Helaas…

Helaas hebben we na bijna een maand, afscheid moeten nemen van mijn vader, Zoals altijd is afscheid nemen niet leuk, maar helaas komen aan alle mooie dingen een eind en zo ook aan het bezoek van mijn vader. Gelukkig ging hij afgelopen zaterdag pas om 17.00 uur vliegen, dus konden we van te voren nog op ons gemak wakker worden en zijn we nog even wezen winkelen. Dat is andere keren wel anders geweest. Meestal gaat hij al vroeg in de ochtend weg.

We hebben de afgelopen 4 weken heerlijk genoten. Zoals altijd moest er helaas natuurlijk ook wel gewerkt worden. We krijgen hier tenslotte lang niet zoveel vakantie dagen als in Nederland, maar dat heeft de pret niet mogen drukken. Bovendien is Dan overdag thuis, dus dat is natuurlijk wel erg fijn. We begonnen de vakantie, zoals in de vorige blog is te lezen, aan een verblijf bij Moon Lake. We zijn bijna een week wezen kamperen en hebben daar heerlijk genoten. Voordat we weg gingen, was ik een beetje bang hoe het allemaal zou verlopen, kwa weer en slapen in een tentje met kleine kinderen, maar dat is allemaal heel erg mee gevallen. (Bovendien mag ik sowieso niet klagen, omdat Khloé en ik in de trailer an Freddy en Kerry hebben geslapen) Het is zo goed bevallen dat we volgend jaar weer willen. Of mijn vader er dan weer bij zal zijn, weten we nog niet. Even afwachten hoe zijn volgende vakantie geplanned wordt. Hij gaat proberen om hier weer met de kerst te kunnen zijn.

De rest van de vakantie hebben we veel thuis in de tuin door gebracht. Het was niet alleen heel erg warm om dingen te ondernemen, het was ook heerlijk genieten in het zonnetje op de patio, of heerlijk tot ‘s avonds laat buiten te zitten. Uiteraard hebben we natuurlijk niet stil gezeten en is er ook gewinkeld, hebben we bij Mindy gegeten en zijn we een dagje bij Mindy haar vader thuis geweest. Hij was jarig en we waren daar uitgenodigd voor een barbeque.

Verder zijn we deze vakantie ook weer bij de dierentuin geweest, de Hogle Zoo. Mijn vader had de nieuwste aanbouw nog niet gezien, de Rocky Shores. Er zijn hier onder andere beren, otters en zee leeuwen te bewonderen en zelfs een ijsbeer. Er is een gedeelte gebouwd, waar je de dieren zelfs onder water kunt zien zwemmen. In mijn ogen is dit een van de mooiste plekjes van de dierentuin en dat was wel een bezoek waard. Zeker als je het nog niet eerder gezien hebt, is het leuk om te bezoeken. Wij hadden geluk, want de ijsbeer was heel actief!

Ook dit jaar was er weer iets nieuws gebouwd in de dierentuin, de African Savanna. Een oud gedeelte van de dierentuin is plat gegooid en er is nu plaats gemaakt voor Leeuwen, Zebra’s en Giraffen die eerder elders in de dierentuin te bezoeken waren. Uiteraard worden ze wel gescheiden van elkaar, maar het is ook weer een mooie verbetering aan de dierentuin. De leeuwen kunnen ook door glas bewonderd worden, waardoor je letterlijk naast ze kunt staan, alleen zit er (gelukkig) nog wel een dik glas tussen.

Al met al was het een hele leuke dag en hebben we het erg naar ons zin gehad. ‘s Ochtends leek het weer even wat roet in het eten te gooien, maar dat viel gelukkig mee. Bij het weg rijden van huis begon het te regenen, maar dat hield op toen we bij de dierentuin aan kwamen. Het bleef wel wat bewolkt, waardoor het iets koeler was en daardoor waren de dieren waarschijnlijk iets actiever, dus we hadden een mooie dag uit gekozen. Tegen de tijd dat we naar huis gingen, begon het benauwd te worden, we waren blij dat we weer lekker de airconditioning aan konden zetten in de auto.

En dan staat de dag van vertrek ineens weer sneller voor de deur dan verwacht. Het afscheid nemen is niet fijn en wetend dat net een paar dagen voor vertrek, vlucht MH17 uit de lucht is geschoten, waardoor NL vandaag in nationale rouw is, maakt zo een afscheid er niet beter op. Ik was een beetje bang voor het afscheid, omdat Noah de laatste keer heel hard begon te huilen en niet wilde dat Opa weg zou gaan, maar gelukkig ging het deze keer goed. Khloé is nu de enige die het eigenlijk nog niet snapt en staat dan ook al sinds zondag ochtend, iedere ochtend aan de trap te roepen naar Opa, hopend dat hij naar boven komt lopen. Voor mijn vader is het natuurlijk ook niet makkelijk om steeds weer afscheid te moeten nemen, in een half jaar tijd veranderen de kinderen best veel. Ik weet dat ik het inmiddels al vaak gezegd heb, maar ik blijf dankbaar voor het internet en de band die zij daardoor met elkaar hebben.

Opa heeft er onder tussen al weer 3 werk dagen op zitten en begint weer langzaam aan aan de NL tijd te wennen en ook hier zitten we weer redelijk in een normaal ritme. Als mijn vader hier is, wil ik natuurlijk dat de kinderen en opa zoveel mogelijk van elkaar kunnen genieten en zo zijn de kinderen dan ook wat vaker later naar bed gegaan dan normaal. Het begon ze wel op te breken, zo was Noah zondag avond al rond 18.00 uur in slaap gevallen en heb ik hem op bed gelegd en hij heeft het klokje meer dan rond geslapen. Zelf ben ik ook later op gebleven dan normaal, dus ik hoop van het weekend uit te kunnen slapen. Iets dat mijn vader waarschijnlijk ook wel zal doen!