Nare berichten

Afgelopen donderdag kreeg ik een telefoontje van Chantal, het zusje van Dan. Eerst belde ze twee keer, maar ik kon niet op nemen omdat ik ik druk bezig was op werk. Bovendien belde ze van een, voor mij, onbekend nummer. Bij een derde keer heeft ze de voicemail ingesproken en toen ik die snel beluisterde, hoorde ik alleen al bij het zeggen van haar naam dat er iets helemaal fout was. Terwijl ik nog midden in de voicemail zat, belde ze weer en dat telefoontje heb ik gelijk aangenomen en mijn werk gelaten voor wat het was.

Afgelopen woensdag had zij haar medische echo, om te kijken of haar kindje goed groeide en te kijken of ze helemaal gezond was. Op dat moment was Chantal 21 weken in verwachting van haar vierde kindje. Helaas hebben ze bij deze echo geen hartslag meer kunnen vinden. Haar kindje leek met 16 weken te zijn gestopt met groeien. Chantal meent haar zelf gevoeld te hebben tot de zondag voor haar echo. De arts denkt dat dat zeker wel mogelijk is geweest, maar dat het meisje met 16 weken is gestopt met groeien. Chantal is diezelfde avond nog ingeleid en is de volgende ochtend rond 06.30 uur bevallen van haar dochterje. Ze hebben haar Brooklyn genoemd.

Het meisje was bij de geboorte  nog geen 15 cm groot. Het verdriet is uiteraard erg groot en niet te beschrijven, maar gelukkig lijkt Chantal haar geloof haar goed te helpen. Afgelopen zaterdag ben ik bij haar geweest en we hebben heel veel gepraat en gehuild, maar Chantal kwam heel erg sterk op mij over. Het idee van een eeuwig verbonden familie en het weten dat zij haar kindje weer zal zien in het hiernamaals, houdt haar sterk.

Vrijdag kreeg ik vervolgens een whatsapp berichtje van Taylor, mijn andere schoonzusje, dat Corien was overleden. Corien is een ex schoonzusje van ons en laat 3 kinderen achter. Zij was dood in haar woning gevonden. Volgens de krant zou er een onderzoek ingesteld zijn, omdat zij onder verdachte omstandigheden om het leven zou zijn gekomen. Afgelopen zaterdag is er sectie verricht waaruit bleek dat zij een natuurlijke dood is gestorven.

Ik was zelf 21 toen mijn moeder overleed en weet hoe moeilijk dat was. Ik kan me dan ook alleen maar voorstellen hoe moeilijk het moet zijn voor ons neefje en nichtje en hun broertje, om nu op te moeten groeien zonder hun moeder. Aankomende vrijdag zal Corien begraven worden.

Tot slot kreeg ik op zaterdag van mijn vader te horen dat er allemaal politie in zijn straat stond, omdat mijn oude over buurvrouw dood in haar woning gevonden zou zijn. Nou had ik niet zo heel veel contact met haar toen ik nog bij mijn moeder woonde, maar zo een derde berichtje in een paar dagen tijd, hakt er toch wel een beetje in.

Gelukkig zijn er ook nog leuke dingen gebeurd. Zo zijn we afgelopen zaterdag bij Pam geweest voor het jaarlijkse Halloween feestje. Nu was het natuurlijk, met het oog op Chantal, geen groot feest, maar we hebben lekker gegeten en de kinderen hebben pompoenen uitgesneden. Daarna heb ik Dan en de kinderen naar huis gebracht en ben ik door gereden naar Chantal.

Zondag hebben Carrie en ik gecraft. We hebben vorige maand besloten om dit een keer in de maand een dag te doen. Dan eten we ook gezellig met zijn allen. De kinderen spelen dan de hele dag met elkaar en de mannen spelen meestal een video spel of kijken sport op tv en wij kunnen dan de hele dag lekker craften.

Vanavond hebben we met de jongens pompoenen uitgesneden, de foto’s daarvan volgen nog, maar het was ontzettend leuk om te doen!