Familie reunie

Vorige week zaterdag vertrokken Dan en de jongens rond 12.00 uur naar Moon Lake. De jongens waren in de veronderstelling dat ik diezelfde dag nog moest werken en dat ik dan de volgende dag, samen met Khloé zou komen. Zij hadden geen idee dat ik die zelfde middag nog mijn vader op zou halen van het vliegveld. Hij zou rond 14.00 uur aankomen op SLC aiport. We hadden er van te voren voor gekozen dat hij eerst een nacht thuis zou door brengen, omdat hij na zo een lange vlucht best wel een geode nacht rust zou kunnen gebruiken en dat was achteraf gezien een goede beslissing.

Mijn vader zijn vlucht kwam mooi op tijd aan, zonder vertraging. Ik was later dan normaal van huis vertrokken, dus hadden we een minimale wachttijd voordat mijn vader van de roltrap naar beneden kwam, dus we waren al snel op weg naar de auto. Even was het schrikken, want ik kon mijn parker kaartje niet vinden, wat zou betekenen dat ik voor een hele dag parkeren zou moeten betalen en dat wilde ik natuurlijk liever niet. Gelukkig vond ik het kaartje op de grond toen ik mijn terug weg maakte naar de bagage band.

In de auto liet mijn vader al snel blijken dat hij zich niet echt lekker voelde. Hij had zware hoofdpijn en was misselijk. Dat was eigenlijk voor het eerst dat hij zich niet goed voelde na een lange vlucht, hij is bij thuiskomst zelfs even op bed gaan liggen. Gelukkig hadden we van te voren dus belsoten om niet gelijk door te rijden naar Moon Lake.

Na een goede nacht rust, hebben we zondag ochtend ingepakt en hebben we nog even snel boodschappen gehaald en daarna zijn we rond 12.00 uur vertrokken voor onze 3 uur durende rit richting Duchene County. We hadden de route via de navigatie op gezocht en even dachten we misschien helemaal verkeerd te rijden, omdat we in “the middle of nowhere” terecht kwamen, maar gelukkig is het allemaal goed gegaan.

De mondjes van Skyler en Noah vielen open bij het zien van hun opa, maar ze waren heel erg blij en enthousiast. Het was gelijk opa voor en opa na. Het blijft geweldig om te zien hoe een goede band zij met mijn vader hebben. Zelfs Khloé weet wat dat betreft al heel goed wie opa is.

De kampeer vakantie bij Moon Lake stond al maanden vast, Freddy en Kerry zouden vanuit Tennesee komen en Chantal en Justin zouden ook komen. Dan zijn vader zou, als alles goed zou gaan ook komen, maar dat ging helaas niet door. Afhankelijk daarvan zou Kari misschien ook komen, maar uiteindelijk lukte het haar toch niet om te komen. Uiteindelijk was het dus ons gezin, met mijn vader, Freddy en zijn gezin en Chantal met haar gezin. Marcus, een van de zoons van Freddy kon er alleen niet bij zijn, omdat hij net een paar dagen daarvoor voor een missie voor de kerk voor 2 jaar naar Mexico was vertrokken.

We hadden gereserveerd van zaterdag tot donderdag, omdat ik vrijdag in verband met kwartaal einde op mijn werk, helaas moest werken. Jammer, maar helaas. Ondanks dat we niet net zo lang als Freddy konden blijven, hebben we van een heerlijke week genoten. De eerste dag daar, had mijn vader wat last van het hoogte verschil, waardoor hij wat duizelig was., maar gelukkig trok dat al snel weg.

Moon Lake is verschrikkelijk mooi en het was ontzettend leuk om zo puur in de natuur te zitten. We hebben heerlijk gewandeld en gevaren, er is gevist, waarvan we de vangst bereid en opgegeten hebben en de jongens hebben naar goud gezocht. Skyler en Noah hebben van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat lopen ravotten en waren dan ook best teleur gesteld dat we donderdag weer naar huis gingen. Maar hoe gezellig het ook was en hoe erg we ook genoten hebben, toch waren we ook allemaal wel weer blij om thuis te zijn. Vooral een heerlijk hete douche en slapen in ons eigen bed deed ons allemaal wel goed.

De afgelopen week Freddy en zijn gezin de trailer geparkeerd in een speciaal RV park en zo hebben we nog een paar keer af kunnen spreken. Die zondag kwamen ze hier eten en tegelijkertijd wat kleding wassen. Ze zijn tenslotte wel ruim 3 weken van huis geweest en om dan alles in een wasserette te moeten wassen, lijkt me niet fijn, dus ik had aangeboden dat ze bij ons konden wassen en daar maakte Kerry graag gebruik van. De kinderen hebben lekker buiten gespeeld op de slip and slide, een water glijbaan, terwijl Kerry de was weg werkte en mijn vader en ik het eten klaar maakten.

Die maandag had Dan beloofd om op Ian te passen, zodat Freddy en Kerry met de oudere kinderen naar Lagoon konden, een pretpark, zonder dat ze zich zorgen moesten maken om hun 3 maanden oude baby. Uiteraard maakten ze ook daar gretig gebruik van. De jongens vonden het heerlijk om Ian hier te hebben en Khloé vond zo een kleine baby ook wel geweldig, totdat ik thuis kwam uit werk, toen werd ze best jaloers. Gelukkig hebben Freddy en Kerry en de kinderen een heerlijke dag gehad.

Verder ben ik donderdag een middag met Kerry naar Ikea geweest. Zij wilde daar al heel erg lang, heel graag heen. De dichts bij zijnde zit voor hun op 4 uur rijden, dus ze had gevraagd of ik met haar mee wilde naar de Ikea hier in Draper. Natuurlijk wilde ik dat wel. Ik had donderdag ook een extra vrije dag, omdat onze klant rij was, dus dat kwam hartstikke mooi uit. Wij kunnen zelf bijvoorbeeld wel een nieuw tv meubel gebruiken en een salon tafel en ik moet zeggen dat mijn oog wel op iets gevallen is.

Na twee hele mooie weken was het helaas wel weer tijd voor afscheid. Helaas komen aan alle mooie dingen een eind, en dus zijn Freddy, Kerry en de kinderen weer op weg naar Tennesee, maar we hebben afgesproken dat Moon Lake een terug kerende traditie gaat worden, dus volgend jaar zien we ze zowieso weer. Hopelijk kunnen we voor die tijd zelf misschien nog een trip naar Tennessee maken.