Birthday weekend Dan

Op donderdag 10 Maart werd Dan weer een jaartje ouder. Iets waar hij overigens niet echt naar uit keek, want het brengt hem steeds dichter bij de 40. Ondanks dat hij er totaal niet uit ziet als 36 en zich al helemaal niet gedraagt naar zijn leeftijd. Toch is het iets wat hem best dwars zat, maar we kunnen er nu eenmaal niets aan doen. En tenslotte ben je net zo oud als dat je jezelf voelt.

We hebben zijn verjaardag niet gevierd. Ten eerste omdat hij er toch niet naar uit keek. Ten tweede omdat hij moest werken en toch geen vrij kon krijgen omdat hij net een paar dagen vrij is geweest voor de verhuizing. En ten derde had ik een date avond met allebei de jongens op de school van Skyler. Uiteraard hadden we wel een leuke kaart voor Dan gekocht met een gift card waar hij wel erg blij mee was.

Een paar dagen daarvoor kwam Skyler uit school vandaan met een briefje van zijn lerares. Toen hij probeerde te vertellen waar dat briefje voor was, kwamen zijn woorden iets langzamer uit zijn mond dan dat zijn hersenen werkte geloof ik, want hij stotterde en begon steeds zijn verhaal opnieuw. Toen hij het er uiteindelijk uit kreeg vroeg hij heel trots of ik met hem op een mother/son date zou willen gaan naar zijn school. Voor $1 extra, mocht hij nog iemand anders mee nemen en dus wilde hij graag Noah mee nemen, zo zou het een hele speciale date worden zei hij.

Khloé is die avond bij Katie wezen spelen, terwijl wij naar de school zijn geweest. Er werd muziek gespeeld en er werden Icecream Sundays gemaakt. Ook werden er een paar spelletjes gespeeld waarbei de jongens prijzen konden winnen. Van beide mannen kreeg ik een glow in the dark armbandje. Ook hebben we een gekke foto laten maken, die we binnen een paar dagen thuis zullen hebben.

Skyler stelde trots zijn broertje voor aan een paar van zijn vriendjes en ik heb met de moeder van een van Skyler zijn vriendjes zitten kletsen. Skyler heeft het altijd veel over Adrein en hoe goed zij met elkaar over weg kunnen. Adrein loopt wat moeilijk en heeft regelmatig zijn been in het gips zitten. Skyler heeft al eens aan gegeven dat niet iedereen altijd heel aardig is tegen Adrein omdat hij anders loopt, maar dat dat voor hem niets uit maakt. Ik begreep van Adrein zijn moeder dat hij met Spina Bifida is geboren, oftewel een open rug. Het maakt ons als ouders erg trots om te zien dat het Skyler niet uit maakt dat zijn vriendje beperkingen heeft en voor hem op komt.

Volgend jaar zal Skyler naar een andere school gaan omdat zijn huidige school niet meer binnen onze boundries valt. Ik hoop dat we contact zullen blijven houden met Adrein, maar het is erg fijn om te zien dat Skyler makkelijk vriendjes en vriendinnetjes maakt.

Het feestje op school was erg geslaagd en de jongens hebben zich prima vermaakt en beide vonden het erg fijn dat ze de volledige aandacht van mama hadden. Het was niet een heel groot school feest, maar het idee achter deze avond was erg leuk en de jongens vonden het speciaal en dat is waar het tenslotte om gaat.

Vrijdag avond hebben de jongens bij Katie geslapen. Ze waren ‘s middags bij Alex en Lia gaan spelen en net toen we daar de oprit op reden om ze te halen, belde Skyler op met de vraag of ze daar misschien mochten blijven slapen. Skyler was al eens eerder blijven slapen, maar Noah nog niet en ik dacht ook niet dat hij het vol zou houden, maar zaterdag ochtend kreeg ik een telefoontje dat alles goed was gegaan en vroegen ze of ze nog tot de middag daar mochten blijven.

Eigenlijk kwam dat wel mooi uit, want wij hebben zaterdag veel troep uit de garage naar de kraak gebracht. We hadden voornamelijk dozen van meubelen en de verhuizing die weg moesten, maar ook troep wat de oude bewoners achter hadden gelaten.

Ook zijn we inmiddels wat in de tuin begonnen aan onderhoud. De tuin ziet er op het moment uit alsof er de laatste jaren weinig aan gedaan is. Maar dat maakt het des te leuker om er iets aan te doen. We kunnen doen en laten wat we willen en we kunnen het helemaal naar onze eigen zin maken, zonder dat we ergens toestemming voor nodig hebben. En zo is dat natuurlijk ook met het huis zelf. Het voelt nog steeds een beetje onwerkelijk aan, maar daar zal snel verandering in komen.

Zaterdag avond kwamen Arnold en Keri en de kinderen bij ons eten en hebben we een paar spelletjes Farkle en Scattergories gespeeld. Zij waren erg enthousiast, want we wonen nu veel dichterbij hen en dus konden ze zelfs komen lopen.

Dan zijn tante Rhonda kwam zondag naar ons huis kijken en was reuze enthousiast. Het is erg leuk om zulke reacties te krijgen en dat maakt ons nog meer blij dan dat we al waren wat betreft ons huis. Langzaam aan begint alles een plaatsje te krijgen en begint het er steeds beter uit te zien.