De laatste weken zijn erg hard gegaan. Als ik er nu op terug kijk is het net alsof ik gisteren uitvond dat ik zwanger ben. Aanstaande zaterdag ben ik gewoon al 20 weken onderweg, dan gaan we langzaam aan aftellen.
Af en toe is het nog best onwerkelijk. Ik weet dat er een beebje in mijn buik groeit, ik heb de echo's gezien en inmiddels begin ik hem ook wat regelmatiger te voelen. (Helaas heeft Dan het nog niet kunnen voelen, maar dat komt vanzelf wel) En toch blijft het best onwerkelijk. Over ongeveer 20 weken ga ik gewoon bevallen. We gaan het ziekenhuis dan in met zijn tweeën en zullen het ziekenhuis verlaten als gezinnetje! Spannend allemaal.
Gisteren had ik weer een controle. Zoals gewoonlijk is mijn bloeddruk gemeten, urine gechecked op eiwitten, mijn gewicht gecontroleerd en mijn buik gemeten. Mijn buik meette ongeveer 20 weken en ik was volgens de arts ook eindelijk wat aangekomen in gewicht (heb ik zelf niet op gelet), voor beide kreeg ik een mooi compliment. De kleine man doet het dus erg goed.
Zoals gewoonlijk vroeg de arts of ik vragen had wat betreft de zwangerschap of bevalling. Ik heb hem gevraagd hoe de ruggenprik precies in zijn werk gaat en of ik verplicht ben om die te nemen. Het is hier namelijk heel gewoon om een ruggenprik te krijgen. Om de een of andere manier ben ik daar best bang voor. En dat terwijl ik niet bang ben voor naalden of bloed afnemen. Hij heeft mij de voor- en nadelen verteld, naar zijn mening. Ik ben in ieder geval niet verplicht om de ruggenprik te nemen, maar hij raadde wel aan dat als ik mocht besluiten om natuurlijk te bevallen, ik de ruggenprik niet geheel afwijs. Mocht ik me tijdens de bevalling alsnog bedenken, dan kunnen ze de prik zo toedienen zonder speciaal iemand te hoeven oproepen.
Uiteraard heb ik bij vertrek opnieuw een cadeautje mee gekregen van de "baby fairy"
Inmiddels zijn we eindelijk begonnen aan de kinder kamer. De grondverf zit inmiddels op de muren en de gewone verf is inmiddels gekocht. We hebben dit een tijdje voor ons uitgeschoven, maar zijn toch eindelijk maar begonnen. Op die manier zijn we er zeker van dat de verflucht het huis uit is als de kleine zich eenmaal aanmeldt.
Ook zijn we langzaam aan begonnen met het opruimen van spullen die nog in dozen stonden van de verhuizing. Het zijn allemaal prulletjes, maar ik begon me wat te ergeren aan de dozen en als we dan toch bezig zijn, waarom de rest dan ook maar niet gelijk mee nemen. Bovendien zijn we de gastkamer weer in orde aan het maken, want over 2 weekjes komen Benji, Mandy en Ruben hier aan!
Buiten de zwangerschap heb ik eigenlijk weinig te melden. Het opruimen neemt veel tijd in beslag. Niet dat het super veel werk is, maar we doen het gewoon lekker rustig aan en overhaasten verder niets.
3 opmerkingen:
Alweer 20 weken, je bent op de helft wat gaat de tijd toch snel.
Heerlijk hè om de baby te voelen in je buik, ik vond dat een heel speciaal gevoel.
Veel plezier met het in orde maken van de babykamer.
Hoi Rebecca,
Wat betreft die ruggeprik. Ik was daar ook zo tegen! En uiteindelijk werd het een keizersnede met ruggeprik ;). Ook de tweede bevalling wilde ik het niet en het lot bepaalde anders (nood-keizersnede).
Mijn advies: stel een geboorteplan op. Als jij geen ruggeprik wil, schrijf het daarin. Zo komen "ze" niet meteen met het apparaat aanzetten. Als je het dan op een gegeven moment toch wil, kun je dat altijd aangeven. Dat hoef je niet zo van tevoren te bepalen. Bij zo'n geboorteplan kun je van alles laten weten, bijvoorbeeld welke muziek, wie je erbij wil hebben, of je vaak wil lopen etc. Echt een aanrader. Waarschijnlijk laat google je wel een paar voorbeelden zien.
Je zwangerschap schiet inderdaad aardig op! Fijn dat het zo goed gaat. Ik heb wat vaker gehoord dat ze daar bij jullie nogal gemakkelijk zijn met de ruggenprik. Maar gezien mijn eigen geschiedenis vind ik dat niet zo slecht. In Nederland zijn ze juist te terughoudend. Mijn bevallingen waren verschrikkelijk. Achteraf gezien bleken mijn bekken te nauw en kon de baby er gewoon niet door, maar voordat ze tot een keizersende besloten, was ik al duizend doden gestorven. Nee, doe mij maar een lekker ruggenprikje ;-)
Een reactie posten