Rare weken achter de rug

De laatste twee weken zijn raar verlopen voor ons. Niet echt raar in de zin van raar, maar gewoon raar. Ik weet het, het komt niet echt begrijpbaar over, maar het voelde gewoon erg raar.

Allereerst kregen we te horen dat Dan geopereerd moet worden aan zijn linker knie. In het verleden is hij al eens geopereerd aan een gescheurde miniscus, dankzij American Football en daar heeft hij eigenlijk altijd last van gehouden. Hij heeft momenten waarbij het lijkt alsof zijn knie onder hem weg schiet en dat kan behoorlijk pijnlijk zijn. Maar eigenwijs als Dan is, is hij nooit opnieuw bij een dokter geweest daarvoor. Nu ging hij laatst toch eindelijk maar eens naar de dokter en die wilde dat hij een MRI zou laten maken. Daaruit bleek dat hij een gescheurde ACL heeft (als ik het goed heb begrepen zou dit een van zijn kruisbanden zijn), en dat hij hieraan geopereerd zal moeten worden.

Afgelopen dinsdag hebben we een gesprek gehad met een orthopedisch chirurg en die heeft uitgelegd hoe of wat. Om de kruisband te vervangen zullen er ligamenten vanuit de achterkant van zijn knie gehaald moeten worden. Hij zal vervolgens een week of 4 op krukken moeten lopen en daarna nog fysiotherapie moeten volgen. Waarschijnlijk zal hij begin januari geopereerd gaan worden.

Dan kregen we te horen dat er bij Pam, Dan zijn tante, opnieuw een "vlek" was gevonden tijdens haar laatste controle. Dit maal zat de vlek bij haar milt. Na verdere onderzoeken bleek dit opnieuw een tumor te zijn en zou zij de volgende week gelijk geopereerd worden. Dat was natuurlijk behoorlijk schrikken voor haar, aangezien zij in het verleden al 3 keer kanker heeft overwonnen en onlangs nog haar borsten uit voorzorg heeft laten afzetten.

De tumor is met succes verwijderd, alleen bleek er tijdens de operatie nog een tumor gevonden te zijn, ditmaal in de bekken. Ook deze tumor is met succes verwijderd. Pam is inmiddels weer thuis aan het herstellen van de operatie, maar zal hoogstwaarschijnlijk wel weer chemo therapie moeten volgen.

En kort daarna kwam ik op werk, waar ik te horen kreeg dat mijn directe collega een zelfmoord poging had gedaan.... Achteraf gezien bleek hij niet aan zijn verwondingen te kunnen overlijden, maar zoiets is toch behoorlijk schrikken als je dat hoort. Hij heeft een aantal dagen in een psychiatrische inrichting gezeten en krijgt nu therapieen......

Gelukkig zijn er in de laatste twee weken niet alleen slechte dingen gebeurd. Met ons gaat het verder hartstikke goed. Mijn buik groeit aardig door en de beeb wordt steeds actiever, het blijft geweldig om de kleine rond te voelen spartelen. De Lamaze cursus is wat mij en Dan betreft ook een succes. We hebben echt het idee dat we er baat bij zullen hebben tijdens de bevalling. Het is ook grappig om te horen dat Dan het idee heeft nu meer dingen te weten over het vrouwelijke lichaam dan voor de cursus.

We zijn ook nog steeds spulletjes aan het kopen voor de komst van de kleine. Zo gingen we van de week naar babies r us om het ledikantje te bestellen, maar uiteindelijk zijn we naar huis gegaan met een kinderwagen. We hadden een kortingsbon van 15% die die week nog zou verlopen en die kon alleen gebruikt worden op aankopen binnen de winkel, niet op speciale bestellingen. Bovendien is het wel fijn om de kinderwagen, en zo dus ook de maxicosi in huis te hebben. Mocht ik eerder bevallen dan de bedoeling is, dan kunnen we de kleine gewoon mee naar huis nemen. We hebben een klein wiegje staan waar de kleine de eerste paar weekjes in zal slapen bij ons op de kamer, dus het ledikantje heeft niet zo een super veel haast. Uiteraard gaan we er wel voor zorgen dat alles in orde is voordat de beeb zich aanmeldt.

Vorige week donderdag ben ik met Mindy, Anna, Debbie, Heather en Wayne naar de middernacht naar de allereerste voorstelling geweest van Twilight. Deze film is op dit moment razend populair in Amerika. Het is een gelijknamige verfilming van het eerste boek in een viertellende reeks van Stephenie Meyer, die ik in een kleine anderhalve week alle vier heb uitgelezen. De rijen voor deze film waren immens en mensen zaten 's middags om 15.00 uur al voor de bioscoop te wachten voor de nachtvoorstelling. Jammer genoeg waren er dingen uit het boek weg gelaten, maar het is dan ook erg moeilijk om een 400-500 pagina tellend boek in een film van 1.5 a 2 uur te stoppen. We hebben het in ieder geval prima naar ons zin gehad!

En gelukkig staat het weekend nu voor de deur. Morgen is het thanksgiving en dus zijn we morgen en vrijdag vrij en mogen wij lekker genieten van een lang weekend. Morgen zullen we met de familie lekker gaan eten bij Pam. Angela maakt de kalkoen, en iedereen neemt iets lekkers mee. Op die manier hoeft Pam niets te doen en kan ze lekker in haar eigen huis blijven.

Vrijdag hebben we dan opnieuw een Thanksgiving diner, alleen dan bij Troy en Mindy thuis. We zullen de aankomende dagen dus niets te kort komen. Mindy is ook aan het proberen om mij over te halen om vrijdag te gaan winkelen. In de eerste instantie leek me dat hartstikke gezellig, totdat de aap uit de mouw kwam en zij mij vertelde dat ze al om 05.00 uur bij Walmart wil zijn. Dit in verban met "black Friday", waarbij de winkels geweldige aanbiedingen hebben en vandaar ook zo vroeg open gaan. Ik heb vorig jaar het nieuws gezien op "black Friday" en ik zie mezelf niet om 05.00 uur voor de winkels staan om vervolgens in alle drukte te gaan winkelen...... Ik slaap vrijdag dus lekker uit!