st Grade

De zomer vakantie is veel sneller voorbij gevlogen dan dat we ons voor konden stellen.  De kinderen hebben bijna 3 maanden vrij gehad en dat lijkt toch een hele lange tijd. Maar niets is minder waar, het was voorbij zonder dat we er erg in hadden. Gelukkig hebben we wel een hele fijne zomer gehad en hebben we leuke dingen ondernomen. Bovendien hadden we ook allebei onze vaders nog op bezoek.

Na drie maanden mocht Skyler weer als eerste naar school. Hij keek er al een paar weken naar uit, omdat hij dit jaar lunch op school mag eten en dat vond hij helemaal geweldig. Afgelopen woensdag was het dan eindelijk z over en moest hij om 08.10 uur op school zijn. Uiteraard hebben we voor vertrek nog wel even een foto gemaakt. Achteraf hebben we die vergeleken met de vorige jaren en we schrokken best wel even van het feit dat Skyler al zo gegroeid is.

Met een envelop met wat geld erin voor zijn lunch, stonden we om 08.05 uur te wachten in de rij bij school, totdat zijn lerares de klas buiten op kwam halen. Hij was zo enthousiast, maar toch ook wel nerveus. Hij stond om zich heen te kijken of er kindjes van vorig jaar in zijn rij stonden. Zijn beste vriendje van vorig jaar, George, zit jammer genoeg in een andere klas, maar gelukkig ziet hij hem met het buiten spelen tijdens de pauze.

En daar ging hij met zijn klas, toen de bel ging. Hij zwaaide nog even enthousiast en blies en kus en keek vervolgens niet meer om. Ik weet dat je je kinderen los moet laten, maar makkelijk is het niet. Het is dit jaar voor het eerst dat hij hele dagen naar school gaat. Vorig jaar ging hij wel iedere dag, maar dat waren nog altijd maar halve dagen. Zo een hele dag is best wel een grote verandering. Niet alleen voor Skyler maar ook voor ons. Ik ben dan natuurlijk wel op werk terwijl Skyler op school zit, maar dat wil niet zeggen dat ik niet toch even moest slikken toen hij de school in liep. Dan gaf ook aan dat het toch wel heel raar is om hem niet thuis te hebben.

Hij gaat alleen maar naar school en ik weet dat er veel ergere dingen zijn dan je kind op te laten groeien, maar wat mij betreft had hij nog even klein mogen blijven. Het gaat allemaal ineens zo snel en hij is al zo zelfstandig aan het worden. Ik mis de avonden dat hij bijvoorbeeld nog even lekker op schoot wilde zitten. Dat komt al niet al te vaak meer voor, dus wanneer het wel gebeurd, pak ik het met beide handen aan.

Na zijn eerste schooldag hadden wij zo een momentje. Het zal natuurlijk wel te maken hebben gehad met het feit dat hij een hele dag naar school was geweest. Van te voren was hij nerveus en natuurlijk brengt zo een hele dag veel nieuwe indrukken met zich mee. Dus na school kroop hij even bij mij op schoot en wilde hij gewoon even bij me zitten. Lia en Emma kwamen langs om met de kinderen te spelen, maar hij bleef gewoon bij mij zitten terwijl Noah en Khloé volop aan het spelen waren. Gelukkig heeft hij wel een hele leuke dag gehad. Hij vind zijn lerares erg aardig en de kindjes in zijn klas ook, hoewel hij nog maar een naam had onthouden zei hij. Hij had voor zijn eerste lunch een pizza, een van zijn favorieten. En hij heeft nog altijd heel veel zin in dit school jaar, maar zo een hele dag naar school was toch wel vermoeiend.

Morgen avond hebben we een ‘back to school’ night met Noah, waar we alvast wat papieren in gaan vullen en hij zijn klasgenootjes alvast kan zien end an gaat hij begin September weer naar school. Volgend jaar zal het helemaal wel vreemd gaan worden, want dan gaat Khloé voor twee middagen naar de pre-school, Noah gaat dan voor halve dagen, iedere dag naar Kindergarten en Skyler natuurlijk gewoon full time naar school. Loslaten moet, maar makkelijk is het niet.