Happy birthday baby girl!

Op 24 november 2012, 16.21 uur veranderde ons leven en werden wij de trotse ouders van een heel lief klein meisje. Een meisje dat we, gezien de statistieken in Dan zijn familie, nooit verwacht hadden, maar toch mochten verwelkomen.

Een klein meisje, is zo anders dan een klein jongetje. Een meisje heeft dezelfde liefde en zorg nodig als een jongen, maar toch is het zo anders om voor een meisje te zorgen. Ze had papa gelijk bij haar geboorte al om haar vingertjes gewonden en ook de jongens waren op slag verliefd op hun zusje.

Mijn kleine baby is nu officieel geen baby meer, maar een peuter. Het is niet te geloven hoe snel dit jaar voorbij is gevlogen. We hebben heel wat mee gemaakt met Khloé en toen ze na een kleine maand zo ziek werd, waren we zelfs bang dat we haar kwijt zouden raken. En nu zijn we gewoon een jaar verder en hebben we gisteren haar eerste verjaardag gevierd.

We hebben Khloé’s eerste verjaardag mogen vieren met mijn broer Daniël en zijn vriendin Charlene. Zij zijn op 10 november in Salt Lake City aan gekomen. We hebben Daniël voor het laatst gezien in 2009 toen Skyler net een paar weken oud was, dus we keken erg uit naar hun bezoek. Noah en Khloé had hij nog nooit in het echt gezien en Skyler was een paar weken oud toen Daniël en mijn vader weer terug naar NL gingen. Het was voor ons de eerste ontmoeting met Charlene. Wel hadden we elkaar via Skype gesproken en ook op Whatsapp, maar het is en blijft toch spannend zo een eerste ontmoeting. Gelukkig klikt het allemaal ontzettend goed en hebben we het allemaal prima naar ons zin.

In de eerste week van het bezoek zijn we naar Las Vegas geweest. Voor zowel Daniël als mijzelf de tweede keer, voor Charlene de eerste. We zijn op zaterdag ochtend vertrokken en zouden in Vegas overnachten. Chantal had aangeboden om bij ons thuis op de kinderen te komen passen, zodat zij lekker in hun eigen omgeving konden blijven. Het was voor zowel de kinderen als onszelf de eerste nacht weg, zonder kinderen, dus het was voor ons allemaal wel wennen. Het was voor ons raar om rond te kunnen lopen, zonder om ons heen te hoeven kijken, waar de kinderen nu precies waren, maar we hebben erg genoten. Er is in Las Vegas zo ontzettend veel te zien en te doen, dat je in princiepe gewoon te weinig tijd hebt aan een avondje. Maar ondanks dat, hebben we een hele fijne avond gehad.

De volgende dag zijn we, voordat we huiswaarts gingen, richting de Hoover Dam gereden. Wat een verschrikkelijk mooi iets om te zien. Als je de dam op foto’s ziet, of in films, dan weet je weld at die groot is. Maar om het dan in het echt te zien is geweldig. We hebben de dam eerst bekeken vanaf een brug tegenover de dam. Daarna zijn we naar beneden gereden en zijn we de dam te voet op gegaan om te bekijken en foto’s te nemen. Als je boven aan de dam staat en je kijkt naar beneden, dan lijken de deuren en vrachtwagens die je ziet, net zo groot als lego stukjes. De Hoover Dam is absoluut een aanrader voor mensen die toch naar Las Vegas gaan. Rond 21.30 uur waren we weer thuis. Noah en Khloé sliepen al en Skyler was op ons aan het wachten. We hebben een geweldig weekend gehad, maar ik was toch ook blij om weer bij de kinderen te zijn.

Daniël en Charlene hebben veel geshopt en zijn overdag regelmatig even met zijn tweeën weg geweest, omdat ik de meeste vrije dagen al had gebruikt aan het begin van het jaar toen Khloé in het ziekenhuis terecht kwam, maar ondanks dat hebben ze het geloof ik prima naar hun zin. We zijn op 21 november naar de opening geweest van “Catching Fire” deel 2 in de Hunger games serie. Ik had een paar weken geleden al kaartjes gekocht voor zowel de eerste als de tweede film. Dus we hebben beide achter elkaar gekeken in de bioscoop. Deel 2 vond ik persoonlijk beter dan het eerste deel, maar dat komt misschien omdat ik eerst alle boeken heb gelezen. Daniël en Charlene zijn erg nieuwsgierig naar het volgende deel, dat in twee delen uitgebracht zal worden. November 2014 is het eerste deel en November 2015 is het tweede deel. Gekscherend zeiden ze dat ze dan maar moesten zorgen dat ze in 2015 weer hier zullen zijn. Later in de week heb ik nogmaals 2015 horen vallen, dus wie weet!!

En zo staan de laatste dagen van hun vakantie al weer voor de deur. Morgen eerst nog Thanksgiving en dan vrijdag Black Friday. Black Friday is iets dat ze beide graag willen zien, dus donderdag avond als Dan uit werk vandaan komt, gaan we gezellig shoppen. Ik denk niet dat we iets zullen kopen, het is meer om de ervaring een keer mee gemaakt te hebben, maar je weet tenslotte maar nooit. En dan is zaterdag al weer de dag van afscheid nemen. Ik zie er heel erg tegen op, maar helaas komt overal een einde aan en dus ook aan de vakantie van mijn broer. Hopelijk komen ze inderdaad snel weer terug.