Vandaag heb ik mijn eerste Amerikaanse doktersbezoek gehad. Mijn pil begon op te raken en ik moest nieuwe hebben. Nu blijkt dat je bij aanvraag van de pil, of je eerste doktersbezoek, een lichamelijk onderzoek moet ondergaan, waaronder een uitstrijkje. Ach het kan alleen maar goed zijn natuurlijk.
Zo gezegd zo gedaan. Rond 09.00 uur vanmorgen heb ik me gemeld bij de dokters assistente. Ik moest hier een lijst invullen met persoonlijke gegevens en wat vragen. Ook moest ik bij haar mijn zogenoemde co-pay betalen. Mijn doktersbezoek wordt betaald door mijn verzekering, maar hier werkt het allemaal net even anders, dus vandaar de co-pay van $ 15.
Eenmaal bij de dokter binnen, werden me nog wat vragen gesteld wat betreft allergieën of ziektes in de familie en of ik zelf nog iets had waar ik bezorgd over was. Ik heb een raar plekje op mijn rug zitten wat ik eigenlijk nooit eerder opgemerkt had, dus daar heb ik hem even naar laten kijken, maar dat was gelukkig niets bijzonders. Het is geen wrat, maar wel behandeld als een wrat en dus bevroren en het zal met 7 dagen moeten verdwijnen.
Toen was het tijd voor het daadwerkelijke onderzoek. Het deed me eigenlijk wel denken aan mijn onderzoek voor mijn visum, alleen kwam daar het uitstrijkje niet aan te pas. Toen de dokter me vroeg wanneer ik voor het laatst een uitstrijkje heb gehad en ik daarop antwoorde dat dat in Nederland pas gedaan wordt vanaf 30 jarige leeftijd, keek hij me aan alsof hij water zag branden. Dit vond hij erg raar en hij besloot daarop om zich eens te verdiepen in het aantal baarmoederkanker gevallen in NL.
Gelukkig was het allemaal snel achter de rug en zo heb ik mijn eerste dokters ervaring in Amerika mee gemaakt.
Afgelopen week is een rustig weekje geweest. Buiten het feit dat Chantal bevallen is hebben we niet zo heel veel bijzonders gedaan. Nadat we op bezoek zijn geweest bij de nieuwe telg ben ik richting het Olympic Oval gegaan. Hier hebben ze in januari of februari nog schaatswedstrijden gehouden die in NL op tv te volgen zijn. (Best een indruk wekkend gebouw overigens. Het is allemaal veel groter dan het er op tv uit ziet.) Ik was uitgenodigd voor de verjaardag van de dochter van mijn collega.
De kinderen waren druk aan het schaatsen en hoe kan het ook anders, ook mijn collega's en ik besloten om de schaatsen aan te trekken. Het is een hele gezellige avond geweest. Het was overigens ook wel fijn om even wat andere gezichten te zien. In de vier maanden dat ik hier nu ben heb ik natuurlijk nog niet veel vriendschappen op kunnen doen, dus zulke avondjes zijn daardoor extra leuk.
Zo zijn we op 1 September uitgenodigd voor een huwelijks receptie van een vriendin van ons. Ook weer zo een avond dat je allemaal andere mensen ziet, dus ook dat zal een leuke avond worden.
12 opmerkingen:
Zo'n uitstrijkje vind ik verschrikkelijk, maar even het verstand op nul en het is weer voorbij. Het is tenslotte voor je eigen best wil.
Leuk zo'n schaatsfeestje, het is laweer veel te lang geleden dat ik geschaatst heb.
Oei, ja een uitstrijkje.
Dat is hier echt meer routine dan in NL. En of je daar nou blij mee moet zijn, hi hi hi.
Wel natuurlijk verstandig.
Ik kan ook genieten van de uitstapjes met andere "gezichten". Hier heb ik dat sinds kort pas een beetje. Wij hebben geen kinderen en ik werk niet, dus dat maakt het allemaal niet makkelijker. Maar het lijkt nu beter te gaan op het moment.
Groetjes Petra
Hi,
Ik moest even terugdenken aan mijn eerste Amerikaans doktersbezoek. Eerst een heel hoop papieren invullen en dan werd ik door een verpleegster gewogen (oeioei)en mijn bloeddruk werd gemeten.
Had ook een plekje op mijn rug maar dat bleek in orde te zijn.
Wat je verteld over andere gezichten zien,ik weet precies wat je bedoelt;-) Op het moment werk ik nog niet dus zoals Petra is het dan moeilijker om contacten te leggen. Ik ga vanaf donderdag yoga doen, dus daar zal ik dan andere kopjes zien;-)
Groetjes
PS Met James alles ok?
Grote verschillen dus tussen Nederland en België, want ik had al jaarlijkse uitstrijkjes toen ik voor in de 20 was, en dat was niet abnormaal voor België.
70% van de Belgische vrouwen tussen 25 en 64 jaar laten minstens om de 3 jaar een uitstrijkje nemen.
Een uitstrijkje laten maken is nooit verkeerd, ik vind het niet zo erg. Maar meteen bij een nieuwe huisarts lijkt me iets minder.
Ik dacht eerst dat je bij het schaatsen gevallen was, zo aan de titel te zien. :)
Oh een uitstrijkje, daar doe ik niet aan mee, duh ben een mannetje. Wacht maar tot je wat meer op leeftijd bent dan beginnen ze over een kijkje in je darmen. Overigens stelt dat helemaal geen reet voor. (pun intended)
haha mijn dokter was daar ook al zo verbaasd over. Zodra we weer healthcare hebben wil ik even een totaal lichamelijk onderzoek laten doen. daar zal dan ook wel een uitstrijkje aan te pas komen, dat doen ze hier elk jaar ipv eens in de 5 jaar.
He hoi....
Praat me niet van uitstrijkjes...
brrr nee voor mij hoeft het niet ,
maar het is natuurlijk wel goed
Leuke site meis
Kom zeker vaker om het hoekje gluren
Knufffffffff
Angel
Ik heb het ook altijd vreemd gevonden dat een uitstrijkje laten maken pas na je dertigste standaard is. Niet slecht dus dat het bij jou nu wordt nagekeken.
Leuk dat schaatsen. Dat is voor mij alweer lang geleden. Ben bang dat ik het niet meer kan!
dacht je nog aan ons met schaatsen?
liefs ilonka
Zo zie je maar weer dat het overal anders gaat. Ik heb geen oil meer nodig dus ben hier ook nog niet bij een dokter geweest. Meot binnen kort met mijn meiden want de school nurse heeft een hartruis ontdekt. Wisten we allang en het is al heel uitgebreid onderzocht in NL, maar daar nemen ze geen genoegen mee. Ik moet het hier weer laten onderzoeken. Ben benieuwd.
gr petra
Leuk van het schaatsen. Ook fijn dat je nu wat meer mensen ziet. Hier in L.A ben ik nog steeds op zoek naar wat andere gezichten. Mensen zijn hier zo vreselijk druk. Ach ja dat komt vanzelf wel.
Een reactie posten