Zaterdag ochtend hadden we een hele grote tent in de achtertuin opgezet en daar zouden we die avond met zijn allen in slapen. Eerst hadden we 's avonds een mooi vuur gemaakt in een vuurpit en daarop hebben we "hobo dinners" gemaakt. Zo een hobo dinner bestaat uit een in blokjes gesneden aardappel, een hamburger, uien, worteltjes en selderij. Dit verpak je in alluminium folie en zo laat je het een behoorlijke tijd op het vuur liggen. Ik had dit nog nooit gegeten, maar vond het heerlijk! Ook hebben we die avond marsh mellows geroosterd en die tussen koekjes met chocolade gedaan. Ook erg lekker en vooral een favoriet van de kinderen!
Daarna was het inmiddels bedtijd voor Skyler en dus probeerde ik hem op bed (luchtmatras) te leggen in de tent, maar helaas vond meneertje dat 10x niets. Hij bleef huilen! Ik denk dat hij de tent niet zo een geslaagd idee vond, want bij ieder zuchtje wind bewoog de tent en hoorde je de "muren" klapperen. Zo hebben we die nacht dan ook maar lekker gewoon in ons eigen bed geslapen. Dat is wel een voordeel van een camp out in de achtertuin.
Die zondag waren we al vroeg op om met zijn allen te ontbijten, want we hadden plannen om naar Bell Canyon te gaan. We proberen nog zoveel mogelijk van het mooie weer te genieten. We kunnen straks weer genoeg binnen zitten als alles onder gesneeuwd is.
We hadden ons laten vertellen dat Bell Canyon 3 hele mooie watervallen zou hebben en die wilde we dus wel graag zien. Het was een behoorlijke klim en hebben uiteindelijk alleen de eerste kleine waterval gehaald en zijn daarna nog door gegaan naar een meer, maar de tweede en derde waterval was voor ons allemaal toch net even te ver.
We hadden er niet op gerekend dat het zo een lange hike zou zijn. We hopen dit jaar nog een keer terug te gaan om dan misschien alsnog de tweede en misschien zelfs derde waterval te kunnen bekijken. Het uitzicht was hoe dan ook prachtig en we hebben een geweldige dag gehad. Skyler was op weg naar beneden helemaal uitgeteld en is het arme mannetje in de buikdrager in slaap gevallen.
Afgelopen zondag zijn we naar Antelope Island geweest. Antelope Island is het grootste state park wat je midden in het Salt Lake kunt vinden. Vanaf het vaste land ziet het er heel erg verlaten en droog uit, maar niets is minder waar. Wat wonen wij toch in een mooie staat met prachtige stukjes natuur!De rit naar Antelope Island was iets langer dan we verwacht hadden, maar het was het absoluut wel waard. We waren nog geen 5 minuten op het eiland en we kwamen een Buffalo tegen. Gewoon loslopend over het landschap, geen hekken erom heen. Ik wist dus niet dat dat heel gewoon was. Overal kwamen we ze tegen. Hier en daar een verdwaalde, maar meestal liepen ze in groepen. Achteraf dacht ik nog dat ze het eiland misschien beter Buffalo Island hadden kunnen noemen, omdat we maar 1 Antelope hebben gezien.
Antelope Island heeft ook een hele oude ranch. Het eerste huisje werd in 1848 gebouwd en dat staat daar nog steeds. Uiteraard is het niet meer bewoonbaar, maar het is nu toegankelijk voor iedereen die Antelope Island komt bekijken en de daarbij horende geschiedenis.
Ook afgelopen zondag hebben we dus weer een mooie geslaagde dag gehad. We dachten in de eerste instantie dat regen misschien roet in het eten zou gooien, maar het is gelukkig droog gebleven.