Life lately

Twee weken geleden had ik op vrijdag een dag vrij genomen. Katie en ik hadden het al maanden over het feit dat we graag een avondje weg wilden met zijn tweeën. Zonder mannen of kinderen. Dat komt uiteraard maar weinig voor. We gaan wel eens naar de film of iets dergelijke, maar zijn zo goed als nooit echt een hele avond weg. En dan zeker niet voor een hele nacht.

Die vrijdag zijn wij echter met zijn tweeën richting Idaho gereden, waar wij zouden overnachten in Lava Hot Springs. Bij aankomst hebben we eerst wat geluncht, waarna we beiden een heerlijke massage hebben gekregen. Na de massage zijn we naar ons hotel gegaan, waar we lekker op bed hebben liggen kletsen. Door de drukte van de laatste maanden van het jaar hebben we elkaar niet zo heel veel gezien. Gelukkig spreken we elkaar wel bijna iedere dag. Maar om eve lekker ongestoord te kunnen kletsen is ook wel eens heel fijn.

Nadat we die avond wat gegeten hebben, hebben we een paar uur heelijk in de natuurlijke Hot Springs door gebracht. Deze Hot Springs zijn wat dit plaatsje in Idaho zo bijzonder maakt. Het water borreld uit natuurlijke ondergrondse bronnen en zit vol met mineralen, maar heeft geen zwavel en dus ook geen slechte geur. Er zijn verschillende bronnen met temperaturen van 102 tot 112 Farenheit. ( 38 tot 44 Celcius)

De temperaturen lagen ver onder nul en de sneeuw lag overal om ons heen, maar op het moment dat je in de bronnen stapt, voel je daar helemaal niets meer van. Wat was dit heerlijk genieten. We hebben die nacht dan ook heerlijk geslapen na de massages en de ontspanning in de bronnen.

Na het ontbijt de volgende ochtend zijn we weer richting huis gereden en rond het middag uur waren we weer thuis. Het was dus een kort tripje, maar het was precies wat we beide nodig hadden en waar we al weken naar uit keken.

Ondanks dat we maar een avondje weg waren en de kinderen het goed naar hun zin hadden gehad met Dan, werd ik heerlijk geknuffeld bij thuis komst. Dan had pizza gehaald en een toetje en snoepjes en ze hadden met zijn allen een film gekeken met popcorn en ‘s avonds hebben ze met zijn vieren nog lekker een spelletje gespeeld op de x-box.

Uitgerust gingen Katie en ik allebei de volgende week in, wat achteraf gezien misschien wel fijn is geweest. Die zondag avond kroop Khloé rond 23.00 uur ‘s avonds bij mij in bed. Normaal gesproken houd ik er niet zo van om met kinderen in ons bed te slapen, omdat ik op de een of andere reden altijd op het randje van het bed terecht kom. Maar omdat Dan toch nog niet thuis was van werk, vond ik het niet zo erg. Toen ik rond 01.00 uur vervolgend weer wakker werd, omdat ik een paar voetjes in mijn gezicht had, heb ik Khloé omgedraaid. Ik lag net met mijn rug naar haar toe, toen ze begon te huilen en zei: Mam ik moet……. En dat was al te laat. Een hele golf spuug ging er op dat moment over mijn bed heen en ik vroeg me echt af waar het allemaal vandaan kwam, zoveel was het.

Gelukkig kwam Dan op dat moment ook net thuis, dus we hebben samen het bed afgehaald en Khloé schoon gemaakt, waarna Dan met Khloé in het bed van mijn vader is gaan liggen en ik op de bank ben gaan slapen, omdat mijn wekker om 05.00 uur al weer af zou lopen. Khloé heeft nog een aantal keer gespuugd die nacht en is ook een paar dagen niet lekker geweest. Ook de jongens waren later in de week niet helemaal lekker, maar zij hebben gelukkig niet gespuugd, op 1 keer na van Skyler.

Ook bij Katie blijkt dit door het huis te zijn gegaan en vooral haar meiden zijn goed beroerd geweest. Zelf dacht ik de zaterdag erna aan de beurt te zijn en ook Dan was ook misselijk. Maar gelukkig zijn we er beide goed vanaf gekomen en hebben we die dag gewoon rustig aan gedaan.

Nu ruim een week later voelt iedereen zich weer goed, behalve Khloé. Zij is wat snotterig. Hopelijk valt dit verder mee. Gelukkig hebben we deze winter eigenlijk niet te klagen en is het heel erg mee gevallen kwa ziektes. We hebben wel eens ergere winters mee gemaakt.

Inmiddels gaan we ook al weer bijna aan de laatste 3 maanden van het school jaar beginnen. We hadden vandaag parent/teacher conferences voor de jongens. Beide jongens doen het hartstikke goed op school. Noah zijn lerares is ontzettend trots op Noah. Hij scoort op veel dingen al hoger dan dat er van hem verwacht wordt op dit punt in het school jaar. Hij is heel leergierig en doet goed zijn best. Hij is heel behulpzaam en lief en zijn lerares zei dat ze zou willen dat iedereen net als Noah was. Dat doet een mama hart goed om te horen, maar ook Noah zelf was reuze blij met deze woorden.

Skyler doet het ook verschrikkelijk goed op school. Hij doet zelfs al werk dat hij normaal gesproken pas in 3rd grade krijgt en zijn lerares heeft hem aangeraden voor een programma voor begaafde kinderen volgend jaar. Wat dit precies in houdt, daar krijgen we later meer over te horen. Er zijn een beperkt aantal plaatsen beschikbaar en of hij een plek zal krijgen, horen we later. Hoe dan ook, als hij niet in het programma komt, dan wordt hij wel bij een leraar of lerares geplaats voor begaafde kinderen.

Na deze twee gesprekken zijn wij natuurlijk verschrikkelijk trots op de jongens. We wisten dan ze het allebei goed doen op school en ze gaan ook graag naar school toe, maar om dan zulke bevestigingen te krijgen, dat maakt dat we nog trotser op hen zijn.

Morgen vieren alle drie de kinderen valentijns dag op school. Ze hebben alle 3 kaartjes geschreven voor hun klasgenootjes en Skyler heeft een valentijns doos moeten maken, zodat hij kaartjes in ontvangst kan nemen. Voor mij is dit ook iets nieuws, want dit deden wij niet op school, maar het is een leuk idee.

De kinderen zijn alle drie helemaal klaar voor hun feestjes morgen. Bovendien is het dubbel feest, want morgen wordt deze man al weer 8. Ongelofelijk dat ik 8 jaar geleden op dit moment in het zienhuis lag om ons eerste kindje op de wereld te zetten.